Morgunblaðið - 29.07.2005, Side 28

28 FÖSTUDAGUR 29. JÚLÍ 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Örn Jákup DamWashington
fæddist í Reykjavík
13. maí 1980. Hann
lést á heimili sínu
aðfaranótt 19. júlí
síðastliðins. For-
eldrar Arnar eru
þau Birgitta Dam
Lísudóttir, f. 19.
september 1944, og
Ernest Washington,
sem búsettur er í
Bandaríkjunum.
Systkini Birgittu
eru Vestarr Lúð-
víksson, Susan Dorothy Wilks og
Mavies Mary Wilks. Systkini
Arnar, sammæðra, eru þrjú: a)
Lísa Jensen, gift
Carsten Jensen,
börn þeirra eru
Andreas, Mette og
Sandra. b) Hans
Cristian Martinus-
sen, kvæntur Línu
Martinussen, dætur
þeirra eru Hannah
og Carolina. c)
Davíð Tryggvason,
í sambúð með Unu
Dögg Evudóttur,
börn þeirra eru
Adam Elí, Ilmur
Dís og Sóley Klara.
Örn verður jarðsunginn frá
Neskirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 15.
Elsku Örn. Það tekur mig óendan-
lega sárt að þú skyldir hverfa svo
ungur burt úr þessum heimi. Þú
komst eins og ljósgeisli inn í líf mitt
árið 1999 þegar við hittumst vestur í
Dölum. Þar áttum við margar góðar
stundir. Við sungum saman í kirkj-
unni, en mest hafði ég yndi af því að
heyra þig syngja. Söngur þinn var
einn fegursti sem ég hafði nokkurn
tímann heyrt. Við tengdumst miklum
vinaböndum á þessum stað og upp frá
því treystum við hvort öðru fyrir for-
tíð okkar. Þú varst hæfileikamaður á
mörgum sviðum og allt sem þú lagðir
fyrir þig gerðir þú með eindæmum.
Þú varst mikill íþróttamaður og frá-
bær listamaður. Ég geymi myndina
vel sem þú gerðir fyrir mig. Á tveimur
stærstu stundum í lífi mínu varst þú
nálægur. Þegar ég gifti mig gladdir
þú mig með söng þínum sem ég
gleymi aldrei og vakti svo mikla hrifn-
ingu mína og allra gesta að margir
höfðu á því orð hvað söngur þinn væri
fagur. Þegar dóttir mín fór í sína
fyrstu sundkennslu aðeins þriggja
mánaða varst þú æstur í að koma með
og taka þátt. Ég man svo vel eftir því
hvað þér leið vel með okkur í vatninu.
Svo fallegur, svo hlýr og góður. Þú
varst einstakur strákur og ég er full
af sorg, en verð að sætta mig við það
að þú náðir ekki sáttum við sársauk-
ann þinn. Elsku Örn minn, ég kveð
þig með söknuði og ég veit að hjá Guði
líður þér nú vel.
Elsku Birgitta og aðrir aðstand-
endur, ég veit að missir ykkar er mik-
ill og ég hef ykkur með í bænum mín-
um. Guð blessi ykkur og varðveiti.
Í Romeo and Juliet, sem við æfðum
mikið, eru þessar línur og ég kveð þig
með þeim:
Brother and Sister together we’ll make it
through
someday a spirit will take you and guide you
there …
Ástarkveðja
Vagnbjörg.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Samúðarkveðja,
Barbara Hafey.
Það er ótrúlegt að hugsa til þess að
þú sért farinn og ég sjái þig aldrei aft-
ur. Þú varst ein af þeim manneskjum
sem höfðu hvað mest áhrif á líf mitt á
sínum tíma og mótaðir mikið þann
mann sem ég er í dag. Mér finnst ég
ofboðslega heppinn að hafa fengið að
kynnast þér og einnig fyrir þann tíma
sem við áttum saman. Það var mikið
hlegið og okkur leiddist svo sannar-
lega aldrei.
