Morgunblaðið - 28.06.2004, Side 27

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 28. JÚNÍ 2004 27
Elskuleg móðir okkar,
HULDA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hraunbæ 103,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju mið-
vikudaginn 30. júní kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Styrktarsjóð krabbameinssjúkra barna.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
Gígja Árnadóttir,
Þórunn Árnadóttir,
Árni Þór Árnason,
Guðmundur Árnason.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARGRÉT VALGERÐUR
GUÐMUNDSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Kópavogskirkju þriðju-
daginn 29. júní kl. 13:30.
Auður Harðardóttir, Frímann A. Sturluson,
Jóna Finnsdóttir, Sveinbjörn I. Baldvinsson,
Hildur Finnsdóttir, Jökull Daníelsson,
Þórunn Finnsdóttir, Rafn H. Skúlason,
Ingveldur Björk Finnsdóttir, Gunnar Guðmundsson,
Steinunn Ásta Finnsdóttir, Óskar Ö. Garðarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Sálumessa móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
ELÍSABETAR ÁRNADÓTTUR FINSEN,
áður til heimilis á
Þinghólsbraut 35,
fer fram frá Kirstkirkju, Landakoti, þriðjudaginn
29. júní kl. 13.30.
Árni Friðriksson, Brynja Áslaug Sigurðardóttir,
Daníel Friðriksson, Brynhildur G. Flóvenz,
Ísleifur Friðriksson, Borghildur Hertervig,
Hannes Friðriksson, Þórunn Benediksdóttir,
Oddur Friðriksson, Hjördís Eyjólfsdóttir
og barnabörn.
Eiginkona mín, dóttir okkar, stjúpdóttir og
systir,
HRAFNHILDUR TÓMASDÓTTIR REDOUTEY,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu mið-
vikudaginn 30. júní kl. 10.30 árdegis.
Yves Redoutey,
Rakel Sigurleifsdóttir, Björn Gíslason,
Sigurleifur og Viktoría Tómasarbörn,
Hulda og Ólöf Björnsdætur,
Tómas Einarsson.
✝ Jón Levý Guð-mundsson vél-
virkjameistari fædd-
ist á Akureyri 13.
júní 1936. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 20. júní
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru Guð-
mundur Andrésson,
f. 25.12. 1891, d. 13.2.
1975, og Jónína Em-
ilía Arnljótsdóttir, f.
7.11. 1901, d. 14.2.
1986. Systkini Jóns
Levý eru Bryndís
Guðmundsdóttir, f.
17.7. 1925; og Hannes Guðmunds-
son, f. 22.7. 1930.
Jón Levý kvæntist 20. apríl
1958 Stefaníu Sjöfn Sófusdóttur,
f. 9.10. 1940, starfsmanni hjá
Landsvirkjun. Hennar foreldrar
voru Sófus Guðmundsson skó-
smiður, f. 25. 8. 1897, d. 3.4. 1978,
og Oddný Ásgeirsdóttir húsmóðir,
f. 20.4. 1910, d. 5.11. 1980. Börn
Jóns Levý og Stefaníu Sjafnar
eru: 1) Guðmundur Emil, f. 5.11.
1957, kvæntur Margit Elvu Ein-
arsdóttur, f. 21.10. 1963, synir
þeirra eru Arnar Pálmi, f. 3.3.
1992, og Emil Árni, f. 18.1. 1999.
Börn Guðmundar Emils frá fyrra
hjónabandi eru: Jón Levý, f. 19.8.
1981, Selma, f. 12.6. 1984, og Elva
Björk, f. 11.2. 1989.
2) Oddný, f. 19.7.
1960, gift Jóni Inga
Theodórssyni, f.
17.1. 1953, sonur
þeirra er Agnar
Daði, f. 6.1. 1993. 3)
Ásgeir Arnar Jóns-
son, f. 23.4. 1962,
kvæntur Ragnheiði
Björgu Harðardótt-
ur, f. 10.5. 1964, dæt-
ur þeirra eru: Stef-
anía, f. 28.10. 1986,
og Arndís, f. 23.9.
1992.
