Tíminn - 21.10.1970, Blaðsíða 7

flIÐVIKUDAGUR Zl. október 1&70
TIMINN
7
sfcöfSug barátte við einhvers
konar s,iúkdóma.
Seitma varð méir lióst, að
állt heíur sínar orsakir og hið
undursamlega spakmæli „eins
og maðurinn sáir, svo mun
hann og uppskera“, spannar
yfir ala daglega baráttu okk-
ar og brey tni.
Nótt eina leið mér svo ila,
að ég, svefnlaus af áhyggium,
treysti mér ekki í vinnu næsta
dag, en Iá í rúminu. Þann dag
urðu straumhvörf í lífi mínu.
Mér barzt í hendur bók Are
Warlands „Máttur og smegin“
og ég ábvað að kynna mér þær
leiðir, sem þar var þent á til
heiðbrigði og einnig ná mér í
fleiri rit um sama efni.
Ég sá þó, að lestur einn var
ekki nægilegur til árangurs.
Ekki mundi ég öðlast heil-
brigði með þvi einu að sitja
við vegarmerkin og segja að
vegurinn væri réttur. Nú varð
að reyna að ganga hann og
sjá hvert hann bæri mig.
Næstu sex mánuðj fetaði ég
svo þessa fyrirsögðu slóð svo
vel sem mér var unnt. Þessir
mánuðii- lögðu Ifka í lófa mér
meira reynslugull og gáfu mér
meiri fyrirheit um heilbrigði,
en ég hafði áður hiotið þau
45 ár, sem liðin voru af ævi
minni.
Þó ég viðurkenni að hafa
slakað á kröfunutn, að liðnum
þessum sex mánuðum, hef ég
alltaf reynt að halda í aðal-
atriðum þær lffsvenjur, sem ég
þá setti mér.
Méð hverju ári hefur veik-
indadögum mínum fækkað og
oiörg ár liðið svo, að ég hef
engan fjarverudag átt frá
vinnustað þeirira vegna.
Ég get ekki annað en glaðzt
yfir því að vita nú, hvað heil-
brigði og eðlílegur svefn er,
hvorugt þefckti ég áður en
þessi þáttesíkii urðu í lífi mínu.
Ég hef orðið þess áskynja,
að margir halda, að náttúru-
lækningastefnan sé eingöngu
fólgin í umbótum á mataræði.
Því fer víðs f-jarri. Hún er
„heimspeki hins daglega lífs“.
Hún leggur að vísu mikla
áherzlu á áð líka-minn fái í dag
legu fæði þau næringarefni,
sem honum eru nauðsynleg til
að öðlast þá heilbrigði, sem
honum er áskapað að ná. fafc-
mark hennar er sannarlega að
Þung hafaldan brotnar. viS bergið.
að mér til að hjara þrátt fyr-
berjast gegn sjúkdótnum og
sigrast á þeim. Það er, að fá
fólk til að breyta lífsvenjum
sínum í heilbrigðara horf.
Ef til vill eigum við ekki
fyrst og fremst í höggi við
sjúkdóma, heldur lífsvenjurn-
ar, sem orsaka sjúkdómana.
Leiðin upp úr íeni vanheilsu
og eymdar verður aðeins fund
in með því að hlýða hinum
vísdómsfullu lögmálum ti'lver-
unnar. — Hætta að eitra loft-
ið. sem við öndum að okkur
og þann jarðveg sem er gróð-
urreitur þess lifsviðurværis, ©r
bezt hentar líkama okk-ar. Við
þurfum að læra að lifa lífinu
á eðlilegan og einfaldan hátt.
Maðurinn er aðeins hlekk-ur
eða hluti af hinu mikia sam-
félagi alls þess sem lífsanda
dregur, reyni hann að rjúfa
sig út úr þeirri heild er sú
beinust leið til hans eigin tor-
tímingar.
