Heimilistíminn - 13.11.1975, Blaðsíða 27

voru menn að biðja um orðið, en hann var
hreint ekki hrifinn af þessum fundum, sfzt
löngum, og hafði aldrei verið neinn
fundarhestur. Hafði þó alltaf talið skyldu
sina að koma á þýðingarmikla fundi og
greiða þar atkvæði eins og forystan bauð,
enda hlutu þeir foringjar að vita hvað
var fyrir beztu, til þess voru þeir kjörnir.
Ef til vill hefði hann átt að koma oftar á
fundi ogfylgjastbetur með, þessi var svo
einkennilegur: margræður.
Héráðurfyrr höfðu fundirnirekki verið
svona hávaðasamir eða rifrildislegir,
heldur liðið fram i lygnu og eindrægni. Þá
hafði oftlega verið ánægja að sitja og
hlusta. Forystan hafði útskýrt málin lið
fýrir lið i löngu, rólegu og sefjandi máli,
enda þurftu þeir ekki á neinum nýyrðum
eða orðskripum að halda, hvað þá heldur
UÖ þeir væru að blanda pólitisku arga-
þrasi inn i mál sitt. Nú voru þessir gömlu
góðu fundir með rólegu lágfreyðandi út-
skýringunum liðin tið og mundu vist
aldrei koma aftur. Alveg hafði það farið
framhjá honum hvenær þessi breyting
gerðist og hvernig?, hitt var augljóst mál,
a&komnirvoruýmsirmenn ifélagið, sem
ekki aðeins höfðu aðrar skoðanir en for-
ystan, heldur lika létu þær hispurslaust i
Ijósi og ofani kaupin skömmuðu forystuna
fyrir samningalipurð. Sér er nú hver
hölvaður óhemjuskapurinn að áfellast
forystusveitina fyrir það sem við höfðum
einmitt kosið hana til að gera, alveg var
slikt forkastanlegt. Þó yrði hann að viður-
kenna að hann hafði aldrei fengið neina
Verulega fræðslu um þetta viðara sam-
hengi verkalýðsmálanna og sizt i sinu
eigin félagi. Blaðið hans sagði lika þannig
ffó kaupgjaldsbaráttunni, að hún væri að
shga atvinnuvegina og vel gat verið eitt-
hvað til i þvi. Samt fannst honum sitt kaup
aldrei of hátt, enda höfðu margir hærra
h^Up en minni vinnu.
Hvort sem hann hugsaði þetta lengur
eöa skemur gat hann ómögulega gert það
uPp við sig, sizt af öllu hér og nú, hvort
öngu mennirnir kynnu að hafa rétt fyrir
sér að einhverju leyti.
í
Ljöt)
Eiríkur Sigurðsson:
Dísa-
staðahlíð
Grösug er hún græna Hlíöin
grasið þar er bezt.
Klettabeltin ógna ofar,
áin neöar sést.
— Grösug er hún græna Hliðin.
Kindur þar i kjarnagrasið
koma og una sér.
Þar eru Grashæðir grænar,
gjöfull Puntbali er.
— Þar eru Grashæðir grænar.
Smalinn á hér minning'marga
— myndir frá þeim reit.
Hér hann hjaröar gætti,
hesta færði á beit.
— Smalinn á hér minning'marga.
27