Tíminn - 07.02.1975, Blaðsíða 3

Föstudagur 7. febrúar 1975
TÍMINN
3
Hafnarbúðir afhentar
Borgarspítalanum ?
Húsið nýtt í þágu langlegusjúklinga
BH-Reykjavlk. — Komiö hefur
fram sú hugmynd aö nýta Hafn-
arbúðir til iangvistunar aldraöra
og sjúkra, en þörfin er hvergi
meiri en varöandi langlegusjúk-
linga. Hefur veriö um máliö fjall-
aö f heilbrigöismálaráði borgar-
innar og borgarráöi og ákveönar
tillögur lagðar fram I þessum efn-
um.
Blaðið hafði samband við
Kristján Benediktsson, borgar-
fulltrúa Framsóknarflokksins,
vegna þessa máls, og sagði hann,
að fjallað hefði verið um málið i
borgarráði og kæmi það væntan-
lega fyrir borgarstjórn innan tið-
ar.
— Ég fæ ekki betur séð, sagði
Kristján Benediktsson, en hér sé
um farsæla lausn að ræða á
vandamáli, sem erfitt hefur
reynzt að leysa, sem sagt, að
Hafnarbúðirveröiafhentar Borg-
arspitalanum í þvi skyni, að þar
verði rekin endurhæfingar- og
hjúkrunardeild fyrir aldraða.
Hafa verið gerðir uppdrættir að
hugsanlegum breytingum á hús-
næðinu og bráðabirgðaáætlun um
kostnaðinn, og munu þarna fást
allt að 30 rúmum fyrir langlegu-
sjúklinga.
Kristján kvað það einsýnt, að
húsnæðinu yrði naumast ráðstaf
að á heppilegri hátt, þvi að þörfin
i þessum efnum væri mikil. Hins
vegar hefðu Hafnarbúðir staðið
auðar I nær 3 ár að undanteknum
þeim afnotum, sem Vestmanna-
eyingar höfðu af þeim, meðan
eldgosið stóð yfir i Heimaey.
Upphaflega hefðu Hafnarbúðir
verið byggðar fyrir verkamenn
við höfnina og sjómenn, en
reynslan hefði sýnt, að þörfin
fyrir þær hefði farið sifellt minnk-
andi, enda væri nú svo komið, að
stærstu vinnustaðirnir við höfn-
ina heföu nú komið sjálfir upp að-
stöðu fyrir starfsmenn sina.
— Að sjálfsögðu verður að
ræða viö þau verkalýðsfélög, sem
hagsmuna hafa að gæta i sam-
bandi við aðstöðu við höfnina,
sagði Kristján Benediktsson, en
það má heita ljóst, að Hafnarbúð-
ir taka naumast upp fyrra hlut-
verk sitt I neinni mynd.
Sú hugmynd hefur komiö upp, hvort ekki væri ráö aö nýta Hafnarbúöir
i þágu ianglegusjúkiinga.
KONUR I MEÐHJALPARA-
STARFI Á HÚSAVÍK
gébé-Reykjavik — Þaö á vel viö á
kvennaári aö fá kvenmenn sem
meöhjálpara. Meöhjálpari Húsa-
víkurkirkju lét af starfi sinu um
sl. áramót, en þá haföi hann
starfaö þar f sautján ár. Konur á
Brjóstmynd af Snorra
Hallgrímssyni prófessor
— gjöf til Landspítalans fró sjúklingum
gébé-Reykjavik — Landspitalan-
um var á fimmtudaginn afhent
brjóstmynd af prófessor Snorra
Hallgrimssyni, sem lézt fyrir
röskiega tveimur árum. Þaö voru
fyrrverandi sjúklingar prófessors
Snorra, viösvegar af landinu, sem
stóðu að gjöfinni og afhenti
Sigurður Magnússon fram-
kvæmdastjóri brjóstmy ndina
fyrir þeirra hönd. Páil Sigurös-
son, ráðuneytisstjóri og stjórnar-
formaður rikisspitalanna veitti
henni viðtöku.
