Tíminn - 10.04.1970, Qupperneq 14

14
* Hjartavernd
berst stórgjöf
ISnfyriitæki í KefLavík afhenti
nýlega stjúm Hjartaivemdar kr.
100 þúsaiad að gjöf. Gjöf þessari
fylgdu þakkir fyiir þá þjiómiBtrj,
sem Hjartayemd hefur inwt af
headi fyrir byggðalögin á Suöur-
nesjum og í Keflajvik
Eins og ktmnu'gf er þefur £
vetur staðið yfir rannsóíkn á veg-
um Hjartaverndar á fbúum Kefla-
víkur, Guiibringu- og Kjósarsýslu.
Slooðaðir hafa verið karlar og kon-
ur á aldrinum 40—60 ára. Ranm-
sókn þessari lýikur í vor.
Stjóm Hjartaverndar færir gef-
endum sínar beztu þakkir fyrir
þessa rausnarlegu gjöf.
Loftleiðir
Framhald af bls. 3.
viðumaaidi sammingiar núna í
Reykjaivfk þá heetta Loftlieiðir
Sibaodtna'víuiflugl 1. ruóvember
í ár.
1 greiniii.ni segir, að ísl-end-
ingar séu manna norrænastir
hið innra með sér, og þessvegna
bomi ekki til greina að ræna
sæmska sendiherramum í Reykja
vfk Gunnari Granberg, og setja
sfðam ffam krðfur, sem lausnar-
gjafld — en þetta sé þekkt aö-
fierð nú uipp á síðkastið, viiji
meon má firam kröfum sánum. .
Á VÍÐAVANGI
Framfaald af bls. 3.
einmitt eðli málsins í hnot-
skum, og dagskrárstjórn sjón-
varpsins viðurkenndj skyssu
sína með því að fella Geirs-
þáttinn niður, þegar spyrjandi
skarst úr leik. Hefði verið verj
andi af sjónvarpinu að láta þátt
inn niður falla sakir eins gikks,
ef hann hefði verið svo heilagt
réttlætismál, sem látið er?
En líti sjónvarpið svo á, að
spyrjendurnir hafi framið glæp,
er þeir skárust úr leik, af því
að þeir töldu óréttmætt, að
Geir borgarstjóri fengi að ræða
kosningamálin sín í þessum
þætti einn allra frambjóðenda
í þessn la'ndi svona skömmu
fyrir kosningarnar, þá má telja
mjög líklegt, að þeir væru fús
ir til að bæta fyrir brot sitt
með því að spyrja Geir til að
mynda um heildsala og heild-
söln eða laxveiðar í Elliðaán-
Um í einum sjónvaírpsþætti, og
væri það þá í samræmi við
frambjóðandaþáttinn um fíkni-
lyfin.
Borgarstjórinn ■ Geir Hall-
grímsson var ekki tilbúinn að
sitja fyrir svörum í sjónvarpi
um borgarmálin sem embætt-
ismaður í febrúar, og hann
var ekki heldur tilbúinn í maj-z,
eins og Mbl. sagði. l»að var að-
eins frambjóðandinn Geir Hall-
grímsson, sem var tilbúinn að
ræða um kosningamálin sín' í
apríl.
Og sjónvarpið ætlaði að
leyfai honum að „þjófstarta“
þar í kosningabaráttunni--A.K.
íþróttir
Frambald af bls. 13
Einar Bollason var góður í sókn-
inni, en bálfslakur í vörn.
Á föstudag (í dag), leika fslend-
ingar við Svía — og verður fróð-
legt að vita, hvernig þeim leik
lyktar,- en ísiendingar og Svíar
hafa löngum barizt um 2. sæti á
Norðurlandamótimi.
Smyglmál
Framhald af bls. 16.
fyrir þrem dögum, og er ekki
vitað að neinu hafi verið smyglað
á land þar. Síðan fór skipið með
vörur til Keflavíkur, og þar var
byrjað að koma smyglinu í land.
Farfuglastarfsemi
Framhald af bls. 16
út á poll. Þá er verið að smíða
20 lesta bát fyrir Karl, sem hann
hyggst nota til hópferða um Eyja
fjörð. Öskjuférðir eru líka meðal
þess, sem farfuglunum gefst kost-
ur á og verða væntanlega farnar
margar slíkar í sumar.
