Heimilistíminn - 03.06.1976, Blaðsíða 23

Ég st66 og horfði inn 1 hálfdimmt her-
bergiö gegnum gægjugat á huröinni.
Þarna inni var lilfdrengurinn Ramu.
Hann var klæddur stuttum nærbuxum og
bologl&hreyfingarlauskmottu & gblfinu,
nemahvaöhanngeispaöi.Hendurhans og
fætur voru vanskapaöar.
Læknirinn, dr. Dev Sharma, sem stóö
viö hliö mér, kallaöi til hans: — Ramu,
Ramu, littu & mig, fööur þinn! En dreng-
Urinn, sem var 14 óra, syndi engin viö-
brögö.
— Inn meö þig, Lady, sagöi þ& læknir-
inn viö stóra Schefferhundinn, sem hann
haföii bandi. Hundurinn smeygöisfer inn,
þegar rifa kom á dyrnar.
t>á vaknaöi drengurinn til lifsins. Hann
Urraöi hikandi, rfett eins og hundur. Svo
fak hann upp gleöióp, hljóp & fjórum föt-
um til hundsins og þefaöi fullur áhuga af
honum. Þeir g&fu b&öir fr& sér h&st urr,
sem liklega hafa veriö vanalegar kveöjur
og andartaki siöar lfeku þeir sfer & gólfinu.
Þetta geröist & Balrumpur-sjtikrahUs-
inu i indverska bænum Lucknow. Mfer
fannst þetta sem feg s&, alveg ótríilegt.
Drengurinn þarna inni virtist eldri en
bæöi steinöldin og isöldin. Hann var aftan
Ur frumsögu mannsins, fr& þvi maöurinn
var villidyr i frumskóginum. En þaö m&
lika segja, að hann hafi verið Mowgli okk-
ar tima, Ulfdrengurinn Ur sögu Rudyard
Kiplings og hinni indælu teiknimynd
Disneys.
Flestir telja kvikmynd Disneys byggöa
eingöngu & hugarflugi. En rithöfundurinn
skapaöi ekki frumskógadrenginn Ur engu.
1 bókinni lætur Kipling Ulfynjuna, sem
tekurMowgliaösfer, spyrjamaka sinn: —
Hefur nokkurn tima veriö til Ulfur, sem
getur hælt sfer af þvi aö ala upp manns-
barn meðal unga sinna? Makinn svarar
henni: — Ég hef heyrt um eitthvaö slikt,
en þaö hefur aö minnsta kosti ekki gerzt i
okkar ættum og ekki siöan ég fæddist.
Siöar i bókinni lækur Kipling lækninn
segja um Mowgli fulloröinn: — Ég skil
ekki aö hann skuli enn vera lifandi.
Venjulega deyr þetta fólk ungt. Stöku
sinnum kemur þaö fyrir i manntalinu, en
þaö lifir aldrei lengi.
Kipling vissi, hvaö hann var að skrifa
um. Þegar hannskrifaöi þetta, &riö 1892,
haföi hann nylegalesiöi blööunum, aö Ulf-
drengurinn Dina væri l&tinn. Dina var um
þaö bil 7 &ra, þegar hann fannst &rið 1867
skammt fr& Agra, þar sem menn voru viö
tigrisdyraveiöar. Þar komu þeir aö Ulfi og
einhverju „undarlegu” dyri. Þegar „dyr-
iö” fiyöi & fjórum fótum inn I helli einn,
uppgötvuöu þeir, aö þetta var drengur.
Veiöimennirnir svældu Ulfinn Ut Ur hellin-
um og eftir mikla bar&ttu tókst þeim aö
drepaUlfinn ogylfingana tvo. Drengurinn
baröist eins og villidyr og beit alla þrj&
veiðimennina illa. En þeir n&öu honum þó
og fluttu h ann til trUboðss tööva r kristinna
l Agra.
Betlari fann dreng í indversku frumskóg-
unum.
Drengurinn hljóp ó fjórum fótum og
úlfarnir vörðu hann.
Hann gat ekki talað.
Hann var mannvera,en þó öllu fremur úlfur.
Lesið um örlög hans.
Dina, eins og Ulfdrengurinn var nefnd-
ur, haföi l&gt enni og framstæðar tennur.
Um leiö og fólk nálgaöist hann, varö hann
órólegur. Stundum brosti hann meö ein-
hverriapagrettu.settist&hækjur sinar og
lagöi lófana flata & gólfiö.
(Jlfdrengurinn Hamu ásamt Devi og Las Pass, sem tóku hann aö sér.
23