Sunnudagsblaðið - 20.06.1965, Blaðsíða 23
Betlara komið
á kaldan klaka
Frh. af bls. 447
^ gluggarúðunni og í henni spegl-
aðist rauðgulur loginn í kolaofnin
Um, sem stóð rétt hjá. Það heyrð
jst vagnskrölt fyrir utan húsið og
hundarnir geltu.
»Hlauptu eftir tveim pottum af
^jólk", mælti móðir mín. Bintu
*refil um hálsinn á J)ér.“
Úti stóð mjólkursölukonan við
Vagninn sinn og hr. Kedlieký lög
regluþjónn. Tólgarkertisstubbur
logaði dauft í ferhyrndu ljóskerinu
hans,
».Hvað þá ■— hr. Vojtisek?"
sPurði mjólkursölukonan og hætti
hræra í mjólkinni. Það var auð
v>tað stranglega bannað, meira að
seSja með lögum, að nota ausuna
111 þess arna og láta mjólkina
íreyða, svo að meiri rjómi sýnd-
lst í henni en efni stóðu til, en
^r- Kedlický var, eins og' áðrn’
er getið, allra vænsti maður,
»»Já,“ sagði hann, „við fundum
ha°n skömmu eftir miðnætti í
°°jezdgötu, milli hermannaskál-
ahna. Hann var helfrosinn Við fór
Ulh með hann í líkhús Karmelíta
^austursins. Hann var klæddur
ciuum jakkaræfli og buxum, var
0Í5ki einu sinni í skyrtu.“
G. P. þýddi.
Eftirmáli við
endurminningar
af bls. 442
atgjörvi. Böðvar var bráð-
tyndur og hlífðist ekki við orða
s°nnum og var þá ekki alltaf
hófsamur, en undir hrjúfum
stakki sló viðkvæmt hjarta, því
°kki sparaði hann sig til að
Sera sér langar ferðir til þess
°ð biðja velvirðingar, ef hann
við nánari athugun þóttist hafa
°fmælt í bráðræði sínu. Hann
Var gesjtrisinn greiðamaður og
hihn bezti drengur.
KOLLA KLESSA
Einrniil þctía. cr^
á./it tniií um...
núii
ima -
myncll/si.
I strætisvagninum
Frh. af bls. 451
er svo vel stoppað í vagninn,
að enginn getur hreyft sig
nema allir aðrir hreyfi sig um
leið. Þegar helzt er von á
slíkum farmi, kemur oftast
lítill vagn með aðeins einum
dyrum fremst, og auðvitað eru
þeir, sem lenda aftast í vagn-
inum, þá á leið suður í Foss-
vog til að kaupa fógetarósir af
Þórði í Sæbóli og þurfa að fara
fyrstir manna út aftur, en það
komast þeir ekki nema þrjá-
tíu Hafnfirðingar fari út fyrst.
Af þessu og fleiru slíku er oft
hin bezta skemmtun.
En skemmtilegast við ferö-
irnar er þó samferðafólkið.
Mannlífið í strætisvagninum
er oft furðu fjölbreytt. Oft
Wttir maiður Jiar sjfekinga, sem
Xáta ljós sitt skína, en það er
dálítið merkilegt annars, hve
margir verða vitrir, þegar þeir
stíga upp í strætisvagn. Imð
stafar líklega af því, hve gott
er að hugsa við hæfilegan há-
vaða. Þess vegna verður ein-
vera í strætisvagni, þegar hún
gefst, líka merkilegri en aðrar
einverur. En frá þessu öllu
verður sagt nánar í næstu
pistlum, sem birtast munu
undir sama haus og þessi.
KB.
Ritstjóri:
Kristján Bersi Ólafsson
Útgefandi:
AlþýðublaffiS
Prentun:
Prentsmiðja Alþýðublaðsins.
ALÞÝÐUBLAÐIÐ — SUN’NUDAtaSBLASi