Vikublaðið - 22.11.1996, Page 3

VIKUBLAÐIÐ 22. NÓVEMBER 1996

Ur alfaraleið
Hjúkkur í iðnaðarstörf?
„A sjúkrahúsunum töldu stjómendur
æskilegt að fækka um 100 manns eða
um 1,5% af áætluðu vinnuafli á
sjúkrahúsunum. Viljinn til fækkunar
kemur allur fram á höfuðborgarsvæð-
inu. A sama tíma í fyrra vildu stjóm-
endur sjúkrahúsa fækka um 15 á höf-
uðborgarsvæðinu en fjölga um 10
manns á landsbyggðinni.”
- Úr könnurÚÞjóðhagsstofnun-
ar á atvinnuástandi í septem-
ber. Um leið kom fram að
stjórnendur í iðnaði vildu fjölga
hjá sér um 175 manns og í
fiskiðnaði um 60 manns.
Aðkast við sjúkraflutninga
„Það fer því í mínar fínlegusm taugar
þegar aðilár eins og bæjaryfirvöld
álykta um hluti sem þeir virðast eng-
an áhuga hafa á að kynna sér á hlut-
lausan hátt. Ég hef nefnt það við aðila
sem skilja slík málefni hversu erfitt sé
að vinna við skilyrði þar sem lög-
reglumaður sendir út með framkomu
sinni tvöföld skilaboð. Hin nauðsyn-
lega tilfmningabrynja lögreglumanns-
ins, sem vinna verður verk, sem ekki
öllum líkar, fer fyrir bí í hlutverki
sjúkráflutningamannsins, sem byggir
« þersónulegri. og sálrænni aðhlynn-
ingu jgágnyart sjúklingi 'og aðstand-
.endum: • Sjúkraflutrlingamenn hafa
orðið fynr aðkasti ffá drukknu fólki
við aðhlynningu slasaðs fólks fyrst og
fremst vegna þess að sjúkraflutninga-
mennimir eru einkennisklæddir lög-
reglumenn.”
" - Kolbeinn G. Engilbertsson
lögregumaður í blaðinu Hellan
(Siglufirði), þar sem mikið er
rætt um fyrirkomulag sjúkra-
flutninga.
Hússtjórnarskólinn
á Hallormsstað
„Samkvæmt því fjárlagafrumvarpi
sem nú liggur fyrir Alþingi er ffamtíð
Hússtjómarskólans á Hallormsstað í
hættu í því formi sem hann er rekinn í
dag. Hússtjómarskólinn á Hallorms-
í bakspeglinum
„Tippadekrið - afsakið orðbragðið
- er algert. Kenningar um að tumar
og önnur slík fyrirbrigði væm
tippatákn þóttu broslegar. En hvað
á að halda þegar flett er heilu blaði
þar sem allar myndskreytingar falla
eins og flís við rass þeirrar kenn-
ingar? Á forsíðumii, sem er kapítuli
út af fyrir sig, er útkýldur sterabolti
á sundskýlu tilbúinn að stinga raf-
magnssnúm í samband. Reyndar í
vitlausu landi, því effir myndinni að
dæma em Islendingar komnir á
fremsta hlunn með að kaupa orku í
Bretlandi. Karlar að klífa stiga,
karlar á einhveijum tindum út og
suður, tumar, súlur og pýramídar.
Karlar í hlutverki Guðs almáttugs.
Eina myndin sem sýnir einvers
konar vinnu innta af hendi er af
vélmenhi."
- Úr Vikublaðinu, 1. tbl., 1.
árg. 19. nóvember 1992.
stað hefur um áratugaskeið gegnt
mikilvægu hlutverki í austfirsku
skólahaldi og því gjörsamlega óvið-
unandi að skólanum verði ekki
tryggðir nægilegir fjármunir til að
gegn því hlutverki áfram. Þingmenn
Austurlands em hvattir til að tryggja
framtíð Hússtjómarskólans á Hall-
ormsstað sem og annarra framhalds-
skóla í kjördæminu.”
- Guðmundur Bjarnason í leið-
ara Austurlands.
Landinn og
vallarklúbbarnir
„Það er ekki ný saga að klúbbamir á
Keflavíkurflugvelli heilli Islendinga.
Það er gömul saga og ætti að vera
þannig. Landinn getur nú valið úr
fjölbreyttari skemmtanaþjónustu og
mörgum veitingastöðum á Suðumesj-
um sem og víða um land. Engu að
síður þykir það ekki tiltökumál fyrir
íslenska hópa að halda árshátíðir eða
skemmtanir í vamarliðsklúbbum.
