Vikublaðið - 03.02.1994, Blaðsíða 11
VIKUBLAÐIÐ 3. FEBRUAR 1994
11
Rithöndin
Hæfilegt rugl í stjórnmálum og listum
Samkvæmt skriftínni hefurðu
margar hliðar og marga og ólíka
hæfileika. Þú gemr verið hikandi
og tvístígandi og þú gemr líka verið
mjög ákveðinn. Stundum finnst þér
verk aldrei nógu vel unnið en stundum
lýkurðu því bara og hugsar svo ekki
meira um það. Eins er með fólk sem þú
kynnist. Gagnvart sumum erm árum
saman á verði en við aðra opinn og ein-
lægur. Svo er að sjá að stjórnmál og Hst-
ir höfði til þín, líklega finnst þér hvort
tveggja hæfilega ruglað og spennandi.
Þó nokkur ævintýralöngun finnst hjá
þér en þú kannt líka að meta frið og
einfaldleika. Þú virðist fjölskyldumann-
gerð og tryggur vinur. Freniur glaðvær
og þægilegur ef ekkert ainar að.
Það starf sem þú vimtur riúna er ekki
það sem á best við þig, tii þess hefúr það
ekki næga dýpt. Þú átt sennilega eftir að
snúa þér að öðru starfi sem lítið hefúr
verið sinnt tíl þessa. Oll mannleg sam-
skipti virðast þér hugstæð og öllu minni
máttar sýnir þú velvilja og umhyggju.
Réttíndamál hverskonar eru þér einnig
hugstæð.
Góða framtíð.
R.S.E.
Halldór B. Kristjánsson, hönnuður.
Sviðsljós
Að flytja út leiklist
þegar þess verður
minnst að 50 ár eru
liðin síðan búðirnar
kornust í hendur
bandamanna.
Allra síðasta sýning
á verkinú hér á landi
verður næstkomandi
laugardag, 5. febrúar,
í Tjarnarbíói, Tjarn-
argöm 12 í Reykjavík.
Miðapantanir eru f
síma 610280 og tekur
símsvari við miða-
pöntunum allan sól-
arhringinn, en miða-
salan sjálf er opin sýn-
ingardaga frá kl. 17-
20.
íslenska lýðveldið 50 ára
Svert'ir Guðjónsson.
Sverrir
Guðjónsson
í íslensku
óperunni
Sverrir Guðjónsson kontratenór
og Jónas Ingimundarson píanó-
leikari korna fram á tónleikum í
Islensku óperunni n.k. sunnudag. A
efriisskránni verða íslensk þjóðlög, lög
eftir Þorkel Sigurbjörnsson, Leif Þór-
arinsson, Hróðmar Sigurbjörnsson og
Gunnar Reyni Sveinsson ásarnt
sönglögum efrir Francis Routh við
texta eftir Wiiliam Shakespeare, sem
sérstaklega eru tileinkuð Sverri Guð-
jónssyni. Tónleikunum lýkur á verkinu
Abraham og ísak eftir Benjamin Britt-
en, en það er santið við texta sem teng-
ist kraftaverkasögum biblíunnar. Sér-
stakur gestur tónleikanna, Gunnar
Guðbjörnsson tenór, lekur þátt í flutn-
ingi verksins. Tónleikarnir eru haldnir
á vegum Styrktarfélags Islensku óper-
unnar og hefjast kl. 17.00
Sverrir Guðjónsson kontratenór hóf
nám hjá Sigurði Demetz Franzsyni tíu
ára að aldri. Síðar varð Rut Magnússon
fyrsti kennari hans í kontratenórsöng,
en framhaldsnám smndaði Sverrir um
þriggja ára skeið í London hjá David
Mason, Sigríði Ellu Magnúsdótmr og
hinum þekkta kontratenórsöngvara
Michael Chance.
Sverrir hefúr m.a. kornið ffam í stór-
um hlutverkum á vegum Þjóðleikhúss-
ins. Hann hefúr í samvinnu við ýmsa
tónlistarhópa unnið að þeirri uppbygg-
ingu sem átt hefrir sér stað hér á landi
hvað varðar fiuming á fyrri tíina tónlist
og tekið þátt í flutníngi margra helsm
verka barokktímans. Þá hafa sam-
tímatónskáld sérstaklega samið verk
fyrir Sverri sem hann hefrir flutt á tón-
leikum, í útvarpi og í sjónvarpi.
