Íslendingaþættir Tímans - 26.09.1969, Blaðsíða 16

MINNING
Kristjánssína Bjarnadóttir
hliutu góða heimanfylgju. Þar
tvinnuðust saonan erfðir og áhrif
frá óvenjulegum heimölisbrag. Sú
heiimanfylgja setti varanlegt mark
á þau systkini öl.
Guðrún Sigurðardöttir dvaldist
vetrarlangt 1906—1907 við nám í
aiþýðuskóla Sigurðar Þórólfssonar
á Hvítárbakka. Þar var þá kennari
Sigurður Þorvaiidsson frá Álftár
tungukoti á Mýrnm Vmnara-
mienntaður maiður innanlands og
utan. Felidu þau Guðrún hugi sam
an og gengu í hjónaband 6. maí
1910. Stóð þá tvöfalit systrabrúð-
kaup á Víðivöllum því að það hið
sama sinni giftist Amaiía fyrri
manni sinum Jóni Árnasyni frá
Reykjum.
Sigurður Þorvaldsson hóf
keninislusitörf á ísafirði haustið
1910. Hvarf þá Guðrún vestur
þangað m,eð manni sínum. Árið
1914 keyptu þau jörðina Sleitu-
staði í Koibeinsdal reistu þegar
bú og bjuggu þar óslitið síðan.
Var Sigurður l'öngum við kennslu
á veitirum oftast fjarri heimili sínu
alt til 1953. Stóð þá Guðrún fyrir
búinu er bóndi hennar var fjar-
vistum hélt hún öllu í horfi og
tfór forstaðan henni úr hendi með
þeim hætti að sjálf óx hún af og
sýndi að henni kippti i kyn.
Af 12 börnurn þeirra Sleitustaða
hjóna létust 4 í frumbernsku. 8
komust til þroskaaldurs:
Sigrún húsfr. á Sleitustöðum
giift Óskari Gíslasyni frá Miðhús-
um í Blönduhlíð. Eiga 2 börn.
Gisli bílstjóri lézt 2. jan. 1966
var kvæntur Helgu Magnúsdóttur
frá Söndum á Akranesi. Áttu 4
börn. Ekkjan og tvö börnin eru
enn í Sigtúni og Silfurtúni við
Sleitustaði.
Gerður kennslukona í Keflavík
isuðuir ógift á eitt barn.
Sigurður bóndi á Sleitustöðum,
ikvæntur Margréti Haraldsdótt-
ur frá Unastöðum í Kolbeinsdal.
Þau eiga 5 börn.
Guðrún gift Jóni Brynjólfssyni
endurskoðanda í Reykjavík á eitt
barn.
Lilja keninslukona í Hróarsdal i
Heigranesi gift Sigurði Jónassyni.
Þau eiga 3 börn.
Þórveig gift Ólafi Jónssyni
kennara í Keflavík. Eiga 4 börn,
Jón bílstjóri á Sleitustöðum
fcvæntur Öldu Guðbrandsdótt-
ur frá Siglufirði. Eiiga 3 börn.
Barnabörn þeirra Sl'eitustaða-
hjóna eru 23 og barnabarnabörnin
16
Fædd 23.3 1888
Dáin 7. 5. 1969
Þann 7. maí 1969 lézt að Hrafn-
istu Kristjánssína Bjarnadóttir er
lengi bjó að Borgarholti við Engja-
veg hér í borg.
Krisbjánssína var dóttir hjón-
ainna Guðrúnar Gísladóttur og
Bjarna Kristjánssonar er bjuggu
um skeið í Nýjubúð í Eyrarsveit.
Bjarni lézt úr lungnabólgu frá sex
ungum börnum. Þá var Kristjáns-
sina fimm ára. Börnin sem móð-
irin gat ekki haft hjá sér var hol
að niður hi»;að og þanigað um
sveitina. Ólýsanleg urðu hanm
orðin 12. Enn höfðu þau hjón upp
eldisbarn Guðjón Þór Ólafsson frá
Reykjavák. Hann er nú vélsmiður
á Akranesi, kvæntur Jónu Ólafs-
dóttur drá Skarði í Leirársveit.
