Íslendingaþættir Tímans - 11.08.1971, Qupperneq 2

Við ævilok Ragnars Lámssonar,
-íorstöðumanns get ég ekki látið
hjá líða að minnast þesg góða
drengs og einlæga vinar með
nokkrum fátæklegum orðum. Leið
ir okkar lágu saman, bæði í starfi
og einnig í félagsmálum allt frá
árinu 1938, en hann hafði fyrir
okkar fyrstu kynni starfað nokk-
ur ár hjá Reykjavíkurborg fyrst 1
útivinnu borgarinnar, en síðan
sem fátækrafulltrúi allt til ársins
1955, að hann varð forstöðumað-
ur Ráðningastofu Reykjavíkur-
borgar. Það sem strax vakti at-
hygli mína var hve gjörkunnugur
Ragnar var högum verkamanna og
sjómanna og yfir höfuð íátækara
hluta borgarbúa, en í þá tíð voru
kjör almennings öll önnur en nú.
Ávallt var Ragnari sýnt um að
greiða götu náungans eftir því
sem kostur var og í félagsmálum
innan Sjálfstæðisflokksins studdi
hann ávallt góðan málstað verka-
fólks til dæmis, þegar fluttar voru
tillögur um skattfrelsi af vinnu
við eigin íbúðir vann Ragnar þeim
allt það fylgi er hann mátti og
voru þær samþykktar sem stefnu-
skráratriði á Landsfundi Sjálf-
stæðisflokksins 1948. Og skömmu
síðar bornar fram til sigurs á Al-
þingi af Gunnari Thoroddsen,
Jóhanni Hafsten og Sigurði
Bjamasyni, en í skjóli þessarar
lagasetningar hófst nýtt framfara-
tímabil ekki bara í Reykjavík held
ur og um allt land. Með þessari
lagasetningu einni hefði þetta þó
ekki tekizt heldur þurfti að af-
nema til fulls ranglæti sem ríkti
frá fjórða áratugnum. Jón Þorláks-
son, er var fyrsti borgarstjórinn er
Ragnar starfaði hjá hafði í
ráðherratíð sinni útvegað fjár-
magn til veðdeildar Landsbank-
ans er síðan var lánað til
ibúðarbygginga, en eftir að
Jón fór frá völdum hsetti veð-
deildin að mestu að lána mönnum
peninga, en þess í stað gátu menn
fengið lánin í veðdeildarbréfum,
sem yfirleitt voru seld með 42%
afföllum. Hór var einnig stórt verk
efni sem leysa þurfti og smám
saman þokaðist áfram fyrst með
smáíbúðairlánunum og siðan í Hús-
næðismálastjómarlánum, en Ragn
ar hafði frá upphafi meg stjóm
þessara mála að gei'a, fyrst smá-
búðalánin og síðan í HÁsnæðis-
málastjóm til dauðadags. jjivistarf
þessa friðsama borgara i þágu
hinna máttarminni og að eflingu
heimilanna, sem eru hornsteinar
þjóðfélagsins hefir góðan ávöxt
borið og allt annan og meiri en ger
ist í þyrnireit truflunarinnar.
Þá má þess geta að Ragnar var
mikill áhugamaður um íþróttamál
og margt fleira og áttum við stund
um ánægjulegar samræður um
andleg málefni.
Eftirlifandi eiginkonu Ragnars,
bömum þeirra öllum og öðrum
ástvinum votta ég dýpstu samúð
og fel hinum trúa skapara fram-
tíð þeirra.
Gísli Guðnason.
t
Föstudaginn 18. júní 1971 var
kvaddur hinztu kveðju, góður vin-
ur og samstarfsmaður, Ragnar J.
Lárusson forstjóri fyrir Ráðningar
stofu Reykjavíkurborgar, en hann
andaðist hér í bæ föstudaginn 11.
júní s.l. aðeins 64 ára gamall, eft-
ir erfiða og langa sjúkdómslegu.
