Fréttablaðið - 10.04.2003, Side 17
17FIMMTUDAGUR 10. apríl 2003
Nú styttist mjög í annan end-ann á ráðherradómi Sólveig-
ar Pétursdóttur. Ekki er víst að
það verði samfelldur harmur
horna lands á milli þá er hún
hverfur úr stóli dóms- og kirkju-
málaráðherra á vordögum. Lík-
legast muna fáir eftir stórfelld-
um afrekum hennar á sviði lög-
gæslumála á þeim mörgu og/eða
mögru árum sem hún hefur setið
í ráðherrastóli. Pappalöggurnar
blessaðar verða ódauðlegur
minnisvarði um ráðherratíð Sól-
veigar Pétursdóttur og verður
þeim áreiðanlega skipaður veg-
legur sess í Þjóðminjasafninu
þegar það loks opnar. Nú vill
þjóðin hins vegar raunverulega
löggæslu – lögreglumenn af
holdi og blóði. Við framsóknar-
menn höfum lengi barist fyrir
aukinni löggæslu. Það er til
dæmis hlálegt að almennum lög-
reglumönnum í Reykjavík virð-
ist sífellt fækka þrátt fyrir vax-
andi fjölda íbúa og aukin verk-
efni. Hér verður að gera bragar-
bót á. Öryggi borgaranna verður
að hafa forgang.
Áhersla verði lögð á hverf-
islöggæslu
Að mínu mati verður að leggja
enn frekari áherslu á hverfislög-
gæslu í Reykjavík. Nálægð
lögreglu við íbúa veitir þeim
öryggiskennd og hefur auk þess
mikið forvarnargildi. Þá getur
hún skipt sköpum við rannsóknir
mála og þegar slys ber að
höndum. Reynsla af hverfislög-
gæslu er góð, til dæmis í Breið-
holti og Grafarvogi. Þess vegna
er engin ástæða til annars en að
taka hana upp í öðrum hverfum.
Vegna þess átaks sem fram-
sóknarmenn beittu sér fyrir í
síðustu alþingiskosningum í bar-
áttunni gegn fíkniefnum var
fíkniefnalögreglumönnum fjölg-
að. Það, ásamt auknu og hertu
tolleftirliti, öflugum forvörnum
og fleiri og betri meðferðarúr-
ræðum, hefur skilað verulegum
árangri í barátt-
unni gegn fíkni-
efnum. Við
munum enn
halda barátt-
unni áfram. Að
okkar áliti kem-
ur aldrei til
greina að heim-
ila almenna
neyslu fíkni-
efna. Þess
vegna hétum
við einum millj-
arði til fíkniefnamála fyrir síð-
ustu kosningar. Sá milljarður
varð hins vegar að tveimur en
það er önnur saga. Þörfin fyrir
öfluga fíkniefnalögreglu, for-
varnir og meðferð er hins vegar
enn til staðar og verður það lík-
lega um ókomna tíð – því miður.
Forvarnir hefjast heima við
Þegar öllu er á botninn hvolft
er það þó afstaða okkar sjálfra
sem skiptir öllu máli. Því miður
virðist virðing fyrir lögum og
rétti fara þverrandi. Þessu verð-
um við að snúa til betri vegar.
Forvarnir gegn fíkniefnum og
afbrotum eiga að hefjast heima
við – hjá okkur sjálfum. Við
ölum upp börnin okkar og eigum
að kenna þeim hvað er rétt og
hvað er rangt. Þá ábyrgð tekur
enginn af okkur. ■
Raun-
verulega
löggæslu
Kosningar
maí 2003
GUÐJÓN ÓLAF-
UR JÓNSSON
■ frambjóðandi í 3.
sæti Framsóknar-
flokksins í Reykjavík-
urkjördæmi norður
skrifar um störf
dóms- og kirkjumála-
ráðherra. „Pappa-
löggurnar
blessaðar
verða ódauð-
legur minnis-
varði um ráð-
herratíð Sól-
veigar Péturs-
dóttur.
Það er áhugavert að fylgjastmeð því þessa dagana hvernig
hver stjórnmálaflokkurinn á fæt-
ur öðrum, meira að segja Vinstri
grænir, keppist nú við að koma
fram með sínar útfærslur á því
hvernig rétt verði að skila þjóð-
inni ábatanum af stóriðju- og
virkjanaframkvæmdum næstu
ára.
Aðferðafræðin minnir óneitan-
lega á eitt af stórvirkjum bók-
menntanna, sem við flest höfum
lesið, nefnilega Litlu gulu hæn-
una.
Í aðdraganda flokksþings okk-
ar framsóknarmanna sem haldið
var í lok febrúar fengum við
nokkra valinkunna hagfræðinga
til að leggja á það mat hversu
mikið mætti gera ráð fyrir að ár-
legar tekjur ríkissjóðs myndu
aukast á næsta kjörtímabili vegna
þeirra framkvæmda sem ákveðn-
ar hafa verið við virkjanir og stór-
iðju. Með öðrum orðum, hvað
græðir ríkissjóður á framkvæmd-
unum í beinhörðum peningum á
hverju ári?
Sláandi niðurstöður
Niðurstaðan var vissulega slá-
andi. 20-25 milljarða á kjörtímabil-
inu öllu. Eftir að hafa yfirfarið þá
útreikninga og lagt á þá mat setti
formaður okkar,
Halldór Ás-
grímsson, fram
það stefnumið
sitt í upphafs-
ræðu flokks-
þingsins að ábat-
anum skyldi
fyrst og fremst
varið til tveggja
m e g i n þ á t t a ;
lækkunar tekju-
skatts úr 38,55%
í 35,20% og
hækkun ótekjutengdra barnabóta.
Nú vildu allir Lilju kveðið hafa.
Sjálfstæðismenn ganga lengra en
við Samfylkingin sömuleiðis,
a.m.k. í dag, og Vinstri grænir vilja
breyta – vita bara ekki hverju.
Þannig sannast nú hið forn-
kveðna um bæði Samfylkinguna og
Vinstri græna, sem alla tíð börðust
á móti atvinnustefnu Framsóknar-
flokksins. (Hluti Samfylkingarinn-
ar stökk reyndar á vagninn þegar
sýnt þótti að hann næði áfangastað
sínum.) Að þótt enginn vilji sá
fræjunum, þreskja kornið eða
mala það, hnoða deigið eða baka
það, nema litla gula hænan, þá eru
nógir til að bjóða sig fram við að
éta brauðið. Slíkt framferði er hins
vegar tæpast til eftirbreytni – er
það? ■
Kosningar
maí 2003
ÁRNI
MAGNÚSSON
■ framkvæmdastjóri
og frambjóðandi í 2.
sæti Framsóknar-
flokksins í Reykjavík
norður skrifar um
skattamál.
„Nú vildu
allir Lilju
kveðið hafa.
Sjálfstæðis-
menn ganga
lengra en við,
Samfylkingin
sömuleiðis.
Skattar og
Framsókn
79630