NT - 21.09.1985, Blaðsíða 18

tlRARIK
^ RAFMAGNSVEITUR RlKISINS
Rafmagnsveitur ríkisins óska eftir að ráða
starfsmann til starfa á framkvæmdaáætlana-
deild stofnunarinnar.
DEILDARSTJÓRI
Starfið er fólgið í stjórn framkvæmdaáætl-
anadeildar, m.a. gerð 2ja og 5 áraframkvæmda-
áætlana, kerfisathugunum og hagkvæmnis-
athugunum. Hér er um fjölbreytt og sjálfstætt
starf að ræða sem krefst alhliða þekkingar á
raforkukerfum.
Leitað er að aðila með próf í raforkuverk-
fræði/ - tæknifræði eða aðila með sambæri-
lega menntun.
Upplýsingar um starfið veitir yfirverkfræðing-
ur áætlanadeildar, tæknisviðs RARIK í síma
91-17400.
Umsóknum er greini menntun og fyrri störf
ber að skila til starfsmannadeildar Rafmagns-
veitna ríkisins, fyrir 1. október 1985.
Rafmagnsveitur ríkisins
Laugavegi118
105 Reykjavík
|C| St. Jósefsspítali
Landakoti
Lausar stöður
Fóstra óskast til afleysinga í í vetur á
dagheimili fyrir börn á aldrinum 3ja til 6 ára.
Einnig vantar starfsmann á dagheimilið.
Upplýsingar í síma 19600-250, milli kl.
09.00-16.00.
Hjúkrunarfræðingar
Hjúkrunarfræðingar óskast á lyflækninga-
deildir l-A og ll-A, handlækningadeildir l-B
og ll-B, barnadeild, svæfingadeild og gjör-
gæslu. Boðið er upp á aðlögunarkennslu
fyrstu vikurnar.
Sjúkraliðar
Sjúkraliðar óskast til starfa á allar vaktir við
eftirtaldar deildir: Lyflækningadeild ll-A,
Handlækningadeildir l-B og ll-B. Umsóknir
ásamt upplýsingum um nám og fyrri störf
sendist hjúkrunarforstjóra sem veitir nánari
upplýsingar í síma 19600 - 220 - 300, alla
virka daga.
Reykjavík 20.9 1985.
^ St. Josefsspítali
Landakoti
Piltar eða stúlkur óskast til ýmissa starfa á
Landakotsspítala. Góður starfsandi
Upplýsingar gefur ræstingastjóri í síma
19600-259, virka daga.
Reykjavík 19.9 1985.
Dagmæður vantar
Ennþá er mikill skortur á dagmæðrum hér í
borginni. Á það við um öll hverfi nema í Árbæ
og mestan hluta Breiðholtshverfa. Þó er
vöntun á þessari þjónustu í Bakkahverfi í
neðra Breiðholti. Þeir sem gætu og vildu
sinna þessum störfum vinsamlegast hafið
samband sem fyrst.
Umsjónarfóstrur með dagvist barna á
einkaheimilum Njálsgötu 9, símar 22360
og 21596.
mrr Laugardagur 21. september 1985 18
LlI Minning
Ingimundur Ásgeirsson
Fæddur 13. apríl 1912
Dáinn 11. september 1985.
Ingimundur Ásgeirsson er
fallinn að foldu. Með honum er
til moldar hniginn einn merkasti
Borgfirðingur okkar tíma,
óvenju frjór og fjölhæfur gáfu-
maður og menningarfrömuður,
sem markaði þau spor á vett-
vangi menningar-og félagsmála,
er seint munu mást og hverfa.
Ingimundur Ásgeirsson var
fæddur á Reykjum í Lundar-
reykjadal hinn 13. apríl árið
1912. Foreldrar hans voru Ás-
geir Sigurðsson, bóndi á Reykj-
um, ættaður frá Efstabæ í
Skorradal, og kona hans, Ing-
unn Daníelsdóttir frá Kolugili í
Víðidal. Heimili þeirra var mik-
ið menningarheimili og þau
hjónin bæði gædd miklurn
mannkostum og góðum gáfum.