Samkeppni íslenskra veitinga- og
skemmtistaða við vallarklúbba sem
bjóða bjór og vín á margfalt lægra
verði m.a. vegna þess að hér er um
herstöð að ræða, er ekki sanngjöm.
Þetta er mál sem að yfirvöld eiga að
taka fyrir.”
- Úr leiðara Páls Ketilssonar í
Vfkurfréttum.
90.000 krónur
,JÉg tel að lágmarkslaun eigi að vera
að minnsta kosti níutíu þúsund á mán-
uði [fyrir átta tíma dagvinnu]. Skatt-
amir mættu líka lækka. Fiskvinnslu-
fólk vinnur oft myrkranna á milli í
tamavinnu og greiðir síðan stóran
hluta launanna í
skatta. Mér þætti
því ekki óeðlilegt
að það kæmi ein-
hvers konar ver-
tíðarafsláttur á
skatta hjá okkur,
þegar vinnutamir
em, eins og t.d. í
sfldinni, eitthvað
hhðstætt við sjó-
mannaafsláttinn.”
- Stella Steinþórsdóttir, fisk-
verkakona Neskaupsstað,
svarar spurningu dagsins í
framsóknarblaðinu Austra.
Það er kraftur í Birni Bjarnasyni
bardagaljóni af víkingakyni
ber'ann á LÍN
bar'upp á grín
betra er að eiga þann mann að vini.
Pólitískt lesmál
Þessi samþykkt sem nú
er lagt af stað með hefur
það að leiðarljósi að
íþróttaiðkun skuli vera
þroskandi bæði líkam-
lega, sálarlega og félags-
lega. Með því móti er
talið kieift að skapa að-
stæður fyrir mun fleiri
börn og unglinga til að
njóta sín innan íþrótta-
hreyfingarinnar. Eins og
tlestir vita er íþróttaþátt-
taka barna og unglinga
stór þáttur í því að þau
ánetjist síður vímu- og
fíkniefnum sem nú virð-
ist aukast jafnt og þétt
meðal þeirra. Með þess-
ari stefnuyfirlýsingu er
stigið skref í þá átt að
minnka keppni meðal
hinna yngstu og að í
staðinn verði haft að
leiðarljósi að íþróttaiðk-
un barna og unglinga
skuli vera þroskandi.
- Helga Guðjónsdóttir,
formaður ÚÍÓ á Ólafsfirði,
í grein í Múla um niður-
stöður ÍSÍ-þings.
55
Þroskahjálpar
Þroskahjálp er tímarit um málefni
fatlaðra og samnefnd samtök halda í
ár upp á 20 ára afmæli sitt. Tímaritið
er upp á heilar 66 síður og kennir þar
margra grasa, meðal annars er að
fmna ámaðargreinar frá núverandi og
fyrrverandi félagsmálaráðherrum,
Páli Péturssyni og Rannveigu Guð-
mundsdóttur. Það eru vitaskuld já-
kvæðir tónar sem fylgja ámaðargrein-
um þessum og ekki að ósekju, enda
um samtök að ræða sem lyft hafa
grettistaki í málefnum fatlaðra.
Þessir tveir stjómmálamenn geta
þó ekki talist bestu vinir fatlaðra á Is-
landi, sfst af öllu Páll og raunar öll
núverandi ríkisstjóm. í leiðara tíma-
ritsins, sem Jóhann Amfmnsson
stjómarmaður skrifar, er knúið á um
stóraukin útgjöld til málefnisins í
ljósi gildandi laga - sem fela í sér lof-
orð um að fötluðum séu tryggð jafn-
rétti og sambærileg lífskjör á við aðra
þjóðfélagsþegna.
í leiðaranum segir Jónas: „Við
sættum okkur ekki við að dagvistar-
mál fatlaðra séu endalaust látin sitja á
hakanum. Við viljum hafa bömin
okkar og unghngana í heimahúsum
eins lengi og kostur er og á það jafnt
við um þau fötluðu. Til þess að gera
foreldrum fatlaðra bama og unglinga
þetta kleift verður að stórauka stoð-
þjónustu við þá, sem kallar á aukin
útgjöld. Ég lýsi eftir framkvæmda-
stefnu stjómvalda I máJefnum fatl-
aðra. Hvenær á að heljast handa við
að leysa úr búsetumálum þeirra fjöl-
mörgu sem em á biðlistum hjá svæð-
isskrifstofum málefna fatlaðra í
Reykjavík og á Reykjanesi?”
