Tíminn Sunnudagsblað - 29.06.1969, Blaðsíða 22

um frír viS brjóstveiki. Siðan ég
kom í þessa byggð, hefi ©g vairila
fcemmt meins. nema í vor var ég
hálfain mánuS handlama, vegna
ígerSar í bendiinnd. Þó þoM ég ekki
mjög habða viinnu dag eftir daig,
og ímyinda mér, að það sé af því
að skrokkur minn sé svo slitinn
og taugaður af þrjósitveikinni og
öðrum veiikindium, sem þjáðu mig
ala daiga.
Ég þykist nú vera búinn að segja
þér £rá ástandi mínu, svo þér
hljóti að vera fuffijóst, hvar ég
stend. (Ég hefi elkfki tefcið firam,
að ég skulda ekki öðrum en Guð-
nýju systu-r, en þser skuldiir befi
ég netfnit.)
Þú þekkr veú, að ég er ernginn
afreiksmaður og geibur af því ráð-
ið, að ég mumi eíkki komast bet-
ur áfram en aðrir landar mínir.
Mér fimnst ég þó ekk-i sbainda
Langit að baiki þeim, sem hafa lenit
í hrábningum. Þeim — eða svip-
uðuim — og ég hefí. lemit á. Svo um
leið og óg hefí saglt þér frá sjáif-
um mér, hetfi ég gefíð þér sýnis-
hom af ástandi nábúa minna. Það
y-rði of iangt mál, etf ég færi mieð
þig til hveirs og einis þeirra.
Ég ætia, heddur en að eyða tírna
okkar í slífct, að skjótaist með þér
t'id Winnipeg og sjá, hjvermig þar
er umiborfs. Þar verður fyrst fyr-
ir okkur íslleimdrngiafélagShúsið. í
því haMa íslendingar samkomur
sínar, aedlegar og veraidlegar, og
má búast við að þar sé fuliskip-
að, svo ég vei-t ekki, hvemig okk-
ur genigur að fá sæti Af því ég
býst við að þú sónt ógiftur, ætia
ég að reyna að fá h-anda þér sæti
hjá eimhverri ble-ssaðri stúltoun-ni á
útflúraða, perlul'agöa kjólinum. Ég
vona, að hún verði ekki þunriieg
við þiig, einfcum ef þú stendur upp
á fumdiimum og flytur fjöruiga
ræðu, sýni-i skarplega fram á,
hvað litggi fyrir að gera, sem horfi
ísleindingum til mestra framfara
og sóma í þessu landi.
Þeiir eru nú famir að h-uigsa
meira en nm það, að vinn-a fyrir
sínu daglega b'rauðj og fötuim u-t-
an á sig. Næstliðið sumar hafði
fjöldi af þe-im sig ágætiega áfram
í Winnipegbæ og yfirleitt i Mami-
tóba. Það var mikil atvinma og gott
ka-up í sumar, frá 1,5 dol. til 3
doll. á dag fyrir karlmann. Kven-
fólk ha-fði góða atvinnu líka. —
Mangir ,'iafa grætt talsvert. Lík-
lega er þó mestur gróðinn þar í
bæ við að kaupa og selj-a lóðir.
Nobkrir, sem óg þekki, hafa græbt
400—500 dollara á einrni lóð. —
Sbofnað hefdir verið félag í þeám
tilgjanig-i að verala með llóðir. Þeiir,
sem peninga hafa, laggja þá inn
í félagiö. Forstöðumeninirn-ir fá
1/10 af hagnaðinium fyrir sín
ómlök. Guðný systir mín lagði í fé-
lag þeflta 140 dol. Seinast, þeg-ar
hún skrifaði mér, voru þessá-r 140
dolT. búnir að ávaxtost um 30 dol.
á rúmium hálfu-m mán-uði. Það eæ
góð renlta.
Sigbry-g-gur okkar Jóniassion, fyirr
um agenlt og Friðjón Friðrilkission
eága í féfegi gufubát, sem gemgur
á Winmipegvatni og RaiuðaifHljóti.
Þedr halfa Mka sögunarm-yilu (gutfu-
drifna) við íslendinigafljót og reka
vei sölbt fyrirtæk-i. Verzlumarmað-
ur í Winnipeg á % i félagi þeirira.