Má í því sambandi vitna til orða
Kristleifs Þorsteinssonar, fræði-
manns, sem lét svo ummælt, að
„hver sveit og sýsla myndi telja
sér það til sæmdar að eiga þeirra
líka að vitsmunum og mann-
kostum“.
Ingimundur var yngstur fimm
bræðra. Hann ólst upp hjá for-
eldrum sínum og átti heima á
Reykjum til 1943. Hann stund-
aði nám í Héraðsskólanum á
Laugum, en bestu menntunina
hlaut hann í heimahúsum, enda
var móðir lians kennari. Hann
var ágætlega sjálfmenntaður og
svo fróður og minnugur, að
fágætt er. Ungur hreifst Ingi-
mundur af hugsjón ungmennafé-
laganna. Heilshugar skipaði
hann sér í hóp hinna frjálsu og
víðsýnu vormanna, sem vildu
vinna að ræktun lands og lýðs,
vildu standa vörð um sjálfstæði
íslands, rétt þess og frelsi, hefja
nýja framfarasókn í landinu og
auka hag og hamingju þjóðar-
innar. Ingimundur starfaði vel
og lengi í Ungmennafélaginu
Dagrenningu í Lundarreykjadal
og átti sæti í stjórn félagsins í
nærri 20 ár, þar af formaður í
meira en helming þess tíma.
Hann átti um skeið sæti í stjórn
Ungmennasambands Borgar-
fjarðar og var í hópi þeirra
forystumanna sambandsins,
sem höfðu með höndum undir-
búning, stjórnun og framkvæmd
landsmóts ungmennafélaganna
á Hvanneyri árið 1943.
Ingimundur Ásgeirsson var
gæddur brennandi áhuga, hug-
sjónaeldi og starfsgleði vor-
mannsins og vildi skila öllu, sem
hann lagði hönd að og honum
var trúað fyrir til meiri vaxtar og
grósku. Hann tók mikinn þátt í
félagslífi oggegndi margþættum
trúnaðarstörfum fyrir sveit sína
og hérað. Skal nokkurra þeirra
starfa getið hér.
Ingimundur átti sæti í hrepps-
nefnd Lundarreykjadalshrepps
í sex ár og síðan í hreppsnefnd
Reykholtshrepps í 20 ár, sat í
sýsíunefnd í 20 ár og var endur-
skoðandi hrepps- og sýslureikn-
inga Borgarfjarðarsýslu í 24 ár.
Hann átti sæti í stjórn Andakíls-
árvirkjunar frá upphafi og til
1978, var um skeið formaður
Ræktunarsambands Borgar-
fjarðar og Búnaðarsambands
Borgarfjarðar, átti sæti á Bún-
aðarþingi í 20 ár og var fulltrúi
á fundum Stéttarsambands
bænda um langt skeið. Bænda-
stéttin átti traustan og einarðan
málsvara, þar sem Ingimundur
var. Svo var og með Samvinnu-
hreyfinguna. Hugsjónir félags-
hyggju og samvinnu voru runn-
ar honum í merg og bein. Hann
átti sæti í stjórn Kaupfélags
Borgfirðinga í 15 ár. Þá var
hann um skeið í miðstjórn
Framsóknarflokksins og skipaði
sæti á fyrsta framboðslista
flokksins í Vesturlandskjör-
dæmi haustið 1959.
