Tíminn - 06.05.1976, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 6. mai 1976.
Á FLÓTTA FRÁ ÁSTINNI
Eftir Rona Randall 45
hittust. Þau töluðu ekki saman nema sem læknir og
hjúkrunarkona og hann var farinrsað óttast að það yrði
aldrei öðruvisi. Tilhugsunin kom honum sjálf um á óvart.
Vildi hann raunverulega, að þetta yrði eitthvað meira?
Þegar hann gekk inn á deildina á hæla Pollyjar, stóð
maður upp af stólnum við rúm Jóseps gamla. Hann var
hávaxinn, grannur og greinilega enskur. David varð svo
hissa að sjá, að Josep gamli hafði fengið gest, að hann
sneri sér að Pollý og minntist á það.
-Ég hélt að gamli maðurinn ætti enga vini, sagði hann.
—Ég hélt það líka, læknir. Þetta er í fyrsta sinn, sem
hann hefur fengið heimsókn hingað. Það er skrýtið....
hún þagnaði hugsandi.
—Hvað er skrýtið?
—Ymislegt. Til dæmis það að þegar maðurinn spurði
eftir honum, notaði hann okkar nafn á honum. Engir
nema við kalla hann Jósep gamla.
—Ef til vill hef ur gamli maðurinn sjálf ur sagt honum,
að hann væri kallaður það hérna? Kannske veit hann, að
við köllum hann það.
Polly brosti, þvi andartak var eins og gamla vináttan
milli þeirra kæmi fram í dagsljósið, en svo hvarf hún
aftur og Pollý svaraði stutt í spuna: —En hann hefur
aldrei fengið heimsóknir áður, svo hver hefði þá átt að
segja frá því?
—Hann hefur kannske skrifað?
—Hann hef ur engin bréf skrifað siðan hann kom hingað
og heldur ekki fengið neitt. I fyrri viku komst Myra
Henderson að því, að hann átti af mæli og fór út og keypti
blóm handa honum frá okkur öllum. Hann var svo
hrærður, að hann þandi sig við okkur allan daginn til að
dylja það.
David horfði á hana. Hún brosti fallega og það var
viðkvæmni í augum hennar, en þegar hún leit á hann
aftur, varð augnaráðið kalt.
—Þú sagðir, að það væri fleira, sagði David. —Hvað
annað var skrýtið?
Hvernig gat hún sagt honum, að hún hefði séð Myru
fyrir utan dyrnar, að hún hefði rétt litið inn, snúið sér
brosandi við og farið aftur? Það var sjálfsagt ekkert
undarlegt við það og Pollý ákvað að segja ekkert um það.
Hún yppti í stað þess öxlum og f lýtti sér að næsta rúmi.
Þegar hún var búin að fara hringinn, kinkaði
David kurteislega kolli til hennar og gekk út af deildinni.
Hann mætti Mark Lowell í stiganum við kvenna-
deildina. Þeir skiptust á nokkrum orðum og þegar Mark
sneri sér til að halda áfram niður stigann, sagði hann
stuttlega: —Ertu orðinn góður til heilsunnar aftur,
Harwey?
—Já, þakka þér fyrir.
Mark hélt áfram niður stigann og brosti - niður í
fordyrið. Þegar hann kom fyrir hornið, nam hann snögg-
lega staðar. Tvær manneskjur við útidyrnar vöktu
athygli hans. Kona í hvítum læknaslopp og karlmaður.
Mark hélt áfram. ' Myra heyrði fótatak hans og
sneri sér við. Andlit hennar Ijómaði, þegar hún sá hann,
en þar sem hún hafði brosað til mannsins, sem hún var
að tala við, skildi Mark ekki, að brosið var ætlað honum.
—Gott kvöld, Taylor, sagði hann stuttlega. —Hverju
má þakka ánægjuna af heimsókn yðar?
Brenf brosti. Honum fannst hann einkennilega ánægður
og hamingjusamur, já það var einkennilegt, því til-
hugsunin um viðbrögð Venetiu, þegar hann segði henni
frá áætlunum sinum, var sannarlega ekki skemmtileg.
Hann þekkti hana svo vel, að hann vissi, að henni mundi
ekki geðjast að því. Ef hann gæti talið hana á að giftast
sér strax og nota vinnustofuna sem heimili, yrði allt í
lagi, en hann efaðist um, að hún myndi vilja vera á
heimili með veikum, gömlum manni.
Hann uppgötvaði, að tilhugsunin um að hjálpa gamla
kennaranum sínum, veitti honum f riðartilf inningu. Var
það svona, sem manni leið, þegar maður gerði skyldu
sina? Myndi tilfinningin verða þarna áfram, ef Venetia
yrði andvíg áætluninni?
