Morgunblaðið - 28.06.2004, Síða 34

34 MÁNUDAGUR 28. JÚNÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
HP Kvikmyndir.com



1/2
HL Mbl

ÓÖH DV
Sýnd kl. 6.Sýnd kl. 6, 8 og 10.
ETERNAL
SUNSHINE
Frá framleiðanda Spider-
Man
Fjölskylda hans var
myrt og hefnd hans
er miskunnarlaus!
Sýnd kl. 8 og 10.20. B.I. 16.
www .borgarb io. is
SKEMMTILEGASTA
GAMANMYND
SUMARSINS!
Jenna fékk ósk sína uppfyllta...
og er allt í einu þrítug!
Frábær mynd fyrir fólk á öllum aldri.



ÓHT Rás2
HUGSAÐU STÓRTMiðasala opnar kl. 15.00
EINI THX LÚXUSSALUR LANDSINS
Sýnd kl. 8 og 10.40. B.i. 16.Sýnd kl. 3.40, 5.50, 8 og 10.15.Sýnd kl. 3.40, 5.50, 8 og 10.15.
kl. 3.40, 5.50, 8 og 10.15.
Frá framleiðanda
Spider-Man
Fjölskylda hans var myrt
og hefnd hans er miskunnarlaus!
Frábær og frumleg gamanmynd sem
hefur svo sannarlega slegið í gegn í
Bandaríkjunum Með Lindsay Lohan
úr „Freaky Friday“
Kvikmyndir.is
Kvikmyndir.com
Sýnd kl. 5.40.