Brjóstmyndina gerði Sigurjón
Ólafsson myndhöggvari, en af-
steypan var gerð i Osló. Brjóst-
myndinni var valinn staður i for-
stofu á 1. hæð Landspitalans, þar
sem gamli og nýi spitalinn koma
saman. A stöplinum, sem myndin
stendur á, er áletruð plata með
þessum texta: Prófessor Snorri
Hallgrimsson. Með virðingu og
þökk. Frá sjúklingum.
í ávarpi fulltrúa gefenda kom
fram, hversu hugstæður prófess-
or Snorri væri fyrrverandi sjúkl-
ingum sinum, sakir frábærrar
lækniskunnáttu og vandasamra
aðgerða. Ekki siður hefði per-
sónuleiki hans verið með þeim
hætti, að það hefði oft á tiðum
skipt sköpum i viðleitni sjúklings
til að endurheimta heilsu sina eða
ná bata.
Auk Sigurðar Magnússonar tók
Georg Lúðviksson framkvæmda-
stjóri einnig til máls og ekkja
prófessors Snorra, Þuriður
Finnsdóttir. Viðstaddir athöfnina
voru, auk aðstandenda prófess-
orsins, stjórnarnefnd rikisspital-
anna, yfirlæknar á Landspitalan-
um, læknar handlækningadeild-
ar, yfirhjúkrunarkonur og
nokkrir aðrir nánir samstarfs-
menn.
Siguröur Magnússon, fulltrúi gefendanna, afhendir brjóstmyndina af
prófessor Snorra Hallgrimssyni I Landspitalanum á fimmtudaginn.
Timamynd: Gunnar
Húsavik, sem eru i kirkjukórn-
um, tóku sig til, þegar enginn
meöhjálpari fékkst i starfiö, og
skiptu þvi á milli sin.
Blaðið hafði samband við Jónu
Jónsdóttur, sem fyrst kvenna
gegndi meðhjálparastarfi við
Húsavikurkirkju. Sagði Jóna, að
bæði konur i kirkjukórnum, svo
og aðrar á Húsavik, sem áhuga
hefðu, hefðu haft samband við
formann sóknarnefndar, og hefði
orðið að ráði hjá þeim, að konur
gegndu til skiptist meöhjálpara-
starfinu, og þætti þetta vel við
hæfi á kvennaári.
Meðhjálpari Húsavikurkirkju,
sem lét af störfum um siðustu
áramót, heitir Arnviður Æ.
Björnsson, og hafði hann gegnt
þessu starfi I sautján ár.
Sóknarprestur við Húsavikur-
kirkju er sr. Björn H. Jónsson.
Leiðréfting
SIGURÐUR GUÐMUNDSSON,
bóndi á Kirkjubóli i Hvitársiöu,
hefur beöizt leiöréttingar á mis-
hcrmi I frétt, sem dagblöðin birtu
fyrir skömmu, um lagfæringar á
húsi fööur hans.
Þar sagði, að Rithöfundasam-
band Islands ætti húsið, en hið
rétta er, að það er eign minn-
ingarsjóðs Guðmundar Böðvars-
sonar, skálds og bónda á Kirkju-
bóli, og Ingibjargar Sigurðardótt-
ur, konu hans. Rithöfundasam-
bandið er svo aftur aöili að sjóðn-
um, ásamt þremur borgfirzkum
héraðssamböndum, kvenfélaga-
sambandi, ungmennasambandi
og búnaðarsambandi.
n
m
1
Verðum að rífa
seglin
Vilhjálm-
ur Hjálm-
arsson
mennta-
málaráö-
herra skrif-
aöi grein I
Austra.
Hann segir:
,,i þriöjung aldar hafa is-
lendingar hlotiö hvern stór-
vinninginn eftir annan (i bein-
höröum peningum) I happ-
drættum. Má þar m.a. nefna
strfösgróöa, Marshallhjálp,
sildarævintýri ótrúlega hag-
stæöa, verölagsþróun út á viö
og loönugengd, ennfremur er-
lent lánsfé, meö góöum kjör-
um.