Ég man ennþá daginn sem ég
kynntist þér fyrir mörgum árum síð-
an. Ég man hvað mér fannst þú ótrú-
lega spennandi persóna og það geisl-
aði svo af þér lífsgleðin. Þegar þú
brostir þá bræddir þú alla í kringum
þig. Ég kynntist strax hversu hlý og
falleg manneskja þú varst. Þú vildir
hjálpa öllum, sama hver það var, og
allir voru jafnir í þínum augum. Ég
gleymi því aldrei hversu gaman þér
þótti að kveikja á eins mörgum kert-
um í kringum þig og þú mögulega
gast og ég held að ég hafi lært það af
þér. Þú varst einn hæfileikaríkasti
maður sem ég hef vitað til og það á
ótrúlega mörgum og mismunandi
sviðum. Allt sem þú tókst þér fyrir
hendur gerðir þú einstaklega vel og af
öllu hjarta. Þú varst alltaf svo sterkur
og ákveðinn.
Ég gat alltaf treyst þér og þú varst
sannur vinur.
Ég mun ávallt sakna þín, elsku vin-
ur. Ég trúi varla að ég þurfi að kveðja
þig. Það er svo sárt. En ég veit að þú
ert á góðum stað og Guð geymir þig.
Þér líður vel núna og það gefur mér
mikið. Ég er svo stoltur af hafa fengið
að kynnast þér og ég mun aldrei
gleyma þér. Allar þær gleðistundir
sem við áttum saman munu fylgja
mér hvert sem ég fer og ég mun ávallt
minnast þín með bros á vör.
Vertu sæll, elsku vinur.
Þinn
Davíð Jóhannsson.
Elsku engillinn minn.
Það er svo ósanngjarnt að maður
þurfi að kveðja jafn fallega og góða
manneskju og þig, aðeins tuttugu og
fimm ára þegar þú kveður. Milljón
minningar sækja á hugann og ég veit
að þú manst þær allar jafn vel og ég.
Ég vona einna helst að þú hafir aldrei
efast um hversu vænt mér þykir um
þig og hversu mikið þú átt alla vænt-
umþykju heimsins skilið. Þú varst
einfaldlega of góður fyrir þennan
heim og ég ann þér þess að hafa fund-
ið friðinn að lokum. Eitt af því fyrsta
sem ég vissi um þig þegar ég kynntist
þér fyrir sjö árum var hversu fallegur
þér þótti einn lagatexti með Celine
Dion, ekki það að þú hefðir sungið það
milljón sinnum betur en henni eða
nokkrum öðrum hefði tekist. Þú varst
með einhverja fallegustu rödd sem ég
hef heyrt, og hreinustu sál sem ég hef
kynnst. Ég kveð þig, bara í bili, því við
munum hittast aftur, og ætla að fá að
láni inntakið úr textanum hennar Cel-
ine í kveðjuorðin til þín. Þar er talað
um sálir sem eru lausar við sársauka,
sorgir og einmanakennd jarðlífsins og
geta flogið á ný meðal englanna og
sungið með þeim. Ég efast ekki um að
þú ert núna fallegasti engillinn þarna
uppi og með fallegustu röddina. Ég
sakna þín svo ólýsanlega mikið að það
eru ekki til orð sem gætu mögulega
lýst brotabroti af söknuðinum eftir
þér en ég skil vel að þú hafir verið orð-
inn langþreyttur á eilífum innri átök-
um elsku hjartans Örn. Þess vegna
ann ég þér hvíldarinnar og bið Guð og
englana að passa þig.
sekkur sól í haf
mundar máninn staf og hefur næturför
englar svífa um heim
sofðu nú og geymdu fegurst ljóð í þínu
hjarta
nóttin á þig nú
máninn rís og þúsund stjörnur birtast brátt
rökkvar heimi í
sofðu vært því hlýr er svefninn
þeim sem mega sofa
senn mun dagur nýr
sofðu vært því hlýr er svefninn
þeim sem mega sofa
(Karl Olgeir Olgeirsson.)
Hlakka til að sjá þig á ný, hjartans
vinur. Gleymdu aldrei hversu mikið
ég elska þig.
