Tíminn - 17.10.1975, Blaðsíða 9

Föstudagur 17. október 1975.
TÍMINN
9
(Jtgefandi Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Ritstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm.) og Jón Helgason. Rit-
stjórnarfulltrúi: Freysteinn Jóhannsson. Fréttastjóri:
Helgi H. Jónsson. Auglýsingastjóri: Steingrimur Gfsla-
son. Ritstjórnarskrifstofur i Edduhúsinu viö Lindargöty,
simar 18300 — 18306. Skrifstofur I Aðalstræti 7, slmi 26500
— afgreiöslusimi 12323 — auglýsingasimi 19523. Verö 1
lausasölu kr. 40.00. Askriftargjald kr. 800.00 á mánuði.
fflaöaþrentg.f;
Landhelgisgæzla
og flugvélakaup
Af hálfu starfsmannaLandhelgisgæzlunnar hef-
ur nú verið svarað þeim ásökunum, að rangt hafi
verið að ráðast i kaup á nýrri Fokker F-27 flugvél
til gæzlustarfa og björgunarleitar, heldur hafi átt
að velja Beechcraft-flugvél. í viðtali, sem blaða-
menn áttu við Guðmund Kærnested skipherra i
siðastl. viku, segir hann það eindregið álit sitt, að
hefði hann átt að velja flugvél til umræddra starfa,
hefði hann hiklaust valið flugvél af gerðinni Orion,
Neptun eða Fokker. Af þessum gerðum sé Fokker
langódýrust. Guðmundur Kærnested nefndi
ákveðið dæmi mati sinu til stuðnings. Hann sagði:
,,Við skulum taka sem dæmi eina erfiðustu leit-
ina, sem við hjá gæzlunni höfum lent i, leitina að
Sjöstjörnunni frá Keflavik. Hver var reynslan af
þessum vélum þá i lágflugi við erfiðar aðstæður?
Fokkerinn stóð sig vel. Neptunvélarnar og Orion-
inn frá hernum lika, en Beechcraftvélarnar komu
út á leitarsvæðið og fóru svo strax til baka aftur.
Þær voru einfaldlega búnar!” (Þjóðv. n.okt.)
1 grein, sem birtist i Mbl. i gær eftir Halfdán
Henrysson stýrimann, er gerð itarleg grein fyrir
þvi, að rétt hafi verið að kaupa Fokker-flugvél.
Hann segir m.a.:
„Það er með engu móti hægt að réttlæta það, að
íslendingar eigi ekki góðar flugvélar, sem nota
megi til leitar þegar vetrarveður geisa. Slikar
flugvélar verða að hafa möguleika á að vera lengi i
lofti með ýmsan þann útbúnað sem talinn er nauð-
synlegur i sliku flugi, svo sem björgunarbáta til að
kasta niður til nauðstaddra, ennfremur verður að
vera hægt að kasta út neyðarsendiduflum fyrir
skip, svo þau geti miðað og fundið slika gúmmi-
báta. Enginn veit nema sá sem reynt hefur, hversu
erfitt það er að leita dögum saman yfir ólgandi
hafi og reyna að finna örlitinn depil, þar sem lif
gæti leynzt.
Flugmenn og áhafnir Landhelgisgæzlunnar hafa
hvað eftir annað leitað við slik skilyrði, þar sem
flogið er i 50 feta hæð timum saman og rýnt er i
gegnum saltstorkna glugga. íslenzkir sjómenn
eiga heimtingu á að njóta þess öryggis, sem það
veitir, að til taks séu öruggar og góðar leitarflug-
vélar, sem alltaf væru reiðubúnar með nauðsyn-
legan útbúnað, hvenær sem er.”
Þá ræðir Halfdán um kaupverð Fokker-flug-
vélarinnar og segir:
„Það hefur verið látið liggja að þvi, að vél sú
sem samið var um kosti 750 millj. króna. Þetta
verð er alrangt, umsamið kaupverð var 436 millj.
króna, þá er eftir að setja i vélina sér hæfð tæki til
landhelgisgæzlu fyrir um það bil 50 millj. króna.