En hvað sem yrði, myndi hann ekki - gæti ekki - dregið
sig íhlénú. Hann varóþolinmóður eftir að finna hentuga
vinnustofu, sem hann gæti tekið á leigu og flutt í með
Símoni, um leið og hann væri nógu frískur til að út-
skrifast af sjúkrahúsinu. Það var það, sem þau Myra
voru að tala um þessa stundina.
—Ég skal sjá um, að hann verði útskrifaður um leið og
hægt er, eftir að búið er að taka af honum gipsið, lofaði
hún. — Það er ekkert því til f yrirstöðu, þegar við vitum,
að honum mun líða vel. O, Brent, ég get ekki sagt nóg
um, hvað mér finnst þetta góð hugmynd. Þú gætir ekki
gert neitt betra fyrir hann.
—Ég gæti ekki gert minna, áttu við, svaraði Brent lágt.
— Gleymdu ekki, hvað þú sagðir, kvöldið góða.
öskrandi hópur þ
Nomad-manna
ræðst með látum
að Geira
og Ronal!
En þeir ætla ekki
að gera okkur það
auðvelt!
Fimmtudagur
6. maí
7.00 Morgunútvarp Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og
forustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Guðrún Birna Hannes
dóttir heldur áfram sögunni
„Stóru gæsinni og litlu hvitu
öndinni” eftir Meindert De-
Jong (4). Tilkynningar kl.
9.30. Þingfréttir kl. 9.45.
Létt lög milli atriða. Við sjó-
inn kl. 10.25: Ingólfur
Stefánsson ræðir við Jón
Hafsteinsson um svartoliu-
notkun i fiskiskipum.
Morguntónleikar kl. 11.00:
Ruggiero Ricci og Sinfóniu-
hljómsveit Lundúna leika
Carmen-fantasiu fyrir fiðlu
os hliómsveit op. 25 eftir
Bizet, Pierino Gamba stj./
Hljómsv. Tónlistarháskól-
ans i Paris leikur „Danzas
Fantásticas” eftir Turina,
Rafael Fruhbeck de Burgos
stj
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. A frívaktinni
Margrét Guðmundsdóttir
kynnir óskalög sjómanna.
14.30 Miðdegissagan: „Þess
bera menn sár” eftir Guð-
rúnu Lárusdóttur Olga
Sigurðardóttir les sögulok
15.00 • Miðdegistónleikar
Dvorák-kvartettinn leikur
Strengjakvartett nr. 152
„Kýpurviðartréð” eftir
Antonin Dvorák. Jan Pana-
eka, Josef Suk og Josef
Chuchro leika Trió i a-moll
fyrir pianó, fiðlu og selló op.
50 eftir Pjotr Tsjaikovský.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir). Tón-
leikar.
16.40 Litli barnatiminn Sigrún
Björnsdóttir stjórnar.
17.00 Tónleikar.
17.30 Mannlif I mótun Sæ-
mundur G. Jóhannesson rit-
stjóri á Akureyri rekur
minningar sinar frá
kennaraskólaárunum i
Reykjavik (2).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Frá alþjóðlcgri barna- og
unglingabókasýningu i Bo-
logne Gunnvör Braga
Sigurðardóttir flytur erindi
20.00 Samleikur i útvarpssal
Manuela Wiesler og Snorri
Birgisson leika á flautu og
pianó „Xanties” eftir Atla
Heimi Sveinsson. Hiljóðritun
frá samkeppni ungra hljóð-
færaleikara frá Norður-
löndum i Helsinki nýlega,
þar sem flytjendur hlutu
fyrstu verðlaun.
Höfundur flytur formálsorð.
20.20 Leikrit: „Tinbrestir”
eftir Gunter Eich Þýðandi
og leikstjóri: Briet Héðins-
dóttir. Persónur og leikend-
ur: Manuel Rubió: Kjartan
Ragnarsson. Calvo: Róbert
Arnfinnsson. Nicolas
Valera: Sigurður Skúlason.
Salinas: Sigmundur örn
Arngrimsson. Jaques: Þor-
steinn ö. Stephensen.
Konsúll Boliviumanna i
Paris: Ævar R. Kvaran.
Eigandi næturklúbbsins
„Au Raisin Bleu”: Flosi
Ólafsson. Frú Rubió:
Kristin Anna Þórarinsdótt-
ir. Aðrir leikendur: Emilia
Jónasdóttir, Margrét Guð-
mundsdóttir, Jóhanna
Norðfjörð, Margrét Helga
Jóhannsdóttir og Helga
Stephensen.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Sá svarti senuþjófur”,
ævisaga llaralds Björns-
sonarHöfundurinn, Njörður
P. Njarðvik, les (18).
22.40 Pianókonsert nr. 2 I B-
dúr op. 83 eftir Brahms
Emile Gilels og Fil-
harmoniusveit Berlinar
leika, Eugene Jochum
stjórnar.
23.30 Fréttir. Dagskrárlok.