NT - 10.08.1985, Blaðsíða 8

líl'
Litlaust en
traustvekjandi
lt is myhusband’s beliefthat
Jesus would have us live,
work and study as one lov-
ing human family.
tf}W&
W Q a r,
^flW,
With true love you can go to
every level of the universe
because you will not be in
:onflict with anything good.
Litóður skrifar:
Eitt verð ég að segja og
það er að útlit NT hefur
tekið miklum stakkaskipt-
um upp á síðkastið. Þar á
ég við að litirnir sem áður
prýddu forsíðu, baksíðu og
reyndar allar síður hér áður
fyrr, eru nú horfnir.
Nú tel ég mig vera nokk-
uð sanngjarnan mann og
opinn fyrir nýjungum, en
þessi litadýrð fór ósköp í
taugarnar á mér.
Eg hef dvalið langtímum
erlendis og jafnan lesið dag-
blöð þeirra staða þar sem
ég hefi dvalist. Mér er
reyndar sagt af erlendum
kunningjum mínum, sem
vit ku hafa á dagblaðaút-
gáfu, að útlit NT sé mjög
fagurt á einhvern mæli-
kvarða útlitslistamanna, en
einhvern feginn fannst mér
erfitt að lesa blaðið. Og
ekki bætti litadýrðin úr
skák, því hún fannst mér
gefa blaðinu einhvern ódýr-
an stimpil.
En nú upp á síðkastið
hefur litadýrðin farið
minnkandi og finnst mér
það vel. Blaðið fær á sig
ábyrgari blæ og er meira
traustvekjandi. Litóður
Athugasemd:
Unificntkwi Netvs
___'___ The Newspaper of the Unification Movement June
First Unificationism conference for
US Christian ministers held in Korea
By Kevin McCarthy
Reverend David Hose stopped
in the hall to give me the mes-
sage: "Kevin, you're going to
Korea to participate in the
upcoming Minister's Confer-
ence." Just like that, the most wonderful
news. "Korea!” I said.
Going to Korea is the life goal of every
member of the Unification Church.
Korea as the Fatherland of our faith and
the birthplace of Reverend Moon, occu-
Pies a special place in all our hearts. It is
wherc the traditions of our church were
pioneered. It would be my first time in
Korea. ’T'm really going to Korea?"
This was going to be the first confer-
ence of American Christian clergy going
to Korea to study the Divine Principle and
to investigate the roots of the Unification
Church and the history of Reverend
Moon. I was going to help teach and to act
as a resource person in the discussion
groups. "Are you sure he said 'Kevin
McCarthy?’ " I was very excited.

W
K áTp II ORJI^JJÍgiÍSaggÍl/# I
Y^áT FiRSl AHEBICAN CHRISTUN HINISTEfc CONFERENCE ON UttTOWlSH ^ «
.APRtL 10-19.1985 ^HIgSiMcniRF.I
T rúarofsókn en ekki skattamál
■ Sem forsvarsmaður Sam-
einingarkirkjunnar á íslandi vil
ég gera athugasemd við þá
fréttamennsku sem NT lætur
frá sér fara í grein þri. 17/7 um
séra Moon er hann var leystur
úr fangelsi. Blaðagrcinin inni-
heldur mikið af röngum full-
yrðingum. Svo og þegar háð
og spott skín í gegnum grein-
ina, þá er ljóst að tilgangurinn
er ekki sá að skýra frá lausn sr.
Moons úr fangelsi heldur að
tjá andúð fréttamanns á
honum og starfi hans sem
fréttamaður hefur augljóslega
enga raunhæfa þekkingu á.
Það gerir þetta óþolandi og ég
tel það skyldu mína að leið-
rétta það. Það er líka önnur
hlið á þessum réttarhöldum
sern blaðið nefnir ekki. Og það
er að þrátt fyrir fangelsun sr.
Moons, voru þau upphaf að
víðtæku mótmæla samstarfi
fjölda ólíkra kirkjudeilda og
safnaða. 13.000 prestar hafa
opinberlega komið fram og
lýst stuðningi sínum og yfir
1000 þeirra hétu því að dvclja
viku í fangelsi með honum ef
leyft yröi. Þetta var aldrei
skattamál heldur trúarofsókn .
og það var það sem prestar
mótmæltu.
Greinin lætur að því liggja
að sr. Moon hafi orðið ríkur
vegna vinsælda og starfs kirkj-
unnar í Bandaríkjunum. Ekk-
ert er fjær sannleikanum.