Það má þvi búast við að endanlegt verð verði um
500 millj. kr. en ekki 600 eða 750 millj., sem sumir
blaðamenn hafa haldið fram. Þegar bráðabirgða-
lögin umflugvélakaupin voru sett, þá hljóðuðu þau
upp á 450 millj. króna, þvi er þessi fölsun með
verðið óskiljanleg.”
Með kaupum á Fokker-flugvélinni hefur þvi ekki
verið farið út fyrir þann ramma, sem fólst i heim-
ild Alþingis. Heimildin hefur hins vegar verið not-
uð til fulls til að tryggjaLandhelgisgæzlunni sem
fullkomnasta flugvél til björgunarleitar og til lög-
gæzlueftirlits á margfalt stærra svæði en áður.
Það er furðulegt, að menn skuli telja eftir, að reynt
sé eftir föngum að tryggja sem öruggast eftirlit
með fiskveiðilögsögunni og sem fullkomnasta
björgunarleit. Áreiðanlega er ástæða til að spara
eitthvað frekar. Þ.Þ.
ERLENT YFIRLIT
Ástarævintýrið varð
dýrt fyrir Mills
En Battistella hefur grætt að sama skapi
Mills og Battistella 1973
BANDARISKU blöðin hafa
rifjað það upp, að i byrjun
þessa mánaðar, var liðið rétt
ár siðan atburður gerðist, sem
steypti úr áhrifastöðu þeim
manni, sem fyrir tveimur ár-
um var oft talinn annar valda-
mesti maður Bandarikjanna,
næst á eftir Nixon forseta.
Lögreglan i Washington stöðv-
aði þá að kvöldi til bifreið, sem
virtist verið ekið grunsam-
lega. Ungleg kona hljóp þá út
úr bifreiðinni og reyndi að
fleygja sér i vatn, sem var þar
nærri, en á eftir henni kom
maður, sem var bersýnilega
mikið drukkinn. Maðurinn
reyndist vera Wilbur Mills for
maður fjárhagsnefndar
Bandarikjaþings, en undir þá
nefnd heyra ekki aðeins fjár-
veitingar, heldur skattamál og
ýmiss konar fjárhagsleg mál-
efni önnur. Þettá er talin
valdamesta nefnd Banda-
rikjaþings, og formaður henn-
ar áhrifamesti maður þings-
ins, einkum þó ef hann er vel
starfhæfur og beitir valdi sinu.
Hvort tveggja átti við um
Mills, enda var t.d. talið, að
engar skattabreytingar væru
hugsanlegar i Bandarikjun-
um, án stuðnings hans, og
sama gilti um flestar meiri-
háttar fjárveitingar. Eins og
áður segir, var þvi oft talað
um hann siðasta áratuginn
sem annan valdamesta mann
Bandarikjanna.
Konan, sem reyndi að
fleygja sér i vatnið, reyndist
vera argentinsk dansmær
Anna Battistella að nafni, þá
38 ára gömul, nýlega fráskilin
og tveggja barna móðir. 1
Washington gekk hún undir
nafninu Fanne Fox. Þau Mills
höfðu kynnzt fyrir rúmlega ári
og kunningsskapur þeirra
fljótlega orðið mjög náinn,
þótt hann væri um 25 árum
eldri. Sá kunningsskapur varð
Mills að falli, en hefur hins
vegar gert önnu fræga og
eftirsótta.
WILBUR Mills er fæddur i
febrúar 1909 i Little Rock i
Arkansas. Faðir hans var
kaupmaður og var það frægt i
Little Rock á sinum tima, að
sonurinn var talinn jafnoki
föður sins i bókhaldi, þegar
hann var 11 ára gamall. Sú
þekking átti eftir að koma
honum i góðar þarfir. Hann
gekk siðan menntaveginn og
lauk lagaprófi frá Harvard
1933. Ari siðar var hann kosinn
dómari i Little Rock. Hann
gegndi þvi starfi i fjögur ár, en
þá náði hann kosningu til full-
trúadeildar Bandarikjaþings.