Mér verður stundum hugsað
til þess nú, þegar blessuð sól-
in reis hæst yfir heimskauts-
baug og græddi kirtlasárin og
útbrotin, sem þjakað höfðu
mig langa vetradaga. Og enn-
þá er mér i minni atvik sem
kom fyrir eitt vorið, þá mun
ég hafa verið mjög ung, lík-
lega 3—4 ára gömul. Bornir
höfðu verið á borð nýir þo-rks
hausar og lifur handa heimilis
fólkinu, en ég hafðj prílað upp
á borðið, komizt i lifrina og
víst fengið mér vænan
skammt.
Það varð uppi fótur og fit
hjá fólkinu, allir héldu, að ég
myndi veikjast, en svo varð
ekki, ég varð baira ekki eins
sólgin í lifur fyrst á eftir, en
þörfin fyrir þau efni, sem lifr-
in innihélt, hefur þarna sagt
til sín, þótt skam:nturinn hefði
mátt vera minni og jafnari.
Ein var sú fæðuegund, sem
mig mátti aldrei skorte, það
voru kartöflur. Ef hörgull varð
á þeim, varð ílöngunin stund-
um svo sterk, að mig dreymdi
full föt af kartöflum á nótt-
unni.
Blessunin hún móðir mín
skildi þessa þörf mína og
reyndi í lengstu lög að eiga
eitthvað handa mér. Ég er
ekki frá því, að þessi ágæta
fæðutegund hafi einmitt hjálp-
ir það, að þær voni þá ekki
matbúnar á fullkominn hátt.
Það fellst mikil speki og lífs
sannindj í eftii’farandi Ijóðlín-
um:
„Baða þinn líkama
í blæ og sól,
bergvatns og hafsins lindum.
Legg í göngur um
laut og hól
frá legi að fjallatindum.
Er nótt hefur v-eitt
þér blíðan blund,
sem bczt kann að
endurnæra,
þá teygðu arma um
árdagss-tund
mót ársólarljósinu skæra.
Neyttu þess eins, sém
er hollt og hreint
og horfir bér mest til gæða.
Veldu það bezta, sem
getuir þú greint.
—ÞaS er gróandi,
lifandi fæða. —“
Þannig farast henni orð.
konunni sem situr andspænis
mér geisilandj af lífsorku og
heilbrigði, við borð á mat-
stofu Náltúrulækningafé-
lags Reykjaví'kur við Kirkju-
stræti. Og ég veit að hún segir
hér frá dýrmætrj lífsreynslu
og lætur í engu ofmælt. Ég
man hana fyrst sem föla og
hljóðláta unga stúlku, sem.
gekk hægt um gleðinnar dyr í
göfugu húsi við Laufásveg.
Þótt hún væri komin norð-
an frá Dumbshafi stóð engin
stormur af fasi hennar né fram
komu.
I dag guster meira um starf
hennai- og stefnu, enda þótt
eðlisleg hógværð muni aldrei
frá henni víkja.
Þá heitbrigði og orku, sem
hún nú býr yfir telur hún sig
hafa Motið frá næringu þeirra
lífsgrasa sem vaxa við brjóst
móður jarðar og draga ínaga
frá rísandi sól.
„Við erum ekki likamir sem
hýsa sálir. Við erum sálir með
fcraft og hæfileika til að byggja
ofckur eigin bústaði — líkam-
ann“.
ÞJM,
Hellugjögur í Grimsoy.
FRYSTIKISTUR
IGINS-djúptrystirinn gerir yöur kleif hagkvæmari matar-
innkaup og sparar yður snúninga vegna matarkaupa.
Tvöfaldur þéttilisti í loki — hlífðarkantar á hornum —
Ijós i loki — færanlegur á hjólum — Ijósaborð með
rofa fyrir djúpfrystingu. kuldastilli og 3 leiðbeiningar-
Ijósum, „gult djúpfrysting" — „grænt venjuleg frysting"
— „rautt ot lág frysting". —
Stærðir Staðgr.verð Afborg.verð
145 Itr. kr. 16.138.— kr. 17.555.— i út + 5 mán.
190 Itr. kr. 19.938,— kr. 21.530.— i út + 5 mán.
285 Itr. kr. 24.900— kr. 26.934.— -V út -I- 6 mán.
385 Itr kr. 29.427— kr. 31800— j út + 6 mán.
HAFiÐJAN
vEsruRCöru ti reykjavík sími 19294