Tíminn Sunnudagsblað - 29.06.1969, Blaðsíða 12

Steinar ræðir
Guðmundur fllugason er trú-
lega kunnugastui núlifandi manna
æítuin Boigfirðinga. Hann hefur
um langt árabil viðað að sér fróð-
leik um fólk í því héraði. Fyrir
skönnnu kom út vyrsti hluti ritsins
Borgfirzkar æviskrár, sem Guð-
mundur hefur «amið, ásamt
þeim Ara Gíslasynj og Aðalsteini
Ha!ldórssyn» Okkur fannst tilval-
ið að biðja hann að rabba ofurlít-
ið við okkur. H:.nn tók vel þeirri
mslaleitan, og nú sitjum við í skrif-
stofu hans að Borg á Seltjarnar-
nesi, þar sem hann býr.
wru Skógabræður. Þeir dóu með
stutiu milli'bili Kristleifuir á Stóra-
Kroppi, sá mikli fræðaþulur, oríi
uim þá kvæði, sem er nokkiuð
þekkt. Þeir munu hatfa verið
hraustir. En óg man ekkert eftir
þeim, fyrir em þeir voru orðnir
gamilir menn og slitnir. Faðir
minn var 56 ára gamalll, þegar
ég fæddiist og óg fer ekki að
muna eftir honum fyrr en hann
er orðinm hállflsjötuigur. Ásgrímur,
bróðir hams, var tveim eða þrem ár-
um ei'dri Ég er eigimileigia háifOeið-
ur yfir því að 'hafa ek'ki þek'kt þá,
mneðam þeiir vom í fúlu fjöri.
— En þú hetfur (heyrt margt firá
þeim saigt9
— Það getur vel verið. ég man
það ekikii .En ég vett. að þeir voru
hraustir menn og harðgerðir. Hitt
veit óg líka, að það er auðvitað
Skiáidskapur hjá Kristleifi, þegar
við Guðmund
lllugason
mienn og mikilúðlegur eftir
þvi. Ég man vel eftir báðum þess-
um mönmum, en þeir voru orðnir
fufllorðnir þá
— Hvenær fiatitist þú svo himg-
að suður’
— Ég var á atjánda ári, þegar
ég missti föður minn og fór frá
Skógum. Ég áibti hálfbróður í Kol-
beáinisstaðahreppnum, Þórð Gísla-
son í Mýrdai og þangað fóruim við
móðir mín. Þar var ég svo viðloð-
aindi rnæstu t'íu árirn. Þaðan fór ég
svo til Hafnarfjarðar þar sem ég
vair tifl 1932 — þar til ég gekk í
ilögregluma hér.
— Svo að þú hefur verið í bar-
dagamum 1932 þegar verkamenn
mótmaöltu kauplæiklkuniinind í at-
vinnuibóit'aviinniunni?
— Nei, en ég gekk í lögregluma
veigna hans. Það var þammig, að
eftir þenman slag voru margir lög-
mmmmmmmam^ma^mmmm
„Þessar ættir - þær minna á söguna
um taflborðið og hveitikornin"
— Þú ert upprunndnn í Borgar-
fdnfðfl, Gulðmundur?
— Jlá, ég fædddst að Skógum í
Flókadail á lengsta degi ársins, 21.
júmí árið 1399
— Éig hel heyrt, að forfeður
þímir hafi verið mikil hraustmienni.
Er það rótt?
— Já, það er veil líkfeigit. í S'kóg-
um bjuiggu bræður tveáiv, faðir
mámn og föðurbvóðir, sera v t-fmdir
hiamn segir í kvæðinu: „Óhætt var
þeim tveöm vi® tíu, tök vocnu römm
©g hrauistar rnundir “
— Mamstu ekki etftár flediri
hirauistum mönnum þarnia?
— Jú-jú, til dæmiis var Ánná á
Odidsstöðum þrefcmennó, viður-
toennt hmustmenni. Og Auð-
unn Vigfússon á Viarmaiieek
var taMnm helja'rmenind. Hanin
var ðöfca stæ'rri en aðrtir
regfliuþjónar iHa meiddir O'g sumir
óviigiir. Þeir þekktu mig, og ég var
etiginflieiga sótbur táfl Hafnarfjarðar.
Ég byrjaðá 20. nóvember það ár og
þá í götulögireigflunná. í lögregluinmi
vair ég í 33 ár, seimustu árin hjá
satoadómiara. Ég tók að mér safca-
sbrá rikiisúmis, sem er, edns og fóflk
vedt, spjaflidska',á um selkitir og dóma
á öfllliu landinu Við það var ég, þar
til stkdipaður var safcsófcmairi ríkiis-
564
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