Jón Levý ólst upp
á Akureyri. Hann hóf nám í vél-
virkjun við Iðnskólann í Reykja-
vík 1960 og lauk sveinsprófi þar
1964. Hann fór ungur til sjós,
starfaði á Keflavíkurflugvelli um
árabil og stundaði ýmis störf með
náminu. Hann hóf störf hjá þýska
sendiráðinu við Túngötu í Reykja-
vík 1965 og hafði þar jafnframt
búsetu með fjölskyldu sína. Jón
Levý starfaði hjá þýska sendi-
ráðinu til 1981 er hann lét af störf-
um vegna veikinda. Frá þeim tíma
hefur hann sinnt ýmsum áhuga-
málum sínum, þar á meðal smíð-
um á skipalíkönum.
Útför Jóns Levý fer fram í
Grensáskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Elsku pabbi minn. Ég kveð þig
með miklum söknuði, við erum búin
að eiga svo óteljandi margar góðar
og ljúfar stundir saman. Þú varst
hjartahlýr og tryggur, ég gat alltaf
treyst á stuðning þinn. Þú leiðbeind-
ir mér í gegnum lífið á þinn hátt, en
án þín hefði ég ekki komist svona
langt. Enginn er fullkominn en
hjartalag þitt breytti öllu.
Margt verður tómlegt án þín og
erfitt að geta ekki hringt í þig og
hlustað á röddina þína. Það var sama
hvernig þér leið, þú sagðir alltaf allt
gott. En ég vona að þú sért laus úr
fjötrum þínum og þér líði betur. Ég
vona líka að lífið eftir dauðann sé
eins og þú hélst að það væri. Þá ertu
trúlega búinn að hitta alla þá sem þú
hefur misst.
Guð geymi þig, pabbi minn.
Þín dóttir
Oddný.
Nú þegar elsku Nonni afi, eins og
við kölluðum hann, og vinur okkar er
skyndilega fallinn frá koma margar
og góðar minningar upp í hugann.
Hann átti svo mikið í okkur, ég fékk
þann heiðurssess að vera fósturdótt-
ir hans og Bjarni afastrákur.
Við vorum svo heppin að eiga ynd-
islega kvöldstund með honum og
Stefaníu kvöldið sem hann kvaddi.
Þá var ekki hægt að merkja farar-
snið á honum, hress og kátur og
gerði að gamni sínu. Hann lét það
ekki á sig fá þó að hann kæmist varla
upp stigann, það var ekki hans að
kvarta, en augljóst eftir á að hann
kom meira af vilja en mætti. Þetta
erum við þakklát fyrir og er svo dýr-
mætt í minningunni og þannig minn-
umst við hans.
Það var ljóst að áfall sem Nonni
varð fyrir á besta aldri kenndi hon-
um að meta lífið. Það þurfti svo lítið
til að gleðja hann, og hann var svo
þakklátur fyrir allt sem fyrir hann
var gert. Nonni var einstaklega
hjartahlýr og næmur, átti svo auð-
velt með að samgleðjast með öðrum
og lét það óspart í ljós, hann var líka
svo heiðarlegur og hreinskiptinn í
framkomu.
Ég er Nonna mjög þakklát fyrir
allar þær stundir sem hann passaði
Bjarna fyrir mig, það var auðsótt
mál og hann var alltaf jafnhissa á að
ég skyldi láta mér detta í hug að
biðja hann. Ég átti bara að koma
með strákinn og það voru gleði-
stundir hjá þeim báðum þegar komið
var við í bakaríinu og keypt vínar-
brauð. Þeir urðu hinir mestu mátar
og það var bæði þroskandi og lær-
dómsríkt fyrir Bjarna að umgangast
Nonna og fá að fara með honum í
vinnuherbergið og prófa lestina sem
Nonni smíðaði.
Nonni var mjög handlaginn og í
vinnuherberginu smíðaði hann ýmis
módel, mest þó báta- og skipamódel,
sem voru hin mesta listasmíð. Við
eins og margir aðrir fáum að njóta
þessara listaverka. Eitt sinn þegar
Stefanía og Nonni komu í heimsókn
fannst honum Bjarna vanta bílahillu,
það var strax gengið til verka og hill-
an var komin upp á vegg innan
skamms.