Þín vinkona
Lízella.
Snert hörpu mína, himinborna dís,
svo hlusti englar guðs í Paradís.
Við götu mína fann ég fjalarstúf
og festi á hann streng og rauðan skúf.
Úr furutré, sem fann ég út við sjó,
ég fugla skar og líka úr smiðjumó.
Í huganum til himins oft ég svíf
og hlýt að geta sungið í þá líf.
Þeir geta sumir synt á læk og tjörn,
og sumir verða alltaf lítil börn.
En sólin gyllir sund og bláan fjörð
og sameinar með töfrum loft og jörð.
Ég heyri í fjarska villtan vængjaþyt
Um varpann leikur draumsins perluglit.
Snert hörpu mína, himinborna dís,
og hlustið, englar guðs í Paradís.
(Davíð Stefánsson frá Fagraskógi.)
Himinborinn Örn, sterkur, fagur,
svo ofurnæmur og heillandi. Gefandi
mýkt, ilm og hlýju til okkar hinna.
Megi guðs englar í Paradís taka á
móti yndislegum dreng sem hvarf svo
fljótt að við hin máttum ei mæla.
Rödd hans og söngur, þrá hans og
líknandi ljós mun syngja líf fyrr en
varir.
Við kveðjum Örn í dag með sökn-
uði, virðingu og auðmýkt fyrir al-
mættinu og því sem við fáum ei
breytt.
Fjölskyldu hans, Birgittu, Davíð,
Unu Dögg, Hans, Línu, Lisu, Car-
sten, Vestarri og öllum börnunum
sem hitta ekki oftar Örn frænda sinn,
vottum við okkar dýpstu og innileg-
ustu samúð.
Megi Örn hvíla í friði.
Eva og Máni.
Þú hefur kvatt okkur í bili elsku
Örn. Lífið var þér ekki réttlátt, en þú
gerðir þitt besta til að feta réttan veg.
Þú hafðir fallegasta andlit sem ég hef
séð og söngrödd af Guðs náð. Ég hafði
alltaf ímyndað mér að þú yrðir skær
söngstjarna – eða flottasta karlfyrir-
sæta Íslands. En grimmd barna í
æsku þinni; einelti sem því miður
ennþá líðst, byrgði þér sýn á hæfileika
þína. En það voru ekki bara börn sem
sýndu þér óréttlæti. Fáfræði og
þroskaleysi fullorðinna særðu þig
djúpt. Þú fórst í trúfélag í leit að sál-
arró. Þar var ekki pláss fyrir samkyn-
hneigða. Núna veist þú betur en sjálf-
skipaðir fulltrúar Guðs á jörðinni. Þú
veist núna að við erum öll börn Guðs
og sköpuð í hans mynd.
Bak við vörnina þína leyndist gull-
hjarta. Þú varst góð manneskja, alltaf
boðinn og búinn til aðstoðar, fyrstur
allra. Leystir verkefnin fljótt og vel af
hendi með bros á vör. Myndir af þér
að mála íbúðirnar hennar Lízellu
geymast í huga mínum alla tíð elsku
vinur. Á síðustu samverustund okkar
faðmaðirðu mig og sagðist alltaf hafa
fundið hversu vænt mér þótti um þig.
Mér þótti vænt um að heyra þig segja
þetta, því mér hefur þótt vænt um þig
frá því ég kynntist þér, en var ekki
viss um að þú hefðir skynjað það.
Þetta faðmlag og fallegu orðin þín eru
mér mikils virði á þessari stundu.
Kenna mér að bíða ekki með að þakka
og tjá væntumþykju, því enginn veit
hvenær eða hvernig kallið kemur.
Ég trúi því að nú dveljir þú í ríki
þar sem engir fordómar ríkja, þar
sem aðeins er horft í sálina. Sál þín
var björt, falleg og hrein og eftir
henni og hjartalagi þínu er nú farið.
Þakka þér allt það góða sem þú
gerðir fyrir Lízellu mína. Guð geymi
þig elsku vinur.
Anna Kristine Magnúsdóttir.