Starfið þar hefur aldrei verið
auðvelt og hvað fjármagn
snertir hefur kirkjan þar í landi
verið þiggjandi frernur en gef-
andi. Peningar hafa komið frá
viðskiptum tengdum kirkj-
unni, aðallega frá Japan. Á
hverju ári hafa rniklir fjármun-
ir verið yfirfærðir til Banda-
ríkjanna til notkunar á mis-
munandi verkefnum. lOOmillj-
ónir dollara voru notaðar til að
koma Washington Times á lag-
girnar. Vitandi þetta verður
það óraunhæft að álykta að
sami maður reyni að svíkja
stjórnvöld um 7.200 dollara
með því að draga þá undan
skatti þar sem honum var svo
seinna ekki gefið tækifæri ef
hann vildi greiða, en allir aðrir
hefðu fengið slíkt. Það er
heimskulegt að reyna að
svindla þegar umræddur
bankareikningur er í mest
þekkta banka N.Y. og reikn-
ingurinn á eigin nafni. Sviss-
neskur bankareikningur væri
mun hcntugri fyrir svoleiðis.
Fréttamaðurinn hefur rangt
fyrir sér þegar hann staðhæfir
að sr. Moon hafi ekki borgað
tekjuskatt. Hann hefurborgað
sinn skatt af sínum tekjum, um
það voru og hafa aldrei verið
neinar efasemdir. Kirkjueignir
eru undanþcgnar skatti í
Bandaríkjunum og okkar
kirkja hefur þær ívilnanir eftir
margháttaðar rannsóknir yfir-
valda. Málið snerist um banka-
reikning sem stofnað var til til
þess að standa undir kostnaði
fyrir fyrirlestraferðir um
Bandaríkin, þegar sr. Moon
köm fyrst til Bandaríkjanna
áður en kirkjan var formlega
stofnuð þar í landi. Peningarn-
ir komu erlendis frá og eftir að
ráðgast hafði verið við lög-
fræðinga um málið var reikn-
ingurinn settur á hans nafn.
Þegar Sameiningarkirkjan var
svo formlega stofnuð var
reikningurinn yfirfærður á
hana. Styrinn stóð um það
hvort sr. Moon skyldi borga
tekjuskatt af vöxtum. Þar sem
peningarnir voru aldrei hans
neitaöi hann að greiða þann
skatt. í Bandaríkjunum erþað
viðtekin regla hjá mörgum
lielstu kirkjum að hafa banka-
reikning safnaðarins á nafni
kirkjuleiðtoga. Hjá kaþólsku
kirkjunni eru það jafnvel lög
að hafa þann háttinn á. Órétt-
lætið kemur í ljós þegar menn
verða þess vitandi að Cook
erkibiskup í N.Y. hafði á sínu
nafni bankareikning á sama
hátt og sr. Moon en var þúsund
sinnum hærri. Enginn bað
hann um tekjuskatt. Vegna
þessa augljósa misréttis hefur
sameinuð klerkastétt um öll
Bandaríkin mótmælt kröftug-
Látum þá finna fyrir
því í næstu kosningum!
Útivinnandi
skrifar:
húsmóðir
Ég vil þakka ykkur NT
fólki fyrir að gera úttekt á
stöðu í dagvistunarmálum í
Reykjavík. Ég á reyndar
von á, að þetta sé svona
miklu víðar, en ástandið
hér í Reykjavík er nánast
hræðilegt. Eg veit ekki bet-
ur en við kjósendur höfum
verið að trúa því kosningar
eftir kosningar, að nú ætti
að gera eitthvað í dagvist-
unarmálum en hér sjáum
við efndirnar!
Ég vil bara hvetja fólk til
þess að láta ekki borgar-
stjórnarmeirihlutann hér í
Reykjavík traðka á sér. Það
kom víst fram hjá ykkur,
að fólki væri ráðlagt að fá
sér vinnukonur til þess að
leysa vandann! Það væri
eftir öðru. Nei, við skulum
hugsa þessum mönnum
þegjandi þörfina við næstu
kosningar.
lega og stofnað með sér banda-
lag sem berst fyrir trúfrelsi þar
sem mál sr. Moons hefur verið
aðalmálið.
Meðan á fangelsisdvölinni
stóð voru honum veittar tvenn-
ar heiðursdoktorsnafnbætur
fyrir framlag sitt til hins trúar-
lega heims.
Ég geri það að tillögu minni
fyrir frekari skrif um kirkju
okkar í framtíðinni að NT noti
blaðamenn sem eru starfi sínu
vaxnir til þess að skrifa um
staðreyndir (góðar eða
slæmar) en láti það vera að
skrifa eingöngu níð um okkur
og meðhöndla sannleikann af
slíkra dæmalausri lítilsvirð-
ingu.
Sr. Moon er hinn besti mað-
ur sem ég hef hitt, maður sem
hefur helgað líf sitt þjónustu
við Guð og mannkyn. Á því
sviði hefur honum vegnað það
vel að hann getur verið for-
dæmi fyrir alla, utan sem innan
fangelsis. Flest fólk þekkir
ekki umfang hugsjóna hans og
starfa. Ég er hinsvegar sann-
færður um það að hver sá sem
nennir að kynna sér þau mál
mun breyta skoðun sinni cf
viðkomandi hefur áður trúað
sögum fjölmiðla.
