Tíminn - 04.02.1975, Blaðsíða 14

14
TíMINN
Þriðjudagur 4. febrúar 1975.
komum um borð í kvöld, ef hann skyldi kula með morgn-
inum".
„Ól". Hún leit aftur djúpum harmþrungnum augum á
son sinn. Tárin tóku að leita á að nýju, en hún harkaði af
sér.
,,Ertu búinn að kveðja pabba þinn og Gústa!"
,, Ég hitti þá niður f rá — Vertu sæl, mamma mín".
,,Vertu sæll — Er allt, sem þú þarft að hafa mér þér,
komið um borð?"
,,Já — Vertu sæl".
„Kemurðu heim í fyrramálið, ef þið fáið ekki byr?"
..Já. En við siglum víst áreiðanlega — Vertu sæl,
mamma".
,,Guð blessi þig og verndi Eirikur....alla tíma".
,,Vertu sæl...."
Hann var farinn, og Katrín sat ein eftir. Vorrökkrið
seig yfir.
Morgunin eftir spurði hún Gústaf, hvort hann héldi að
þeir Eiríkur hefðu siglt um nóttina.
,,Það held ég varla,,svaraði hann. „Þetta hef ur enginn
byr verið. En hann kular núna eftir sólaruppkomuna,
svo að þeir geta létt akkerum á hverri stundu".
„Nú vinda þeir upp segl!" hrópaði Jóhann í sömu
andrá. Hann hafði setið við gluggann og haftgætur á þvi,
sem gerðist niðri á víkinni.
Katrín og Gústaf f lýttu sér út að glugganum. Hægt og
tignarlega, eins og reistur svanur, rann skeiðin út blá
sundin milli dökkgrænna strandanna. Og nú hvarf
stefnið bak við dökkan Suðurskóginn.... sjálft skipið.
allt. Nú var það farið, og blár sjávarf löturinn var auður.
„Það var svo skrítið", sagði Jóhann — „þegar ég
kvaddi hann, fannst mér eins og ég myndi aldrei sjá
hann framar".
„Fannst þér það?" sagði Katrín. Hún stóð við elda-
vélina og var að matbúa morgunverðinn. Tárin hrundu
niður í öskuna.
Eiríkur leggur af stað í langferð
Það voru slikir þurrkar framan af sumrinu, að allt
skrælnaði og sólbrann. Bændurnir neyddust til þess að
slá gulnuð engin f yrir mitt sumar og bjarga þannig þeim
litla hýjung, sem náð hafði að spretta, áður en hann yrði
að engu. Kartöflugrösin höfðu rétt komið upp, en stóðu
síðan algerlega í stað vikum saman. Engum datt einu
sinni í hug að planta út rófunum. En illgresið virtist
dafna eins og endranær, og nú var það einrátt. Og ekki
gaf vorsáðið betri raun en annað. Norðkvist og Svensson
urðu að slá stórar akurreinar, þar sem hafragrasið og
hveitið hafði byrjað að visna áður en það fór að skríða.
Katrin missti eitt eplatréð sitt þetta þurrkasumar. Hún
hlúði að þeim af jafn þrotlausri elju og áður og rogaðist
daglega með vatn í skjólum alla leið upp á Klifið. En
þrátt fyrir alla þessa umhyggju visnaði eitt þeirra. Það
var litla tréð, sem drengirnir höfðu eignað Eiríki. Þegar
Katrín sá, að úti var öll von um, að það lifði sumarið af,
gróf hún það upp og hlúði að hinum með moldinni frá
því. Hún hafði hvort eð var varla búizt við því, að öll trén
myndu lifa og dafna. Hin tvö trén, sem eftir stóðu,
blómguðust aftur á móti fagurlega, og það var Katrínu
óblandin gleði að horfa á þau í skrúði sínu. Hún hafði
einnig komið sér upp dálitlum kartöf lugarði og
gróðursettþar ýmis blóm. Nakin klöppin var sannarlega
að taka stakkaskiptum undir handarjaðri hennar.
Það hafði lengi verið ósk Katrínar að geta látið mála
húsið rautt. Það væri nú sjón að sjá rautt hús blasa við
uppi á Klif inu, þegar hún var að koma neðan úr þorpinu.
Þessi grái litur minnti svo ömurlega á örbirgðina og
þeirri tilf inningu gat hún aldrei vikið f rá sér meðan kotið
leit svona út.
Hún hafði keypt rauða málningu á vanhúsið og síðan
málað það sjálf. En hún hafði aldrei orðið svo ef num bú-
in, að hún gæti keypt málningu á sjálft ibúðarhúsið.
Oft hafði hún setið við gluggann og horft á trén og lit-
fagra gullf íf lana, sem voru eins og sólskinsdílar þarna á
klöppinni hjá rauða vanhúsinu, og þá reyndi hún að
imynda sér, að sjálft húsið væri rauðmálað, en
gluggapóstarnir drifhvítir og tandurhreinir.
