Heimilistíminn - 03.06.1976, Blaðsíða 13

Tarantulan er
fyrirtaks gæludýr
Hverju á nú ab trúa? AAunið þið eftir frásögninni
af risakóngulónni, sem gætir gullsmíðaverzlunarinnar?
Nú er okkur sagt, að þessar kóngulær séu alls ekki eitraðar og
í rauninni hinar vingjarnlegustu. Hitt er víst bara hjátrú.
Anialaia er hin bliölvndasta...
Tarantúlan er ekki eitruö og þar af leiö-
andi heldur ekki hættuleg. Þaö segir aö
minnsta kosti Dr. Willard Withcombe,
sem á eina slika fyrir gæludýr heima hjá
sér. Sú heitir hinu fallega nafni Amalia og
er ættuö frá Durango i Mexikó.
— Hver einasta Tarantula i Norð-
ur-Amerfku er gjörsamlega meinlaus,
segir dr. Withcombe, — og ef einhver
heldur hinu gagnstæöa fram, er það bara
vitleysa. Þaö eru ekki til Tarantúlur aust-
an Missisippi-fljóts og þær sem eru hét
eru ekki hættulegar — þær bíta ekki fólk.
Og þótt þær bitu, heföi þaö engin áhrif,
segir doktorinn, sem er sérfræöingur i
skordýrum.
— Sögur þær, sem viö höfum heyrt um
Tarantúlur, sem skriöa út úr bananaklös-
um og detta eins og kakkalakkar niöur i
höfuöin á fólki, og bita þaö til dauðs, eru
tóm vitleysa. Þaö er til ein tegund i Suö-
ur-Ameriku, er hefur stif hár á kviðnum.
Þegar þaö kemur fyrir aö þær bita, getur
fólk fengið svolitil útbrot en það er allt.
Meöan dr. Withcombe talar, skriöur
Amalia hægt og örugglega upp handlegg
hans og sezt á öxl hans.
— Amalia er góö litil stúlka, og henni
finnstgamanaöskriöa á mér.segir hann.
— Ég er búinn aö eiga hana i átta ár og
hún hefur aldrei bitiö.
Dr. Withcombe er þeirrar skoöunar, aö
ltalir eigi sök á þvl oröspori sem fer af
Tarantúlunum. Þaö var á miööldum, aö
nafniö festist viö „Clfskóngulóna” sem
bændur á ttallu töldu baneitraöa. Þegar
svo ítalír tóku aö flytjast til Ameriku,
tóku þeir þessar sögusagnir meö sér. Ef
þeir sáu stóra kónguló hérna megin hafs-„
ins, var hún auövitaö eitruö i þeirra aug-
um. Þessar sögur hafa lifaö, vegna þess
aö enginn hefur lagt á sig aö rannsaka
þessar kóngulær.
13