Halvard Iversen
Baráttan gegn
ölvunarakstri
Það gleður mig sannar-
lega að þetta blað ákveður
að vinna gegn ölvun við
akstur. Það er ekki vonum
fyrr að íslenskt blað taki þá
stefnu svo mjög sem um
það hefur verið rætt í Amer-
íku síðustu árin. Fyrir liggur
líka vitneskja þess að fullur
þriðjungur þeirra bílstjóra
sem hér lenda í ökuslysum
eru ölvaðir.
Það er svo önnur lilið
þessa máls að vonlítið er
um verulegan árangur þess-
arar góðu viðleitni meðan
ætlast er til þess að fólk sé
undir áhrifum áfengis víðast
hvar annars staðar en undir
bílstýri. Fleiri og fjölsóttari
bjórkrár stuðla ekki að því
að færri aki ölvaðir.
Þess vegna hefur þróunin
orðið sú að neysla áfengis
minnkar í Bandaríkjunum.
i eru svo margir sem aka
bílum og það er gert svo oft
að það er verulegur þáttur í
hversdagslífinu eins og allir
vita. Sá sem ekki vill aka
ölvaður verður því að hafna
áfenginu hversdagslega.
Ég er sannfærður um að
fólk hér á landi áttar sig á
þessu. Það tekur kannske
tvö til þrjú ár en varla lengri
tíma frá því að mönnum
verður alvara að gera eitthv-
að til að sporna við ölvun
við akstur.
Ölvun við akstur mun
jafnan standa í einhverju
hlutfalli við almenna neysiu
áfengis. Eitt er víst, sá sem
ekki neytir áfengis ekur
ekki ölvaöur.
Þið eruð á réttri leið og
okkar gáfaða þjóð mun með
tíð og tíma átta sig á sam-
hengi hlutanna.
31. júlí 1985
H.Kr.
Léleg afsökun
■ Live Aid tónleikarnir voru
haldnir til þess að stöðva hung-
ursneyð í Eþíópíu. Þeim var
sjónvarpað til margra landa,
en af hverju fengum við íslend-
ingar bara að sjá fjóra klukku-
tíma af tónleikum aldarinnar,
sem voru svo hátt upp í tuttugu
klukkutíma langir.
Forráðamenn Live Aid tón-
leikanna buðust til að greiða
sendingarkostnað til þeirra
landa sem ekki hefðu efni á að
sýna þá alla.
íslenska sjónvarpið sýndi
bara smápart úr þeim. Afsakar
sig svo með því að segja að það
hefði verið of dýrt að sýna þá
alla. Þetta er léleg afsökun.
Haldið þið virkilega að þetta
sjónvarp hérna sé of gott til að
sýna alla tónleikana. En jrar
skjátlast ykkur hrapallega.
Og þið sjónvarpsmenn,
reynið nú einu sinni að reyna
að muna það að árið 1985 er ár
æskunnar.
Ein hneyksluð
Skrífíð til:
NT
Lesendasíðan
Síðumúla 15 108 Reykjavík
...eða hringið í síma 686300
millikl. 13og 14
Hugleið'
ingarefni
fyrir Jónas
■ Jónas Kristjánsson ritstjóri
skrifar nýlega í blað sitt leiðara
um of-fjárfestingu í fjárhúsum.
Sá reikningur byggist allur á
því að honum virðist nægilegt
að húsrými sé nákvæmlega fyr-
ir það fé sem haft er á fóðrum
hverju sinni.
Hér skal nú ekki fjölyrt um
það sem flestir þeir sem hirt
hafa fé vita að bagalegt er oft
að hafa ekkert húsrúm umfram
það sem nettast verður kallað
nægilegt. Oft kemur sér vel að
geta hýst lambær á vorin. En
sleppum því.
Hér skal minnst á of-fjárfest-
ingu á öðru sviði, — fjárfestingu
sem er mun alvarlegri en í
fjárhúsunum. Sú fjárfesting er
í mannabústöðum í Reykja-
vík, sjálfri höfuðborginni.
Nú liggur að vísu ekkert
fyrir um það hvað Jónas Krist-
jánsson telur hæfilegt húsrými
á mann. En Reykvíkingar töld-
ust við síðasta manntal 88505.
Þá var íbúðarhúsnæði í borg-
inni ásamt bílskúrum talið
12.590806 rúmmetrar. Nánari
sundurliðun er ekki aðgengileg
og því verður nokkuð að áætla
hversu mikið gólfrými íbúðar-
húsnæðis kemur á hvern mann.
Það virðist ekki fjarri lagi að
gera ráð fyrir að hver Reykvík-
ingur hafi til jafnaðar nál. 50
fermetra gólfpláss fyrir sig.
Það mun ýmsum hagsýnum
mönnum virðast of-fjárfesting.
Hér er Jónasi Kristjánssyni
góðfúslega bent á viðfangsefni
sem vert er að hugleiða.
Hófsmaður