Íslendingaþættir Tímans - 23.03.1972, Blaðsíða 11

Björn Fr. Björnsson
tannlœknir
Fimmtudaginn 27. jan. s.l. lézt
í Kaupmannahöfn Björn Brynjúlfs-
son Björnsson, tannlæknir.
Björn fæddist 14. ágúst 1910 í
Reykjavík og voru foreldrar hans
Brynjúlfur Björnsson, tannlæknir
og kona hans, Anna Guðbrandsd..
Hann lauik stúdentsprófi 1929 og
tannlæknaprófi frá Tannlækna-
skóla Kaupmannahafnar 1935.
Framhaldsnám stundaði hann m.a.
í Berlín og Vínarborg 1936 og á
Mayo Clinic í Bandaríkjunum 1946.
Auk þess fór hann margar styttri
námsferðir. Hann var mjög vel
menntaður tannlæknir og mikils
metinn, jafnt af starfsbræðrum sín
um, sem sjúklingum, enda ætíð
mjög áhugasamur um að fylgjast
með nýjungum á sínu starfssviði
og ekki sízt, að því er skurðlækn-
ingar í munni varðaði, þar sem
hann náði mjög góðum árangri.
Að félagsmálum starfaði Björn
af miklum áhuga og var m.a. for-
maður Tannlæknafélags íslands
frá 1949—1956. Hefur án efa ver-
ið Iétt að hrífast af áhuga föður-
ins, Brynjúlfs Björnssonar, sem
var mikill hugsjónamaður og fyrsti
tannlæknirinn hér á landi, er lauk
prófi frá tannlæknaskóla. Beitti
hann sér m.a. fyrir stofnun Tann-
læknafélags íslands og var for-
maður þess um langt skeið.
Yfir Birni var ætíð mikil reisn
og virðuleiki, enda ávann hann sér
traust allra, sem honum kynnt-
ust. Hann var sérstaklega alúðleg-
ur og hjálplegur vit5 yngri starfs-
bræður sína og leituðu þeir því
oft til hans, ef um erfið viðfangs-
efni var að ræða.
Mestan starfstíma sinn starfaði
Björn hér í borg, en vann þó síð-
ustu árin að tannlækningum í
Kaupmannahöfn ásamt konu sinni,
Ellen Yde, sem einnig er tann-
læknir.
Þrátt fyrir tímafrek störf á tann
læknastofu sinni og að félagsmál-
um tannlækna. helgaði hann flug-
málum og skíðaíþróttinni mikið af
frístundum sínum, enda virt-
ist honum falla bezt að hafa ætíð
mörg verkefni við að glima.
Fyrir hönd starfsfélaganna í
Tannlæknafélagi íslands þakka ég
honum hans miklu og fórnfúsu
störf í þágu félagsins og sendi frú
Ellen og öðrum ættingjum hans
innilegustu samúðarkveðjur.
Magnús R. Gíslason.
Garðar Björn Pálsson
frá Garði í Fnjóskadal
F. 4. jliní 1899.
D. 13. ágúst 1971.
Nú dregur blæju dökkva um Garo
og daggarslæöu um mó og grund.
Nú gjörist hljótt um Gönguskarö
og grösin drjúpa á kveöjustund.
En vangur geymir vinarspor
og varpar kveðju til þin hlýtt.
auðugt var þitt ævivor —
hver auðnugjafi sumar nýtt.
Þú heima i Garði græddir svörð
og gafst, sem trUum syni bar.
Þú ræktaðir þar reit og hjörð
og reynsluþáttur ofinn var.
En örlögin fá ýmsu breytt,
og annað varð þitt hinzta vé,
ein heiði og lyngás litaskreytt,
sem léztu hjarta þitt i té.
Þú unnir þeim til efsta dags
og alltaf varstu gestur þar,
sem gnýr og hraði leita lags
að láta kveikinn verða skar.
1 frænda góðum fann ég vin,
þar féll ei nokkur skuggi á,
Við minninganna milda skin,
vist marga þræði rekja má.
Nú faðmar jörðin fallinn hlyn,
og friöur gefst, sem læknar sár.
Guðs kærleikshönd það kveikir skin,
sem kyssir rós og þerrar tár.
Jdrunn ólafsdóttir
frá
i Sörlastööum.
íslendingaþættir
11