En getur nokkur, sem spilar
I happdrættum reiknaö meö
endalausum stórvinningum?
Þaö er varla skynsamlegt.
Nú hefur lika oröiö nokkurt
hlé á stórvinningum um hriö.
Aftur á móti hefur „miöa-
verö” hækkaö fyrirvaralítiö
og þaö allhastarlega. Olian og
sykurinn, dæmigeröar
„neyzluvörur” islendinga,
kváöu hafa fimmfaldazt i
veröi. Þó þetta séu einna
hrikalegustu dæmin um verö-
hækkanirnar, þá er þvi miöur
lika sögu aö segja um marg-
visleg önnur aöföng, þar á
meöal marga vörufiokka, sem
vega þungt í rekstri helztu
bjargræöisvega þjóöarinnar.
Hér er um svo hrikalega
sveiflu aö ræöa I utanrikis-
verzluninni, aö henni veröur
ekki til langframa mætt meö
yfirdrætti hjá Rússum eöa
Bandarikjamönnum eöa
nokkrum öörum erlendum
viöskiptavinum. Framleiösla
okkar er á ýmsum sviöum öfl-
ugri en nokkru sinni fyrr. En
aukiö verömæti útflutnings
eitt saman nægir ekki til aö
mæta hækkununum, enda
kvaö hækkun oliuverösins eins
saman fara langt meö aö
gleypa brúttóandviröi heillar
loönuvertiöar. Viöhljótum þvi
einnig aö rlfa seglin nokkuö.
Þettá ér okkur áreiöanlega
ouum ijosi, pó viö reynum aö
bera okkur vel og höfum jafn-
vel tilhneigingu til aö stinga
höföinu í sandinn, aö þvi er
þetta varöar.”
Hvað á helzt
að skerða?
Menntamálaráöherra segir
enn fremur:
„Enda þótt samdráttur sé
óhjákvæmilegur á ýmsum
sviöum, vakna aö sjálfsögöu
ýmsar spurningar og þá m.a.:
Hvort er skynsamlegra aö
beina óhjákvæmilegri hemlun
fremur aö „einkaneyzlu” eöa
„samneyzlu” þjóöarinnar?
Um þetta eru aö sjálfsögöu
skiptar skoöanir. Hér skal aö-
eins minnzt á eftirfarandi,
sem kalla má blákaldar staö-
reyndir.
A siöastliönu ári var bila-
innflutningur tslendinga meö
eindæmum og höföu
innflytjendur illa undan aö
spretta umbúöum af nýju bil-
unum og búa þá I hendur
kaupendanna.
Rafmagnstæki, hverju nafni
sem nefnast, runnu út eins og
heitar lummur.
Feröaskrifstofur anna varla
eftispurn eftir feröum tii
sólarianda.
Þrátt fyrir þetta var nægur
markaöur fyrir happdrættis-
skuldabréf Vegasjóös.
Þetta varöar einkaneyzí-
una. Flestum þykja skattar og
aörar álögur, sem teknar eru
til samneyzlunnar, æriö nóg-
ar. Samt sem áöur eru á hvers
manns vörum ákveönar kröf-
ur um aukna og bætta þjón-
ustu, betri götur, vegi og flug-
velli betra sfmakerfi og út-
varp, fleiri heilbrigöismann-
virki, skóla, dagheimili og
dvalarheimili fyrir aldraöa,
ný hafnarmannvirki. Og allir
eru á einu máii um baö aö
gera beri stórátak til aö nýta
innlenda orkugjafa I miklu
stærra mæli en nú á sér staö.
