Tíminn - 05.09.1973, Page 6

Tíminn - 05.09.1973, Page 6
6 TÍMINN Miðvikudagur 5. september 1973 Guðsbörnin: Eiturlyf andstæð boðskap þeirra og trú GUDSBARNAIIREYF- ÍNGIN hefur sent blaðinu svolátandi athugasemd vegna frásagnar þeirrar af þeim, sem birtist f blaðinu á sunnudaginn var: „Eftir að hafa lesið grein- ina um Guðsbörnin I Tim- anum sunnudaginn 2. september, fengu margir þá hugmynd,að þau noti eiturlyf og að LSD geti hjálpað þeim til þess að finna Guð. Þetta er algerlega rangt og I algerri andstöðu viö boö- skap þeirra og trú. Trúar- brögðin eru ópium fólksins, og þau eru, eins og eiturlyf, aðeins dapurlegur stað- gengill Guðs. Jesús var kallaður slæpingi og drykkjumaður, svo ekki er undarlegt, aö á okkar timum séu hans börn kölluð eitur- lyfjaneytendur. Jesús, ást og hamingja er það, sem um er að ræða, en margir geta ekki skilið mátt Guðs og imynda sér þess vegna furðulega hluti, sem þessa, til þess að gera tilraun til að breiða yfir sann- leikann. Eins og Guðs útvaldi spá- maður hinna siðustu tima, Móses Davið, segir: Vinir okkar þurfa ekki á útskýr- ingum að halda, og óvinir okkar trúa þeim hvort eð er ekki.” VIPPU - BfLSKÚRSHURÐIN Aðrar stærðir smíðaðar eftir beiðnL GLUGGASMIÐJAN SiðumliJa 12 - Sími 38220 Dýraspítalinn I-karnur Lagerstærðir miðað við múrop: Hæð: 210 sm x breidd: 240 sm - 210 - x - 270sm SPITALAMALIÐ hefur að sjálf- sögðu borið á góma i fjölmiðlum, og nú siðast fyrir nokkrum dögum i sjónvarpinu, er hinn oft slyngi spyrjandi,Eiður Guðnason, ræddi við Halldór Sigurðsson fjármála- ráðherra. Þar eð égjUndirritaður, hef ver- iö tengdur málinu frá upphafi, leyfist mér að leggja orð i belg.Og áður en ég ræði málið, eins og það horfir við i dag, og horfir við mér, leyfi ég mér að taka upp kafla úr grein, sem ég skrifaði i „Dagur dýranna”. „...En nú hefur það skemmti- lega gerzt, er engan óraði fyrir, og ýta ætti við sómatilfinningu allrar þjóðarinnar. Mark Watson, Hinn enski heiðursmaður, sem áð- ur hefur verið ósinkur á rausnar- legar gjafir og annan stuðning við Islenzk dýraverndarmál, hefur nú boðið samtökunum dýraspitala að gjöf. Hann þekkir vel til þessara mála viða um lönd. Og slika nauðsyn og menningarmál telur hann spitala vera, að hann réttir okkur hann að gjöf, þar sem ekki hafði tekizt að hrinda málinu i framkvæmd. En gott er af góðum gjöf að þiggja. En tökum nú jafn stórmannlega á móti sem gefið er. Og ég efast ekki um, að svo verði gert. — Það væru að minnsta kosti fullþunnar þakkir færðar húsdýrunum okkar, verði svo ekki. En ég hygg, að allir geti verið sammála um, að timabært sé aö gera upp og meta að verð- leikum hlut þeirra i tilveru þjóö- arinnar. Hlut Watsons þarf ekki að ræða. Rausn hans, skilningur og áhugi blasir við öllum f skiru ljósi. Og nafn hans mun ávallt verða meðal hinna stærstu i sögu Islenzkra dýraverndarmála.” — Niðurlag kaflans: ....Má ég svo ekki skjóta hér inn I þeirri spurningu, hvort ekki væri viðeigandi að helga húsdýr- unum þátt i 11 alda afmæli Is- landsbyggðar, I ljósi þeirrar stað- reyndar, aö án þeirra heföi þjóðin ekki getað lifað i landinu. Og væri það t.d. ekki velviðeigandi aö gefa samtökunum fastan tekju- stofn svo að þau geti sinnt dýra- verndarmálum á sem raunsæj- astan hátt?” I öðrum greinarstúf i sama blaði sagöi ég: „Arið 1973 verður timamótaár i sögu dýraverndunarmála hér á Islandi. Gjöf Watsons vekur þjóðarathygli. Og það hvarflar ekki að mér efi um, að hið opin- bera bregðist vel við að sinu leyti, þótt margir hafi á þvi takmark- aða trú, vegna þess hve lítið það hefur sint þessum málum. Dagur dyranna nær