NT - 20.01.1985, Blaðsíða 4

■ dans
nnslu
Sunnudagur 20.janúar 1985 4
M Sigríður Eyþórsdóttir leikkona með nokkra krakka
í leikrænni tjáningu.
M Sköpunargleðin og innri kraftar fá útrás
M Hér er h ver með sínu lagi...
■ Þið hafíð kannski séð lienni
bregða fyrir á götum miðbæjarins.
Hún er smávaxin, dökkhærð með
há kinnbein og himinblá augu. Hún
er svo létt og kvik í hreyfíngum að
á hverri stundu býst maður við því
að hún taki sig á loft eins og fugl og
setjist á næstu trjágrein og fái sér
blund. En hún er einmitt gædd
þeim öfundsverða eiginleika að
geta sofnað hvenær sem er, hvar
sem er og vaknað eftir skamma
stund, endurnærð. Ekki veitir
henni af hvíldinni, því hún kennir
dans og spuna flesta daga vikunnar.
Hún heitir Hafdís Árnadóttir og er
einn af aðaleigendum og kennurum
Kramhússins við Bergstaðastræti.
Sleggjan vann fyrir pabba
Hafdís var rétt að Ijúka við
að kenna nokkrum nemenduni
úr Leiklistarskólanum þegar
blaðamann bar að garði. „Ég
ér fædd og uppalin á Hjalt-
eyri," segir Hafdís um leið og
hún sveipar sig stóru hvítu
prjónasjali, en það settist að
henni hrollur eftir átökin. „Þar
var pabbi bóndi. Hann kom
austan úr Skaftafellssýslu, en
eignaðist grýttan landskika á
Hjalteyri. Hann braut landið
til ræktunar og notaði stóra
sleggju til að mylju grjótið.
Það er alveg ótrúlegt og í
fyrra gaf pabbi mér þessa
sleggju. Ég var auðvitað voða
' stolt yfir gjöfinni en svo ætlaði
ég að lyfta henni upp en hún
bifaðist ekki. Þá sagði ég, iss
pabbi þú muldir ekkert grjót
með þessari sleggju, þetta eru
bara ofurkarlasögur í þér. Þá
sagði pabbi. ég vann ekki með
sleggjunni. hún vann fyrir mig.
Og það var alveg rétt. Hann
hafði náð vissu lagi á sleggj-
unni og beitti ákveðnum
rythmaogöndunartækni þann-
ig að þetta varð átakaminna
fyrir hann. Svona hefur þetta
verið hjá þessum mönnurn í
gamla daga, sem unnu eins og
hestar.
í sOd á sumrin
Við krakkarnir á Hjalteyri
unnum í síldinni á sumrin frá
því við vorum sjö ára, en
Hjalteyri var mikið síldarpláss
á þessum árum. Við bogruðum
ofan í tunnur og lyftum, beygð-
um okkur og teygðum allan
daginn og fannst við geta allt.
en auðvitað skemmdum við á
okkur bakið.
Ég fann það vel þegar ég
byrjaði í gagnfræðaskólanum
að Laugum í Reykjadal, en
þangað fórunt við öll á heinta-
vist frá Hjalteyri. Ég var ótta-
legur stirðbusi og það var í
raun hrein tilviljun að ég lenti
í íþróttakennslu. Eftir þriggja
ára nánt að Laugunr langaði
nrig að komast í týðháskóla í
Danmörku, en fékk hvergi inni
nema á Sönderborg, sem er
íþróttaskóli. Þar fengu nem-
endur svo kallaða „lederud-
dannelse" og höfðum réttindi til
að kenna hjá íþróttafélögufn.
Ég fékk kennararéttindi í
sundi. en það var það eina sem
ég kunni.
Á undan sinni samtíð
Þegar heim kom gerðist ég
sundkennari en dreif mig síðan
á íþróttakennaraskólann á
Laugarvatni. Þá var nýkomin
heint frá námi mjög merk
kona, Mínerva Jónsdóttir, en
hún hafði lært í skóla Rudolf
Laban í London. Rudolf Lab-
an var brautryðjandi og fram-
úrstefnumaður í dansi unr og
upp úr aldamótum og hafði þá
ntikil áhrif. Á síðustu árum
hafa hugmyndir hans rutt sér
til rúnts enn á ný.
Labankerfið byggir á því að
tjá hugmyndir og tilfinningar
nteð líkamshreyfingum. Kenn-
arinn gefur nemendum
ákveðna hugmynd, til dæmis
stef úr náttúrunni og eiga nem-
endur að spinna úr því. Mín-
erva fylgdi hugmyndum Lab-
ans í kennslunni. en þær mættu
ekki miklum skilningi hjá nem-
endum. Þeir höfðu komið á
Laugarvatn til að fá hefð-
bundna íþróttakennslu.
Stofnaði eigin skóla
Eftir að ég útskrifaðist frá
Laugarvatni kenndi ég sjúkra-
leikfimi hjá Jóni Þorsteinssyni
í þrjú ár. Hann var góður
kennari og kenndi hann mér
að þjálfa bakveikt fólk, sem er
alveg nauðsynlegt að kunna
því hér er bakveiki mjög
algeng. Á sunrrin vann ég sem
flugfreyja og langaði að lokum
að breyta til og fór til Kaup-
mannahafnar í skóla Lis Bur-
meister Hrynjandi og hreyfing.
Lis var undir sterkum áhrifum
frá bandaríska dansmeistaran-
um Martha Graham og lagði
ég mesta áherslu á kóreó-
grafíu.
Þegar heim kom hafði ég
lítinn áhuga á að gerast kenn-
ari við skólana, svo ég opnaði
eigin skóla, Leikfimiskóla Haf-
dísar Árnadóttur, þetta nafn