Íslendingaþættir Tímans - 27.07.1968, Blaðsíða 1

4. TBL. 1. ÁRG.
LAUGARDAGUR 27. JÚLÍ 1968
Karl Kristjánsson, alþingismaður:
Steingrímur Baldvinsson
bóndi í Nesi í Aðaldal
Kveðja ÍJutt í Neskirkju 20. júlí,
1968.
Bóndinn, kennarinn og skáldið,
Steingrímur Baldvinsson hvílir hér
í kistu sinni og verður lagður í
skaut ættjarðar vorrar að lítilli
stundu liðinni.
Þessi fjölhæfi og merki gáfu-
maður, sem verið hefir um skeið
einn af helztu fulltrúum þingeyskr
ar menni.'igar, er horfinn úr hér-
aði til feðra sinna.
Til hans verður ekki lengur
vanda vikið — eins og oft var
gert — þegar valin orð þurfti að
mæla eða rita við meiri háttar tæki
færi í bundnu máli eða óbundnu.
Nýjar vrkingar frá honum
gleðja ekki óvænt hugi manna í
leiðigjarnri hversdagsönn, eins og
þær hafa xöngum gert.
Ajilt í umhverfi okkar virðist
okkur vinum hans og samferða-
mönnum auðara og snauðara við
fráfall hans.
Við vildum geta heirnt hann til
baka. En dauðinn gefur engum
slík grið, hvort sem maðurinn skip
ar mikilsvert sæti eða ekki. Allir
verða að lúta valdi dauðans und-
antekningarlaust. Sá jöfnuður er
viss, — öil verðum við að deyja.
Steingrímur kom þessari óhagg-
anlegu staðreynd haglega og frum-
lega fyrir í einni ferhendu nýlega:
Fiskur er ég á færi í lífsins hyl,
fyrr en varir kraftar mínir dvína.
Djarfieg vörnin dugir ekki til.
Ðauðinn missir aldrei fiska sína.
Ferhenda þessi ber svo glögg ein
kenni Stemgríms, að þegar ég
heyrði hana í fyrsta sinn í Reykja-
vík i vetur og var spurður, eftir
hvern ég héldi, að hún væri, þá
var mér auðvelt svarið.
Skáidið. sem var snjali laxveiði-
MINNING