Tíminn Sunnudagsblað - 25.05.1969, Blaðsíða 22

ar hún lenti í bílárekstrinum íorð-
um og skal af heljaraifM á fram-
rúðu bílsins, sem hún sat í. Allt i
einiu sá hún ljósdepil, sem færðist
hægt eftiir skáphuirðinnii. Hún féll
niiður af TÚiminu og odlður á gólf,
áður en hanm gait gripið hana. Hún
vissi ekki neitt af sér, fyrr ©n hún
])á uppi 1 rúminiu und'ir sæng.
Hairni sait hjá henmi og hélt í hönd
ina á henni.
„Liggðu kyrr, vina mín, og jafn-
aðu þig. Hann sótti handa henni
vatnsglas og gaif henmi að drekka.
„Við skulium engurn segja f>rá
þessu fyrst um sinn,“ sagði hann.
Hún kimkaði kolii til hans.
„Mikið hlýtur þú að vera búinn
að l!íða.“
„Þú líka. Ég hef ekki alltaf ver-
ið skemimtilegur upp á síðkastið.“
„Ó, bara að þú hefðir sagt mér
þetJta fyrr. Við höfuim bæði verið
svo einmana. Ég hefði heldur vilj-
að líða m>eð þér.“
Henni varð hugsað tiil al'ls þess,
setm hún hiafði gengið í gegn um
þeftita síðaSta ár, og svo þetta síð-
asta — þebta með hið ófædda barn.
Hún ætJlaði efeki að segrja honum
það fyrst uim sinn.
„Við skulum >ekkii tala meira um
þötta núna, við skuium slkreppa í
bílltúr, sagði hún.
„Já, við skulum faira út að
borða.“
„Já, það skuium váð gera, ég eir
bamhungruð. Ég glieymdi að borða
kvöldmatinn,“ sagði hún, stóð upp,
fór úr kjóinum og stóð á undir-
kjóinum. Hún igekk að fataskápn-
um og teygiði sig eftir kjól, sem
hún ætlaði að fara í. Hann kom að
henni, greip utan um hana og faðm-
aði hana að sér.
„Þú ert m>júk,“ hvíslaði hann í
eyirað á henni.
„Uss,“ sagði hún gtetbnislega,
„segðu mér það afbur í fcvöld. Ég
er að flýta mór í spa>ri!fejól!inm.“
Hann brosti.
Héðan og þaían
Áman hollenzka.
Einu siinni var Eirnari Sigurðs-
syni í Flatey sögð svo hrifc'aleg
lygasaga, að hann vildi ebki trúa
hemni. Var hún þess efmis, að for-
látasmiður einn í Hollandi hefði
smíðað svo stóra ámu, að jörðin
öl væri vada nógu stór í spomsgat-
ið. Við þessi tíðiindii sebti Eiinar
fyrst hljóðan, en efbir drykMianga
stund spurði hann:
,.Já, en drengir — hvar átti þá
sú andskotans tunna að stan>da?“
LEIÐRÉTTING
í grein Ketils Indriðasonar, Ger-
izt lanidgræðsl>um>enn, sem birt var
í 16. tölublaði Sunnudaigsblaðsinis
þetta ár, er vffia. Þar segir, að
Ólafur Ásgeirsson hafi fiært Þinig-
eyingum firá Landgræðstonni:
„fimmtán poka áburðar og tvö
humdruö kilógrömm fræs“.
En þar átti að vera: tvö bundr-
uð poka áburðar og fimmtán poba
fræs.
Lesemdur eru beðnir að athuga
þetta og þeir, sem blaðið geyma,
béðmir að leiðrétta í greininini
sjálfri.
Varúðar þörf.
Helga Teitsdóttir frá Gunnars-
holti var húsfreyja á Reynifelli, og
hafði einin sona hemmar, Árni, sem
síðar bjó á Galtalæk, gert vinnu-
konu á heimilinu bara. Hét sú
Lausn
18. krossgátu
Mangiét, og varð síðair bona hanis.
Nú bar 9vo við, að stúika kottn
að Reynifelli og baðsit gMimgaav
Gisitingin var fúsllega Mtin i té. En
þegar sbúlkan æblaði að gamiga til
náða um kvöldið, vék Helga sér
að benni og mælti:
„Liggðu 1 nærpilsinu. Nóg er að
orðið“.
Þeir, sem hugsa sér
að halda Sunnudags-
blaðinu saman, ættu
að athuga hið fyrsta,
hvort eitthvað vantar
í hjá þeim og ráða bót
á því.
fISKtíS
j a * z ö i (
s o n to ra t,
lATTH &
ua úr £f
R A G ft 'AST
i xa o* r /
_ & UFSú Jf
H£PPHtHfSJÍÝT7A /i
£ FÚ SKPT £ tTRA
parasaisp oa <s
»x u HAK i/ ií
£ t &a p & a f £ / tftíM
i s í i r x h &
ST £ t *TA S fí X A <S A T
£ nt s/cx t k Æá
Gfi 7 ££ £ £ n T.i í
T£X 6 t»J> i HAXt ‘A
) M 4 tíJO » F‘A A tJAJé
ta * tP » S Ut*’A <* tr L ua i
454
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