Íslendingaþættir Tímans - 14.01.1970, Síða 30

Íslendingaþættir Tímans - 14.01.1970, Síða 30
ÁTTRÆÐ: Svanhildur Arnadóttir Hinn 10. des. 1969 varð Svan- faildur Árnadóttir á Leifsgötu 25 í Reykjavík áttræð. Hún er ekki, frekar en fjölda- margir aðrir borgarbúar í dag, Reykvíkingur að uppruna, þó að hún hafi nú átt heima þar í 23 ár, heldur er hún fædd og uppalin í sveit og í sveit vann hún lengst ævinnar og kom börnum sínum til náms, sem kallað er, þvi að yngsta barn hennar var 14 ára er hún fluttist hingað. Svanhildur fæddist á Sperðli ' Landeyjum í Rangárvaílasýslu, en þar bjuggu þá foreldrar hennar Árni Jónsson og Vilborg Guð- mundsdóttir. Ekki kann ég að rekja ættir þeirra en ætla að þau hafi verið af traustum stofnum vaxin og i betri bændaröð, bæði dugmikil og traust. Þau eignuðust 14 börn og komust 10 þeirra til fullorðinsára. Eitt barnið dó ný- fætt, en þrjú sömu vikuna, eins og ekki var fátitt á þeim tíma. Þegar Svanhildur var 11 ára, fluttust foreldrar hennar til Krísu víkur og bjuggu þar i 7 ár, en fluttu þá til Grindavíkur, bjuggu þar nokkur ár, en fluttu þaðan til Reykjavíkur og þar endaði ævi þeirra. ár. Jónas hefur setið sem fulltrúi sveitunga sinna á aðalfundum Bún- aðarsambands Dalamanna og Kaup- félags Stykkishólms. Auk þess hef- ur hann tekið mikinn þátt í störf um Framsóknarmanna i Dalasýslu og notið þar, sem annars staðar mikils trúnaðar. Alls staðar, þar sem Jónas frá Skógum hefur komið nærri störf- um. hefur hann unnið þau af sér- stakri samvizkusemi. Ég sá Jónas frá Skógum fyrst, er ég var unglingur innan við ferm- lngu Hann var þá við plægingar á næsta bæ við heimili móður minnar. Siðar urðum við Jónas ná- grannar i hálfan annan áratug, er ég bjó á Staðarfelli, og miklir sam- starfsmenn á sviði félagsmála. Mér er sérstök ánægja að minn- ast nágrenis við Skógaheimilið. í Krísuvík, sem er með umfangs- meiri og stærri jörðum landsins, bjuggu Arni og Vilborg stórbúi við mikil umsvif til lands og sjávar. Bjargfuglaveiði og eggjataka f Krísuvíkurbjargi var stunduð af Betri nágranna og greiðviknari get ég ekki hugsað mér, og svo má um annað samstarf okkar Jónasar segja. Samvizkusemi hans og traust leiki brást aldrei. Síðast liðið sum ar heimsótti ég Jónas vin minn á Valþúfu. Mér var það, sem fyrr, mikil ánægja, en þó mest um vert að sjá hans ánægjulega heimili og glæsilegu syni, sem nú halda inn á námsbraut með dugnaði. Ég enda þessar línur með því að færa Jónasi og fjölskyldu hans innilegar hamingjuóskir með af- mælið og óska honum langra líf- daga og góðrar heilsu. Jafnframt því sem ég og mín fj'ölskylda flytjum þessar óskir, færum við honum og konu hans beztu þakkir fyrir gömul og góð kynni. Halldór E. Sigurðsson. miklu kappi, þó að gangan á bjarg ið sé nokkuð löng, um hálftíma gangur, landbú stórt, enda jörðin mikil fleytingsjörð. Var því nóg að gera á stórbúinu og börnunum, ásamt öðru fólki fast haldið að vinnu. Sat Svanhildur ásamt systr- um sínum alla daga við að reyta svartfugl og var það erfitt verk og lýjandi, en sjóða máttu þær svart- fuglsegg eftir vild og borða við vinnuna. í Grindavík varð heimilið fyrir þeirri miklu sorg að þrír synirn- ir drukknuðu ásamt fleiri heimilis- mönnum, 1 fiskiróðri Má vera að það hafi orðið til þess að búskap- arárin þar urðu ekki fleiri. Árið 1916 er Svanhildur starfandi hjá Helgu systur sinni og manni hennar Guðmundi Sigurðssyni, er höfðu reyst nýbýlið Lögberg i Lækjarbotnum og var þar bæði búskapur og umsvifamikill veitinga og gistihúsarekstur, þvi staðurinn var rétt við veginn milli Reykja- víkur og Suðurlandsundirlendisins. Þetta var á hestvagnaöldinni og ekki eins fljótfarið á milli eins og nú er. Þangað réðist sem vinnumaður þetta vor, ungur maður, Guðberg- ur Davíðsson, vestan úr Dýrafirði, er hleypti heimadraganum vorið 1915 og réðist í>á vinnumaður aust- ur að Stöð I Stöðvarfirði, og var þar eitt ár. Var Guðbergur á Lög- bergi í tvö ár og síðara árið ráðs- maður Guðmundar. Þau Svanhildur og Guðbergur feDdu hugi saman og giftust vorið 1918 og fluttust þá vestur í Dýrafjörð, og var Guð- bergur vinnumaður hjá Friðriki Bjarnasyni hreppstjóra á Mýrum eitt ár, en Svanhildur húskona. Árið eftir, vorið 1919 flytjast þau inn í Neðri-Hjarðardal og eiga þar heima til 1930. Stundaði Guð- bergur sjóinn vor og sumar, en átti nokkrar kindur er hann heyj aði fyrir að Ioknu úthaldi s. hl. sumars. Siðustu sumrin var hann þó kaupamaður vor og sumur hjá Gunnlaugi Þorst einssyni lækni á Þingeyri er átti jörð og bú á Höfða, sem er næsti bær við Neðri-Hjarð- ardal og að Höfða flytjast þau vor- 30 ÍSLENDINGAÞÆTTIR

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.