Elsku Örn.
Mikið finnst mér sárt að hugsa til
þess að þú hafir yfirgefið þennan
heim svona snemma. En þegar ég
hugsa til þess sé ég þig fyrir mér á
björtum og fallegum stað þar sem þér
líður vel. Og ég veit að þú ert strax bú-
inn að eignast fullt af vinum, því það
gerirðu hvert sem þú ferð. Þú hefur
mikið að bjóða þínu nýja heimili en í
staðinn skilurðu eftir tóm í okkar
heimi sem ekki verður hægt að fylla.
Ég þakka guði fyrir að hafa fengið
að hafa þig í mínu lífi. Þú gafst mér
svo ótrúlega margt, þú varst alltaf til
staðar og veittir mér svo mikinn
styrk. Ég er mjög þakklát fyrir allar
þær fallegu minningar sem ég á um
þig og þær mun ég varðveita alla ævi.
Þú gast alltaf séð björtu hliðarnar á
öllu og varst alltaf tilbúinn að sýna
manni þær. Þú gast snúið öllu upp í
grín og alltaf fengið fólk til að hlæja,
alveg sama hvað gekk á.
Við munum eflaust flest eftir þér
sem björtum og skemmtilegum strák,
sem var alltaf hlæjandi og brosandi,
fullur af lífsgleði og orku. Það var
ekkert sem þú gast ekki gert, og held-
ur ekkert sem þú ekki gerðir vel. Þú
gafst þig alltaf allan í það sem þú
gerðir og varst yfirleitt bestur í öllu,
sama hvað það var. Þannig vinur
varstu líka, alltaf 100% og sennilega
sá besti.
Ég elska þig eins og lítinn bróður,
enda varstu mér það alltaf (þótt þú
sért nokkrum mánuðum eldri en ég).
Þú varst partur af fjölskyldunni minni
og skiptir okkur öll miklu máli, við
munum alltaf sakna þín og muna eftir
þér sem mjög sérstökum vini.
Ég vona að þú hafir það gott í þín-
um nýja heimi og gleymir ekki að líta
eftir okkur annað slagið.
Guð blessi þig og varðveiti. Þín vin-
kona
Soffía.
Örn Jákup Dam Washington: Stórt
nafn fyrir stóran mann – enda vart
hægt að lýsa Erni öðruvísi en sem al-
gjörum risa, þó ekki væri hann hár í
loftinu. Hvar sem hann kom vakti
hann kátínu og gleði og laðaði til sín
fólk. Hann hafði alla eiginleika sann-
kallaðrar stjörnu: ótrúlega sköpunar-
gáfu, nettan skerf af athyglissýki, og
litla þörf fyrir að falla inn í hópinn, svo
ekki sé minnst á hið fríða andlit, fal-
legu söngrödd og skínandi bros.
Margir muna eflaust eftir honum
flikk-flakkandi um ganga Hagaskóla,
takandi arabastökk ofan af bekkjum á
meðan við unglingarnir horfðum hug-
fangin á. Reyndar vorum við vinkon-
urnar á því að hann hlyti að vera
merkilegur með sig, þessi litli snáði,
enda væri hann svo hæfileikaríkur og
myndarlegur að allir vildu vera ná-
lægt honum. Þetta hefði þó vart getað
verið fjær sannleikanum, eins og við
fengum síðar að komast að, því upp-
gerð eða hroka var hvergi að finna í
fari hans. Þvert á móti var það ein-
lægnin, hlýjan og smitandi athafna-
mennskan sem skópu þennan mikla
karakter. Hann var alltaf að finna sér
ný verkefni til að sökkva sér ofaní,
alltaf að búa til eitthvað fallegt og
skemmtilegteins konar framlengingu
af sjálfum sér og þannig eigum við
eftir að minnast hans.
Við vottum öllum þeim sem elskuðu
Örn og dáðu innilega samúð okkar.
Ólöf Embla og Sigríður Ásdís.
Til vinar míns og bróður.
Þú varst skínandi stjarna í augum
mínum.
