Íslendingaþættir Tímans - 14.01.1970, Síða 26

MINNING
KRISTJÁN JÓNSSON
vigtarmaður, Grundarfirði
Kristján Jónsson vigtarmaður i
Grundaríirði andaðist þann 1.
marz s. 1. Enda þótt nokkuð sé
nú um liðið síðan hann lézt, vil ég
méð þessum línum minnast þessa
trausta atorkumanns.
Kristján Jónsson fæddist í Kol-
grafarseli í Eyrarsveit á Snæfells-
nesi 25.7. 1901. Foreldrar hans
toru hjónin Guðrún Jónsdóttir og
Jón Kristjánsson, bóndi þar og víð
ar t Eyrarsveit, en lengst af í
Vindási.
Kristján ólst upp með foreldrum
sínum í fjölmennum systkinahópi.
Öllu þurfti þar til skila að halda,
vegna afkomu heimilisins. Kristján
tók snemma þátt í lífsbaráttu,
vegna eigin framfæris og til stuðn
ings við heimili foreldra sinna.
Hann var sjómaður á yngri árum,
og var hvarvetna eftirsóttur til
vinnu, bæði til sjós og lands. Árið
1925 þ. 26. des. giftist Kristján
eftirlifandi konu sinni, Guðrúnu
þráðinn, sem slitnaði, er hann flutti
úr Mosfellshreppi. Var starfið í
Suðra honum til mikillar ánægju
og hafði hann oft orð á því við
mig. Að öðru leyti er mér ekki
kunnugt um þátt hans í félagsstarfi
þar eystra. en hitt veit ég, að um
þátttöku hans hefur munað. Guð-
mundi hlaut ævinlega að fylgja
ferskur blær og þróttur.
Þetta er i stórum dráttum starfs-
saga Guðmundar, sem rifjast upp
í huga $amferðamanns hans, sem
átti við hann náið samstarf um
mörg ár. Við vinir hans hörmum
að hún varð ekki lengri. En eng
inn má sköpum renna. Eftir standa
minningarnar um látinn vin, sem
verða okkur, er bezt þekktum
hann, ógleymanlegar.
í einkalífi var Guðmundur gæfu
imaður. Hinn 5. ágúst 1949 gekk
hann að eiga eftirlifandi konu sína,
Valborgu Sigurðardóttur, ættaða
frá Raufarhöfn. Stóð hún alla tið
Elísdóttur frá Vatnabúðum, mik-
illi dugnaðarkonu. Þau keyptu
þrem árum síðar hálfa jörðina Eiði
í Eyrarsveit. Þar bjuggu þau hjón
í 32 ár. Á þeim árum gerbreyttu
þau ábýli sínu. Byggðu upp ðll
hús jarðarinnar, ræktuðu mikið,
og héldu ábýli sinu með myndar-
brag og snyrtimennsku. Þeim varð
sjö barna auðið, sem Öll eru á lífi
nema það yngsta, er dó við fæð-
ingu. Auk þess ólu þau upp
frænku Kristjáns, Jóhönnu Kristj-
ánsdóttur.
Börn Kristjáns og Guðrúnar
eru öll dugnaðar og manndóms-
fólk, er öll njóta trausts samferð-
armanna sinna. Kristján og Guð
rún hættu búskap að Eiði 1960,
og létu jörð sína í hendur Arnóri
syni sínum, sem heldur uppi
merki foreldra sinna í búskap með
mikilli prýði.
Kristján og fjölskylda hans reisti
heimili sitt i kauptúninu í Grund
trú við hlið hans og reyndist hon-
um hinn bezti förunautur. Er henn
ar þáttur stór í sögu hans. Þeim
varð fimm þlarna auðið, sem öll
eru hin myndarlegustu og likleg
til að erfa beztu eiginleika for-
eldra sinna. Þau eru í réttri ald-
ursröð: Magnús, nemandi í við
skiptafræðum, Arnþrúður, við
nám í Menntask. Laugarvatni, Val
geir, í Menntask. við Hamrahlíð,
Anna Soffía og Valgerður, báðar
enn á barnsaldri.
Megi sá er öllu ræður leggja
þeim líkn með þraut á þessum
döpru dögum sorgarinnar. Vinir
ykkar í Mosfellshreppi senda ykk-
ur hugheilar samúðarkveðjur og
biðja ykkur blessunar í framtíð-
inni. Minningu látins vinar heiðr
um við og óskum honum góðrar
ferðar inn í lönd eilífðarinnar.
Vertu blessaður og sæll, vinur.
Tómas Sturlaugsson.
arfirði. Þar reísti hann sór hú«
ásamt sonum sínum Guðmundi og
Jóni, og þar bjuggu þau hjón-
in síðan ásamt þeim börnum
þeirra, er heima dvöldu.
Kristján Jónsson vann við ýmis
störf í Grund.-trfi.rði svo sem verzl-
un o.fl., en starf hans sem vigtar-
manns var þó aðaistar} hans.
Ýmis trúnaðarstörf voru honum
falin svo sem sóknarnefndarstörf
og bókavarðarstarf.
Einkenni á allri hans starfsævl
var dugnaður og sérstök samvizku
semi. Samferðarmennirnir treystu
honum, og trausti brást hann ekki.
Það má með sanni segja, að Kristj-
án hafi verið sannur umbótamað-
ur. Alls staðar, þar sem hann kom
nærri, stendur merki umbóta
mannsins eftir, hvoit sem litið
er hei-m að Eiði eða að heimili
hans í Grundarfirði. Kristján Jóns-
son var góður heimilisfaðir, og
voru þau hjónin Kristján og Guð-
26
ÍSLENDINGAÞÆTTIR
J