Tíminn - 24.11.1973, Blaðsíða 11

TÍMINN
Laugardagur 24. nóvember 1972.
Laugardagur 24. nóvember 1973.
TÍMINN
11
10

Þessi mynd var tckin á æfingu, þegar hljómsveitin og söngkonan voru aö leggja siöustu hönd á undirbúning tónleikanna.
Wilma Readirig:
HAFNAÐI KVIKMYNDATIL-
BOÐI VEGNA NEKTARSENA
— Vann 1. og 2. verðlaun í alþjóðlegri sönglagakeppni — lék í
kvikmynd með Omar Sharif
Á miðvikudagskvöld
hélt ástralska söngkon-
an Wilma Reading
hljómleika i Austur-
bæjarbiói með aðstoð 18
manna hljómsveitar
F.Í .H., en hún kom hing-
að til lands á fimmtu-
daginn, ásamt manni
sinum og umboðsmanni
Ray Lehr og hljóm-
sveitarstjóranum og út-
setjaranum John Hawk-
ins, eins og þegar er
kunnugt af fréttum.
Wilma Reading er vel þekkt hér
á landi. Hún hefur komið hingaö
tvisvar áður og á siðasta ári eyddi
hún jólaleyfinu sinu hér auk þess
sem hún skemmti gestum Glæsi-
bæjar.
Við litum inn á æfingu hjá söng-
konunni og hljómsveitinni að Hót-
el Sögu á þriðjudagskvöldið og
gátum náð tali af söngkonunni
eitt augnablik milli hléa.
— Hvernig stóð á þvi að þú
komst hingað til lands i byrjun?
— Við kynntumst Halldóri
Júliussyni i Glæsibæ i fyrrasum-
ar, þegar við vorum að skemmta i
Kaupmannahöfn og hann bauð
okkur að koma hingað til lands og
skemmta hér. Seinna um sumarið
vorum við svo stödd i Rio de Jan-
eiro i Brasiliu og þar var ekkert
talað um annað en skákeinvigið á
tslandi milli Fischers og Spassk-
ys, við fórum að rifja upp heim-
boð Halldórs til tslands og ákváð-
um að slá til. Þar sem við kunn-
um mjög vel við okkur hér og
eignuðumst marga vini, ákváðum
við að koma aftur um jólin.
— En nú stendur yfir þjóna-
verkfall hérna, þiö hafið ekki látið
það aftra ykkur?
— Nei, enda vorum við svo önn-
um kafin i Hollandi, þar sem við
vorum að vinna að sjónvarps-
þætti, að við máttum ekki vera að
þvi að gera samning við aðra að-
ila. Við ætluðum þá lika að hvila
okkur hérna og hafa það rólegt.
Þegar við svo komum hingað og
fréttum að hér væri starfandi 18
manna hljómsveit fylltumst við
áhuga á að reyna að vinna með
henni og halda tónleika.
— Hvernig finnst þér að
skemmta islenzkum áheyrend-
um?
— Mjög gott, þeir eru svo vin-
gjarnlegir og skemmta sér af
hjartans list. Þeir eru lika af-
skaplega ræönir og ef þeir skilja
ekki ensku sjálfir, kalla þeir á
næsta mann og biðja hann um að
þýða fyrir sig, og halda þannig
uppi samræðum.
— Hvað finnst þér um hljóm-
sveitina?
— Eftir góða þjálfun i viku
veröur hún góð, eftir hálfan mán-
uð stórkostleg.
Einmitt núna er hljómsveitin
aö spila af fullum krafti „Great
life” undir stjórn Johns. Eins og
orðum Wilmu til staöfestingar,
kemur maður hennar eitt sól-
skinsbros, æöandi og hrópar —
þetta er stórkostlegt, það tók
hljómsveitina i Hollandi klukku-
tima að æfa þetta eina lag — og
svo er hann rokinn og farinn aö
fikta i rafmagnsútbúnaöi hljóm-
sveitarinnar. Wilma horfir bros-
andi á eftir honum og segir: —
Hann getur aldrei látiö neina
takka i friöi.
Framhald á bls. 19
Þaö er ekki aö ósekju aö Wilma segi mann sinn Ray alltaf fiktandi f
öllum tækjum. llér sést Ray fyrir framan griöarmikiö rafmagnsborö,
sem hann er aö koma fyrir i Austurbæjarbiói. A tónieikunum sat hann
fyrir framan boröiö og magnaöi einstök hljóöfæri, eftir þvi sem viö átti.