Þau eiga 6 börn.
Þrjú eru systkinin heirna þar á
Sleitustöðum og voru fjögur al’lt
þar til Gísli lézt. Samheldni syst-
kinanna svipuð og var á Víðivöll-
um á uppvaxtarárum Guðrúnar. Á
Sleitustöðum er nú fjötskylduþorp
harla einstakt í sinni röð. Þar eru
8 sjálf'stæð heimili afkomenda
þeirra Sleitustaðahjóna og 7 íbúð
arhús. Sleitustaðir eru að vísu í
eðli sínu góð jörð og auk þess
stórkostlega Umbreytt orðin fyrir
atbeina Sigurðar hreppstjóra sem
verið hefur mikill ræktunarmaður
og umbóta svo og son,a hans og
tengdasonar. En naumast mundi
bújörðin ein, þótt mikil sé orðin
og góð, hrökkva til að fnmfleyta
svo mörgum fjölskyldum sem þar
eiga nú heiimilli. Er það og líka svo
að á Sl'eitustöðum er fleira stund-
að en búnaður. Bændur eru tveir
au!k Sigurðar sjálfs sonur hans
og tengdasonur. Þar er alkunn og
umsvifamikil bifreiðaútgerð, er
Gísli sonur þeirra Sleitustaðahjóna
átti og stundaði, hún er nú rekin
sem fjölskyldúfyrirtæki. Þar er og
Stórt bifreiðaverkstæði sem dóttur-
sonur gömlu'hjónanna veitir for-
stöðu.
kvæli margra þeirra barna sem
þau örlög hrepptu, báru mörg
þess aldrei bætur. Þó var efnivið-
ur í mörguim þessara barna svo
traustur að þau komu oft meira
kalin líkamilega en andlega úr þess
um vistum. Eitt af þeim börnum
var Kristjámssina Bjiarnadóttir. í
fjörutíu ár átti ég þess kost að hafa
náin kynni þessari góðu og göf-
ugu bonu og aldrei varð ég þess
var að hún bæri kala til nOkkurs
manns, hefði þó stundum virzt til
þess ærin ástæða. Kristjánssíma
var sérstaklega vel gerð persóma
hlý og transtvekjandi í allri um-
gemgni. Tók hún því sem að hönd-
Heim að Sleitustöðum er höfð
inglegt að líta enda hefur höfðings
fólk átt þar húsum að ráða. Guð
rún á Sleitustöðum óx upp á heim-
ili er um margt var í allra fremstu
röð. Hún slaibaði i engu á kröf
um til sjálfrar sín er hún gerðist
húsfireyja og á hana hlóðust annir
bús og barna. Langtímum saman
var hún bæði bóndinn og húsfreyj-
an á stóru og barnmörgu heimili.
Og þó var eims og hún hefði alltaf
nógan tíma til allra hluta. Hvort
tveggja var að verkin Iðku henni
í hendi og eins hitt sem mestu
skipti að um hana lék alltaf sól-
skin. Þvílíkt var lundarfar hennar.
Guðrún Sigurðardóttir var í
minna lagi á vöxt fríðleikskoma
og bar sig vel, óþvinguð í alri
framtooimu, gædd þvílífcri reisn, að
maður tók ekki eftir því hve smá-
vaxin hún var. Fríðleikann og reisn
ina varðveitti hún til efstu stunda.
Það bar frá hversu svipfarið var
góðlegt lúýlegt og hýrt. Hún varð-
veiltti alila sevi barnseðli sitt og
barnatrú. Eðlisgróin glaðværð og
einliæg guðstrú burgu henni öðru
fremur yfir torleiði lífsins á langri
ævi.
Hún var góð kona.
8.7. ‘69.
Gísli Magnússon.
ISLENDJNGAÞÆTTIR