Tíminn Sunnudagsblað - 08.06.1969, Side 21

tl I 11 i ii
,Trn Mi
„Ég sagði þér víst einu stnni frá því, drengur minn".
sonuir liennar fyrir þvi happi að
looimiast í fasta vimnu hjá eimmi af
frjá'lslyndari stofnunum bæjarins.
Eiltt var það, seun Gumna gaf
eór táma til að hugsa uim anmað
en viiinmuna, og það var verkalýðs-
hreyfingiin. Eftir að aiþýðusamtök-
in fóru að eifflia&t í bænum, þá
fyiigdist hún með þeöim eftir föng-
um og hvatti syni sína til að talka
þátt í þeim.
„’Fylgið þið ykkair stétt,“ var
hún vön að segja, „þá fylgið þið
ylkkar mátom.“
Vorið 1936 þeigar aida samfyllk-
ingarinnar reis sem hæst hér í
bæinum, var ég staddur inni hjá
Gunnu gömlu. Sonur hennar kem-
ur þá heim og segir:
„Mamrna, nú verð ég að skrifa
uimdir skjal hjá mönmumum, sem
ég vúmn hjá. Annars missi étg stöð-
uma, og við förurn á vona’rvöl.“
„Jæja, er nú svo komið,“ sagði
faimla konan. — „á vonarvöl.
g saigði þér vist eáinu sinni frá
þvá, dremgur mimm, að þega-r þú
varst í vöggu, þá semdi penin'ga-
valdiið hann pahba þinn út á skútu-
skriflu, sem aldrei kom aftur, en
við lentum í Pólunum. Það var við
vögguna þírna, sem ég sór þess dýr-
an eið að greiða Pólunum aidrei
atkvæði. Þessu tii skýringar ætla
ég að geta þess, að í mírnum augum
eiru Pófarnár og óréttlætið eitt og
sama. Þú segir, að við förum á
vonarvöl, mema þú skrifir undir
þetta skjal, sem þýðir það að
svíkjast undan merkjum í baráttu
alþýðunniar fyrir rétti sínum. Ég
skil nú lítið í pólitík, en It þö
svo á, að alþýðan lifi ekki lerngi á,
því að svíkja sjálfa sig og aðra um
ledð. Ef þú ert að hugsa um miig,
sem ég veit að er, þá getur þú ©klki
betuir séð fyrix mér á annan hátt
en hika hverigá og greiða Pólunum
arftlrei atkvæði.“
Minningar frá Hvanneyri
í Sunmudaigsbiaði Tímams, 12.
oig 13. tbl., las ég mér til milk-
ilar ánægju viðtai við Eimar
Jónssom, fynrv©raimdá kieimnara og
ráðsmann á Hvammeyrd. Vii ég
færa þessum kemmara mímum oig
viná beztu þakkir fyrir það, sem
hann segáu- um Hvanmeynairheim-
lið og sQcóiastjórahjóniin þar,
Halidór Viölhjáilmsson og Svövu
Þórhalisdóttur. Viirðiist mér það
rétt lýsirng, svo lanigt sem hún
nær. Þó lamgar miig til að bæta
við nokkrum orðum, ýil þess að
samma enn betur, hve Halidór
lét sig miMu varða þið, líkam-
lega uppeldi nememda sinna.
Skófahúsið, sem fram að
þessu hefur verið notað sem
silíkt, var byggt 1910—1911. í
þvi er herbergi, sem alltaf hef-
ur verið kiaMað „fiorsalurinn“.
Um þetta herbof/gi fanast Hali-
TÍMINN - SUNNUDAGSBLAÐ
501