Heimilistíminn - 13.11.1975, Blaðsíða 37

— Allt í lagi, svaraði Carmichael stuttlega. — Ég
skal taka við henni. Nú þurfið þið ekkert að óttast
lengur.
— Nú er þér farið að batna, sagði Ferskjublóm.
Bráðlega mun allt, sem gerðist i Kína vera eins
og vondur draumur í vitund þinni og þú getur byrjað
að skipuleggja nýtt líf.
Hún sat með Blanche á veröndinni utan við hótel-
herbergi Blanche i Hong Kong. Blanche var föl og
rnögur, en að öðru leyti var hún búin að ná sér eftir
hörmungarnar í fangelsinu í Kanton. Þegar hún
hafði komizttil meðvitundar í hótelherberginu hér,
haf ði það tekið hana dr júgan tima að gera sér grein
fyrir þvi, að hún væri örugg og hefði ekki tekið
veikina. Kínverski læknirinn hafði gefið henni
sprautu, sem gerði hana meðvitundarlausa, meðan
hún var borin út og ekið til flugvélarinnar. Hana
rninnti, að hún hefði vaknað andartak i flugvélinni
og séð Petrov sitja við hlið sér. Hann gaf henni eitt-
hvað að drekka, svo hún sof naði strax aftur, en svo
rnundi hún ekki meira, fyrr en hún vaknaði hér á
hótelinu.
Hún hafði sofið í tvo sólarhringa og læknir og
hjúkrunarkona höfðu verið yf ir henni allan tímann.
Henni hafði ekki skilizt að hún væri örugg og komin
til Hong Kong, fyrr en Ferskjublóm kom inn til
hennar, mjög mögur og tekin. Hún tjáði Blanche, að
Petrov hefði smyglað þeim báðum út úr fangelsinu
og þernan og fiskimaðurinn væru hér líka.
Og Dorothy og börnin voru líka örugg. Dorothy
hafði komið inn til Blanche og grátið fögrum tárum
vegna dauða Johns. Það hefði verið hægt að bjarga
honum lika, ekki satt? sagði hún æst.— Hann hafði
svo mikið f yrir þvi að bjarga ykkur hinum, að h'ánn
hefði vel getað tekið John með.
— Áttu við...?
— Ég á við Ferskjublóm og þjóna hennar, mig og
fviburana og þig. Aðeins John varð að sjá um sig
sjálf ur og hann lét lífið.og ég veit hvers vegna.
Pað var vegna þess að Petrov var afbrýðisam-
or...ofsalega afbrýðisamur...... vegna þín!
— Ég skil ekki. Blanche strauk sér þreytulega
Vfir ennið. — Hvern ertu að tala um?
~~ AAanninn, sem þú þekkir sem Petrov ofursta.
Hann er enskur í aðra ættina og notar nafn móður
sinnar. Hann heitir í rauninni Nicholas Throck-
^orton og hefur verið í brezku leyniþjónustunnni í
[^örg ár, með Rússland og Kína sem sérgrein. Fað-
‘r hans var myrtur skömmu eftir stríðið og þá sór
hann, að hans skyldi hefnt. Faðir hans var rúss-
úeskur keisarasinni, Nicholasi tókst að vinna traust
Vfirvaldanna, og kom því svo fyrir, að honum var
'alið það verkefni, að hafa auga með veslings John
°9 hann fórnaði honum án nokkurrar miskunnar.
7~ Það er ekki satt, sagði Blanche og tók að
^kjálfa, án þess að ráða við það. — John krafðist
hess að komast til Kowloon hjálparlaust. Ég veit
Það, þvi að ég var með honum til að hjálpa honum,
er> hann vildi ekki stanza, þegar lögreglan náði okk-
Ur; Hann skaut einn þeirra og auðvitað var hann
slálfur skotinn. Trúðu því, Dorothy, ég gat ekki
haldið aftur af honum. Hann var óður...hann hélt,
að þú og börnin hefðuð verið myrt.
— Hver lét hann trúa því? Falsof urstinn Petrov?
Ég get sagt þér það, að sá maður hugsar ekki um
neitt annað en starf sitt, og hann hikar ekki við að
fórna þeim, sem standa í vegi fyrir honum, alveg
eins og hann fórnaði John.
— Dorothy, það er ekki satt. John hefði átt að
vera kyrr á hótelinu, eins og Nick var búinn að
segja honum. Hann hefði aldrei átt að reyna að
flýja. Vissi hann að Nick..að Nick starfaði fyrir
England?
— Það veit ég ekki. Hvernig ætti ég að vita það?
svaraði Dorothy snúðugt.
— Ég held, að hann haf i ekki vitað það. Þá hefði
hann ekki hagað sér svona heimskulega. Nick trúði
honum ekki fyrir neinu.....
— Nei, en hann hef ur líklega trúað þér f yrir hlut-
unum, er það ekki?
— Nei, hann gerði það ekki svaraði Blanche. —
Ef hann hefði gert það, heldurðu þá, að ég hefði
farið með John i stolnum bíl og reynt að koma til
Kowloon og þaðan til Hong Kong? Við fórum vegna
þess að John ætlaði að afhenda leyndarmál
Stantons þar. Nei, ég hefði þvingað John til að
hlusta á mig og vera kyrr, þangað til Nick kæmi
aftur.
— Heldurðu að þér hefði tekizt það? John elskaði
þig. Ó. jú, ég veit að hann gerði það. Ég gerði mér
grein fyrir þvi eftir að við hittumst aftur í Kína.
Hann hefði hætt hverju sem var til að ná þér frá
Petrov. Hann var óður af afbrýðisemi og það var
þess vegna, sem hann gerði það sem hanngerði.
Blanche hafði reynt að segja systur sinni, að
henni skjátlaðist, að John AAarsden hefði elskað
konu sina og enga aðra. En Dorothy vildi ekki
hlusta á hana og hljóp loks grátandi út úr herberg-
inu.
Eftir þetta hafði Blanche versnað aftur og lækn-
irinn hafði bannað henni að taka á móti heimsókn-
um fyrr en hún væri alveg búin að ná sér aftur.
Heila nótt hafði hún bylt sér í rúminu og hugsað um,
hvort hún ætti raunverulega sök á dauða Johns
AAarsdens. En hún hafði alls ekki hvatt hann, hann
hafði verið hrifinn af henni, áður en hann kynntist
Dorothy og hún gat ekki gert að því þótt tilf inningar
hans i hennar garð hefðu vaknað að nýju. Dorothy
hafði ekki verið svo skilningsrík eða hjálpsöm
eiginkona viðerfiðar aðstæður, og þegar hún hugs-
aði til þess sem hann hafði fórnað vegna konu
sinnar, var ekki svo undarlegt, þótt tilfinningar
hans í hennar garð hefðu kólnað.
Nú leit hún upp og á Ferskjublóm. — Segðu mér,
bað hún. — Hvernig hefur Dorothy það? Er hún
betri?
Ferskjublóm lyfti brúnum. — Ég vissi ekki, að
nokkuð hefði verið að henni, sagði hún. — Haf i svo
verið, hef ur hún náð sér anzi f Ijótt. AAeðan þú hef ur
legið í rúminu, hefur hún verið önnum kafin við að
skemmta sér. Það er litið á hana sem hetju og hún
reynir að gera sem allra mest úr því hlutverki...
— En....John....?
— Ó, hún hugsar ekki lengur um hann. Hvers
Framhald
37