Íslendingaþættir Tímans - 27.07.1968, Page 8

SEXTUGUR:
GUÐJÓN GUÐJÓNSSON
BÓNDI Á BOLLASSTÖÐUM
Bann er fæddur 18. júní 1908
a'ð Stokfcseyrarseli í Flóa, en þar
bjuggu þá foreldrar hans, hjón-
ln Guðjón Einarsson, ættaður úr
Landmannahreppi í Rangárvalla-
sýsðu, og lJelga Halldórsdóttir frá
Einlholti í Biskupstungum. Árið
. etftir að Guðjón fæddist, fluttu þau
að Nýja'bæ í Sandvíkufhreppi og
þar divaldi hann hjá þeim til nítj-
án ára aldurs. Guðjón ólst upp
við stimu skilyrði og flestir aðrir
unglingar í sveit á þeim tíma. Efni
voru ekki mikil í Nýjabæ, enn
bjargálna var heimilið og aldrei
sultur í búi. Hinar fornu dyiggð-
ir, iðjusemi og sparsemi, voru vel
ræktar, enda einu ráðin, sem menn
þá kunnu til að tryggja sjálfstæði
og farsæld heimilanna. Glaðzt var
innilega á þeim árum yfir hverj-
um feng, þó lítill væri og sam-
bjálparandi var ríkur í fólkinu.
Guðjón minnist þess oft frá upp-
vaxtarárum sínum, að í nágrenn-
inu og sveitinni allri ríkti góðvild
milli heimilanna og hver studdi
annan, þegar með þurfti. Þetta var
óformleg samvinna, sprottin af
erfiðum sjcilyrðum til lífsbjargar,
er kenndi mönnum, að „Samein-
aðir stöndum vér, en sundraðir
föllum vér“.
Þessi samhjálparhugur ræktaði
framfara- og mannúðarverk, er
Síðar færðuist í ný form á félags-
legum vettvangi til viðreisnar í
þjóðlífinu, en þráin til umbóta var
þá allsstaðar að vakna meðal fóiks-
ins, í Sandvíkurhreppi ekki síður
en annars staðar. Þennan umbóta-
og samvinnuhug lærði Guðjón ung
ur að meta og hefur síðan alla
áttir þú yndislega ömmu og góð-
an frœnda sem reyndist þér éins
og beziti faðir. Ég bið algóðan guð
að styrkja ömmu þína, í hennar
miklu sorg, því þú varst henni
a'llt. Elsku Grétar minn, þakka þér
fyrir allt og allt, og bið himnesk-
an föður um handleiðsilu þér til
handa.
Það mælir þín móðir.
tíð staðið 1 þeirri fylkingu manna,
sem vill leysa vandamálin eftir
leiðum sátta og samvinnu.
Ekki átti Guðjón kost skólagöngu
í æsku nsma farskóla fyrir börn,
þó í honum hafi án efa búið efni
í góðan námsmann. En margt og
mikið hefur Guðjón lesið sér til
ánægju og fróðleiks íslenzkar
fornbókmenntir urðu snemma mik
ið yndi eg etftirlæti hans. Dáði
hann margar hetjurnar og afreks-
verk þeirra glæddu honum í
brjósti karlmennskuhuig, sem vel
fór saman við næmt og heitt skap
hans. Rann honum í merg og bein
dáð og metnaður til að duga vel
og gerast góður íslendingur.
Orðlist fornritanna þroskaði
málsmekk og meðfædda frásagnar
hæfni Guðjóns. Hann er maður
Médrægur og gefur sig lítt að
dæguiþrasi né orðræðum á mál-
þingum, en pó veit ég fáa menn,
sem hægara ættu með slíkt. Er
ekki heiglum hent að lenda í orða-
skaki við Guðjón, því að honum
liggja bæ'ði orð og rök létt á tungu
til sóknar og varnar skoðunum
sínum.
Guðjón átti um sjö ára skeið
dvöl á ninu kunna menningar-
heimili Laugardælum, fyrst hjá
Eggert Benediktssyni hreppstjóra
og svo hjá Boga syni Eggerts, eft-
ir að hann tók við búi þar. Minn-
ist hann dvalar sinnar þar með
mikilli ánægju og þakklæti til
Eggerts. Kveðst hann engum
manni hafa verið með á heimili
svo ágætum sem Eggert hafi ver-
ið í öllu dagfari og viðmóti, og
var Eggert hjúum sínum frábær-
lega góður húsbóndi. Segir Guð-
8
ÍSLENDINGAÞÆTTIR