Síðastliðið haust hóf íslenska leik-
húsið að sýna leikritíð „Býr ís-
lendingur hér?- sögu Leifs
Muller", sem Garðar Sverrisson skrá-
setti og kom út árið 1988. Þórarinn
Eyfjörð færði verkið í leikbúning og
leikstýrði því jafnffamt, en megin-
þungi leiksins hvílir á Pétri Einarssyni
sem í þessu verki hefur unnið eftir-
minnilegan leiksigur - ef til vill sinn
stærsta til þessa.
Hér verður innihald leikritsins ekki
rakið, aðeins á það minnt að það fjall-
ar um líf Leifs Muller, d\'öl hans í
fangabúðum nasista og baráttu fyrir
lífi sínu við aðstæður sem voru svo
skelfilegar að þeim verður vart lýst.
Þó hefur það tekist með þessari ein-
földu og látiausu uppfærslu að koma
sögu til skila sem kallar fram áhrif hjá
áhorfandanum sem löngu eftir að
tjaldið er fallið er baðaður köldum
svita. Saga Leifs Mullers er ákall til
okkar sem lifum í kvöldroða 20. aldar
að gleyina aldrei hinni kynhreinu
grimmd.
Sachsenhausenbúðirnar norður af
Beriín, en þar dvaldi Leif í þau þrjú ár
sent honurn var haldið föngnum í
Þýskalandi, gegndu lykiihlutverki í
fangabúðakerfi nasista. I dag er þar
minjasafn og sem slíkt vettvangur
rannsókna og útgáfústarfsemi. Auk
þess fer þar fram starfsemi af ýmsurn
toga sem öll miðar að því að afla þekk-
ingar um hið liðna í þeirri von að sú
saga sem Sachsenhausen geymir verði
aldrei endurtekin.
Þótt undarlegt kunni að virðast er
leikritið „Býr íslendingur hér?“ senni-
iega eina leikritið, sent fært hefur ver-
ið upp í Evrópu, sem að mestum hluta
gerist í Sachsenhausen búðunum.
Þegar forstöðumaður safnsins frétti
um uppfærsluna í Reykjavík brá hann
skjótt við og bar fram ósk unt að ís-
lenska ieikhúsið færði leikritið upp í
Sachsenhausen og í Berlín í apríl 1995
Námsgagnastofnun hefur gefið út
bækling með kennsluhugmynd-
urn og heimildaskrá í tilefni af finun-
tíu ára afmæli íslenska lýðveldisins.
Bæklingurinn er 24 bls. í brotinu
A5 og efrii hans skiptist í fjóra kafla:
Saga lýðveldisins, lýðveldisárið, Is-
lenskt þjóðerni og Þingvellir.
I hverjum kafla er bent á heimildir
og vinnuaðferðir sem hentað geta á
hverju aldursskeiði. Mörg viðfangs-
efnanna eru kjörin til þemavinnu en
önnur henta ágætlega í srnærri verk-
efni, allt eftir aðstæðum.
Höfundar eru kennararnir Guðrún
Guðfinna Jónsdóttir og Stefanía
Björnsdóttir og byggja þær á hug-
myn,dum sem fram komu á fundi með
starfsfólki Náinsgagnastofnunar og
starfandi kennurunt. Anna Cynthia
Leplar hannaði kápu.
Alþýöubandalagiö á Reykjanesi
AÐALFUNDUR
kjördæmisráðs Alþýðubandalagsins á Reykjanesi
verður sunnudaginn 13. febrúar n.k. kl. 13.30
í Stjörnuheimilinu Ásgarði, Garðabæ.
Stjórnin
Alþýðubandalagsmenn!
Stuðningsmenn
Arthurs Morthens
Við höfum opnað skrifstofu að
Laugavegi 3, 3. hæð t.h.