til allrar þjóðarinnar, og stuðlar einnig að þvi, að þetta verði timamóta ár. Spitalinn og Dagur dýranna ættu að verða kveikja til nýrra fé- lagsdeilda. Og komi hið þriðja til: að samtökunum skapist möguleiki á að ráða dugandi erindreka, sem er MJÖG nauðsynlegt, þá ieikur enginn efi á, að mikil hreyfing kerhst á þessi mál og starfsemi alla. — Að þvi verður að keppa. Góður erindreki er samtökunum i dag, að ég hygg, öllu öðru mikil- vægari. En spitalinn verður samt aldrei ofþakkaður.” Af ofangreindu er ljóst, að spitalamálið er ekki nýtt af nál- inni. Svo og, að samtökin hafa ekki haft bolmagn til að hrinda þvi I framkvæmd. Einnig er ljóst, að bjartsýni min á, að mannlega yrði við gjöfinni tekið, varð sér til skammar. Við þessari stórmann- legu gjöf var ekki tekið af þeirri reisn, er ætla mátti, — og skylt var. Nú er málið i eins konar bið- stöðu. Ýmsa möguleika er verið' að athuga. En vonandi biöur spi- talinn ekki lengi á hafnarbakkan- um, þótt ráðherra hafi hafnað honum, sem ég skal játa, að hryggði mig ekki hið minnsta. Spitalinn mun komast upp eigi að siður. Hitt er svo annað, að eng- um aðila ber fremur skyldatil að byggja dýraspitala en rikinu. Og það er hneisa, að það skuli ekki hafa verið fyrir löngu gert. Afstaða og rök ráðherrans, er fram komu i sjónvarpinu, skulu ekki rædd hér. En vist er, að svör hans vöktu athygli, þvi að skömmu eftir að samtalinu lauk, byrjaði fólk að hringja til min, og lét I ljós undrun og gremju. En við skulum nú samt ekki umsvifa- laust hengja Halldór. Hvort tveggja er, að hann hefur skerpt áhuga margra, og þótt hann neit- aði fyrir rikisins hönd að þiggja spltalann, er ekki nauðsynlegt að skilja það sem yfirlýsingu um, að rikisstjórnin vilji ekki og ætli ekki að veita dýraverndarsamtökun- um fé til rekstursins. Ég neita að trúa svo fáránlegri afstöðu, ein- faldlega vegna þess, að hún er of ótrúleg til þess, að unnt sé að trúa henni, fyrr en staðfest verður, þótt hér sé um aö ræða spitala fyrir dýr, sem ekki eru „seld eða étin”. En ráðherra fór ekki dult með, að hann metur þau minna en „atvinnudýrin”, er hann nefndi sve.þau, sem „seld eru og étin”. Og frá pyngjusjónarmiðinu skoð- aö, er mat hans rétt. En frá sjón- armiði mannúðar eru „atvinnu- dýrin” i sama flokki og heimilis- dýrin. Og margur mun meta gjaf- ir þeirra meira en kjötbita og krónu. Og öll eiga þessi dýr sama skýlausa réttinn til aðhlynningar, hjúkrunar og lækninga. En þótt strikað sé yfir öll önnur gildi en hin krónulegu, þá eiga kötturinn og hundurinn, er fylgt hafa þjóð- inni frá þvi land byggðist, meira inni en reksturskostnað fyrirhug- aðs spítala. Fram til siöustu aldamóta, og raunar lengur, voru íslendingar fyrst og fremst bændaþjóðfélag- Og hundurinn var ekki einungis talinn vera nauðsyn. Hann var nauðsyn á hverjum bæ. Og fyrir utan hans daglegu þjónustu, eru þau mörg, bæði sauðfjár- og mannslifin, sem hann hefur bjargað. Og kunnugt er mér um, að litill hundur hér i borginni rak á flótta mann, sem var að brjót- ast inn. Og skyldu þau dæmin ekki vera fleiri. Ekki er heldur langt siðan, að heimilishundurinn vakti fólk i brennandi húsi, og barg þannig lifi þess. Þessa eru einnig dæmi um köttinn. Og hefði mýsla litla og rottan ekki valdið mörgum þungum búsifjum, ef kisa hefði ekki verið til varnar? Dýraspitali ætti að vera i hverjum landsfjórðungi. Watson- spitalinn er fyrsti áfanginn, er skapar læknum mikilvæga að- stöðu i sambandi við smærri dýr. Og þau eru mörg. Læknar hljóta þvi að fagna þessum spitala, eigi siðuren dýraeigendur. Keppa ber svo að þvi að byggja viðbót fyrir stærri