Nú, þegar hún var búin að eignast eldavél, var það
minni erfiðleikum bundiðað halda stofuloftinu og veggj-
unum hvítum og þokkalegum. Hún blessaði drengina í
hvert skipti, sem hún tók upp eld og skaraði í. En tómlegt
var það að matreiða aðeins handa tveim. Jóhann var
ekki matlystugur fremur venju, enda var hann mesta
skar. Hann reyndi þó að fara í heyvinnu. En í fyrsta
skiptið, sem hann stakk gafflinum í þykka beðju og
ætlaði að kesta henni upp á heyvagninn, hneig hann niður
og átti fullerfitt með að bjarga sjálfum sér úr heyinu.
Hræddur og titrandi skjögraði hann burt f rá hinu fólkinu
og settist einhvers staðar afsíðis til þess að jafna sig.
Upp frá þessu reyndi hann ekki að vinna meira, heldur
rölti aðeins um og horfði þegjandi á hina.
K
I
K
U
B
B
U
R
'Lög reglan myndi vilja
' ír.)
Viö skulum
koma okkur.
héðanLoki.
tala viö ykkur..
Hvað segja
kúrekar svo?
Þriðjudagur
4. febrúar
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna
9.15: Sigrlður Eyþórsdóttir
byrjar aö lesa söguna um
„Selinn Snorra” eftir Frit-
hjof Sælen i þýðingu Vil-
bergs Júliussonar. Tilkynn-
ingar kl. 9.30. Þingfréttirkl.
9.45. Létt lög milli atriöa.
Fiskispjall kl. 10.05: Asgeir
Jakobsson flytur. „Hin
gömlu kynni”kl. 10.25: Val-
borg Bentsdóttir sér um
þátt meö frásögum og tón-
list frá liönum árum.
Hljómplötusafniö kl. 11.00:
Endurtekinn þáttur Gunn-
ars Guðmundss.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Viö vinnuna: Tónleikar.
14.30 Um aöstööu fatlaöra
barna, —þriöji þáttur: Mál-
efni vangefinna,Umsjónar-
maöur Gisli Helgason.
15.00 Miödegistónieikar:
Islensk tónlist
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veöurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatfminn. Anna
Brynjúlfsdóttir stjórnar.
17.00 Lagiö mitt Berglind
Bjarnadóttir stjórnar óska-
lag^þætti fyrir börn yngri
en tólf ára.
17.30 Framburöarkennsla I
spænsku og þýsku
17.50 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.15 Noröurlandamótiö f
handknattleik: lsland-
Pæreyjar, Jón Asgeirsson
lýsir sföari hálfleik i Greve.
19.45 Dagheimiii fyrir
drykkjusjúkiinga.Séra Are-
lfus Nielsson flytur erindi
um kynni sin af slíkri stofn-
un I Vinarborg.
20.0- Lög unga fólksins.Ragn-
heiöur Drífa Steinþórsdóttir
kynnir.
20.50 Aö skoöa og skilgreina.
Björn Þorsteinsson sér um
þátt fyrir unglinga.
21.20 Myndlistarþáttur 1 um-
sjá Magnúsar Tómassonar.
21.50 Tónleikakynning.
22.00 Fréttir
22.15 Veðurfregnir Lestur
Passfusáima (8).
22.25 Kvöldsagan: „t verum”,
sjáifsævisaga Theódórs
Friörikssonar Gils Guð-
mundsson les (24).
22.45 Harmonikulög.
23.00 A hljóðbergi
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
ÞRIÐJUDAGUR
4. febrúar 1975
20.00 Fréttir og veöur.
20.30 Dagskrárkynning og
auglýsingar.
20.35 Ur dagbók kennara.
Itölsk framhaldsmynd,
byggö á sögu eftir Albino
Bernardini. 2. þáttur. Þýö-
andi Jón Gunnarsson. Efni
1. þáttar: Ungur kennari er
ráöinn aö barnaskóla i út-
hverfi Rómaborgar. Bekk-
urinn, sem hann á aö upp-
fræða, er að mestu skipaöur
drengjum frá fátækum
heimilum, og flestir láta
þeir sig skólanámiö litlu
varöa. Kennarinn reynir aö
vinna trúnaö þeirra og legg-
ur á sig mikla vinnu, til að
kynnast fjölskyldumálum
og aðstæöum hvers og eins.
21.40 Söngvar I maf. Norska
söngkonan Ase Kleveland
syngur létt lög viö undirleik
hljómsveitar Franks Cox.
Þýðandi Jóhanna Jóhanns-
dóttir. (Nordvision —
Norska sjónvarpið).
22.05 Heimshorn. Fréttaskýr-
ingaþáttur. Umsjónarmaö-
ur Jón Hákon Magnússon.
22.35 Dagskrárlok.
I