— Þú hefur aldeilis flotta rödd. Gefiö honum gott klapp segir Wilma. Hún hefur liklegast ekki vitaö aö
þetta var Pálmi Gunnarsson, einn af okkar beztu poppsöngvurum, sem hún var aö biöja um aö syngja i
hljóönemann á tónleikunum.

Aheyrendur skemmtu sér konunglega, þegar Wilma gekk um salinn og geröi sig til viö karlmennina,
sem ekki voru allir af yngstu kynslóöinni. Timamyndir G.E.
— Jæja karlinn, helduröu aö ég sjái þig ekki? — segir spegilmyndin. Ljósmyndarinn lætur Wilmu ekki
einu sinni i friöi, meöan hún er aö snyrta sig rétt áöur en hún fer upp aöskemmla áheyrendum.

Listmennirnir eru komnir I ham og Wilma og sexy John, eins og Wilma kallar hann, taka nokkur dansspor eftir sviöinu. Ray situr niöriisal A þessum fjórmenningum mæddi hiti og þungi kvöldsins. Taliö frá vinstri, Ray Lehr, Wilma
fyrir framan boröiö sitt og litur aödáunaraugum á konu sfna. Reading, Magnús Ingimarsson og John Hawkins.
Gamlar mynd
Myndirnar sem við birtum aö
þessu sinni eiga það allar
sameiginlegt, að þær eru af
húsum og fólki, sem þeim er
tengt.
Ekki þekkjum við fólkið,
sem stendur við dyrnar á
Vefnaðarvöruverzlun Th.
Thorsteinsson, en vist væri
gaman, ef einhver þekkti þar
gamla kunningja eða samferða-
menn, og á það reyndar við um
báðar þær myndir, sem nú hefur
verið minnzt á.
Um þriðju myndina er það að
segja, að þar getum við, okkur til
mikillar ánægju, frætt lesendur
okkar um miklu meira en þeir
hafa átt að venjast i þáttum
þessum.
Húsið er Laufás i Reykjavik,
eins og hann leit út, áður en Þór-
hallur biskup Bjarnason lét
byggja við húsið og stækka það.
Myndina hefur biskup sent vini
sinum, séra Magnúsi Andréssyni
prófasti á Gilsbakka i Hvitársiðu,
I ágústmánuði 1908. Og það er
biskupinn ásamt konu sinni og
börnum, sem við sjáum á mynd-
inni.
Til nánari fróðleiks þeim, sem
fyrir æsku sakir eða ókunnug-
leika bera ekki kennsl á unga
fólkið með stúdentshúfurnar,
skulu nöfnin talin hér upp. Þau
eru, talið frá vinstri: Dóra,
Svava,Björn og Tryggvi. Til
hliöar standa svo foreldrar
þeirra, Þórhallur biskup og kona
hans frú Valgerður Jónsdóttir.
Rögnvaldur ólafsson
skegg ágætt. Nú hefur sú
vitneskja borizt, maðurinn er
Rögnvaldur Ólafsson húsasmiða-
meistari. Hann var á sinum tima
ráðunautur islenzku rikis-
stjórnarinnar i byggingarmálum
og þar með i raun fyrsti húsa-
meistari rikisins.
Þeir, sem leggja leið sina til
húsameistara rikisins i
Reykjavik, geta séð þar mynd af
Rögnvaldi. Þar stendur, að hann
hafi verið húsameistari rikisins
frá 1904-1917.
Rögnvaldur leiknaði fjölmörg
hús um sin daga, en þau verk,
sem lengsi munu halda nafni
hans á lofti eru Vifilsstaðahælið
og kirkjan á Húsavik.
Rögnvaldur ólafsson andaðist
á Vifilsstöðum i febrúarmánuði
árið 1917, aðeins 43 ára að.aldri.
Brjóstmynd af honum er þar yfir
dyrum, sem liggja inn i borðsal.
Þegar þátturinn var siðast á
ferðinni, var spurzt fyrir um
mann með höfðinglégt svipmót og

WBM

Laufás — ungt fólk aöleggja upp I feröalag