Ingimundur Ásgeirsson vann
ómetanlegt starf á sviði borg-
firskrar menningar og var f
fararbroddi þeirra Borgfirð-
inga, sem mest og best hafa
stuðlað að geymd og varðveislu
menningararfsins. Hann var
einn aðalforgöngumaðurinn um
stofnun Héraðsskjalasafns og
Byggðasafns Borgarfjarðar og
sat í stjórnum þeirra. Pá varhann:
einn af hvatamönnum um stofn-
un Sögufélags Borgarfjarðar
árið 1963 og sat í stjórn þess til
1977. Hann lét málefni félagsins
mjög til sín taka og veitti því
margþættan stuðning, til dæmis
við lestur handrita af Borfirsk-
um æviskrám, sem nú hafa kom-
ið út í sjö stórum bindum. Hann
var manna ættfróðastur og hafði
svo óbrigðult minni, að upplýs-
ingum hans og ábendingum
mátti ávallt treysta. Fyrir mikil
og fórnfús störf hans í þágu
Sögufélagsins er honum vottuð
einlæg virðing og alúðarþökk
okkar, sem erum í forsvari fyrir
félagið.
Ingimundur var ágætlega rit-
fær og fékkst talsvert við fræði-
störf og andlega iðju. Síðustu
árin vann hann við ritun ábú-
andatals allra borgfirskra býla í
hundrað ár, frá 1880-1980.
Hann hafði að fullu lokið því
verki og verður það vonandi
gefið út sem fyrst. Par er að
finna geysimikinn fróðleik á
sviði mannfræði og byggðasögu
Borgarfjarðar. Ingimundur var
miöe traustur og vandaður
fræðimaður og er skaði, að hon-
um skyldi ekki gefast meiri tími
og lengra líf til fræðistarfa. Ingi-
mundur var málnæmur og hafði
mjög gott vald á móðurmálinu.
Hann var góður ræðumaður,
mælskur og rökfastur, enda
skarpgreindur, glöggur og gjör-
hugull og fljótur að átta sig á
eðli og kjarna hvers máls.
- Hér að framan hef ég getið
margra starfa Ingimundar á
sviði félags- og menningarmála,
og er þó ekki nærri allt upp
talið. Oll þessi störf leysti hann
af hendi af einstökum áhuga,
trúmennsku fórnfýsi og alúð.
Enn er þó ógetið aðalævistarfs
hans, en hann var fyrst og
fremst bóndi og sannur fulltrúi
hinna grónu og göfugu bænda-
menningar, eins og hún best
hefur verið í byggðum þessa
lands.
Hinn 11. desember árið 1942
kvæntist Ingimundureftirlifandi
eiginkonu sinni, Ingibjörgu
Guðmundsdóttur bónda á Hæli
í Flókadal Bjarnasonarog konu
hans, Helgu Jakobsdóttur frá
Varmalæk í Bæjarsveit. Vorið
eftir hófu þau búskap á Hæli og
bjuggu þar upp frá því í nánu
samstarfi og sambýli við Jakob
Guðmundsson, bróður Ingi-
bjargar. Hefur samstarf þeirra
verið gott alla tíð og til fyrir-
myndar. Heimilið á Hæli er
gróið menningar- og rausnar-
heimili. Ingimundur var góður
og ötull bóndi, framsýnn og
framtakssamur. Hann var rækt-
unarmaður, sem vildi hjálpa
hinni frjóu og gjöfulu móður-
mold til að gróa og gefa ávöxt,
en einnig að plægja akur
bræðralagsins og bera með sér
áhrif góðvildar, vináttu og
drengskapar, hvar sem sporin
lágu. Hann var hjálpfús og vel-
viljaður, stakur reglumaður og
í hvívetna valmenni og drengur
góður.
Þau hjónin, Ingimundur og
Ingibjörg, eignuðust fjögur
börn, sem öll eru á lífi og gædd
góðum gáfum og mannkostum.
Þau eru: Björk, skjalavörður
við Þjóðskjalasafn íslands, bú-
sett í Reykjavík. Ásgeir, húsa-
smiður í Ytri-Njarðvík, kvænt-
ur Sigríði Björgu Guðbergs-
dóttur. Ingunn, stúdent og hús-
freyja LReykjavík, gift Stefáni
Bergmann Matthíassyni, lækni.
