Tíminn - 31.05.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Laugardagur 31. mai 1975
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
33
FIMMTI KAFLI
Teasle ruddist milli trjánna og gegnum runnana með
mönnum sínum, á eftir hundunum. Honum taldist svo til,
að Rambo hef ði ekki mikið forskot. Hann hafði brotizt út
úr fangelsinu kl. hálf sjö, myrkur hafði skollið á kl. hálf
níu og varla hafði hann farið langt upp í hæðirnar í
myrkrinu. Ein eða tvær klukkustundir voru hámarkið.
Hann hafði líklega lagt upp við sólarupprás eins og þeir
sjálfir. Þannig hafði hann í mesta lagi fjögurra tíma
forskot. Ef allt var tekið með í reikninginn var það for-
skot þó tæpast meira en tvær stundir eða jaf nvel minna.
Hann var nakinn og það myndi tef ja hann. Hann þekkti
ekki landsvæðið. Þess vegna myndi hann af og til stef na
upp brött gil og skorninga, sem engin leið var út úr. Þá
yrði hann að snúa við og leita að öðrum leiðum. Þetta
myndi líka tef ja fyrir honum. Svo var á það að líta, að
hann var matarlaus. Það myndi þreyta hann fyrr, draga
úr hraða hans og minnka bilið.
— Innan við tveggja stunda forskot, það er öruggt,
sagði Orval á harðahlaupum. — Varla meira en klukku-
stundar forskot. Líttu á hundana. Slóðin er svo nýleg, að
þeir þurfa ekki einu sinni að þefa sig áfram eftir jörð-
inni.
Orval var í fararbroddi. Teasle og menn hans komu á
eftir. Þeir hlupu á eftir hundunum. Handleggur Orvals
var framréttur og virtist renna saman við ólina um háls
hundanna. Teasle klifraði og skreið með höndum og fót-
um gegnum þétt runnaþykknið til að dragast ekki aftur
úr. Þetta var allt svolítið einkennilegt. Sjötíu og tveggja
ára gamall maður stjórnaði hraðanum og var nærri bú-
inn að sprengja þá alla á hlaupum. En á það var að líta,
að Orval hljóp fimm mílur á hverjum morgni og reykti
aðeins f jórar sigarettur á dag. Aldrei snerti hann vín. En
Teasle reykti einn og hálf an pakka á dag og drakk nærri
sex bjóra á hverjum degi. Hann hafði heldur ekki æft sig
neitt árum saman. Það var ærið verk að f ylg ja Orval eft-
ir, með þeirri þjálfun sem hann bjó yfir. Teasle andaði
svo djúpt og hratt, að hann sveið í lungun. Hann var með
sinadrátt í fótunum, en hann hljóp ekki eins afkáralega
og hann gerði til að byrja með. ( sjóhernum hafði hann
verið hnefaleikari. Þar hafði hann lært að hlaupa sér-
stakt þjálfunarhlaup. Líkami hans var þó löngu kominn
úr allri æfingu og hann varð að rif ja upp gamlar lexíur.
Mjúk, stutt og þægileg skref, halla sér svolítið fram á
við, láta þunga líkamans knýja fæturna áfram, svo hann
félli ekki fram fyrir sig. Smám saman komst hann upp á
lagið, hljóp hraðar, erfiðið varð minna og sársaukinn
minnkaði. Hann fann til ánægju vegna áreynslunnar inn-
ra með sér. Síðast hafði hann f undið til þessarar tilf inn-
ingar fyrir fimm árum, er hann kom frá Louisville til
Madison, sem nýbakaður lögreglustjóri bæjarins. Bær-
inn hafði ekki tekið miklum stakkaskiptum. Samt virtist
hann öðruvísi en hann var. Hann hafði verið að heiman í
mörg ár. Hann hafði alizt upp í gömlu múrsteinshúsi. (
bakgarðinum voru tré og legsteinar foreldra hans. Hann
minntist alls þessa f óljósri, litlausri þoku, rétt eins og
svart-hvítrar Ijósmyndar. Nú var aftur komin lögun og
litir. Grænt, brúnt og rautt. Legsteinarnir úr purpura-
rauðum marmara. Hann hafði ekki átt von á þvf, að
þessi sjón myndi draga svo úr gleði hans vegna komunn-
ar heim á ný. Báðir líkamarnir voru löngu orðnir að
dufti. I plastpoka við fætur móður hans var litla stúlkan.
Hún var nánast fóstur. Af því hún hafði verið kaþólsk.
Hún hafði fengið fóstureitrun. Kirkjan hafði synjað
henni um fóstureyðingu. Auðvitað hafði hún hlýtt. Hún
dó af barnsförum og barnið með henni. Þá var hann tíu
ára. Hann skildi ekki hvers vegna faðir hans hætti að
sækja kirkju eftir þennan atburð. Faðir hans reyndi að
vera honum móðir líka. Hann kenndi honum að stoppa í
sokka og elda ofan i sig, hreinsa húsið, þvo fötin og verða
sjálfstæður. Hann kenndi honum líka meðferð skotvopna
og fiskveiði. Það hefði mátt ætla, að hann sæi fyrir
dauða sinn af völdum slysaskots — þrem árum síðar. Þá
tók Orval við uppeldi hans, siðan var það Kórea, þá
Louisville og þegar hann var þrjátíu og fimm ára kom
hann heim aftur.