1/2
HL Mbl

ÓÖH DV

Ó.H.T Rás2

Ó.H.T Rás2

SV MBL

DV

SKONROKK
Sýnd kl. 5.20, 8 og 10.40.
ETERNAL
SUNSHINE
SKEMMTILEGASTA
GAMANMYND SUMARSINS!
Jenna fékk ósk sína uppfyllta...
og er allt í einu þrítug!
Frábær mynd fyrir fólk á öllum aldri.
ÓHT Rás2
Forsa la miða hefst 30 . júní
LEIKSTJÓRINN og handritshöf-
undurinn Trond Kvist segir mynd
sína, Velkomin heim, fjalla um „opið
folk frá hlýjum breiddargráðum með
lokuðum heimamönnum í svölu
landi“. Fjári mikil einhæfing það.
Hann skoðar hugi Norðmanna sem
flestir eru annarrar kynslóðar hör-
undsdökkir innflytjendur frá mörg-
um heimshornum. Þeir eru fjarri því
að vera opnari en gengur og gerist
en skoðanir þeirra og reynsla er
engu að síður jafn forvitnileg. Al-
mennt virðast þeir blandast hinu
norræna samfélagi frekar ofan en
upp, þó kannski ekki eins og olía og
vatn, en sú táknræna samlíking leit-
ar óneitanlega á mann eftir sýningu.
Noregur er framandi veröld í aug-
um flestra viðmælendanna. Rætur
þeirra liggja í svo gjörílíkum menn-
ingarheimi og umhverfi að þeir líta
út eins og framandi gestir í velmeg-
andi landi olíugróða og hins norræna
kynstofns. Hér rekast á fordómar,
fáfræði, fjandskapur, hroki, svo eitt-
hvað sé nefnt, auk trúarbragða og
siðvenja. Viðmælendur eru margir
því Kvist ræðir við fulltrúa flestra
helstu þjóðarbrotanna sem gerst
hafa nýir landnemar í Ósló og Berg-
en. Þeir eru missáttir við örlög sín og
stöðu í þjóðfélaginu en una þó flestir
við molana sem falla af gnægtaborð-
inu og þeir verða að þiggja. Einn við-
mælandinn orðar það vel og af þeirri
gráglettni sem einkennir þennan ut-
anveltu þjóðfélagshóp. Segir frá
sambýlishúsi þar sem Pakistanar
búa á jarðhæð, Víetnamar á 1. hæð,
þar fyrir ofan Afganar, Afríkuætt-
aðir á þriðju en Norðmenn á þeirri
efstu. „Ef sprengja félli á húsið,“
segir hann, „færust allir nema Norð-
mennirnir. Þeir væru úti að vinna.“
Þó svo að Velkomin heim spanni
95 mínútur segir hún manni fátt nýtt
né eitthvað sem kemur á óvart; full-
vissar áhorfandann aðeins enn frek-
ar um hversu samskipti ólíkra kyn-
þátta virðast í eðli sínu stirð.
Einkum ef það vill gleymast að öll
erum við manneskjur með svipaðar
þrár og væntingar undir mismun-
andi hörundslit. Sum góðar, aðrar
ekki, en öll viljum við deyja með bros
á vör.
KVIKMYNDIR
Regnboginn – Heimildar- og
stuttmyndahátíð
Heimildarmynd. Leikstjórn og handrit:
Trond Kvist. Kvikmyndataka: Knud Aas
og Torstein Nodland. Tónlist: Lasse
Myhrvold ofl. 95 mínútur. Piraya/NFI.
Noregur. 2002.
VELKOMIN HEIM (Velkommen
hjem) Sæbjörn Valdimarsson
Dee bræddi hjörtu ungmenna og
Frankie Avalon var draumaprins
túberaðra táningsstúlkna. Stefnu-
mót með Ted sannar einfaldlega
að öskubuskur kvikmyndaiðnaðar-
ins lifa enn góðu lífi þrátt fyrir
hryðjuverk, Netið og pilluna. Hafa
ekkert breyst.
Rosalee (Kate Bosworth), er
kassadama í krummaskuði í Suð-
urríkjunum og lætur sig dreyma
um allt það sem heimurinn hefur
að bjóða utan bæjarmarkanna.
Einn góðan veðurdag bankar
lukkan upp á, hún hefur unnið
stefnumót við átrúnaðargoðið sitt,
Hollywoodstjörnuna Ted Hamilton
(Josh Duhamel). Og deildarstjór-
inn hennar í kaupfélaginu (Topher
Grace), fyllist örvæntingu þegar
Teddi flýgur á braut með ást-
ardrauminn.
Stóra spurningin er því hvort
Rosalee fellur fyrir heimsins glysi
og glaumi eða bregst við rödd
hjartans – einsog alamerískum,
siðprúðum stúlkum hæfir, allt frá
dögum ungfrú Dee.
Notalegt að sjá að sakleysið er
með sæmilegu lífsmarki og enginn
hörgull á sætabrauðsdrengjum né
-stúlkum, hin fríða og aðlaðandi
Boswort á örugglega eftir að
sjást, líkt og Duhamel og Topher,
í allnokkrum unglingamyndum áð-
ur en aldurinn verður ferli þeirra
að fjörtjóni. Hvort þau hafa burði
til að þrauka í samkeppninni um
brauðið í kvikmyndaborginni verð-
ur ekki metið af frammistöðu
þeirra að þessu sinni því hér reyn-
ir aðeins á útlitið.
Hinn óborganlegi Nathan Lane
fær lítið að sjást, enda stelur hann
öllu steini léttara á meðan hans
nýtur við í hlutverki ímynd-
arhönnuðar Hollywoodstjörn-
unnar. Annað er það nú eiginlega
ekki.
MINNIR á gömlu ástarvellurnar í
Hafnarbíó til forna þegar Sandra
KVIKMYNDIR
Laugarásbíó
Leikstjóri: Robert Luketic. Handrit: Vic-
tor Levin. Kvikmyndataka: Peter Collist-
er. Tónlist: Edward Shearmur. Aðalleik-
endur: Kate Bosworth, Topher, Josh
Duhamel, Nathan Lane, Sean Hayes
Richard, Gary Cole. 90 mínútur.
STEFNUMÓT MEÐ TED / Win A Date With
Ted Hamilton  Sæbjörn Valdimarsson
ÞAÐ var heldur betur góð stemning
í Norræna húsinu sl. sunnudag þeg-
ar Reykjavík 5 hélt þar tónleika fyr-
ir fullum sal. Ekki nema von, því
söngflokkurinn, sem syngur lög í
fjölradda útsetningum líkt og Man-
hattan Transfer og New York Voic-