Grund er eitt af 4—5 farfugla-
heimilum á fslandi og sagði Karl,
að hann auglýsti það vel í Al-
þjóðariji farfugla, og vonaðist eft-
TÍMINN
ir enn meiri gestagangi, en verið
hefði Hann sagði, að nokfcuð hefði
verið um það í fyrra, að skóla-
fólk framhaldsskólanna á Akur-
eyri, gæfi sig fram til að fara
með erlenda farfugla í ökuferðir
lum nágrennið, sýna þeim það
markverðasta, og æfa sig í erlend
um málum í leiðirfni. Nú í sumar
yrði miklu meira um þetta, því
skólafólkið vildi grei-nilega læra
málin sín vel.
— Ég vil tafca það fram, sagði
Karl að lokum, að það er konan
mín, Guðrún Friðriksson, en ekki
ég, sem sér um þetta allt saman.
Hún rekur farfuglaheimilið.
Upplýsingaskylda
Frambald af bls. 1
þessara aðiia, og reikningum
þeirra og skjölum er otftast haldið
lokuðum þannig, að almenningur
fær ebki aðgang að þeim. Þessi
leynd dregur rnjög úr þvi aðhaldi,
sem þegnarnir gætu ella veitt, og
gerir erfitt fyrir þá að dæma
um atbafnir strjöriYvalda og ríkis-
stofnaina.
í mörgum löndum hefur verið
stefnt að því síðúsitu áratugiaa að
auðvelda borgurum að geta fylgzt
sem bezt með starfsemi stjórn-
valda og ríkistofnana, m. a. með
þvi að gera þeim skylt að birta
greinargerð eða skýrslur um at-
hafnir sínar og ákvarðanir og veita
svo þeim, pem þess óska, nánarí
upplýsingar og aðgang að reikn-
ingiuim og skjölum. AlMSa hafa
verið sett sérstök lög um þetta
efni. Slíka löggjöf vantar að m-estu
leyti hér, og því er lagt til í þess
ari tillögu, að ríkisstjórnin láti
undirbúa hana fyrir næsta þing.“
Tryggingar
Framhald af bls. 1
sem að þessu ráðuneyti snýr, að
tryggja ekki, nema að sjólfsögðu
skyldutryggingar. Þessi stefna hef
ur ekki verið gefin út, sem heild-
arstefna fyrir allt ríkiskerfið, a.m.
ekki ennþá. Hugsunin á bak við
þetta er sú, að ríkið sé það -stór
aðili, að óeðlilegt sé, að það kaupi
tryggingar. Eðlilegra sé, að það
hafi þetta í sinni eigin ábættu.
— í rauninni eru tryggingarvið-
skipti, þegar upp er staðið, og
um er að ræða markaðinn í heild,
í því fólgnar. að þeir, sem trygg-
ingarnar kaupa, borga 30 tii 50%
meira en tjónin raunveralega eru.
Þegar aðili er eins stór og ríkið,
er það fcryggmgarfræðilega algjör-
lega sjálfteagt og haglbvæmara að
láta það ógert, að kaupa trygging-
ar.
Jón sagði, að þessi breyting varð
andi tryggingar hefði fyrst bomið
til fyrir einu og hálfu til tiveimur
árum. Hann sagði enn fremur:
— Ég hygg, að þegar við lítum
á Áfengis- og tóbaksverzlun ríkis-
ins og Lyfjaverzlun ríkisins, þá sé
þessi stefna þegar farin að borga
sig, þóbt með í reikninginn sé
tekinn sá stórbruni, sem varð hjá
Lyfjaverzluninni um helgina.
— Þegar rætt er um, að við
tryggjum ekki, þá er átt við trygg
ingar aðrar en þær sem lögboðn-
ar eru. Við höfum sem sagt hald-
ið tryggingum eins og brunatrygg
ingum á húsum, en það er svolít-
ið öðru visi. Þá er rífcið í raun
og veru að taka þátt í þeirri sam-
eiginlegu tryggingu allra annarra
húsa, sem tryggð eru. Sömuleiðis
tryggjum við bifreiðar, en aðrar
tryggingar, sem við getum kallað
frjálsar tryggingar, eru yfirleitt
ekki keyptar. Þó em keyptar
ferða- og slysatryggingar fyrir
starfsmenn.
— Ég tel. sagði Jón Sigurðsson
ráðuneytisstjöri að lokum, — að
felldum við niður tryggingar fyrir
alla ríkisstarfsemina, þá væri að
því vinningur.
