Tíminn - 03.09.1972, Qupperneq 7

Sunnudagur 3. september 1972
TÍMINN
7
Nýjar reglur i banka-'
rekstri
A horni östergade og Kóngs-
ins nýja torgi i Kaupmannahöfn
hefur Verzlunarbanki Kaup-
mannahafnar opnaö nýtt
bankaútibú, sem er á margan
hátt nýstárlegt. Það er mikið
um þægilega stóla, og i sölum
bankans eru söluop, þar sem
fólk getur fengið keypt blöð og
bækur hvaðanæva að úr heim-
inum. A veggjum hanga nýstár-
leg málverk og veggskreyt-
ingar, og er skipt um myndir
annað slagiö.! kjallara bankans
er smálistasýning, og einnig
breytt til þar niðri öðru hvoru,
svo alltaf sé eitthvað nýtt að sjá,
fyrir viðskiptavini bankans.
☆
Hver fær elginn
Dýragarðurinn i Kaupmanna-
höfn hefur fengið óvenjulegan
gest. Það er elgstarfur, sem
ekki var fangaður i heim-
kynnum sinum, eins og reyndar
er raunin með flest þau dýr,
sem eru i dýragarðinum.
Greinilegt er, að hér er um
sænskan elg að ræða, sem synt
hefur yfir Eyrarsund, án þess
að menn geti gert sér grein
fyrir ástæðunni. En nú er hann
sem sagt kominn i dýragarðinn,
og hefur það ágætt þar.
Elgurinn náðist, eftir að hann
hafði gert nokkurn usla i sumar-
leyfislöndum i nánd við Kaup-
mannahöfn, en siðan var honum
fenginn samastaður i dýragarð-
inum. I dýragarðinum hefur
hann orðið svo mannelskur að
meira að segja er hægt að gefa
honum mat úr lófa sinum,en nú
er risið upp nýtt vandamál
varðandi hann. Það er, hver eigi
að greiða fæðiskostnað hans. Já,
og þetta hefur meira að segja
gengið svo langt, að ýmsir að-
ilar i Sviþjóð hafa krafizt þess,
að fá hann aftur yfir til Svi-
þjóðar. Dýragarðurinn vill lika
gjarnan skila honum aftur, en
þá er annað vandamál upprisið.
Hver á að borga fargjaldið fyrir
hann? Já, og mat á leiðinni?
Forstjóri dýragarðsins hefur þó
skýrt frá þvi, að hann vilji alls
ekki senda öskar, en það er
nafn elgsins, aftur til Sviþjóðar,
nema fullvist sé, að hann fái að
lifa eftir að hann kemur aftur til
föðurlands sins. Hann er orðinn
svo mannelskur, að miklar likur
eru til, að hann falli fyrir fyrsta
skoti veiðimanna Sviþjóðar-
meginn. Landbúnaðarráðu-
neytið, hefur eiginlega með
Oskar og framtið hans að gera,
og það er i þess valdi, hvað gert
Og nú á Sophia von á
barni
Já, segir Carlo Ponti, það er
rétt, að kona min á von á öðru
barni. Nú eru senn liðin fjögur
ár frá þvi fyrra barn þeirrra
hjóna Carlo yngri, kallaður
Cipi, fæddist. Sú fæðing eða
meðgöngutiminn á undan gengu
ekki vel, þar sem ekki hafði
veriö talið mögulegt að Sophia
gæti eignast barn. Með aðstoö
frægs svissnesks læknis,
próffessors de Watteville, tókst
að láta Sophiu halda Cipi. Enn
er mikil hætta á að Sophia missi
þetta föstur, en hún ætti að
eignast barnið um áramótin.
Læknirinn hefur sagt henni, að
hún veröi að halda algjörlega
kyrru fyrir siðustu vikur með-
göngutimans, eins og hún gerði i
fyrra skiptið, og fara á allan
verður við hann. Eiginlega er
óskar sænskur rikisborgari, eða
rikiselgur. Margir Kaupmanna-
hafnarbúar segja, að þeim
finnist eigi að lita á Öskar sem
eins konar pólitiskan flótta-
mann, sem hefur farið fram á
hæli i Danmörku, og þvi eigi að
leyfa Óskari að fá að fara ferða
sinna i dönsku skógunum.
Skógareigendur i Danmörku
eru ekki hlyntir þessari hug-
mynd, enda getur vel verið að
hætta biði Oskars jafnt i
dönskum skógi sem sænskum.
En hið rikisfangslausa dýr,
Oskar, er himinn lifandi yfir að
vera i Danmörku og lætur allt
umstang og mas, sem vind um
eyrun þjóta.
Þeir sigruðu
Þessir huggulegu hundar hér
á myndinni báru sigur úr bitum
i keppni um ágæti hundsins,
sem fram fór i Gergweis i
Bayern i Þýzkalandi. Alls tóku
1487 hundar þátt i þessari sam-
keppni, og var þar dæmt um
háralengd og ýmislegt i útliti
hundanna, sem allir voru af
sömu tegund og þeir, sem þið
sjáið á myndinni. Þessir þrir
reyndust vera hreinræktað-
astir, og beztu dæmin um sinn
stofn. Þeir eru svo sannarlega
fallegir, og fólk gæti meira aö
segja farið að langa til þess að
eiga hund, þegar það sér slikar
fyrirmyndir
hátt mjög vel með sig. Vist er
um það, að hún mun reynaaf
fremsta megni að fara að
ráðum læknisins, þvi svo mikið
hefur hana langað til þess að
eignast annað barn. Sjálf vill
hún ekki minnast á barnið, þvi
siðast þegar hún átti von á barni
ræddi hún um það opinberlega,
og svo missti hún fóstrið. Nú er
hún orðin hjátrúarfull, og
vonar, að tali hún ekki um þetta,
komi ekkert fyrir. Sophia fór
nýlega i heimsókn til Tito Júgó-
slaviu-forseta. Tito og Jovanka
kona hans, hafa alla tið verið
mjög góðir vinir Sophiu og
manns hennar, og sýndu þau
það enn betur en nokkru sinni
fyrr þegar Sophia var hjá þeim
með son sinn. Þau kölluöu til
bæði lækni og hjúkrunarkonu,
sem gátu veriö til reiðu hvenær
sem var, ef eitthvað kæmi fyrir
Sophiu, þar sem hún var barns-
hafandi. Sem betur fór gekk allt
vel, og ekkert kom fyrir.
móti sér beint inn um gluggann,
" þegar ég er að hátta.
Frú Jónsen, sem var dálitið fyrir-
ferðamikil, sagði viðmannsinn:
—Þú verður að kaupa rúllugar-
dinu. Ungi maðurinn hérna á
— Það að ég er með pakka af
frosnum fiski i hattinum, þýðir
ekki, að ég ætli að stela honum.
Ég var nefnilega i veizlu i gær-
kvöldi.
Drykkjumaðurinn styttir lif sitt
um allt að helmingi, en i staðinn
sér hann tvöfalt, svo lengi sem
það varir.
Petersen sótti um næturvarðar-
stöðu, en hann var bæöi iitill og
magur.
—Ja, ég veit ekki, sagði for-
stjórinn. — Við þurfum mann,
sem er stór, sterkur og hugaður
eins og ljón, treystir aldrei
neinum og tekur eftir hverju
smáatriði
—Það er gott, svaraði Petersen.
Þá sendi ég konuna mina til yðar.
DENNI
DÆAAALAUSI
Þú getur sagt að hún sé strákur i
töluverðan tima ennþá, en þegar
hún fer að stækka, sjá allir, að þú
hefur verið að plata.