Fjölskyldan var Nonna allt og það
kom glampi í augun þegar hann tal-
aði um börnin og barnabörnin. En
stoltastur var hann af hetjunni sinni,
henni Stebbu, sem alla tíð var hans
stoð og stytta og ekki síst eftir að
heilsu hans hrakaði.
Elsku Stefanía, Gummi, Oddný,
Geiri og fjölskyldur, við biðjum góð-
an Guð að styrkja ykkur og styðja í
sorginni.
Elsku Nonni, nú er komið að leið-
arlokum, takk fyrir allt sem þú hefur
verið okkur. Guð geymi þig.
Elín og Bjarni.
Elsku afi, það er erfitt að kveðja
þig. Við bræðurnir áttum yndislegar
stundir með þér og munum alltaf
minnast þeirra. Þegar við komum að
heimsækja þig í Ferjubakkann þá
sast þú í stólnum þínum og sagðir
alltaf við okkur: „Halló, komið og
knúsið mig, vinir afa.“
Við gleymum þér aldrei, elsku afi,
og gætum ömmu fyrir þig.
Hann gekk hér um að góðra drengja sið,
gladdi mædda, veitti þreyttum lið.
Þeir fundu best sem voru á vegi hans
vinarþel hins drenglundaða manns.
Þó ævikjörin yrðu máski tvenn,
hann átti sættir jafnt við Guð og menn.
(Guðrún Jóh. frá Brautarholti.)
Þínir vinir afa,
Arnar Pálmi og Emil Árni.
Elsku Nonni afi. Ég er leiður yfir
því að þú ert dáinn, en ég held að þér
líði betur núna.
Ég mun hugsa oft til þín og þegar
ég fer með bænirnar mínar skal ég
minnast á þig. Þakka þér, afi minn,
fyrir allt sem við áttum saman.
Ég, mamma og pabbi skulum
hugsa vel um ömmu.
Þinn vinur afa
Agnar Daði.
Í dag kveðjum við okkar besta vin,
Jón Levý Guðmundsson (Nonna).
Enginn veit hvað morgundagur-
inn hefur að geyma. Það var þjóðhá-
tíðardaginn 17. júní sl. sem þau hjón-
in Nonni og Stebba komu í heimsókn
í bústaðinn til okkar og gætti vissrar
spennu og tilhlökkunar af þeim sök-
um því Nonni hafði ekki treyst sér
vegna heilsubrests að koma í þó
nokkuð langan tíma. Þessi dagur var
sólríkur, heitur og eins yndislegur og
hugsast gat og vorum við með áætl-
anir um að þau kæmu fljótt aftur, en
aðeins þrem dögum síðar var Nonni
allur. Þó áætlanir okkar yrðu ekki
eins og við óskuðum getum við unað
vel við þann hafsjó góðra og
skemmtilegra minninga sem ylja
manni um hjartarætur um ókomin
ár. Ferðalögin og samverustundirn-
ar sem við áttum saman eru ótelj-
andi og ógleymanlegar.
Nonni var með eindæmum barn-
góður og hjartahlýr maður sem öll-
um þótti vænt um sem kynntust hon-
um. Hann hafði yndi af því að gleðja
aðra þegar hann gat komið því við,
jafnt börn sem fullorðna, sem sýndi
sig vel í því að hann var ætíð að færa
bæði okkur, börnum okkar sem og
barnabörnum einhverja hluti sem
hann hafði smíðað.
Lífið var ekki alltaf dans á rósum.
Í blóma lífsins fékk hann heilablóð-
fall sem hann jafnaði sig aldrei af en
hann átti góða og trygga konu sem
stóð við hlið hans eins og klettur og
yndisleg börn sem öll sameinuðust
um að láta allt ganga upp. Þrátt fyrir
fötlun sína reyndi hann að smíða lík-
ön af bátum og skipum og gerði það
með þvílíkum sóma og vandvirkni að
það var oft leitað til hans af útgerð-
armönnum og fleiri aðilum. Eitt af
fyrstu verkefnum hans var að gera
upp líkanið af Ísborginni sem er á
Sjóminjasafninu á Ísafirði og upp frá
því gerði hann ótal líkön.
