Tíminn Sunnudagsblað - 25.06.1972, Blaðsíða 2

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii:
Dr. Richard Beck, fyrrum
prófessor i Grand Forks sá
mikli tengiliður fslendinga vest-
an hafs og austan, er skáld gott
og hagvirkur lausavisnasmiður,
en oftast verður honum að
vrkisefni hugsun heim til föður-
landsins. Dr. Richard Beck átti
nýlega áttræðisafmæli. eins og
skrifað var um i blöðum. og er
þó enn kvikur i spori og skýr i
hugsun. t>að hæfir vel að hefja
visnaþáttinn i dag með stöku
eftir þennan einstaka mann, og
mun hún vera nylega ort. enda
gæti hún talizt ofurlitil úttekt á
höfundi sjálfum við leiðarstein
áttræðisafmælisins. Hann kall-
ar visuna lika Horft yfir farinn
veg.
Knnþá sla' ég ævivef,
orkn þakka og lieilsu inina.
Veginn gæfn gengið hef,
glatt méreldar kvöldsins skina.
Og af þvi við látum Richard
Beck slá þennan tón i fyrstu visu
hæfir að rifja upp nokkrar visur
i svipuðum dúr. því að margir
hagyrðingar hafa ..horft yfir
farinn veg", og orðað fallega i
visu angurværa hugsun um liðin
ár, þegar halla tekur ævi. Séra
Friðrik A. Friðriksson. fvrrum
prófastur á Húsavik. nú sóknar-
prestur á Hálsi i Fnjóskadal.
þakkaði kunningja sinum af-
mæliskveðju meö þessari visu:
Þegar æskan þokast fjær,
þegar ellin færist nær,
yerða eins og varmur blær,
vinarorðin þörf og kær.
Grimur Sigurðsson, sem
kenndur er við Jökulsá á
Fjörðum norður, hefur ort
margar seiðmjúkar visur um
..gamalla drauma angan" og
þrá efri ára til liðinna æsku-
vora.
Kftir þvi sem árin færast
yfir ntig og þyngjast spor
þrái ég nteir og meir að nærast
mætti þiiuim, unga vor.
Hjörtur Kristm undsson,
skólastjóri. bróðir Steins
Steinars. er afbragðsvel hag-
orður maður. Hann bindur ævi-
hugsunina -i eftirfarandi hend-
ingar, sem raunar munu vera úr
bálki, sem hann flutti Jóni
Pálmasyni alþingismanni á
Akri á sjötugsafmæli.
Arin tifa. öldin rennur,
ellin rifar seglin Itljóð
fennir yfir orðasennur
eftir lifir minning góð
Benedikt Gislason frá Hof-
teigi ..horfir vfir farinn veg"
með þessum hugblæ:
Bera mun ég bjarta lund,
böl þótt lifið geymi.
Aldrei nema stutta stund
stend ég viö i heimi.
Ollu fleygi ég sinn veg,
öllu feginn gleymi.
— Það er að segja þegar ég
þreyttur dey úr lieimi.
Margrét Jónsdóttir. skáld-
kona. varpaði oft fram hagleg-
um visum, en birti fáar i ljóða-
bókum sinum. Þessi fallega
sumarkvöldvisa er eftir hana.
Vildi ég fegin vera hjá
vininum bezta, sem ég á,
meðan ölduaugun blá
aftanroðakossinn fá.
Og það syrtir að er sumir
kveðja. Um þaö segir Margrét:
l>ú varst horfinn, húmið svart
luildi salarkynni.
Aldrei framar alveg bjart
er i slofu minni.
Guðmundur á Sandi hafði
gaman af að kasta visu að kunn-
ingja. nágranna eða gesti, eink-
um ef hann vissi þá visufæra.
Kinnungar áttu oft leið um á
Sandi i vetrarferðum um isa til
Húsavikur. Einn þeirra var
Eiður Arngrimsson bóndi á Þór-
oddsstað. þá ókvæntur en kom-
inn sæmilega til aldurs. Guð-
mundur kastaði þessari visu að
Eiði. er hann fór um hlað á
Sandi að morgni:
Málgar konur, brekótt börn
bændur gjöra feiga,
en þó er nóttin þrautagjörn
þeim, sem hvorugt eiga.
Þegar Eiður kom frá Húsavik
um kvöldið launaði hann visu
Guðmundar á þessa leið:
Oft á jöfnu veröur völ
veitist lækning sorgar
Dimmfar nætur dapra kvöl
Dagsins friður borgar.
Og þá er lokið visnaspjalli i
dag.
Gnúpur.
506
Sunnudagsblað Timans
fniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|||||||||||||||||||||||||||||||,||||||||||||||||||l|||||||||||,ni||||||||||||||||||||||||,||||,||„|||||||,|,||||,||||,|||jn|„|,|„|||||||||||||||||||||..iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiinl