NT - 16.02.1985, Blaðsíða 11

11
þér innilega alla samveruna sem
varð þó alltof stutt.
Ása,01afur, Sesselja, Þorberg-
ur, Ásgerður og Þorvaldur
Kveðja frá
Lionsklúbbi Borgarfjarðar.
Við óvænt og ótímabært and-
lát góðs vinar verður mörgum
orðs vant. Svo fór um okkur
félagana í Lionsklúbbi Borgar-
fjarðar þegar við heyrðum
fregnina um hið sviplega fráfall
Böðvars Pálssonar, eins af okk-
ar yngstu og jafnframt virkustu
félögum.
Þegar þau hjónin, Rósa og
Böðvar, komu að Hvanneyri
1980 tóku þau fljótlega mjög
virkan þátt í félagsstörfum hér í
sveitinni. Slíkur félagsþroski,
sem þau hafa sýnt, er mikils
virði hverju samfálagi sem fær
notið hans. Böðvar gegndi
mörgum trúnaðarstörfum í
klúbbnum okkar af áhuga og
samviskusemi. Eitt af aðalverk-
efnum klúbbsins er að leitast
við að gleðja aldrað fólk og
veita því aðstoð á margvíslegan
hátt. Þessum málum sinnti
Böðvar af miklum dugnaði.
Þegar hann var formaður
klúbbsins á síðastliðnu ári
gekkst hann fyrir því að Dvalar-
heimili aldraðara í Borgarnesi
væri afhent æfingatæki sem
væntanlega hjálpar vistfólki þar
til að halda heilsu og þreki sem
lengst. Eitt af hans síðustu verk-
um nú var að undirbúa hina
árlegu heimsókn klúbbfélaga á
dvalarheimilið.
Með leikhæfileikum sínum,
góðlátlegri kímni, glaðværð og
ljúfmannlegri framkomu veitti
Böðvar okkur samferðafólkinu
ómældar ánægjustundir. Oft-
sinnis var leitað til hans þegar
gera skyldi góða veislu. Ávallt
var þeim málum vel tekið og
þau leyst af hendi með sóma
eins og annað sem hann tók að
sér.
Böðvars Pálssonar er sárt
saknað af okkur félögunum sem
og öðrum sem voru svo lánsamir
að kynnast honum. Við vottum
Rósu og dætrunum ungu, for-
eldrum hans og öðrum aðstand-
endum dýpstu samúð.
F.h. Lionsklúbbs Borgarfjarð-
ar, Guðmundur Þorsteinsson.
jörð, dýrum og ekki hvað sfst
mannfólkinu sjálfu. Trúin var
ofarlega í huga Sveinu. Hún fór
ekki hátt með það en í henni átti
kristin trú öflugan liðsmann.
Hún lét okkur krakkana fara til
kirkju þegar við vorum ung til
þess að auka gildi trúarlífs í
augum okkar.
Gamalkunnugt íslenskt mál-
tæki segir: „Enginn veit hvað
átt hefur fyrr en misst hefur.“
Við horfum nú á bak elskulegri
konu sem var okkur öllum svo
kær. Við tregum þig sárt en
sorgin er mest hjá ástkærri fjöl-
skyldu þinni sem við vottum
okkar innilegustu samúð og
biðjum guð að styrkja. Elsku
Sveina við þökkum þér af alhug
fyrir alla þá fórnfýsi, þann kær-
leik og þá umönnun sem þú
sýndir okkur á allan hátt. Við
vitum að góður guð tekur við
þér handan við skilin, sá guð
sem „horfir svo hýrt og bjart, sá
guð sem andar á myrkrið svart“.
Nú ertu leidd, mín Ijúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson.)
Hvíldu í friði.
Marta, Áslaug, Ármann Óskar
og Ingþór.
Laugardagur 16. febrúar 1985 11
~\
Hæsti vinningur 35.000
Vinningar að
heildarverðmæti
Stjórnin
Austurbæjarbíó:
Lostafullur lítill prins
og draumarnir hans stóru
Fjólublátt regn (Purple Rain).
Bandaríkin 1984. Handrit: Al-
bert Mangoli og William Blinn.
Leikendur: Prince, Apollonia
Kotero, Morris Day, Olga Kar-
latos, Clarence Williams III,
Jerome Benton, Billy Sparks,
Jill Jones, Wendy, Lisa Cole-
man. Leikstjóri: Albert Mang-
oli.
■ Það er víst engin nýlunda,
að litla stráka dreymir oft stóra
drauma, og stærðir þessar tvær
eru gjarnan í öfugu hlutfalli.
Prins er einn af þeim, eða
skulum við segja Kid, eins og
hann heitir í myndinni (Prins er
jú orðin stórstjarna, þó svo að
ég skilji nú ekki hvers vegna).
Hann gengur um á háhæluðum
skóm til þess að lyfta sér aðeins,
og auk þess á hann bágt heimil-
islíf. Kallinn alltaf fullur og
alltaf lemjandi eiginkonuna.
Kid spilar með Byltingunni á
vinsælum stað í stórborginni.
Vinsældir þeirra eru farnar að
dala nokkuð, þegar við komum
til sögunnar. Svo verður stráksi
alvarlega ástfanginn, en að sjálf-
sögðu gengur þar á ýmsu, svona
rétt til að auka á spennuna. Og
aðrir strákar keppa um hylli
dömunnar. Allt fer þó vel að
lokum: Litli prinsinn fær prins-
essuna og endurheimtir fyrri
vinsældir, og vel það, svona rétt
áður en á að reka hann úr
klúbbnum.
Sosum ekkert ómerkilegra
efni en hvað annað, þótt ekki sé
það beint merkilegt. Og ekki er
það heldur frumlegt. En það er
ekki öllum gefið. Myndin er
aftur á móti í ómerkilegra lagi,
bókstaflega leiðinleg á að horfa.
Hér hafa nefnilega margir fúsk-
arar lagst á eitt, og enn sannast
hið fornkveðna: Það er ekki hið
sama, poppstjarna og kvik-
myndastjarna. Leikur er
enginn. nema þá helst hjá þeim
kumpánum og keppinautum
prinsins, Morris og Jerome.
Mikið er um tónlist í mynd
þessari, og sýnist sjálfsagt sitt
hverjum um hana. Persónulega
fannst mér fremur lítið til henn-
ar koma, þegar á heildina er
litið, þótt einstaka lag eða lag-
bútar væru í góðu lagi, eins og
sagt er. Prinsinn er hins vegar
lítill söngvari, en kannski þeim
mun fimari f að skaka sér á
sviðinu og bregða fyrir sig losta-
svip. Slíkir voru margir, og ekki
bara frá honum.
Guðlaugur Bergmundsson
Þaö er betra að fara
seinna yfir akbraut
en of snemma.

sjálfra okkar
vegna!
||UJJERQAR
■ Prinsinn á vélhjóli sínu.
Apóteh
LYFJABÚÐ
hefur verið opnuð að
HRÍSMÓUM 2
(Nýja miöbænum í Garðabæ)
Þjónustutími verður:
mánud. — föstud.
KL.9-19
og laugard.
KL. 11-14
APÓTEK GARÐABÆJAR
SÍMI 651321
Sigurjón Guöjónsson
lyfsali.