Mótmæla
Framhaid af bls, 1.
ina til að verja 25% af ráðstöf-
unarfé sínu til kaupa á bréfum
byggingarsjóðs. Hefur Lands-
samband lífeyrissjóða boðað til
ráðstefnu á mánudaginn til að
ræða málið, og í dag barst blað
inu mótmælayfirlýsing frá fél-
agsfundi í Múrarafélagi Reykja
víkur.
Vitað er, að Landssamiband
Iffeyriissjóða mun leggja þart
að stjórnvöldum að hætta við
þesisa fvrirætlan sína. Mun ráð
stefnan ,en hana munu senni-
lega sitjia um 70 fulltrúar,
marka stefnu í m-álinu.
Mótmiælayfirlýsingin frá
Múrarafélaginu ér svohljóð-
andi:
„Félagsfundur Múrarafélags
Reyikjavíkur haldinn þriðjud.
7. april 1970 miótmælir harð-
lega þeirri sfcerðingu á róð-
stöfumarfé stjiórna lífeyrissjöða,
sem fram kemur í frumvarpi
ríkisstjórnarinnar um Hús-
neeðismálastofnun ríkisins, sem
lagt hefiur verið fram á Al-
þingi, fundurinn telur þá skerð-
i ingu óþolandi og skorar á þing-
. menn að fella það ákvæði burt
úr lögunum."
Orðlð er laust
Framhald af 8. síðu
meiri en einmiitt hjá þessum
mönnum sem lokaðlr eru bak
við lás og slá ttmunum sam-
an. Já, við eigum 60 þingmenu
og 7 manna ríkisstjórn og eng-
inn hefur látið sig neinu skipta
velferð þeirra manna er brotið
hafa landslög. Ég hygg að
stundum hafi verið meira þras-
að af minna tilefni en þessu í
sölum' Alþingis, en þegar sjón-
deildarhringurinn er svona
þröngur ,sem af þessu sést, þá
er ebki von að vel fari.’ Ég tel
einnig óþarft að auisa lofi á
þjöðkirkjuna fyrir frammi-
stöðu hennar í þessum mál-
um. Stendur ekki í bók bók-
anna „í fangelsi var ég, og
þér komuð ti‘1 mín,“ ekki man
ég betur. Það er svo sem gott
og blessað að kirkjan vinni áð
því að koma hungruðum úti í
heimi til hjálpar, en í Biblí-
unni stendur einnig „maður
líttu þér nær“ ef ég man rétt,
og það ættu kirkjunnar menn
að gera. Láta sín eigin olnboga-
börn ganga fyrir.
Sagt er að þegar Síðumúla-
fangelsið kemst í notkun verði
þar hýstir þessir svörtu sauðir
sem ég hef hér rætt um. Gott
og vel. En það þarf enginn að
gera sér það í hugarlund að
slík ráðstöf un leysi allan
vanda. Vandinn verður ekki
leystur fyrr en byggt verður
fangelsi sem hægt er að skipta
í deildir eftir e'ðli afbrotanna.
Og því má ekki gleyma að hér
verður að koma opið h'æli fyrir
unglinga sem lent hafa í afbrot-
um. Þá er ef til vill von til
að aíbrot unglinga minnki, ef
þeir sleppa við að hljóta skól-
un hjá hinum eldri og reynd-
ari.
Hegning
eftir dúk og disk
Vegna þess litla og lélega
fangelsisrýmis sem hér er, leið-
ir það af sjálfu sér, að mjög
miklum hluta fangelsisdóma er
ekki hægt áð fullnægja fyrr
en eftir dúk og disk, og er all-
mikið um það að menn séu
teknir til afplánunar rétt áður
en dómurinn fyrnist, þ. e. eft-
ir fjögur ár frá dómkvaðn-
ingu.
Heldur þú lesandi góður að
það væri réttlát refsing, ef að
þú tækir barnið þitt og flengd
ir það mörgum vikurn eða mán-
ÞAKKARÁVORP
Innilegar þakkir færi ég öllum þeim, sem glöddu mig
með heimsóknum, gjöfum og heillaóskum á áttatíu ára
afmæli mínu 14. marz s.l.
Guð blessi ykkur öll.
Þorgerður Guðmundsdóttir,
Steinum.
Hjartans kveðjur og þakkir til bama minna og tengda-
bama og annarra vandamanna, einnig vina minna og
kunningja, fyrir góðar gjafir, skeyti og heimsókn á 80
ára aímælisdaginn 30. marz 1970.
Guð blessi ykkur öll.
Ingvar Ásgeirsson,
Sauðlauksdal.