es, er skipaður frábæru tónlist-
arfólki sem skilaði sínu af sérlegri
fagmennsku auk þess sem húmorinn
var aldrei langt undan.
Dagskrá hópsins var mjög fjöl-
breytt með lögum úr öllum áttum.
Við fengum að heyra dæmigerða
djassstandarda, gospel, sömbu og
m.a.s. barokk-sömbu, latín, popp,
fönk og íslenskt gamalt og gott.
Þetta fannst mér góð ákvörðun þar
sem sönghópurinn er sá eini sinnar
tegundar á Íslandi og því hefur
sjaldan gefist tækifæri til að hlusta
á tónlist af þessu taginu. Þannig fá
líka þeir fjölmörgu tónlistaraðdá-
endur sem spenntir eru fyrir hópn-
um allir eitthvað við sitt hæfi, auk
þess sem söngvararnir fá auðvitað
tækifæri til að sýna hvað í þeim býr.
Líkt og gerist í álíka sönghópum
hafði þessi hópur sinn forystusauð,
Kristjönu Stefánsdóttur hvort sem
það var meðvituð ákvörðun eða ekki.
Kannski kom það til af því að hún er
kannski sviðsvönust þeirra allra,
enda ein af okkar allra bestu söng-
konum, líkt og hún sannaði enn og
aftur í laginu Raina do Mar, eða
Drottningu hafsins, brasilísku lagi
eftir Dorival Caymmy sem hún túlk-
aði af einstakri smekkvísi. Hera
Björk er einnig mikil díva, enda
þrusugóð söngkona með sérstaklega
bjarta og fallega rödd, sem ynd-
islegt var á að hlusta í laginu My
Romance eftir Roger & Hart, þar
sem hún söng sóló í skemmtilegri „a
capella“ útsetningu. Mér fannst
reyndar sérlega skemmtilegt að
hlusta á þegar söngkonurnar sungu
tvær saman, því raddirnar þeirra
hljóma mjög vel saman og hreinlega
bráðna utan um hvor aðra.
Og dívurnar tvær voru í góðum
höndum. Aðalheiður er frábær mús-
íkant og söng nær undantekning-
arlaust erfiðustu laglínurnar, sem
engan veginn er á allra færi. Það var
gaman að reyna að hlusta bara á
hana. En henni er meira til lista
lagt, því hún útsetti alla vega tvö
laganna sem á dagskránni voru,
hina fallegu ballöðu Stings nokkurs,
Fragile, og þann ylhýra slagara
Ingibjargar Þorbergs, Vorið er
komið. Báðar útsetningarnar voru
mjög smekklegar, þar sem andi lag-
anna kom algerlega í gegn. Fragile
var ljúft sem bráðið smér og Vorið
hressilega húmorískt á sinn íslenska
máta.
Gísli og Þorvaldur voru góður
grunnur en fengu líka tækifæri til að
láta ljós sitt skína. Gísli sýndi að
hann er fínn söngvari þegar hann
söng laglínuna í Fragile, en Þorvald-
ur var bara með styttri sóló. Lokalag
tónleikanna var One Note Samba
Antonios Jobims, í mjög magnaðri og
kraftmikilli útsetningu og flutningi,
og flottur endir á fínum tónleikum.
En viti menn, hópurinn hafði æft
uppklappslag sem var jafnvel enn
kröftugra, gospelslagið Operator, og
þá var bæði klappað og stappað með.
Já, það skemmtu sér allir stórvel á
þessum tónleikum, og því segi ég að
það þarf fleiri tónleika með djass-
söngvurum, því þeir klikka ekki,
heldur trekkja alltaf.
TÓNLEIKAR
Reykjavík 5 í Norræna húsinu
Sönghópinn Reykjavík 5 skipa: Að-
alheiður Þorsteinsdóttir, Gísli Magnason,
Hera Björk Þórhallsdóttir, Kristjana Stef-
ánsdóttir og Þorvaldur Þorvaldsson. Und-
irleikur: Agnar Már Magnússon píanó, Er-
ik Qvick á trommur og bassaleikarinn
Róbert Þórhallsson. Þorvaldur „á sjó“
Halldórsson hljóðblandaði.
REYKJAVÍK 5
Hildur Loftsdóttir
ROKKSVEITIN hressilega Atómstöðin er
farin á láta á sér kræla á ný og mun að
vonum verða öflug í spilamennskunni í
sumar. Sveitin hefur sent frá sér nýtt lag
og gert við það myndband. Er þar á ferð
endurgerð á sígildu lagi Utangarðsmanna
sálugu, „Fuglinn er floginn“ sem Bubbi
samdi og hljómaði upphaflega á síðustu
plötu sveitarinnar, hinni 6-laga 45 rpm sem
kom út í apríl árið 1981.
„Þetta hefur verið eitt af mínum uppá-
haldslögum, alveg síðan ég var 13 ára,“
segir Guðmundur Ingi Þorvaldsson, söngv-
ari Atómstöðvarinnar, en hann fer einnig
með stórt hlutverk í söngleiknum Fame
sem frumsýndur var á fimmtudag. „Ég hef
alltaf ætlað að spreyta mig á laginu en
ekki treyst mér til þess fyrr en núna því
bandið sem ég er í, Atómstöðin, er orðið al-
veg ótrúlega vel spilandi, þétt og gott.“
Til að fanga nú örugglega eitthvað af
þeim hráa krafti sem einkenndi Utangarðs-
mennina fékk Atómstöðin í lið með sér
gamla gítarleikara sveitarinnar, Danny
Pollock, til að spila á gítar í laginu og
koma svo fram í myndbandinu.
„Hann er alveg pottþéttur náungi, var
svo jákvæður og ánægður með að gera
þetta með okkur. Svo er hann líka alveg
óendanlega svalur í myndbandinu. Það var
eftir því tekið að maðurinn þurfti ná-
kvæmlega ekkert að gera til að verða
svalur, bara stóð þarna og lék á sinn gít-
ar.“
„Fuglinn er floginn“ með Atómstöðinni
er farið að hljóma á útvarpsstöðvum og
myndbandið komið í spilun.
Atómstöðin | Í fótspor Utangarðsmanna
Fuglinn er floginn
með Danny
Guðmundur Ingi fer jafnan mikinn á sviði
með Atómstöðinni.