Mór þykir rnjög vænt um að gefla
sagt þér frá tafeverðum framflör-
um á vagum lanida okkar hér í
landi. En meiira er þó vert, að ég
má víst fullyrða, að ísTendingar
hér í Iiandi eru nálega alimennt
orðnir vel þokkaðir, þykj-a duigtag-
ir, Ilagvirkir og heiðarleigir. Þó
einn sóu raddi-r, sem vlja skíta
okkur út, þá eru þó h-inir fl'eíri,
sem mæia með Okkuir.
Ljótar eru fróttimar að hieiimian
af harðindum og sliysföruinum í
fyrraveflur, grasbrestinum í sum-
ar og svo ótíðinni í hauisit. Þefcta
er að vísu efcki niema það, sem
sífefflt er að búast v-ið á ísfemdi.
En það er því mieiri fuæða, að
nokfcur sá íbúi ísiands, sem svo
er uppTýstu-r, að h-ainn þekkir miun
inm á íslandi og flestum öðrum
löndum, sem byagð eru af siðuð-
um möninum, skuli gefa sig í að
þreyta striðið tíð eftir tíð við ham-
fairir náttúrunnar og geta þó
afldrei gert sér von um sigur. —
Verzlu-nin á ísiandi er eyðileiggj
andi plága, sem mér sýnist þó
hljóti að vera auðvellt að bæta.
Fólfci mundi verða meira úr inn-
leggi síniu, ef það femgi innleggið
borgað í peniinigum, að svo mifcUiu
leyti sem það þyrfti og ávaliit seldi
Lausn
23. krossgátu
hönd hendi, engir reifcminigar og
enigin lán. Það væri bæði verzfliuin-
armianinii og almenningi beitna. —
Vifl qg biðja þig a-ð segja mér
sem -gjönst frá öllurn nýj-umgum og
breytimigum, ef nokfcrar eru, á
haimillSháttum miarania, búningi,
vinrauibrögðum, reiðskap, akisiburs-
áhiöidum,, húsafcyninram, og ölu,
sem tefcið hðfir breiytimgum síðan
ég fór. Hvað hafast þeir að, siem
siglt hiatf-a til að læna ým-isflleigt,
Magnúis á HalTdórsstööum og fleiri?
Hvað viltu helzt að ég Skrifi þór
uim? Ég vii helzt, að þú spyrjir
míg. Ég skaT leyisa úr efbir því,
sem ég get. Hvað þyfldr þér að
bréfram mínram? Ógreimileg?
Hrokaliag? Eða hyernig? Segðu
mér tiú syndan-ria! Ég vil reyna að
ráða hót á. þó að sé ávalfllt í anin-
ríki og rissi öl miín bréf eða fflest
í naieiSfla Ðlýti, an þa-u eru ekki svo
fá á ári.
Ég enda linrar þessa-r með þeirri
einflægu ósk, að þebta nýbyrjiað'a ár
verði ísTandi gott og hagstætt.
Drottiran veri með þér ög þírau
fófllki.
Þinn
Skapti Arason.
Rætt við Guðmund —
Framhald af 567. síSu.
son, flil -að fara í spurniragaþátt í
úflvairpimu og Táta spyrj'a mig þar
uim borgfirzfcar ættir. Ég sagöli
þeim, að það þýddi efckert .Ég æ':ti
þetta áknifað, en myndi það. efcki.
Að vísu slapp ég sæmilega f-rá
þessu. En það var bemdirag —
brein berading.
Steinar.
5 T ‘O R V / T U R
U X T fl N A G B
N '0 T Ö K U C U
N N H * &
fí D Ö /? fl N fí
* N fí UT S KD
'fíSTfífíD'fíL/Nu I L
GfíFFfíLDEN/NA fí
£ L S N £ R fí D fí 2> < 7?
N fí U 7 fí /? t r fí T> fí L s
C N £R fí D fí uL L
U /? / i> 'fí T ? fí fí fí F
R'OR SVfíRfíR 'fí R /
it yfifí fíRCfíX ri
K E T / L L / NN Nfí U M
Ú C fí N 2> fí C / S N U M
S fí C UHTURNfíF Ö
T L'O N £ K fí D fí L L
fí B K U K 7? £R t N fí
iJÖLUnflDUK * fí K fí
574
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