Morgunblaðið - 01.05.2005, Blaðsíða 33

Morgunblaðið - 01.05.2005, Blaðsíða 33
sama á við tónlist, ef reynt er að skil- greina það hugtak. Dægurflugu- menningin svarar í mínum huga til tímaritamenningarinnar, samkvæmt þessari skilgreiningu. Fari ég út að skemmta mér, sem ég forðast sem fyrr sagði, vil ég ekki hlusta á þriðju sinfóníu Brahms, en á sama hátt vil ég ekki heyra bjórstofutónlist þegar ég sæki kirkju. En það þýðir ekki að eitthvað sé lakara en annað og ég er ekki þess umkominn að dæma það.“ Tónninn er handan við orðið Hann kveðst eingöngu þess full- viss að ef skrúfað væri fyrir alla heimsins tónlist og slökkt á söng allra fuglana í skóginum, og klið lækjarins einnig, væri ekkert eftir. „Lækjarniðurinn getur með fugla- söngnum myndað áhrifamestu sin- fóníu sögunnar. Náttúran er upp- spretta tónlistarinnar að mínu mati, og þá tilfinningin og hugsunin. Þess vegna er ég mjög hændur að ljóða- söngvum. Ef gott ljóðskáld framkall- ar allar sínar tilfinningar í því knappa formi sem ljóðið er, og síðan kemur ekki síðra tónskáld og nær að ljá ljóð- inu vængi – þar finnst mér tónlistin kvikna. Tónninn er handan við orðið, hann tekur við af því. Að vísu eru til ómúsíkölsk tónskáld og meira að segja músíkölsk tónskáld hitta ekki alltaf naglann á höfuðið. En þegar það heppnast er það engu öðru líkt: Ég get sagt þér brandara í tónum, lýst fyrir þér náttúrunni í tónum, far- ið með þig á ball í tónum og hvíslað að þér hvað ég upplifði með dömunni minni í rjóðrinu eftir ballið. Allt til- finningalíf mannsins getur birst í tónum. Og þá er ógetið um stærð- fræðina, formfræðina og rökfestuna. Ég held að það sé hægt að finna allt nema feimni í tónlist. Feimni fyrir- finnst sennilega ekki í tónlist. Ef maður dregur sig í hlé þá þagnar tónninn. Áheyrandinn finnur ef tón- listarmaðurinn þorir ekki að tjá sig og spyr þá hvað hann vilji upp á pall.“ En ert þú ekki feiminn? „Jú, ég er fæddur feiminn og það er þversögn að vera feiminn og geta ekki tjáð hana í tónlist. En feimnina yfirvinnur maður þegar á hólminn er komið. Þetta snýst um ástina á manneskjunni, að geta talað við hana í tónum. Fólk hefur heyrt um leikara sem eru með svo mikinn sviðsskrekk að þeir kasta alltaf upp fyrir sýningu, þótt þeir hafi leikið sömu rulluna hundrað sinnum áður. Það er ekki hægt að ráða við þetta. Ég er alltaf hræddur sjálfur áður en ég sest við píanóið. Það lýsir sér verst þannig að það er eins og til mín komi púki sem spyr: Hvað ert þú að gera hér? En ég held þó að ég geti ekki verið á réttari hillu í lífinu og ef ég er það ekki hef ég engan tilgang í lífinu. En helst vildi ég spila en vera sjálfur heima.“ Jónas hefur samið tónlist í leynum en vill ekki gefa upp um hvers eðlis hún er eða hversu mörg lögin eru. Hann segir að í samanburði við snill- inga tónlistarsögunnar – Mozart, Bach, Beethoven o.s.frv. – verði tómahljóð í hans eigin tónlist. „Snill- ingarnir voru guðs útvaldir, fæddir undir heillastjörnu, snertir af ein- hverju yfirskilvitlegu. Sem betur fer hafa margir þá löngun til að semja og hafa margt að segja, og láta ekki for- tíðina trufla sig, en ég er ekki einn af þeim. En ég ræð hins vegar ekki krossgátur heldur hripa frekar hjá mér einhverja tóna sem renna um hugann. En það er ekkert til að birta opinberlega.“ Æðrulaust tilraunadýr lækna Salurinn tók til starfa árið 1999 og um leið eignaðist Kópavogsbær tón- leikamiðstöð sem hefur verið ýmsum öðrum bæjarfélögum öfundarefni all- ar götur síðan. Um líkt leyti – þótt ekkert samhengi væri þar á milli – fann Jónas til óþæginda í öðru eyr- anu og ákvað að leita álits læknis. „Rannsóknin leiddi ekkert í ljós og því var leitað að öðrum hugsanlegum orsökum. Þá fannst blaðra hér,“ seg- ir hann og bankar á brjóstholið, „en hún reyndist meinlaus. Við skoðun á þessu uppgötvuðust hins vegar eitla- stækkanir, sjúkdómur sem kallast lymphoma á læknamáli. Það fer eftir gerð þessa sjúkdóms hvort hann er góðkynja eða illkynja, og ég reyndist svo óheppinn að falla í seinni hópinn. Það varð til þess að ég var settur í hrikalega meðferð, missti hárið og var sárlasinn. En þar sem ég hafði farið til læknisins út af eyrnaverk en ekki eitlastækkunum, hefur mér allt- af fundist að ég sé í raun ekki veikur, heldur að ég sé eingöngu tilraunadýr hjá læknunum. Þetta var eitthvað utanaðkomandi og það var verið að gera eitthvað við mig sem kom mér ekkert við.