NT - 29.04.1984, Blaðsíða 18

Úr
árbókum
Hollywood-
bæjar
— fyrsta grein
Frú Shelby og Mary dóttír hennar.
Sunnudagur 29. april 1984 1 8
■■ Amerískir kvikmyndagerðarmenn settust að í Holly-
wood og byrjuðu að framleiða drauma. Það gekk vel.
Bandaríska þjóðin reyndist móttækileg, og síðar heimur-
inn allur. Upphaf Hollywood var glæsilegur tími. Gæjar og
píur gengu berserksgang á hvíta tjaldinu og fólkið lifði sig
inn í órlóg þess, ímynduð. Undir rós fengu hvatimar útrás,
en á yfirborðinu var allt þokkalega siðsamt og prútt.
Stúlkur yfirleitt saklausar og karlmenn kavalérar.
Að vísu nöldruðu fáeinir
siðapostular og kváðust hafa
sannfrétt að ekki væri siðferðið
alltof fágað í henni Holiy-
wood, en þeir fengu lítinn
hljómgrunn framan af. Slúður-
pressan var enn ekki komin á
fulla ferð. Og á meðan gat
bíófólkið farið sínu fram.
Aldrei var að víta hvenær guð
og lukkan sneru við kvik-
myndastjörnum eða leik-
stjórum bakinu og því vandist
þetta fólk á að lifa hratt, vinna
mikið og teyga sérhvern bikar
í botn. Ef einhver vonbrigði
gerðu vart við sig mátti alltaf
fá sér „gleðiduft“ í nös, en svo
var kókaín kallað í þá daga.
Og spillingin? Hún fór lítið út
fyrir hússins dyr. Innan Holly-
wood var gasprað um að mó-
gullinn Griffith hefði meiri en
lítinn áhuga á ókynþroska
stúlkubörnum, og gat það ver-
ið að þær systurnar Lillian og
Dorothy Gish væru öllu meira
en bara vinkonur góðar, en
svona lagað fréttist ekki langt
út fyrir bæinn. 1916 var
Alcister Crowley á ferð í Holl-
ywood og lýsti því síðan yfir að
bíófólkið væri upp til hópa
„kokaínsjúklingar og kynferð-
isbrjálæðingar“. Crowley vissi
svo sem hvað hann var að tala
um, en ameríska þjóðin dýrk-
aði stjörnurnar sínar og mátti
ekkert „ljótt“ um þær heyra.
Svo kom að því að Hollywood
breyttist. Snemma á þriðja ára-
tugnum, gullöld Hollywood,
varð hneykslunum ekki lengur
haldið innan dyra.
Olive Thomas
l’að hófst með Olive
Thomas, aðalstjörnu Selznick
Pictures - tvítugri stúlku sem
var dáð um allan heim. Menn
skulu hafa í huga að þó þau
nöfn sem í þessum greinum
verða nefnd séu nú flestum
gleymd, þá voru þetta svipaðir
heimilisvinir fólks og Dustin
Hoffmann, Meryl Streep og
Robert de Niro eru nú. Olive
Thomas var til dæmis almennt
viðurkennd sem fegursta kona
heims, og auk þess fyrirmynd
annarra stúlkna að dyggðum
og siðprýði. Er hún gekk að
eiga Jack Pickford sem sjálfur
var vinsæll kvikmyndaleikari,
auk þess að vera bróðir Mary
Pickford, var ímyndin full-
komnuð. Þau voru kölluð
„fyrirmyndarhjónin“, og
böðuðu sig - sakleysislega - í
frægðinni. Allt þar til Olive
Thomas fannst kviknakin í
hótelherbergi í París með tómt
pilluglas í steindauðri lúkunni.
Hún hafði framið sjálfsmorð.
Hvernig gat það átt sér stað?
Nú kom á daginn að Olive,
sem var einsömul á ferð í
París, hefði gert sér far um að
kynnast skuggahliðum borgar-
innar. Þessi fyrirmynd Amer-
íku að siðprýði og sakleysi
hafði verið í slagtogi með mjög
ókreysilegum mönnum, sann-
kölluðum ruddum og glæpon-
um. Síðan fréttist að hún hefði
farið til Parísar til að kaupa
kókaín og heróin handa manni
sínum, sem reyndist vera for-
fallinn eiturlyfjasjúklingur.
Hann Jack okkar Pickford!
Enn fór hrollur um amerísku
þjóðina, og allan hinn vestr-
æna heim, og ekki bætti úr
þegar uppvíst varð að Olive
Thomas var á lista yfir her-
óínneytendur hjá dularfullum
■ OBve Thomas, ímynd sakleysisins, reyndlst vera eituriyfjasjúklingur!
dópsala. Sjálfsmorðið var í
tengslum við eiturlyfjaneyslu
hennar. Þetta mál kenndi
glórulausum bíóaðdáendum
að ekki var allt sem sýndist í
Hollywood, en áfallið varð þó
enn meira þegar Fatty Arbu-
ckle komst í fréttirnar ári
seinna.
Fitubollan
Arbuckle var grínleikari og
mjög vel í hold kominn, eins
og gælunafnið Fatty bendir til.
Hann slagaði næstum því upp
í sjálfan Chaplin að vinsæld-
um, hafði gert fjölda mynda
með sakleysislegum grínþræði
og öll börn þekktu hann og
•elskuðu. í september 1921
ákvað hann að halda sam-
kvæmi í San Francisco til að
halda upp á nýjan, hagstæðan
samning við Paramount og til
veislunnar var meðal annars
boðið Virginiu nokkurri
Rappe sem fitubollan hafði
lengi haft augastað á. Þá var
vínbann í gildi en hindraði
Hollywoodgengið ekki í að slá
upp ógnarlegri drykkjuveislu.
Þegar það stóð sem hæst dró
Arbuckle Virginiu inn í tómt
svefnherbergi. Rappe var
smástirni á uppleið og talin
laus í rásinni. Eftir nokkra
hríð birtist Arbuckle meðal
gesta sinna á ný, nokkuð úfinn,
og lýsti frati á stúlkuna sem þá
tók að góla inni í svefnherberg-
inu. Þar lá hún, föt hennar
sundurtætt og úr henni blæddi.
Hún var flutt á sjúkrahús en
lést þar skömmu síðar. Svo
virtist sem Arbuckle, barna-
vinurinn mesti, hefði meitt
hana illa innvortis - með
kampavínsflösku. Bíómógúl-
arnir gerðu allt sem þeir gátu
til þess að þagga málið niður,
buðu mútur á báðar hendur,
en engu að síður var Fatty
Arbuckle dreginn fyrir dóm,
ákærður um nauðgun og morð.
Vitnisburður hinna drukknu
samkvæmisgesta reyndist lítils
virði, og lögreglurannsóknin
hafði farið afar illa af stað, svo_
Arbuckle var að lokum sýkn-