Morgunblaðið - 27.03.2005, Blaðsíða 34

34 | 27.3.2005
Eflaust kannast einhverjir við myndina framan á þessari bók. Þarna er á
ferð listamaðurinn Sigurður Guðmundsson í verki sínu Extention
[Framlenging] frá 1974, að segja má í hlutverki bókastoðar. Bókarkáp-
an blasir við í betri bókabúðum í Skotlandi, en þar kom út þessi bók, The
Libraries of Thought & Imagination, í ritröðinni pocketbooks sem fjallar
um menningu samtímans frá skoskum sjónarhóli. Ritstjóri er Alec Finley.
Í bókinni fjalla fjölmargir gestahöfundar um bækur, bókahillur, bókband,
vináttu sína við bækur, hugmyndir um bækur og fleira sem snýr að áþreif-
anleika og innihaldi bóka. Þá eru birt margvísleg ljósmyndaverk þar sem
bækur eru í aðalhlutverki eða, líkt og í tilfelli Sigurðar Guðmundssonar, sam-
spil manneskju og bóka er skoðað.
Auk þess að eiga heiðurinn af myndinni á kápu á Sigurður Guðmundsson fjögur verk í bókinni:
Structures, Mountain, Ljóð, hestur og lestur og Camouflage. Öll eru þau frá áttunda áratugnum, en fyrir
áhugasama eru þessi og fleiri ljósmyndaverk Sigurðar Guðmundssonar samankomin í bókinni Situations
[Aðstæður] sem Mál og menning gaf út árið 2000.
Mannleg bókastoð
SMÁMUNIR…
Snyrtivörufyrirtækið
Mac hefur tileinkað
diskódrottningunni
Diana Ross nýja lital-
ínu sem komin er á
markað. Línan einkennist af glitri og glans
þar sem bleikir litir eru áberandi, bæði í
varalitum og kinnalitum. Línan er sögð vera
full af sálartónum og fáguðum hljóm í anda
söngkonunnar en línan er ætluð konum af öll-
um kynþáttum og á öllum aldri. Meðal þess
sem er að finna í nýu línunni eru varalitir,
augnskuggar, kinnalitir, púður og sólarpúður.
Litadýrð
diskósins
Ég gerðist nýverið húsmóðir í Los Angeles. Þar sem égá litla stúlku á leikskólaaldri var ég búin að hlakkamikið til að geta verið heima hjá henni öllum stund-
um og sinnt barninu, en hún hefur eins og flest börn verið á
leikskóla á Íslandi síðan hún hafði aldur til. Strax eftir fyrstu
vikuna heima, þegar við vorum hætt að vakna milli 4 og 5 á
morgnana, tók að gæta nokkurs pirrings hjá litlu dömunni.
Ástæðan: ég var einfaldlega ekki nógu skemmtileg. Ég spila
ekki á gítar og svo er allt asnalegt sem ég leira. Ég hafði greini-
lega ofmetið þörf barnsins fyrir nánara samneyti við móður
sína. Einn morguninn vaknaði ég við ofurlitla rödd sem
sagði: ,,Ég vil fara í leikskólann minn. Hvar er leikskólinn
minn?“ Eftir stuttan landafræðitíma þarna í morgunsárið lof-
aði ég henni að við skyldum finna annan leikskóla handa
henni.
