Heimilistíminn - 03.03.1977, Page 13

íþróttamaður geti orðið sæmileg-
ur áhættuleikari. Kröfurnar eru
mjög svipaðar: afl, sveigjan-
leiki, viðbrögð, dirfska, úthald og
sjálfstjórn. I þeim hópi manna,
sem annast hættuleg atriði fyrir
Lenfilm-kvikmyndaverið, eru
eingöngu íþróttamenn. AAeðal
þeirra eru ófáir sem hafa komizt
langt í sínum greinum og verið
verðlaunaðir á stórum íþrótta-
mótum. Flestir eru glímumenn.
— Hvað er það sem laðar þá að
þessu starfi?
— Þetta er nú eiginlega ekki
starf, heldur tómstundagaman.
Við eigúm enga atvinnu-áhættu-
leikara. Við stundum þetta að-
eins í tómstundum. Hvað gerir
þetta svo spennandi? Ég held að
erfitt sé að finna ungan mann
sem vill ekki leika í kvikmynd.
Enn fúsari er hann , ef um
áhættusöm atriði er að ræða.Og
iþróttamenn eru í eðli sinu
áhættuleikarar.
— Og þurfa að kunna allt?
— Ekki kannski allt, en mjög
margt. Aðalatriðið er að gera það
vel, hvort sem um er að ræða
stökk á hesti, bílkeyrslu, stökk
ofanaf húsþaki eða bardaga við
ofurefli. Allt þarf þetta að ger-
ast léttilega og á trúverðugan
máta.
Þess vegna er um nokkra verka-
skiptingu að ræða hjá okkur,
sumir sérhæfa sig í glímu, aðrir í
hestarhennsku, skylmingum,
köfun, akstri, osfrv.
— Hvaða hlutverk hefur þú
tekið að þér?
— Ég hef oft dáið, ósjaldan
drepið sjálfur, drukknað, dottið í
ískalt vatn, sprungið í loft upp,
stokkið út úr brennandi húsi og
orðið fyrir bíl.
— Og komizt klakklaust frá
öllu sama?
— Það er nú mest töfrabrögð-
um kvikmyndavélarinnar að
þakka! En í alvöru talað, þá fylg-
ir þessu þó nokkur áhætta,
hversu vel sem atriðin eru undir-
búin. Ég man eftir þvi, að ég lék
illan anda í einni kvikmynd og
hafði ræntstúlku. Prinsinn henn-
ar réðst á mig á klettabrún, hóf
mig á loft og henti mér niður af
klettinum. Þetta var tekið upp í
stúdíói, og var kletturinn u.þ.b.
5 metra hár. Áður en upptakan
hófst fór ég og athugaði lending-
araðstöðuna. Þar var þá breidd-
ur strigi og aðeins nokkrar mott-
ur undir. Ég fékk þessu kippt í
lag, en fall þetta varð mér þó
ekki til mikillar ánægju, það verð
ég að segja. Það er ekki eins auð-
velt og margur heldur að láta sig
detta án þess að meiða sig. Til
þess þarf mjög góða þjálfun. Ef
maður gleymir sér eitt augnablik
er voðinn vís.
— Ert þú stundum hræddur?
— Það fer eftir kvikmynda-
handritinu. Ef ég á að vera
hræddur samkvæmt handriti, þá
er ég það, og öfugt.
— Þú ert ekki aðeins leikari
áhættuatriða, þú setur þau einnig
á svið, ekki satt?
— Jú, ég hef sett mörg slík at-
riði á sviði. Það þýðir, að ég þarf
að finna tæknilega lausn á öllum
smáatriðum og semja mitt eigið
vinnuhandrit, sem inniheldur
bæði leikræna og tæknilega túlk-
un atriðisins. Tökum sem dæmi
atriði þar sem jarðsprengja
springur og maður kastast upp
við sprenginguna og flýgur
nokkra metra. Hvernig á að leika
þetta atriði? AAaður þarf að
hanna stökkpall, fela hann í jörð-
inni eða undir snjó, og svo þarf
allt að gerast samtimis: spreng-
ingin og stökkið.
— Þú þarft þá eiginlega að
vera verkfræðingur líka?
— Að minnsta kosti það. Td.
Alexander AAassarskf

J3