Helga, húsfreyja og skrifstofu-
maður, búsett í Kópavogi, gift
Þorvarði Inga Þorbjarnarsyni,
vélstjóra.
Ingimundur Ásgeirsson átti
við vanheilsu að stríða síðustu
árin. I sumarvarljóst, að hverju
dró, og mun hann hafa gert sér
þess fulla grein sjálfur. Síðasta
áhugamál hans og verkefni, sem
hann vann að, voru á sviði
kirkjumála. Hann hafði for-
göngu um að safna fé til kaupa
á skírnarfonti fyrir Lundar-.
kirkju, kirkju æskusveitarinnar,
sem hann ávallt unni og þar sem
hann kaus sér hinsta hvílustað.
Snemma á þessu ári ritaði
Ingimundur mér bréf, þar sem
hann kom á framfæri þeirri
hugmynd sinni og tillögu, að í
tilefni þúsund ára afmælis kristni-
tökunnar yrði fengin land-
spilda og komið upp trjálundi
umhverfis Krosslaug (Reykja-
laug) í Lundarreykjadal þarsem
Vestlendingar og Vestfirðingar
voru skírðir til kristinnar trúar,
er þeir sneru heim frá kristni-
tökunni á Alþingi árið þúsund.
Lagði hann og til, að við laugina
yrði komið upp minnismerki,
t.d. krossmerki með viðeigandi
áletrun. Hét Ingimundur á mig
sem prófast að beita mér fyrir
máli þessu við biskup og kirkju-
yfirvöld. Síðan þetta var, hefur
Ingimundur oft haft samband við
mig, bæði bréflega og símleiðis,
síðast í byrjun ágúst, þar sem
hann hvatti til, að þegar yrði
hafist handa og var með hug-
myndir um fjármögnun. Um
sama leyti fór hann á vettvang,
þá fársjúkur. Síðasta ferð hans
um Borgafjörð var að Kross-
laug, þar sem hann markaði
fyrir reit, sem hann vildi, að
yrði græddur skógi og merktur
krossi til minningar um kristni-
tökuna, merkasta atburðinn í
menningarsögu íslands. Méri
þykir vænt um, að þetta skyldi
vera hans síðasta ósk og áhuga-
mál á sviði menningarmála
þessa héraðs. Eg mun eftir því
sem í mínu valdi stendur vinna
að framgangi þessa góða máls
og heiti á unnendur kristinnar
krikju og kristins menningararfs
að leggja því lið.
Ég bið Guð að blessa minn-
ingu þessa sanna íslendings,
þessa góða sonar Borgarfjarðar,
góðs vinar og göfugmennis. Eig-
inkonu hans og börnum, bræðr-
um hans og öðrum ástvinum
votta ég einlæga samúð.
Jón Einarsson, Saurbæ.
í dag fylgja Borgfirðingar
Ingimundi Ásgeirssyni bónda
að Hæli í Flókadal til grafar frá
Lundarkirkju í Lundarreykja-
dal. Kveðja þeir þar einn mæt-
asta bónda þessa héraðs.
Ingimundur var fæddur að
Reykjum í Lundarreykjadal
þann 13. apríl 1912. Hann var
sonur hjónanna Ásgeirs Sig-
urðssonar bónda á Reykjum og
konu hans Ingunnar Daníels-
dóttur.
Hann hlaut í arf afburða gáfur
og óbrigðult minni, og ólst upp
á heimili foreldra sinna þar sem
búvit og bókleg menntun voru
höfð í hávegum.
Ingimundur kvæntist Ingi-
björgu Guðmundsdóttur frá
Hæli í Flókadal. Hófu þau bú-
skap á Hæli árið 1943 í félagi við
Jakob bróður Ingibjargar. Bú-
skapur þeirra var farsæll því
dugnaður, hyggindi og sam-
viskusemi voru ríkjandi við
bústörfin.