dýr. Að henni ættu einnig að standa félög hestaeigenda og búnaðarsamtök. Og Watsonspit- alinn ætti að spara nokkuð kostn- að viðbótareiningar. Persónulega lit ég svo á, að rekstur Watsonspitalans eigi að vera i höndum dýraverndarsam- takanna. Að þvi ber að stefna. Og það ætti ekki að þykja umtals- vert, og sizt til eftirtölu, þótt rikið legði samtökunum til 3-4 milljónir á ári. Þá gætu samtökin einnig ráðiðerindreka, er jafnframt yrði framkv. stjóri samtakanna og rit- stjóri Dýraverndarans. Fyrir þessu tvennu verður að berjast. Og um það munu dýravinir um land allt sameinast. Fjórar milljónir til þjónustu við húsdýrin okkar. Væri það meira en hæfilegir vextir af inneign þeirra eftir 11 alda þjónustu? Sizt of háir. Þetta er liklega eitt ’fárra mála, sem enginn mun skamma neina rikisstjórn fyrir að leysa á sóma- samlegan hátt. En sómasamlegt er ekkert annað né minna en að leysa það af heilhuga rausn. Það eitt er okkur sæmandi. Þaö er fullkomin fjarstæða, að við höfum ekki efni á að reka dýraspitala. Það er verra en fjar- stæöa. Það er blekking. Spitalinn hefur verið á dagskrá frá fyrsta stjórnarfundi Dýra- verndarfélags Reykjavikur, 1959. Að málinu hafa unnið stjórn Sam- bandsins og DR. Arlega hafa fé- laginu borizt gjafir, áheit, og tvisvar arfur. Sameiginlegir sjóð- ir hafa samt verið of léttir til að hrinda málinu i framkvæmd. Og hinar mörgu gengisfellingar hafa svo stórlega rýrt þá. Þegar hinn ágæti íslands- og dýravinur, Mark Watson, vissi um baráttu okkar, sýndi hann enn einu sinni, hve stór i sniðum hann er. Þjóðin hafði vanrækt að byggja dýrun- um spitala. Watson gaf hann. Spi- talinn kom hingað i júli, mjög vandaður að öllum frágangi, en er enn á hrakhólum. Deilum ekki um ástæðuna. Horfum á stað- reyndirnar. Spitalinn gjörbreytir aðstöðu til hjúkrunar.lækninga, aflifunar og geymslu dýra. Og alls þessa er þörf. Hefjumst þvi handa, dýravinir um land allt.og söfnum fé. Watson-spitalann Der að reisa og rækja af sömu rausn og sama hugarfari og gefandans. Þannig þvoum við af þann blett, er á hefur fallið i þessu máli. M.Sk. P.S. Fyrsta gjöfin barst, er ég var að ljúka við greinina. Ég leyfi mér að birta bréf, sem fylgdi. Og vona, að það veki sem flesta til skilnings og þátttöku. „Formaður Dýraverndarfélags Reykjavikur Hr. Marteinn Skaft- fells. Kæri herra. Til styrktar hinum göfugu og þörfu Dýraverndarsamtökum, sendi ég 10.000.00 kr. Helmingur- inn er áheit. Væri ekki reynandi að fá fólk til þess að heita á Dýra- verndarsamtökin? Með beztu óskum, Ingibjörg Thorarensen, Hagamel 42.” Bak við þessa góðu gjöf er sama hugarfar og bak við spital- ann. F.h. félagsins þakka ég gjöf- ina, Ingibjörg, og vona að margar muni eftir fylgja. DR. hefur nú söfnun á félags- svæðinu. Adr. Dýraverndarfélag Reykjavikur, Póshólf 885. Giró- reikningur mun einnig verða opn- aður og auglýstur. Værum einnig þakklátir, ef blöðin vildu taka við gjöfum i spi- talasjóðinn. M.Sk. Ritari Starf ritara á skrifstofu landlæknis er laust frá 1. október n.k. Vélritunarkunn- átta áskilin. Laun samkvæmt kjarasamn- ingi starfsmanna rikisins. Nánari upplýs- ingar á skrifstofu landlæknis. Umsóknir óskast sendar skrifstofu landlæknis fyrir 20. september 1973. Landlæknir. Selfoss — íbúð Til sölu er góð ibúð i tvibýlishúsi á Sel- fossi. Stærð ca. 91 fermetri. Teppalögð. Upplýsingar hjá Geir Egilssyni, simi 99-4290, Hveragerði. BILALEIGA CAR RENTAL TS- 21190 21188 OPIÐ: Virka daga kl. (i-ioe.h. Laugardaga kl. io-le.h. .^BILLINN BÍLASALA VA HVERFISGÖTU 18-iimi 14411

x

Tíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.