En nú átti hann ekkert heimili þar lengur. Þetta var
aðeins staðurinn, þar sem hann hafði alizt upp. Á fysta
deginum sótti hann heim staði, sem minntu hann á liðnar
stundir. Hann gerði sér grein fyrir því, að hér hafði hann
átt heima nærri hálfa ævi sína. Teasle sá eftir því að
hafa komið og var nærri búinn að hringja til Louisville —
til að athuga, hvort hann gæti snúið til starfa þar á ný. Að
síðustu dreif hann sig til fasteignasala, skömmu fyrir
lokun, og hann eyddi kvöldinu með f ulltrúa fasteignasal-
ans að athuga hús til sölu eða leigu. En búið var í öllum
þeim íbúðum og húsum, sem hann sá og hann gat ekki
hugsað sér að búa aleinn. Sölufulltrúinn Jét hann fáv
mynda- og nafnalista til athugunar, áður en hann sofn-
aði. Teasle fletti gegnum bæklinginn á litla hótelher-
berginu. Hann fann staðinn, sem hann þarfnaðist.
Sumarhús í hæðunum, rétt við bæinn. Vatnsfall rann
framan við húsið, yf ir það lá trébrú. Þétt trjáþykkni var
K
I
K
U
B
B
U
R
Laugardagur
31.mai
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Sigriður Eyþórsdóttir
heldur áfram lestri sögunn-
ar „Kára litla i sveit” eftir
Stefán Júliusson (11). Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli atriða. óskalög sjiikl-
ingakl. 10.25: Kristin Svein-
björnsdóttir kvnnir.
12.00 Dagskrám. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
14.00 Austur yfir sanda.Siðari
þáttur Páls Heiðars Jóns-
sonar.
15.15 Miðdegistónleikar. a.
Hljómsveitin Philharmonia
leikur forleik að óperunni
„Orfeusi i' undirheimum”
eftir Offenbach, Herbert
von Karajan stjórnar. b.
Pilar Lorengar syngur
lög úr óperettum með óperu
hljómsveitinni i Vin, Walter
Weller stjórnar. c. Filhar-
móniusveitin i Vin leikur lög
eftir Johann Strauss, Willy
Boskowsky stjórnar.
15.45 1 umferðinni. Árni Þór
Eymundsson stjórnar þætt-
inum. (16.00 Fréttir. 16.15
Veðurfregnir).
16.30 Á léttum nótum. Jón B.
Gunnlaugsson sér um þátt
með blönduðu efni.
17.20 TIu á toppnum.örn Pet-
ersen sér um dægurlaga-
þátt.
18.00 Söngvar i léttum tón.Til-
kynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Jón Guðmundsson rit-
stjóri Þjóðólfs — hundrað-
asta ártið. Einar Laxness
cand. mag. flytur fyrra er-
indi sitt.
20.10 Hljómplöturabb. Þor-
steinn Hannesson bregður
plötum á fóninn.
20.55 Centrum-hreyfingin.
Lárus óskarsson og Kári
Halldór segja frá samtökum
listafólks f Svíþjóð.
21.25 „Meyjaskemman”,
þættir úr óperettu Heinrichs
Berté, sem byggð er á
lögum Schuberts.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur
31. mai
18.00 tþróttir Umsjónarmaður
Ómar Ragnarsson.
Hlé
20.00 Fréttir og veöur
20.25 Dagskrá og auglýsingar
20.30 Elsku pabbi Breskur
gamanmyndaflokkur. Llf i
læknis hendi Þýðandi Dóra
Hafsteinsdóttir.
20.55 Rolf Harris. Breskur
skemmtiþáttur, þar sem
ástralski söngvarinn og
grinistinn Rolf Harris og
fleiri listamenn iáta til sfn
heyra.Þýðandi Dóra Haf-
steinsdóttir.
21.40 Vika til stefnu. (Seven
Days to Noon) Bresk bió-
mynd frá árinu 1951. Aðal-
hlutverk Barry Jones og
Olive Sloane. Þýðandi Sig-
rún Helgadóttir. Myndin
gerist I Bretlandi. Þarlend-
ur prófessor, sem fengist
hefur við að búa til atóm-
sprengjur, skrifar forsætis-
ráðherranum og hótar að
kasta einni slikri á
Lundúnaborg, verði ekki
gefin út yfirlýsing um, að
hergagnaframleiðslu i land-
inu sé hætt. Prófessorinn
gefur ráðamönnum nauman
frest til að verða við þessari
frómu ósk, og hefst nú mikil
og viðtæk leit að sprengj-
unni og prófessornum sjálf-
um.
23.10 Dagskrárlok