Elsku Nonni, við kveðjum þig með
trega en erum þakklát og ríkari fyrir
að hafa átt þig fyrir vin. Guð gefi þér
fallega heimkomu til ástvina sem áð-
ur hafa kvatt þennan heim.
Hvíl í friði.
Gleðin er léttfleyg og lánið er valt
Lífið er spurning sem enginn má svara.
Vinirnir koma og kynnast og fara,
kvaðning til brottfarar lífið er allt.
Liðin að sinni er vor samverustund,
síðustu kveðjur með andblænum líða.
Velkomin aftur, er sjáumst vér síðar,
sólnanna drottinn oss blessi þann fund.
(Freysteinn Gunnarsson.)
Elsku Stebba, við vottum þér og
fjölskyldu þinni okkar dýpstu sam-
úðarkveðjur og Guð gefi ykkur
styrk.
Arndís og Sveinn.
Mig setti hljóða þegar ég frétti af
láti Nonna frænda enda er hans hlut-
ur í æskuminningum mínum stór og
einstaklega ljúfur. Sem barn fékk ég
stundum að gista í sendiráðinu hjá
Stebbu og Nonna og þetta voru ótrú-
lega spennandi stundir því þar var
svo ótal margt að sjá og skoða.
Stebba átti gítar og Nonni fullt af
dóti sem lítilli manneskju fannst of
gott til að geta verið satt og tróndi
þar stóra lestin tvímælalaust á
toppnum. En best af öllu var að
skríða upp í fangið á Nonna frænda
og kúra sem fram á daginn í dag kall-
aði mig ástarplussið sitt og fullyrti
við foreldra mína að hann ætti 10% í
mér að lágmarki. Nonni var svo
dæmalaust barngóður og ljúfur. Það
var andlitið á honum sem var það
fyrsta sem ég sá þegar ég vaknaði
ósköp aum og lítil í mér eftir kirtla-
töku. Þá hafði hann setið við hlið mér
klukkustundum saman með nýja
dúkku í fanginu og beðið eftir að ég
vaknaði. Og þegar ég eignaðist Árna
son minn sýndi hann honum sömu
blíðu og ást og ég þekkti svo vel. Því
miður sá ég alltof lítið af Nonna
frænda síðustu árin en minningarn-
ar eru ljóslifandi. Og enn situr dúkk-
an frá kirtlatökunni uppi í hillu og í
barnaherberginu er að finna glæsi-
lega smíðaðar hillur í líki bíls – gjöf
Nonna til Árna litla enda lék allt í
höndum hans. Við Erlendur vottum
Stebbu, börnum og barnabörnum
okkar dýpstu samúð.
Ég mun aldrei gleyma þér, elsku
Nonni minn. Hvíl í friði.
Guðrún Gyða Árnadóttir.
JÓN LEVÝ
GUÐMUNDSSON
Nonni var hluti af Túngötu 18.
Hann og Stebba bjuggu þar og
störfuðu fyrir þýska sendiráðið í
fjölda ára. Þar ólu þau upp börnin
sín. Nú er Geiri þeirra orðinn hluti
af Laufásvegi 31. Ég er þakklát
fyrir að hafa átt þau öll að vinum.
Guð blessi minningu Nonna og
styrki Stebbu og afkomendur
þeirra á sorgarstundu.
Helga.
HINSTA KVEÐJA
Elsku dóttir okkar, stjúpdóttir og systir,
EVA BJÖRK EIRÍKSDÓTTIR,
Ljósheimum 6,
verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 29. júní kl. 13.30. Blóm vinsam-
legast afþökkuð, en þeim sem vilja minnast
hennar er bent á Samtök sykursjúkra.
Sigurbjörg Sjöfn Rafnsdóttir,
Eiríkur Ómar Sveinsson, Ingibjörg Sandholt,
Sveinn Rafn Eiríksson,
Egill Orri, Þóra Kristín.