Fréttablaðið - 16.02.2004, Side 17

17MÁNUDAGUR 16. febrúar 2004
Yndislegheit
Það er fátt yndislegra en þegareinhver er tilbúinn að rífast um
pólitík. Hér er ástandið þannig að
ég þarf næstum að binda fjölskyld-
una við kvöldverðarborðið til að fá
almennilegar umræðu um vanda-
mál dagsins. Og ég sit eftir með sárt
ennið, enginn vill rífast, þangað til
Þorsteinn Baldursson gaf sig fram.
Þakka þér fyrir Þorsteinn. Ef ég fer
eitthvað yfir velsæmið mundu að
það er kalt og bara verið að halda á
sér hita. Flest sem þú skrifar stað-
festir það sem ég hélt fram. Hér á
eftir er mín rök.
Sharon stríðglæpamaður?
Eitthvað með að hann hafi haldið
aftur af hersveitum sínum meðan
kristnir í Líbanon hefndu sín. Að
líkja Sharon og ísraelska hernum
við nasista er auðvitað ómengað
gyðingahatur. „Meintur“ stríðglæp-
ur Sharons á enga samlíkingu við
þann hrylling og þær milljónir sem
fórust. Það hljóta að vera hundruð
samlíkinga sem eru meira við hæfi,
en þú kaust þessa.
Sharon er löglega kosinn af sinni
þjóð og enginn ætti að gleyma hvers
vegna. Barak, fyrrverandi forsætis-
ráðherra, var að reka endahnútinn á
samninga við Palestínumenn þegar
Arafat sigaði sínum morðhundum.
Eina úrræðið var að kjósa Sharon,
stríðjaxlinn sá einasti sem þjóðin
treysti þegar Barak hafði siglt öllu í
strand. Ein gyðingahatursyfirlýs-
ing.
New York höfuðborg gyðinga?
Þú ert sannarlega ekki einn um
þá skoðun, þetta var einn af máttar-
stólpunum í kenningu Hitlers. Hann
hafði þrjár óháðar áætlanir að koma
sprengju á New York. Eldflaug,
þotu og hinn fljúgandi væng, allt til-
raunir til að koma skítugri kjarn-
orkusprengju til New York. Hitler
var harður á því að gyðingar stjórn-
uðu stríðinu þaðan. Tvær gyðinga-
hatursyfirlýsingar.
Að gyðingar stjórni fjölmiðlum í
heiminum? Ég er í rauninni hissa að
þetta skuli sleppa inn í íslenska fjöl-
miða, en þetta er undirstaðan í gyð-
ingahatri. Þrjár gyðingahatursyfir-
lýsingar. Ekki illa gert í ekki lengra
bréfi Þorsteinn.
Vinstrimenn ráða fjölmiðlum
Og í lokin, umfjöllun frétta-
miðla hér í Bandaríkjunum og Evr-
ópu er mér mikið áhugamál. Sum
okkar hér erum hörð á því að
vinstrimenn hafi stolið flestum
fréttamiðlum. Fjölmiðlafólk er
flest menntað í háskólum sem eru
seinustu vígi vinstri manna og þeir
sjá heiminn í gegnum rauðlituð
gleraugu.
Það er gaman að þú minntist á
CNN en sú stöð missti mikla virð-
ingu í sambandi við fréttaflutning
frá Írak. Það kom í ljós að CNN
hafði leynisamning við Saddam um
að birta ekki neikvæðar fréttir,
annars myndu þeir missa aðstöðu.
Þetta viðurkenndu forráðamenn
CNN eftir innrásina. CNN hefur
tvær aðskildar stöðvar, CNN sem
er sýnt hér í Bandaríkjunum og
CNN International sem er sýnt um
allan heim. Við komust að því að
það var mismunandi fréttaflutn-
ingur á niðurrifi styttu Saddams,
hér eða í Evrópu. Eitthvað sem við
munum seint fyrirgefa. Engin
skildi gleyma að Bandaríkjamenn
eru viðkvæmir þessa dagana. ■
111. grein um illa
meðferð á skepnum
Enn eina ferðina hefur Ásta íDalsmynni fengið frest hjá Um-
hverfisstofnun. Allt frá því í apríl á
síðasta ári hefur hún verið á endur-
teknum fresti eða mál hennar
verið í kærumeðferð. Þannig hefur
henni tekist að fresta aftur og aftur
þeirri sjálfsögðu kröfu Umhverfis-
stofnunar að hundarnir hjá henni
búi við viðunandi aðstæður.