Hún er opin eins og. þurfa þykir og
alltaf frá hádegi fram á kvöld.
Spjall-/skipulagningarfundir
kl. 18.
Lítið inn og takið þátt í baráttunni.
I'ilveran
Allt frá jrví ég komst þokkalega
til vits og ára hefur það verið
skemmtun mín að róta í bæk-
lingahrúgum fombókasala. Það er
lireint nteð ólíkindum hvað fólk hefur
þurft að tjá sig unt og talið að aðrir
hefðu áhuga á að lesa unt. Margt af
þessu kentur upp á borð á hinum ár-
legu bókamörkuðum og virðist lítið
hreyfast. AUrahanda mannkynsfrels-
arar og skottulæknar rita urn hinar
djúpstæðu uppgt'ötanir sínar á öllum
sviðunt mannlegs lífs og skilja ekkert í
því að lýðurinn skuli elcki skilja sinn
vitjunartíma. Þannig man ég eftir að
hafa keypt fyrir mörgum árum nokkr-
ar bækur og bæklinga um „pýra-
mídalogiu“ þar sem sannað var með
óyggjandi rökuni að tröppur ein-
hverra pýramída í Egyptalandi væru í
raun spásögn um vegferð mannsins.
Og að sjálfsögðu hafði hingað til stað-
ist hvert einasta orð (eða hver einasta
trappa) af spádómum pýrantídans. Nú
vorurn við á hinum síðustu dögum
spádómanna og íslensku jijóðarinnar
beið nrikið hlutverk og erfitt en jafir-
framt dýrlegur fögnuður þegar það
hlutverk væri af hendi leyst.
Ekki veit ég almennilega hvað
gerðist svo. Ef til vill bara það að
þjóðin varð rík í blessuðu stríðinu og
vildi frekar halla sér í hægindastóla en
á egypskar tröppur. Eg jiarf eiginlega
að grafa þessar bækur upp aftur og at-
huga hvort pýramídinn hefur ekki
sagt eitthvað merkilegt um Utflutn-
ingsleiðina.
Annars var það ekki þetta sem ég
ætlaði að segja frá heldur stórkostleg-
ur bæklingur, sem ég fann um daginn
í einni fornbókaholunni. Titillinn
einn nægði til að ég vissi að hér hélt
ég á gersemi: „Arangur reynslu nrinn-
ar í dulrænum efrium. Ritað ósjálfrátt
hefur Theódóra Þórðardóttir." Ritið
er gefið út á Akureyri árið 1929 á
kostnað höfundar en hefur ljóslega
verið eftirsótt því þetta er önnur út-
gáfa. Er heldur ekki að undra þó
margir vildu eignast því tveir þeirra
sem stýra höndum konunnar að hand-
an voru þeir skörungarnir Þorsteinn
Erlingsson skáld og Páll Sigurðsson,
prestur frá Gaulverjabæ. Auk þess eru
þeir mættir til leiks síra Hallgrímur
Pétursson, Stephan G. Stephansson,
F.gill Skalla-Grímsson og Jón Sig-
urðsson forseti.
Þorsteinn Erlingsson á kvæði í bók-
inni og lætur Theódóra þess getið að
einhverjir efasemdargemlingar hafi
haft orð á að skáldinu háfi nú heldur
farið aftur við að hverfa yfir iuóðuna
íniklu. En jiað er ekki svo undarlegt
sem ætla inætti: „En þar kcmur nú
það, sem fólki gengur illa að skilja, að
hér ræðir um samstarf sálnanna að
mestu leyti, þótt ltöndin hreyfist líka
ósjálfi-átt.“ Rétt er það að erfitt getur
verið að skilja þetta, sem þó hlýtur að
rnerkja að hér sé um einhvers konar
dúett að ræða og þar sein Theodóra
kunni ekkert að yrkja en Þorsteinn sé
snillingur verði útkoman hálfgert
kattarvæl. Eða hvað segja menn uin
þetta, sem „Þorsteinn Erlingsson
stjórnaði"
„Litli þröstur, Ijúfijugl, sem lætur
róminn
syngja glatt um sumardaginn.
Sæti vinur, þú ert laginn. “