Tíminn - 25.02.1972, Blaðsíða 7

Tíminn - 25.02.1972, Blaðsíða 7
Föstudagur 25. febrúar 1972 TÍMINN 7 Frank Sinatra ástfanginn á ný Frank gamli Sinatra er aftur orðinn ástfanginn.Sú, sem hann er nú orðinn hrifinn af heitir Nancy, alveg eins og dóttir hans, en þaðer þó sá munur á að þessi Nancy er töluvert yngri en dóttir hans. Frank hefur ekki verið áf jáður að láta sjá sig úti á meðal manna með þessari nýju vinkonu sinni, og er það ef til vill vegna aldursmunarins. Frank er ekki orðinn neitt par fallegur lengur, enda nokkuð við aldur. - Hann er löngu sköllóttur, en hefur fengið sér hárkollu til þess að hressa upp á útlitið, en það hefur litið bætt hann. Vinsæll eins og móöirin Robertino, sonur Ingrid Bergman, er bráðum 21 árs gamall. Hann er senn útlærður arkitekt. Stúlkurnar i Rómaborg eru ósköp hrifnar af honum, enda er hann laglegur og skemm- tilegur. Hann hefur ekki verið við eina fjölina felldur, og siðasta vinkona hans er sögð heita Annie Powell, og er hún 21 árs gömul. Ka ★ Risasamlokan Vinnuveitandinn hennar Janet Anderson bað hana að kaupa nú einu sinni handa sér almennilega samloku. Hann bætti við, að hún keypti aldrei nógu mikið fyrir sig, þegar hann bæði hana að kaupa fyrir sig mat. Janet fór út og keypti stærsta brauðhleifinn, sem hún fann, og keypti siðan pylsur og kjöt, salat og tómata og fór með þetta á skrifstofuna. Þar setti hún kjötið og grænmetið innan i brauðið, eftir að hún hafði skorið það i tvennt. Forstjórinn neitaði að borða þessa trölla- samloku, þegar hann sá hana, og sagði Janet, að hún skyldi reyna að gera það sjálf. Hér Fuglsfjaðrir frá Afríku. Hingað til hefur dýrum með fallega feldi stafað mikil hætta af veiðimönnum, sem sækjast eftir feldum þeirra til þess að búa til úr þeim fallega pelsa handa hefðarfrúm. Nú eru fuglarnir ekki lengur óhultir heldur. Þessi klæðnaður er skreyttur fuglsfjöðrum af ein- hverjum myndarfugli frá Suð- ur-Afríku, sem við reyndar kunnum ekki að nefna með nafni. Þetta er annars sumar- tizkan frá Serge LePage i Paris. ★ sjáið þið Janet reyna sig við samlokuna. Forstjórinn hefur aldrei klagað undan þvi aftur, að Janet keypti ekki nægan mat fyrir hann, ef hann bæði hana um það. ★ óánægja meö fleskverðið í Englandi Það er viðar en hér á landi, sem fólk er óánægt með verðlag i verzlunum. Brezku blöðin skrifa um það, að nú séu brezkar hús- mæður látnar borga sama verð fyrir svinaflesk og þær hafa gert að undanförnu, þrátt fyrir það, áð 12—18% verðlækkun hafi verið auglýst, miðað við heild- söluverð á fleski. ★ Aðeins fyrir fótgangandi — stóð á skilti við þessa venjulega mjög friðsælu götu i Buenos Aires. Yfirvöldin hefðu ef til vill átt að hugsa ofurlitið lengra fram i timann, þegar skiltið var sett upp, og ef til vill átt að bæta við, — Filum bannaður að- gangur. Þeim datt vist ekki sá möguleiki i hug, þegar skilið var sett upp, að þessi risadýr ættu eftir að fá sér göngutúr um götuna, en það gerðist, og greip þá um sig mikil skelfing meðal annarra gangandi vegfarenda. ★ Ungur Dani bað um undaþágu frá herþjónustu vegna þess að hann sæi svo illa. Sem sönnunargagn sýndi hann kærustuna sina. —Nú er bráðum komið ár siðan ég var skorin upp við botnlanga bólgunni. Er ekki óþarfi að koma vikulega áfram til að láta fylgjast með örinu.læknir? Herdeildin þrammaði um eyði- mörkina og öllum leið illa af hit- anum. Skyndilega kastaði einn hermaðurinn sér niður i sandinn og fór að háhljóða. —Hvað er að, Hansen? —Ég er með heimþrá. —Við erum það allir, svaraði lið- þjálfinn. —Ekki eins mikið og ég, veinaði Hanse, —því pabbi minn á öl- gerð. Veiðimannahópurinn hafði komið sér saman um að ef einhver týnd- ist skyldi hann bara skjóta þrem ur skotum upp í loftið og bíða svo rólegur. Þegar þeir komu út í skóginn, fór það einhvernveginn svo, að Kalli villtist og sá ekki hina. Þá skaut hann þremur skot- um upp i loftið og beið, en ekkert gerðist. Hann skaut öðrum þremur og eftir hálftima hrópaði hann af öllum kröftum: —Nú verðið þið að fara að leita, þvi ég á bara tvær örvar eftir! magnsgitar. Svo var það veslings maðurinn, sem i 42 ár var búin að borga kirkjugarðsgjald og drukknaði svo i Kyrrahafinu. —Frændi minn á flóasirkus. —Nú, hvað gerir frænka þin þá? —Hún klórar sér! Presturinn við 18 ára dóttur sina, þegar hún er að koma heim klukkan fimm að morgni: —Góðan daginn, þú djöfulsins barn. —Góðan daginn pabbi...... DÆAAALAUSI sjónvarpið. —Nei, ég vil ekki horfa á þessa mynd. En ég er að hlusta á hana.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.