Endalausir frestir
Á meðan þessir endalausu
frestir er gefnir líða þessi blessuð
dýr. Þau lifa við illa umhirðu, í
alltof litlum búrum, í kulda og
trekki og liggja í sínum eigin úr-
gangi. Og síðast en ekki síst eru
þau orðin skemmd af vanlíðan og
taugaveiklun. Hundar eru nefni-
lega með þeim eiginleikum gerðir
að þeir verða að vera í samvistum
við menn ef þeim á að líða vel. Á
þeirri einföldu staðreynd flaska
margir og bera saman hundarækt
og refarækt. Refir eru aldir til
slátrunar og skinnin nýtt. Hundar
eru aldir sem gæludýr og er ætlað
að búa inn á heimilum manna. Þeg-
ar umhirðan um þá er eins og á
Dalsmynni þá er ekki von á góðu.
Annað kastið hefur fólk farið
upp eftir og skrifað opinberlega
um reynslu sína.
Netið hefur verið helsti vett-
vangur þeirrar umræðu og hefur
ótrúlegum lýsingum á heimsókn-
um manna mátt lesa þar. Í síðustu
viku fór kunningjakona mín við
annan mann í heimsókn að Dals-
mynni og það eru ekki fagrar þær
lýsingar. Hún gaf mér góðfúslega
leyfi til að vitna í heimsókn sína
hér en hún hefði gjarnan viljað
koma sjálf fram undir nafni en
þorir það ekki af ótta við hefndar-
aðgerðir af hálfu Dalsmynnis-
fólks.
Heimsóknin
Hér á eftir fer kafli úr lýsing
hennar frá heimsókninni. „Við elt-
um hana inn í gotherbergið og þar
voru fleiri ferðabúr, svona rimla-
búr sem hægt er að brjóta saman.
Þar voru tíkur með hvolpa. Og lykt-
in! Hún var eins og í niðurníddu
hænsnabúri. Þrátt fyrir það var
ekki skítugt á svæðinu þar sem
fólk var látið bíða. Við náðum samt
að kíkja inn alla gangana og þar
voru hlandpollar út um öll gólf og
grútskítug dagblöð. Pomarnir voru
annað hvort nauðarakaðir eða með
skítaklepra hangandi utan á sér...
sorglegt. Hún kom fram með
boston terrier par og það var
skelfilegt að sjá líðan hundanna.
Þeir voru bæði húktir með kreppu
af ótta og vanlíðan, klærnar alltof
langar á tíkinni, orðnar snúnar
vegna skorts á umhirðu. Stóri Dan-
inn var með kýli á loppunum og
svakaleg legusár á olnbogunum.
Það þýðir ekki annað en að hann er
í of litlu búri og liggur of mikið
(blóðið nær ekki að renna almenni-
lega fram í útlimi vegna hreyfing-
arleysis og langrar legu).
Við sáum líka cooker-tík sem
var svo óhrein að það var eins og
hún hefði velt sér upp úr saur en að
öllum líkindum hefur hún legið í
honum vegna þess að ekki hefur
verið um annað að ræða fyrir hana.
Þá sáum við einnig tjúa-tík sem var
með óhuggulegt sár á kviðnum sem
hún sagði vera eftir keisaraskurð
en svo ljótt að greinilega hefur
verið að grafa í því.
Í húsunum hjá henni var hitinn
ekki nema rétt tæpar 10 gráður og
þar sem tíkurnar voru með
hvolpana um 15 gráður! Þeir sem
hafa verið með hvolpa vita að það
þarf að kynda vel með hvolpa og
hafa hitalampa yfir þeim.“
Svo mörg voru þau orð
Þessi lýsing kemur ekki á óvart
því eitthvað á þessa leið hefur fólk
lýst því sem fyrir augu ber á Dals-
mynni. Þrátt fyrir þetta þá geta
yfirvöld aftur og aftur gefið þess-
ari konu frest. Annað sem vekur
athygli er að í skýrslum Umhverf-
isstofnunar er aldrei getið um líðan
dýranna. Það eru mæld búr og talið
en ekki skoðað faglega hvernig um-
önnun er. Í eitt sinn hefur stofnun-
in farið með dýralækni með sér
upp eftir og skýrsla hans var svört.
Þrátt fyrir það hafa menn ekki séð
ástæðu til að gera allsherjarúttekt
á því hvernig dýrin hafa það and-
lega og líkamlega. Gunnar Örn
Guðmundsson héraðsdýralæknir
hefur eftirlitskyldu með búinu.
Hann er greinilega ekki að
standa sig ef ástandið er með þess-
um hætti. Dýrin á Dalsmynni eiga
hann einan sem sinn málsvara og
það er ömurlegt til þess að vita að
hann skuli trekk í trekk loka aug-
unum. Er ekki kominn tími til að
taka á þessu máli í eitt skipti fyrir
öll? ■
Andsvar
INGIMUNDUR KJARVAL
■ skrifar frá New York um gyðingahatur.
Umræðan
MAGNEA HILMARSDÓTTIR
■ áhugamanneskja um bætta
dýravernd skrifar .