“ Frá því í júní í fyrra hefur Jónas undirgengist stranga lyfja- og geisla- meðferð. Í ljósi hinna miklu afkasta Jónasar á tónlistarsviðinu er nær- tækt að spyrja hvort stríðið við sjúk- dóminn hafi ekki komið niður á starfsþreki hans. „Ég hef að minnsta kosti ekki verið til friðs,“ segir hann léttur í bragði. „Ég hef stundum þurft að velja mér bæði stað og stund og viðfangsefni með hliðsjón af veik- indunum, en það hefur þó aldrei verið kvartað yfir því að ég sé að svíkjast um. Það pirrar mig stundum að þurfa að leggja mig þegar ég vil gera eitt- hvað annað, en ég reyni að skammta mér verkefni þannig að ég geti sinnt þeim. Ég les þá í ástandið hverju sinni og haga mér samkvæmt því.“ Þú hefur aldrei óttast að þurfa að loka píanóinu fyrir fullt og allt? „Nei. Ég veit að það er ekkert líf án tónlist- arinnar en það þýðir ekkert að eyða miklum tíma í bollaleggingar um dauðann. Ég get alveg ímyndað mér að lifa án þess að vera virkur þátttak- andi í tónlistarlífinu, að láta mér nægja að njóta. Ég hef stundum sagt að starf tónlistarmannsins felist í að komast að gildi þagnarinnar, og það er engin ástæða til að vekja tón nema að hann sé skárri en þögnin. Tónlist- in er harður húsbóndi og gefur manni aldrei frí og það hefur heldur aldrei komið sú stund að ég hafi óttast að geta ekki leikið tónlist framar, ég hugsa ekki á þeim nótum. Ég kemst ekkert fram hjá þessari orrustu sem felst í sjúkdómnum, verð að taka þátt í henni eins og svo mörgu öðru í líf- inu, en ég eyði sáralitlum tíma í að grufla í sjúkdómnum. Maður hugsar venjulega ekkert um hjartsláttinn eða andardráttinn; hjartað slær og maður andar. Ég held bara áfram að spila.“ sjálfur heima Mary Lou Fallis: „Hún er söngkona í fremstu röð en notfærir sér hæfi- leika sína til að bregða upp spéspegli á lífið og tilveruna, með músíkívafi.“ MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 1. MAÍ 2005 33 París Flug og hótel í viku frá kr. 49.910 Sértilboð 16. júní - aðeins nokkur sæti laus Terra Nova býður einstakt tækifæri á vikuferð til hinnar einstöku Parísar 16. júní. París er ótrúlega spennandi borg, hvort sem þú vilt þræða listasöfnin, spranga um í Latínuhverfinu eða njóta lífsins lystisemda sem þessi einstaka borg býður í ríkum mæli. Notaðu tæki- færið og bjóddu elskunni þinni til Parísar á frábærum kjörum. - SPENNANDI VALKOSTUR Skógarhlíð 18 • 105 Reykjavík • sími 591 9000 Akureyri sími 461 1099 • www.terranova.is kr. 49.910 Netverð á mann. Innifalið er flug báðar leiðir með sköttum og gisting í tvíbýli á Hotel Villa du Maine með morgunverði. (    B  C6                    /  ! < !   @! ! "    )  *   +"   ,%# -%.# / -/!D!(:E /'     "  $) 3   / '  ,3  "# 3   'C" ' 8)3#! D !  )   $ # 8 4/ .#) 4/'   /$  "  ' ' "   /# $ / '  $   '     ! 9"     ,#$'$  63  "   / '  ,3 ! 0   FE$'$& ," # "#  6/ '  ,3 ( !! '  3   '5 ( ""/&# 3 ,  FE) ,"  $  &  '$3" /'$'$  6 FE ' ," " )  3  / '  ,3   '#&   $  "'  FE) 3,"  ' /'#     / '  $   9"   '    / 5  " $ & '  "' ) "$) '  ( # $ # (3"'$    /&$ # $  G4 H! ,     I   ?! '!@ A%?J C" '  8)3#(K$ ' Flokkur Innlausnartímabil Innlausnarverð* 1995 1.fl. B 10 ár 2.5.2005 139.001kr. Auglýsing um innlausnarverð verðtryggðra spariskírteina ríkissjóðs Innlausnarverð er höfuðstóll og verðbætur.* Reykjavík, 29. apríl 2005 Innlausn spariskírteina ríkissjóðs fer fram hjá Lánasýslu ríkisins, Borgartúni 21, 2. hæð, hjá Seðlabanka Íslands, Kalkofnsvegi 1 Reykjavík, og bönkum og sparisjóðum um land allt. 1995 1.fl. B 10 ár 2.5.2005 69.500kr. 1995 1.fl. B 10 ár 2.5.2005 1.390.006kr. Greiðslumiði nafnverð 100.000 50.000 1.000.000 kr. kr. kr. Fáðu fréttirnar sendar í símann þinn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.