Ég kynntist Ingimundi fyrst á
þingi Ungmennasambands
Borgarfjarðar. Hann var þar
sjálfkjörinn sem fundarstjóri
vegna mannkosta sinna. Þá,
eins og jafnan á hans lífsferli
kom glöggt fram hve hann var
skarpur að greina aðalatriði í
hverju máli og hversu ríka
áherslu hann ætíð lagði á skýra
og lýtalausa framsetningu á ís-
lensku máli.
Ingimundur kom snemma að
félagsmálum og gegndi mörgum
trúnaðarstörfum fyrir sveit sína
og hérað, fyrst í Ungmennafé-
laginu Dagrenningu og síðan í
ýmsum sveitarstjórnarmálum í
Lundarreykjadal og síðar í
Reykholtsdalshreppi.
Hann var einn helsti forgöngu-
maður í félagsmálum borg-
firskra bænda um 30 ára skeið
og beitti sér fyrir flestum fram-
faramálum á þeim vettvangi;
sem formaður Ræktunarsam-
bands Borgarfjarðar 1951-1952,
formaður Búnaðarsambands
Borgarfjarðar 1957-1961, full-
trúi á Búnaðarþingi 1958-1978,
fulltrúi á aðalfundum Stéttar-
sambands bænda 1964-1982, í
stjórn Kaupfélags Borgfirðinga
1958-1973.
Ingimundur var með afbrigð-
um reikningsglöggur. Honum
voru því falin margvísleg störf á
sviði reikningsfærslu og endur-
skoðunar. Hann var um árabil
endurskoðandi hreppsreikninga
Borgarfjarðarsýslu, og endur-
skoðandi Búnaðarfélags íslands
og Bændahallarinnar. Hann var
í stjórn Andakílsvirkjunar og
gjaldkeri þar um árabil.
Það er ekki á mínu færi að
rekja öll störf Ingimundar að
félagsmálum eða geta þeirra
svo sem verðugt er. Þau verða
ekki fullþökkuð. Hann var með
afbrigðum starfsamur maður og
hafði lifandi áhuga á menning-
armálum.
Ingimundur var einn aðal-
hvatamaður að stofnun Sögufé-
lags Borgarfjarðar og gjaldkeri
þess fyrstu árin. Hann var fræði-
maður. Hann vann mikið að
útgáfu Borgfirskra æviskráa og
ættfræðirannsóknum í því
sambandi. Hann var um langt
árabil markavörður og sá um
útgáfu markaskráa fyrir Borg-
arfjarðarsýslu.
Nú um nokkur ár hefur verið
unnið að gerð byggðalýsingar í
Borgarfjarðarhéraði á vegum
Búnaðarsambands Borgarfjarð-
ar. Ingimundur var einn aðal-
hvatamaður að því að það verk
var hafið. Hann lauk við handrit
að ábúendatali allra jarða í
Borgarfjarðarhéraði s.l. 100 ár,
sem ætlað er til birtingar í þessu
væntanlega riti. Þar vann hann
með sinni kunnu nákvæmni og
samviskusemi ómetanlegt verk.
Þegar ég hugsa um starfsferil
Ingimundar finnst mér sem
hann muni ekki hafa verið ein-
hamur. Honum fylgdi sá kraftur
sem dugði til að koma framfara-
málum áfram.
Hann var í lífi sínu dyggilega
studdur af fjölskyldu sinni sem
ég votta mína innilegustu samúð
og bið allrar blessunar.
Af hálfu stjórnar Búnaðar-
sambands Borgarfjarðar vil ég
færa fram þakkir fyrir hin marg-
víslegu störf sem Ingimundur á
Hæli vann í þágu borgfirskra
bænda, störf sem seint verða
fullþökkuð eða metin svo sem
verðugt er.
Ingimundur háði baráttu við
vanheilsu síðustu misserin.
Dánardægur hans var þ. 11.
sept. s.l.
Blessuð sé minning hans.
Hún lifir.
Bjarni Guðráðsson