Hér veröur ekki fariö öllu
nánar út i þessa sálma en
niöurstaöan er þessi:
Viö skulum byrja nýtt ár —
viö erfiöar kringumstæöur —
meö þeim ásetningi aö skeröa
sem minnst eöa ekki Hfsnauö-
synlegar framkvæmdir I al-
nranaþágu, en beita
óhjákvæmilegri hemlun frem-
ur aö einkaneyzlunni og þeim
þáttum hins opinbera rekstr-
ar, sem meö réttu má
heimfæra undir raunverulega
eyöslu.”
— Þ.Þ.
Vörðuskóli ríður á vað-
ið með menningarviku
SJ-Reykjavík. Menningarvika
veröur haldin I Vöröuskóla, sem
áöur hét Gagnfræöaskóii Austur-
bæjar, dagana 10.-14. febrúar. Hlé
veröur gert á reglulegri kennslu,
en i þess staö haft annaö efni „til
fræöslu og hugsvölunar hverjum
þeim nemanda, sem nokkur dug-
ur er i,” svo notaö sé oröalag
fréttatilkynningar frá skólanum.
Flutt veröa erindi um skipan
náms I menntaskólum, iönskóla,
skóla I Bandarikjunum og skóla i
Sviþjóö og enn fremur um mata-
ræöi og vinnuafköst, reykingar og
Tillaga Framsóknarmanna í borgarstjórn:
Kæld fiskmóttaka
viðVesturhöfnina
BH-Reykjavik — „Borgarstjórn
samþykkir aö láta Bæjarútgerö-
ina hafa til ráöstöfunar nú þegar,
eöa svo fljótt sem auöiö er, hálfa
Bakkaskemmuna I Vesturhöfn-
inni. 1 framhaldi af þeirri ráöstöf-
un veröi komiö þar upp kældri
fiskmóttöku og löndun úr togur-
um BÚR fiutt frá Faxagaröi aö
Grandabakka”.
Þannig hljóðar tillaga frá borg-
arfulltrúum Framsóknarflokks-
ins, sem borin var upp og rædd á
borgarstjórnarfundi I gærkvöldi.
Framsögu fyrir tillögunni hafði
hinn kunni aflamaöur, Páll
Guðmundsson skipstjóri, sem er
allra manna kunnugastur mál-
efnum útgeröar og útvegs og sit-
ur i útgerðarráði borgarinnar.
Timinn mun rekja siöar um-
ræður um þetta mikilvæga og
þarfa nauðsynjamál.
starfsfræöslu. Þá veröa kynnt
verk Þórbergs Þóröársonar rit-
höfundar, og einnig veröur bók-
menntakynning á vegum Rit-
höfundasambands tslands. Einn
daginn veröur gllmusýning.
Nemdndur efna til umræöna, tvo
dagana, sem nefnast Hvers konar
menningu viljum viö hafa?
Nemendum er skylt að koma i
skólann þessa daga, sem aðra, og
á réttum tima. Manntal veröur
tekiö, jafnvel oftar en einu sinni á
dag, og fjarvistir skráðar.
Eitt kvöld vikunnar verður for-
eldum borðið að verja kvöldi i
salarkynnum skólans ásamt
nemendum. Einnig er gert ráð
fyrir þvi, aö farið veröi upp til
fjalla á skíöi, ef vel viðrar. Þessa
daga eiga nemendur auk þess að
sinna ýmsum skriflegum verk-
efnum heima, svo sem skrifa is-
lenzka ritgerð eða vinna að ein-
hverju örðu verkefni eftir nánari
fyrirmælum kennara.
Fyrirlesarar á þessari
menningarviku eru Erlendur
Jónsson, kennari og gagnrýnandi.
Stefán Olafur Jónsson, deildar-
stjóri, Þorvarður Brynjólfsson,
skólalæknir, Guðni Guðmunds-
son, rektur, Sigurjón Björnsson
sálfræðingur, Guömundur Arn-
laugsson rektor, Camilla Heimis
dóttir nemi, Jón bætran yfir-
kennari og Björn Bjarnason
rektor. Fyrirspurnir verða ávallt
i lok erinda.