Það reyndist þrautin þyngri að vinna sig í gegnum þann
aragrúa leikskóla sem í boði eru. Fyrst er nú að ákveða hvaða
stefnu í uppeldismálum maður að-
hyllist, ef maður hefur þá yfirleitt eitt-
hvert vit á því. Er það hin ítalska Em-
ilio Reggio-stefna, eða The new world
Montessori eða ætti ég að senda hana
í biblíuskóla sem ber nafnið The little
sacred lambs of God’s school (Skóli
litlu útvöldu guðslambanna). Nú svo
er það auðvitað Kabbalah centre for
children, þar sem þotuliðið kýs að
hafa börnin sín, eða ætti ég kannski
bara að senda hana í gyðingaleikskóla og demba henni í það
að læra hebresku. Ég spurði nokkrar bandarískar mæður sem
ég þekki hér ráða og það stendur ekki á svari. Oftar en ekki
hef ég verið spurð hvort hún hafi verið metin. Has she been
valued? Nei, hún hefur ekki farið í gegnum neitt mat, viður-
kenni ég skömmustulega, er það slæmt? Ég fæ svona með-
aumkunaraugnaráð og síðan er það útskýrt fyrir mér varlega
að það sé bara miklu betra að láta meta hana, því hvernig átt
þú að geta ákveðið þetta, það er svo margt sem þarf að taka
með í reikninginn. Já, þetta er eflaust alveg rétt, ég get ekkert
ákveðið þetta bara sí sona.
Svo er það nú líka stórborgarfaktorinn, ekki vil ég að barn-
ið gangi í leikskóla undir stjórn fólks sem hefur langan glæpa-
feril að baki og gæti misst sig í að eitra fyrir öllum á froska-
deild. Mér er vinsamlegast bent á netþjónustu sem sérhæfir
sig í að grafa upp persónulegar upplýsingar um einstaklinga
og fyrirtæki gegn vægri þóknun. Mér er einnig tjáð að það
muni sannarlega koma mér á óvart hvað þeir geti grafið upp
um mig ef út í það væri farið en meira bara svona upp á grín.
Mér finnst tilhugsunin heldur ógeðfelld. Ekki langar mig til
að njósna um fólk, mér finnst ég einfaldlega ekki hafa neinn
rétt til þess. Þetta minnir mig á gamla vinkonu mína sem var
haldin þungum framtíðar- og farborðakvíða. Fletti mönnum
upp hjá skattinum til að ganga úr skugga um að þar færi eigu-
legur maður eða þurfalingur. Vann alltaf heimavinnuna sína.
Fyrsti leikskólinn sem ég heimsótti og jafnframt sá síðasti
var valinn vegna nálægðar við heimilið. Honum stjórnar kona
sem gæti verið amma mín. Skólinn er lítill, aðeins níu nem-
endur og tveir kennarar. Börnin eru á aldrinum tveggja til
fimm ára. Niðurnjörvuð stundaskrá, ég rek augun í fögin,
landafræði og saga. Kennirðu börnunum mannkynssögu
svona ungum? Já, væna, við byrjum á að ræða við þau um
grundvallaratriði borgarastríðsins. Stuttu síðar: Nei, væna
mín, ég var að fíflast í þér, við leitumst bara við að skýra fyrir
þeim fortíð, nútíð og framtíð. Svo sýndi hún mér möppuna
sem ætluð var barninu mínu og ítrekaði við mig að gæta þess
vel í lok hvers dags hvort barninu fylgdi einhver heimavinna.
Þarf hún að læra heima? spurði ég undrandi. Þurfum við það
ekki öll? svaraði hún að bragði. | steinunnolina@mbl.is
Allir þurfa að vinna
heimavinnuna sína
Oftar en ekki hef ég
verið spurð hvort hún
hafi verið metin.
Pistill
Steinunn
Ólína
Ólífur leika aðalhlutverkið í nýrri
húð- og hárvörulínu sem L’Occit-
ane hefur sett á markað. Flestir
þekkja góða kosti ólífuolíunnar
en auk hennar er vatn ólífunnar
notað í vörurnar. Áhrif þessarar
blöndu eru sögð vera þau helst að
hún eykur blóðrás húðarinnar,
hraðar losun óæskilegra efna og
verndar húðina fyrir geislum sólarinnar. Í ólífu-
línunni er að finna andlitskrem, húðmjólk, raka-
krem, andlitsmaska, sturtusápu, sjampó, húð-
hreinsivörur, handkrem, olíur og fleira.
Ólífur fyrir húð og hár