Tíminn - 28.06.1970, Blaðsíða 6

SUNNUDAGUR 28. júní 197«.
TÍMINN
hinn dularfulli
f nýrri kvikmynd
í kvikmyndaupptökusal í
París, situr Alain Delon mak-
indalega í stól og starir dreym-
andi augum út í loftið *.Iann
er virðulega klæddur, í bláum
klæðskerasaumuðum fötum
með vesti, snjóhvítri skyrtu
með stífum flibba og með
breiðröndótt hálsbindi Hárinu
er skipt í miðju og það liggur
eins og límt við höfu'ðið Alain
er nákvæm útgáfa af stjörnum
áranna kringum 1930 og virð-
ist eiga fátt sameiginlegt með
hetjum síðari ára.
Þótt í upptökusalpum sé mik-
ill ys og þys, situr Alain graf-
kyrr úti í horni. Skyldi hann
vera þreyttur, eða ef til vill í
slæmu skapi? Nei — hann vill
bara vera í friði, meðan hann
hugsar um upptökuna, sem i
hönd fer. Alain Delon er
nefnilega ekki bara leikari í
kvikmyndinni, „Borsalino'* held
ur líka framleiðandinn og slíkt
skapar gjarnan vanda.
Annan mann ber þarna að og
sá er algjör andstæða Alains.
Það er Jean-Paul Belmondo.
— Hvernig líður forstjóranum?
spyr hann brosandi. Hann er
vel klæddur eins og Alain, en
fötin eru drapplituð og bindið
rósótt. Belmondo er með hend-
ur i vösum, því þegar hann er
ekki að leika, veit hann aldrei
hvað hann á að gera af hönd-
unum á sér.
Þessir tveir menn eru afar
ólíkir. Alain hylur allar tilfinn-
ingar sínar bak við kalda grimu,
allar hreyfingar hans eru mark-
vissar og yfirvegaðar, og hann
er mjög fátalaður, opnar sjald-
an munninn, án þess að segja eitt
hvað sem skiptir máli. Jean-Paul
er glaðlegur og spaugsamur, en
Alain er venjulega alvarlegur á
svip. Hann á aðeins eitt sameig-
inlega með Jean-Paul — starfið.
Þeir hafa í mörg ár verið
toppstjörnur í frönskum kvik-
myndum og lengi hefur fólk
óskað eftir að fá að sjá þá leika
í einni og sömu myndinni. Þessi
ósk fæst bráðlega uppfyllt, því
þeir eru um þessar mundir að
leika tvo glæpamenn í kvik-
myndinni „Borsalino" sem ger-
ist í Marseille fyrir um það bil
40 árum. Þarna lifa þeir félag-
arnir á ránum, grunsamlegum
fyrirtækjum og ólöglegum upp-
átækjum, en slíkt setti mjög
svip sinn á vissa hluta Marseille-
borgar á þessum árum.
Alain leikur Franqois nokk-
urn Capella, glaumgosa, sem
dýrkar hraðskreiða bíla og fall-
egar stúlkur. Vinur hans, Roch
Siffredi, er raunsýnni og kröfu-
harðari og treystir aldrei nein-
um, nema sjálfum sér Ha ’o er
kaldrifjaður og eigingjarn, hef-
ur gaman af nð reyna meira, en
hann getur og dregur alltaf vin
sisn Capella með út f ævintýr*
in.
I byrjun myndarinnar eru
þeir tveir svamir óvinir út af
stúlku, en verða að lokum óað-
skiljanlegir vinir. Þeir standa
utan við samfélagi® og báðir
eru þeir litrikir fulltrúar tíma-
bils, þegar ekkert skildi milli
gleði og sorgar.
Einstök æska
f mörgum kvikmyndum sín-
um nú seinni árin hefur Alain
Delon gætt hvern glæpamann-
inn á fætur öðrum, þvQiku lífi,
að enginn efast um, að hann
hafi ótviræða hæfileika og jafn
vel þekkingu á slíku. Ekki llt-
ur Alain út eins og glæpamað-
ur er óhætt að segja, en skýr-
inguna er eins svo oft, að finna
í fortíðinni.
Alain átti næstum æfintýra-
lega barnæsku, sem skilið hcf-
ur eftir spor. Barnungur tók
hann þátt í styrjöldinni í Indó-
Kína, sem fallhlifahermaður.
Það kynntist hann hræðslu og
hörku í bardögum í frumskógin-
um.
Alain fæddist í Soeaux, út-
borg Parisar, 8. nóvember 1935.
Hann var aðeins þriggja ára,
þegar foreldrar hans skildu.
Móðir hans giftist skömmu sið-
ar slátrara og þau bjuggu sér
rólegt Lítið heimili. En Alain
kunni ekki við rólegheitin, hann
vax hálfgert vandræðabarn, ó-
þolinmóður og skapmikill. Hann
var rekinn úr fjöldamörgum
skólum um æfina vegna slæmr-
ar hegðunar. Að lokum gáfust
foreldrarnir upp við að reyna
að mennta Alain, og hann var
látinn læra kjötiðnað. Eftir
hálft ár gafst hann upp á því
og strauk a® heiman og ætlaði
til Ameríku. En ekki komst
hann þangað og skömmu seinna
lenti honum illa saman við
foreldra sína og fór sem sjálf-
boðaliði í stríðið í Indó-Kina,
aðeins 17 ára.
Auður og heiður
Ilann kunni ekki við sig i
stríðinu, þar voru strangar regl
K.R.R. ÞRÓTTUR K.S.Í.
SPELDORF - ÞRÓTTUR
leika á Laugardalsvellinum i kvöld kl. 20.30
KNATTSPYRNUFÉLAGIÐ ÞRÓTTUR