Útför móSur okkar
Sigrúnar Grímsdóttur
frá GarSi,
s*m andaðist 5. apríi, fer fram frá Fossvogskirkju, laugardaginn 11.
april, kl. 10,30.
Ámi Kárason
*
Stefán Kárason og
Kristjana Káradóttir.
FÖSTITDAGCR W. aprfl 197*.
uðmn eftir að það gerði eitt-
hvað afsér. Nei, varia, enda
er þessi meðferð algjöriega
óviðunandL Ég veifc af einum
ungum manni sem var daemdur
í fimm mánaða fangelsi árið
1965. Vegna þessa gamalkunna
rúmleysis í fangelsum dróst að
hann væri tékkm til afplónun-
ar. Hann kom sér í göða vinnu
og sagði algjörlega skilið við
öH afbrot. En svo s.l. sumar var
hann tekinn fyrirvaralaust og
farið með hann austur á Litla-
Hraun. Tækifærið gripið rótt
er dómurimn var að fjrmast. Er
þetta réttlátt? Svari nú hver
fyrir sig. Ég á ekki við með
þessu að menn eigi éirlri að
táka afleiðimgum gerða sinna,
heldur að löggjöfin verði að
sníða sér stakk eftír vexti. Það
þýðir ekkert fyrir dómara að
unga sífeHt út nýjum fangels-
isdómum fyrst íamgelsi era
ekki fyyrir hendi iþað stór ,að
þeim fangelsisdómum sé full-
naegt án þess að viðkomancH
þurfi að bíða svo áram skipt-
ir. Það væri fróðlegt að vita,
hvað það eru margir memn sem
nú bíða eftir því að röðin komi
að þeim að afpiló'na dóma sína,
marga hverja tveggja til
þriggja ára gamla. Það hefur
verið tailað om npklbur hundruð
fangelsisár óafpláirað, en það
segir ákaflega lítið. Hitt ætti
að sína bezt og í skýrustu ljósi
hversu frumstæðór við fslend-
inigar erum í öRu er lýttrr að
fangelsum.
Milliölið
Framhaid af bls. 9 V
um aHa Svfþjóð. Ennfremur
verður á ýmsam. hátt reynt að
draga úr bvöld- og helgarsöta
á öli, en það er einmitt þá sem
öldrýbkja unglinganna veröar
mest áfoeramdi.
Að sínu leyti hafa algerðírn-
ar ábveðið að hætfca anglýsing-
um á sterku öli um tveggja ára
skeið í tilraunaskyni og draga
úr mililiöls auglýsingum á þaran
hátt, að sá hluti þeirra, sem
höfðað hefur sémstaiMegia til
unglinga verði felldur niður.
Af hálfu skólayfirstjórnar-
imn ar og bi nd ind ishreyf imgarinn
ar hefir þessum viðbrögðum ver
ið fagnað, en lögð áherzla á að
setja þurfi lög um batwi við
söiu á ödi til yngri en 18 ára
þar sem engie trygging sé fyr-
ir því að verzluinin framfýlgi
þeim reglum, sem hún hefur
nú sett sér.
Háværar kröfur eru uppi hér
í Sviþjóð um að stefhan í áfeng
ismálunum verði tekin til end-
ursboðumar.
Bent er á, að áfengisvandamál
ið farl sívaxandi og aufcin
neyzla á öli, sem þar á höfuð-
sökina. geti ekki haft neitt gildi
í sjálfu sér nema fyrir þá sem
hagnað hafa af ölsöln, sérstak-
lega ef ölið stuðlar að drykkju
skap unglinga. Það geti því efcki
talizt neitt sjálfsagt takmark í
áfengismáluoum að aufca öl-
neyzluna.
Hið eina raunhæfa takmark
í þeim málum Mjóti að vera
stöðug minnkun á tíðni áfengis
sýkinnar og stefnunni eigi að
haga í samræmi við það.
Svíar hafa lemgi búið við
takmarkanir á sölu áfengra
drykkja og á stuodum hefur al-
gert bann við sölu slíkrar vöru
verið í gildi. Reynsla þeirra á
tilraunum með því að losa um
hömlur, t.d. með því að veita
leyfi til frjálsrar sölu á milli-
öli virðist benda tll þess að
þjóðum, sem vanar eru takmörk
unum á þessu sviði sé betra að
fara varlega í sakirnar ef reyna
á að breyta drykkjusiðum fólks-
ins og taka upp frjálsari söto-
háttu.