Heimilistíminn - 17.10.1974, Page 34

inn í honum var eins og gat. Kannski var bara
gat þarna og enginn magi. Hann leit niður
sjálfan sig til að gá. Jú, maginn var þarna enn-
þá, en ekki var mikið eftir af honum, hann var
hræðilega litill. Langt i burtu heyrðist söngur.
Það var maður i reglulega góðu skapi, sem
söng:
— Sild er góð
með súrri sósu
kartöflum og smjöri
og kaldri mjólk — hæhó!
Tralalalalalei
tjú bang — dingaling
og búmsarabúms!
Þetta var undarlegur söngur, hugsaði Bast-
ian. En það er alveg rétt, sem maðurinn segir.
Síld er alveg óskaplega góð, ég þori bara ekki
að hugsa um hana framar.
Röddin kom nær. Maðurinn sem söng kom
akandi eftir hjólreiðastignum.
— Sild er góð
þegar kalt er i veðri
og maður fær kvef
og hita — hæhó!
Tralalalalalei
tjú bang — dingaling
og búmsarabúms!
Nú verður bráðum ekið yfir mig, hugsaði
Bastian. En það gerir ekkert til. Hann lá graf-
kyrr og langaði ekkert til að hreyfa sig, ekki
einu sinni þegar hann fann, að Ijósið á hjólinu
skein á hann. Maðurinn hélt áfram að syngja:
— Sild er góð
þegar veðrið er gott
og hafið er blátt
og öldurnar rísa hátt — hæhó!
Tralalalala — hæ hvað er þetta, sagði hann
og stöðvaði hjólið og steig af baki. Hann hafði
komið auga á Bastian, þar sem hann lá.
— Ja, stórseglið mitt, ef þetta er ekki kisu-
tetur, sagði maðurinn. Bastian lét sem ekkert
væri.
— Jú, svei mér þá, sagði maðurinn. — Svo
sannarlega, sem ég heiti Siggi sjóari og geng
með axlabönd og sjóhatt, þá er þetta kisa.
Nú stóð maðurinn alveg við Bastian. — Nei,
hvað hún er litil og sæt. Það var næstum eins og
hann ætlaði að fara að gráta af þessu. — Bara
að hún sé ekki dauð. En það kemur bráðlega í
Ijós, bætti hann við.
Svo gekk hann að hjólinu sinu og náði i eitt-
hvað, sem hann kom með til Bastians. Hann
veifaði þvi fram og aftur framan i trýnið á hon-
um og þegar Bastian fann indælislykt af nýtti
sild, þá stökk hann upp, án þess að vita af þvi
og hann vissi heldur varla af þvi að hann sporð-
renndi allri sildinni. Þá varð Siggi sjóari glað-
ur. Hann dansaði um og söng: — Sild er góð,
sild er góð! Er það ekki það, sem ég hef alltaf
verið að segja?
— Sild er góð
þegar kisan er veik
Hún verður frisk
af sild — hæhó!
Tralalalalalei
tjú bang — dingaling
og búmsarabúms!
Svo náði Siggi sjóari i aðra sild handa
Bastian og þá þriðju, sem Bastian át lika, þá
fjórðu, sem hann át alveg og þá fimmtu, sem
hann át næstum þvi alveg, þvi þegar hann kom
að næstsiðasta bitanum, ropaði hann hátt og
valt á bakið og gat alls ekki étið meira.
Framhald.
34