Ragnar var fyrir löngu þjóð-
kunnur maður fyrir sín margvís-
legu störf fyrir land og þjóð um
langan tíma. Ungur að áxum heill-
aðist Ragnar af knattspymu-
íþróttinni og hefur síðan helgað
henni mikið og heilladrjúgt starf
bæði sem stjómarmeðlimur og for
maður í félagi sínu, Knattspyrnu-
félaginu Fram, sem og störf fyrir
heildarsamtökin Knattspyrnusam
band íslands.
Ragnar var kjörinn í varastjórn
sambandsins 23. nóvember 1947
og i aðalstjórn þess 21. óktóber
1950. Átti hann þar sæti síðan allt
til dauðadags. Ragnar sat fleiri
stjórnarfundi þar en nokkur ann-
ar stjórnarmeðlimur K.S.Í. eða í
allt rúma 800 fundi. Sýnir fundar
sókn þessi þá alúð og áhuga er
Ragnar var til þessa einlæga áhuga
máls síns alla tíð. Hann var sér-
staklega vinsæll í öllum störfum sín
um hjá íþróttahreyfingunni og
naut mikils trausts og álits meðal
íþróttamanna. Ragnar var ljúfur
og þægilegur samstarfsmaður, en
fastur fyrir og gat þá stundum orð
ið all hvassyrtur, en ávallt fljótur
að brosa á ný og sættast við hvern
þann er hann hafði deilt við.
Við fráfall Ragnars hefur knatt
spyrnuíþróttin misst einn sinn
traustasta og bezta framherja fyr-
ir framgangi hinnar fögm og karl
mannlegu íþróttar, knattspyrnunn
ar.
Ragnar hlaut æðsta heiðursmerki
Knattspyrnusambandsins fyrir frá-
bær störf að málefnum knatt-
spymuíþrótfcarinnar, honum eru
enn á ný þökkuð frábær störf á
liðnum árum, vinátta og fórnfýsi.
Drottin gaf og Drottin tók, en
þó mest frá hans ágætu eiginkonu
frú Andreu Jónsdóttur og börnum
þeirra hjóna. Þeim öllum eru nú
sendar innilegustu samúðarkveðj
ur á sorgarstundu.
Stjórn
Knattspymufélags íslands.
t
Með Ragnari Lárussyni er geng-
inn einn ágætasti forustumaður
íþróttamála hérlendis. Munu marg-
ir knattspyrnumenn minnast hans
með hlýhug og þökk fyrir þau
störf, er hann innti af hendi fyrir
knattspyrnuíþróttina fyrr og síðar.
Þrátt fyrir aldursmun, hafði sá,
sem þessar línur skrifar, góð og
náin kynni af Ragnari Lárussyni.
Sem ungur piltur þurfti ég oftsinn-
is að leita ráða hjá honum varð-
andi ýmis mál. Brást aldrei að
Ragnar tók mér af ljúfmennsku og
var hollráður. Var vissulega mikils
virði að eigg slíkan hauk í horni,
sem hann var.
Ragnar Lárusson helgaði íþrótt-
unum allan frítíma sinn. Fyrr á
árum starfaði hann fyrir félag sitt,
Knattspyrnufélagið Fram, og var
um skeið formaður þess. Síðar tók
hann sæti í stjórn Knattspyrnu-
sambands íslands og var gjaldkeri
sambandsins í fjöldamörg ár. í
stjórn Knattspyrnusambandsins
beitti hann sér fyriir auknum sam-
skiptum Íslendinga og Færeyinga.
Hann mat þessa frændur okkar
mikils, og hygg ég, að fáir íþrófcta-
forustumenn hér á landi bafi áfct
meiri þátt í því en hann að stuðla
að vinsamlegum íþróttasamskipt-
um íslands og Færeyja. Eignaðist
Ragnar marga góða vini í Færeyj-
um.
Hin síðari ár var Ragnar Lárus-
son forstöðumaður Ráðningaskráf-
stofu Reykjavíkurborgar og átti
sæti í stjóm Húsnæðismálastofn-
unar ríkisins. í báðum þessum
störfum var hann boðinn og búinn
til að rétta fólki hjálparhönd.
Eftir langt og strangt veikinda-
stríð lézit Ragnar Lérosson hinn
8. júní sl. Eftir stendur minning
um góðan dreng.
Alfreð Þorsteinsson.
I
ÍSLENDINGAÞÆTTIR