Heimilistíminn - 17.02.1977, Blaðsíða 7

Sumardagur í Pompeji
Eitthvaö þessu Ifkt gera menn sér i hugarlund aö umhorfs hafi veriö í Pompeji á Itaiíu áriö 79 fyrir
Krist/ skömmu áöur en borgin grófst í ösku.
Himinninn er heiður oq blár.
Sólin hellir heitum geislum yfir
Pompeji borg. í fjarska gnæfir
hið tígulega fjall Vesúvísus yfir
umhverfið. Gróðurssælt og
fagurt land hvert sem litið er. (
bláum Napólíflóanum stirnir á
marglit segl skipa, sem kljúfa
hafflötinn. Borgin er löngu vökn-
uðaf svefni næturinnar og fólkið
í þessum tuttugu og f imm þúsund
manna bæ er komið á stjá.
Valeríus Drucus stendur á
götuhorni og virðir fyrir sér um-
hverfið. Þetta er í fyrsta skipti
sem hann heimsækir borgina.
Hann er f rá Kampaníu ekki langt
frá Capua. Hann er með skilaboð
til Modestas kaupmanns. Til
Rómar hefur hann komið, það er
mikil borg.
Hljóð berst honum til eyrna.
Skammt frá er smiðja. Þetta er
ekki langt frá norðurhliðinu.
Verið er að vinna við hjól og
vagna. — Hamarshöggin láta svo
einkennilega í eyrum. Það er eins
og verið sé að kalla hann til ferð-
ar, sérstakrar ferðar. Hamars-
höggin skella í takt.
Allt í einu hrekkur hann upp úr
hugsunum sínum. Tvær konur
ganga framhjá hlæjandi, þær
hafa sjálfsagt einhverjar
skemmtilegar fréttir og eru auð-
vitað að koma úr brauðbúð, því
að þær bera brauð í körfu og
brauðilminn leggur langar leiðir.
Drucus heldur áfram göngu
sinni. Þetta eru þröngar götur.
I einni hliðargötu sér hann hvar
fólk er að fara inn i Isihof. Hin
egypzka gyðja er vinsæl. — Tals-
vert um Isisdýrkendur hér, en
hann er búinn að fara framhjá
tveimur Júpitershofum. Á móti
honum koma hermenn með hóp
þræla, sem eru reknir áfram
vægðarlaust. Flestir þrælanna
eru dökkir yf irlitum, en í hópnum
er einn með logagyllt hár. Um-
ferðin á götunum eykst eftír því
sem hann nálgaðist miðhluta
borgarinnar. Snyrtilega klædd
ungmenni ganga framhjá með
pappírsstranga undir hendinni.
Þetta er skóiafólk og þrællinn
7