Jafnvel þó að tíminn sem ég hef átt
með þér hafi verið stuttur, þá mun
minningin um þig lifa með mér í hug
og hjarta að eilífu. Ég mun sakna þín,
hláturs þíns og umhyggju þinnar, þú
varst og munt ávallt vera litli bróðir
minn, þannig geymi ég minninguna
um þig þar til við hittumst aftur.
Þinn vinur og stóri bróðir
Alan Thomas Jones Jr.
Elsku Örn.
Í hraða lífsins skilur maður að heil
vika líði án þess þú hringir til baka. Á
sunnudaginn var komst ég að því að
þú myndir ekki hringja aftur og að öll
framtíðarplön okkar væru horfin. Við
förum ekki í Nauthólsvíkina þetta
sumar eða næstu sumur.
Þú verður alltaf í hjarta mínu og ég
mun taka þig með mér hvert sem ég
fer. Ljós þitt skein skærar en öll önn-
ur og sértu núna stjarna á himnum,
þá veit ég að þú ert sólin. Ég var stolt
af því að þekkja þig og leit á þig sem
bróður minn. Þú varst svo fallegur og
yndislegur. Það var mikil reisn yfir
þér og þú varst fullur af samkennd.
Ég hef engan hitt jafneinlægan og
þig. Þú varst samkvæmur sjálfum þér
og yrði þér á að gera mistök varstu
alltaf tilbúinn að bæta fyrir þau, læra
af þeim og gera betur næst. Þú lagðir
þig allan fram við það sem þú tókst
þér fyrir hendur og þrátt fyrir mikla
mótstöðu, oft á tíðum, var útkoman
aldrei minni en hundrað prósent.
Ég vil ekki trúa að þú sért farinn.
Þú snertir hjörtu allra eins og allir
snertu þitt. Hjarta þitt var stærra en
sólin og það var gott að verma sig í
hlýju þess. Í mínu hjarta ertu ódauð-
legur og geislarnir sem þú skildir eft-
ir í hjörtum allra sem þekktu þig, eða
jafnvel bara hittu þig, munu skína
áfram að eilífu.
Allt sem þú fékkst gafstu margfalt
til baka og þó að ég reyndi alltaf að
vera til staðar fyrir þig, þá launaðir þú
það svo rausnarlega að þú áttir alltaf
inni hjá mér. Og oft fannst mér ég
ekki geta endurgoldið alla þá hlýju,
fegurð og einlægni sem þú gafst. En
nú er röðin komin að mér að gefa til
baka það stærsta, mesta og besta sem
ég á. Það er fyrirgefningin yfir því að
þú skulir fara svona snemma. Og ég
geri það af öllu mínu hjarta. Ég fyr-
irgef þótt það sé það erfiðasta sem ég
geri og óska þér eilífrar hamingju.
Þín vinkona,
Valgerður Þorsteinsdóttir
(Vala).
Þitt hlýja viðmót og sólskinsbros
yljaði okkur oft um hjartarætur. Við
kveðjum þig með sorg í hjarta og vott-
um aðstandendum samúð okkar.
Hvíl í friði kæri vinur.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
ÖRN JÁKUP DAM
WASHINGTON
ÞRÁINN ÞÓRISSON
fyrrverandi skólastjóri,
Skútustöðum,
Mývatnssveit,
verður jarðsunginn frá Skútustaðakirkju þriðju-
daginn 2. ágúst kl. 14.00.
Þeim, sem vilja minnast hins látna, er bent á
Krabbameinsfélag Suður-Þingeyinga (reikningur í
Íslandsbanka, Húsavík, s. 440 4000) eða krabbameinslækningadeild
Landspítala háskólasjúkrahúss (s. 543 1151).
Margrét Lárusdóttir,
Höskuldur Þráinsson, Sigríður Magnúsdóttir,
Brynhildur Þráinsdóttir, Baldvin Kristinn Baldvinsson,
Sólveig Þráinsdóttir,
Steinþór Þráinsson, Oddný Snorradóttir,
Hjörtur Þráinsson
og fjölskyldur.