I fyrrgreindu ámaðarávarpi Páls
Péturssonar má e.t.v. finna svar:
„Vissulega er margt ógert í málefnum
fatlaðra þótt margt haúfi áunnist. Tak-
markið er að búa fötluðum viðunandi
lífsaðstöðu.”
Það hefur vissulega margt áunnist,
en hlutimir gerast hægt. Það em ekki
nema tæp 30 ár síðan hætt var að
kalla þroskaheft fólk fávita í opinber-
um gögnum. Til dæmis vom sett „lög
um fávitastofnanir” árið 1967 (á
stjómarámm Viðreisnar). Svona
hugsa ráðamenn væntanlega ekki
lengur (á hinn bóginn kalla sumir at-
vinnulaust fólk aumingja sem nenna
ekki að vinna), þótt þeir stökkvi ekki
til við að bæta aðgengi fatlaðra eða
sinna þeirra hagsmunamálum að öðm
leyti af festu. Það er nefnilega verið
að spara og skera niður og þá er
stundum ekki spurt ítarlegra spum-
inga um hverjir verði fyrir barðinu á
slíkum aðgerðum.
FJOLMIÐLAR
Sverrismál Morgunblaðsins
Ritstjórar Morgunblaðsins eru komnir út í
verulegar ógöngur út af litlu lesendabréfi
sem blaðið birti fyrir nokkru og undirritað
var af Birni nokkrum Ólasyni, krata í Hafn-
arfirði. Vesenið með bréf þetta er að líkjast
illdeilunum innan þjóðkirkjunnar; sama
hvað hver gerir þá versnar ástandið.
Morgunblaðið birti sem sé lesendabréfið 21. ágúst síðastliðinn
og þar var skammast út í uppreisnarmenn Hafnarfjarðaríhaldsins,
Jóhann G. Bergþórsson og Ellert Borgar Þorvaldsson. Mogginn
birti sem sé bréfið og hafði þar af leiðandi ekkert út á innihaldið
að setja. Svo kom babb í bátinn þegar Bjöm sendi blaðinu yfirlýs-
ingu um að hann væri alls ekki höfundur bréfsins, heldur Sverrir
Ólafsson myndlistarmaður. Þetta birti Morgunblaðið án þess að
bera efnið undir Sverri, en lét íylgja með athugasemd um að blað-
ið frábiðji sér vinnubrögð og efni af þessu tagi. Blaðið einfaldlega
trúði Bimi möglunarlaust. Og nú var efni fyrra bréfsins sem sé
orðið óprenthæft.
Sverrir Ólafsson hefur aldrei viðurkennt að hann sé höfundur
bréfsins sem undirritað var af Bimi. Svo einarðlega heldur hann
þessu fram að hann kærði Morgunblaðsritstjórana til siðanefndar
Blaðamannafélags Islands.
En í stað þess að leyfa málinu að ganga sinn veg innan siða-
nefndar þá sendu Morgunblaðsritstjóramir stórkanónuna Jón
Steinar Gunnlaugsson á vettvang og sá hljóp beinustu leið í
Rannsóknarlögreglu ríkisins með kröfu um rannsókn. Bogi Nils-
son hjá RLR komst hins vegar að þeirri niðurstöðu að embættið
ætti ekkert með að rannsaka þetta mál, enda ekki fyrir hendi
gmnur um refsivert brot.
Hér var ekki látið staðar numið, heldur hjólaði Jón Steinar í
Ríkissaksóknara með kvörtun um afgreiðslu RLR og endumýjaða
kröfu um rannsókn. Á meðan hefur siðanefnd BI orðið að leggja
sína umíjöllun til hliðar.
Morgunblaðsritstjóramir segja nú að birting upphaflegs bréfs
hafi verið „ritstjómarleg mistök”. Það er út af fyrir sig ágætis iðr-
un að segja þetta. En þá vakna um leið spumingar um ýmis önnur
bréf sem Mogginn hefur birt, eins og í forsetaslagnum. Þar fékk
nú ýmislegt að flakka (t.d. illræmt bréf Rannveigar Tryggvadótt-
ur).
I lokin er ekki úr vegi að minnast á leiðara Morgunblaðsins sl.
þriðjudag, þar sem „sigri lýðræðisins” í Rúmeníu var fagnað. Það
má taka undir að endanlega sé búið að ganga frá valdakerfi
kommúnista í Rúmeníu með sigri Constantinescu í forsetaslagn-
unt þar í landi. Sá maður vann sigur með þvf að boða fijálst
markaðskerfi og uppræta spillingu. En hann vann lfka sigur með
því að lofa því að bæta félagslega þjónustu. Spuming okkar er
einföld; hvað af þessu skyldi hafa vegið þyngst hjá kjósendum?