Siðan hefur hann átt samfleytt
sæti þar. Arið 1942 fékk hann
sæti i f járhagsnefndinni og var
fljótt handgenginn formanni
hennar, Jere Cooper frá Tenn-
essee. Þegar Cooper lézt 1957,
var Mills kosinn formaður
nefndarinnar. Mills varð brátt
einhver áhrifamesti formað-
ur, sem nefndin hefur nokkru
sinni haft, enda sameinaði
hann i senn mikla vinnusemi,
þekkingu og ráðriki. Það valt
þvi iðulega á afstöðu hans,
hvort stórmál næðu fram að
ganga eða ekki. Þeir, sem
gegndu embætti forseta eða
ráðherra á þessum tima, sótt-
ust þvi mjög eftir liðveizlu
hans.
Það var ekki fyrr en uppvist
varð um áðurnefnt ævintýri,
að kunnugt varð um, að Mills
hefði áfengi um hönd, svo
nokkru máli skipti. Hann sótti
yfirleitt ekki veizlur eða sið-
degisboð og vann flestum
lengurá skrifstofu sinni. Hann
mun hins vegar hafa tekið upp
þannsiðásiðustuárum, þegar
hann kom þreyttur heim frá
vinnu, að drekka eitt eða tvö
staup, en það sfðan ágerzt
smátt og smátt. Heimilislifið
mun lika hafa verið til-
breytingalitið, einkum eftir,
að tvær dætur, sem þau hjón
eignuðust, fóru að heiman, en
þær eru báðar giftar. Kona
Mills er sögð nokkrum árum
eldri en Mills, og þykir ekki
sérlega skemmtileg, þótt hún
hafi hugsað vel um hann og
hafi þó einkum reynzt honum
vel eftir að hann lenti i raun-
um sinum.
Mills hefur oftast verið
sjálfkjörinn i kjördæmi sinu.
Aðurnefnt ævintýri gerðist
réttum mánuði fyrir þing-
kosningarnar i fyrra og átti
þátt i þvi, að keppinautur
hans, sem var kona, fékk
Mills og frú 1975
miklu meira fylgi en búizt var
við, enda þótt það hjálpaði
Mills nokkuð, að hún var frá-
skilin, og þegjandi samkomu-
lag varð um það milli þeirra,
að minnast ekki á einkamál.
Eftir að hið nýkjörna þing
.kom saman, varð Mills að
segja af sér formennsku
nefndarinnar og lætur siðan
litið á sér bera á þingi. Vafa-
samt þykir, að hann bjóði sig
fram i kosningunum á næsta
ári. Þó getur það orðið honum
til styrktar að hann er hættur
að drekka og sambúð þeirra
hjóna þykir til fyrirmyndar.
AÐ SAMA skapi og vegur
Mills hefur minnkað, hefur
vegur önnu Battistella vaxið.
Hún fær hvert tilboðið á fætur
öðru um að sýna sig á þekkt-
ustu dansstöðum. Hún hefur
fengið tilboð um að leika i
kvikmyndum og er þegar
byrjuð á þvi. Loks hefur hún
svo birt endurminningar sin-
ar, skráðar af Yvonne Dunle-
avy, sem skrifaði endurminn-
ingabók hollenzkrar gleði-
konu, sem náð hefur metsölu,
The Happy Hooker. Sú bók
mun hafa veriö þýdd á is-
lenzku. t endurminningum
sinum rekur Anna sérstak-
lega ævintýri þeirra Mills og
er ómyrk i máli! Hún segir, að
Mills hafi hvatt sig til að skrifa
bókina, en heldur þykir það
ótrúlegt. Mills hefur hins veg-
ar færzt undan hingað til að
svara spurningum blaða.-
manna um bókina eða einstök
atriði hennar.
Umboðsmaður önnu Batti-
stella hefur nýlega fullyrt, að
hún muni a.m.k. fá 250 þús.
dollara i samanlögð laun á
næsta ári. Hún hefur þvi ekki
tapað á kunningsskapnum við
Mills. Hann hefur aðra sögu að
segja.
Þ.Þ.