Tíminn - 01.06.1976, Blaðsíða 6

6
TÍMINN
Þriðjudagur 1. jiinl 1976.
„Góðir
grannar
gulli
betri"
segir Búi Guðmundsson, bóndi
ó AAyrkórbakka í Hörgórdal
þá eru göngur, upptaka garö-
ávaxta, viö setium afuröir
okkar á markaö og viöum aö
okkur ýmsum nauösynjum til
vetrarins.
Ég vil I framhaldi af þessu
koma þvl aö hér, aö mér finnst -
aö skólarnir taki unglingana
alltof snemma til sin á haustin
og sleppi þeim of seint á vorin.
Þaö er einmitt sá timi sem
mesta þörfin er fyrir þau i sveit-
inni. Ég álit aö börnin og ung-
lingarnir læri þaö mikiö af þvi
aö vinna i tengslum viö sjálfa
náttúruna, aö þaö vegi fyllilega
upp á móti þvl þótt nokkrum
skólavikum sé fórnaö.
— Hvaö er þér efst I huga
eftir tæpl. 40 ára biisetu hér i
dalnum?
— Þaö er nti æöi margt san
leitar á hugann. Hér i
Hörgárdal hef ég aliö allan
minn aldur, mér þykir vænt um
sveitina mina og vildi hvergi
frekar vera. Ég minnist þó sér-
staklega hve heppinn ég yfirleitt
hef veriö meö nágranna, þvi
góöir grannar eru ómetanlegir.
Samheldni og samstaöa fólksins
hér f sveitinni hefur aö minum
dómi veriö alveg einstök. Hafi
einhver þurftá hjálp eöa aöstoö
aö halda, hafa ætiö margar
hjálpsamar hendur veriö út-
réttar til aöstoöar.
Ég get heldur ekki látiö þess
ógetiö, aö ég bar gæfu til aö
kvænast alveg ágætiskonu og á
meö henni heilbrigö börn. Ég
get þvi ekki annaö sagt, en aö
gæfan hafi reynzt mér hliöholl.
— Þaö má ekki skilja svo viö
þetta efni aö ekki sé minnst á
aöaltómstundagaman Búa
bónda, þ.e.a.s. skákina.
Hann læröi aö tefla á unga
aldri og varö fljótlega snjall
skákmaöur. Synir hans þeir,
Armann, Guömundur og Rúnar
eru allir mjög góöir skákmenn,
og ósjaldan hafa þeir feögar
allir teflt fyrir hönd umf.
Skriöuhrepps, og fariö þar meö
sigur af hólmi. Þeir bræöur hafa
allir teflt á landsmótum UMFl
fyrir Eyfiröinga, og staöiö sig
vel, og hefur Guömundur einnig
bæöi oröiö Akureyrar og
Noröurlandsmeistari i skák.
Þaö má telja nokkuö öruggt,
aö komi gestur aö Myrkárbakka
ogkunnihannaötefla, muni Búi
fljótlega stilla upp taflboröi, og
heyja siöan keppni viö gest-
komanda i þeirri iþrótt sem
honum er kærust.
Myrkárbakki I Hörgárdal — Tlmamyndir: K.S.
Búi Guömundsson og Ardis Armannsdóttir
— Auövitaö hefur afkoman
breytzttil batnaöar, og var ekki
vanþörf þar á. En þar sem allur
tilkostnaöur hefur vaxiö alveg
gifurlega hin siöari ár, t.d. á
fóöurbæti, áburöi og ýmsum
rekstrarvörum, held ég aö
bændur geri ekki nema rétt aö
halda i horfinu gagnvart
dýrtiöinni, þó svo aö búin
stækki.
— Hver er annasamasti árs-
timinn hér hjá þér?
— Tvimælalauster annasam-
asti tkn inn hjá mér og þeim sem
eru aöallega meö sauöfjár-
búskap maimánuöur. Þá er
sauöburöurinn i fullum gangi,
og eins og ég hef áöur getiö eru
þá oft æöi miklar vökur, og á
sumum bæjum er t.d. alveg
vakaö yfir fénu. Einnig eru þaö
þessi árvissu vorverk, svo sem
viö áburöarflutninga, áburöar-
dreifingu, viöhald á giröingum
húsum og fl. og fl. tíminn frá
miöjum september og fram i
miöjan október þ.e.a.s. i slátur-
tiöinni er líka mjög annasamur,
KS-Akureyri — A bænum
Myrkárbakka I Hörgárdal, býr
Búi Guömundsson ásamt eigin-
konu sinni Ardlsi Armanns-
dóttur og i sambýli viö Armann
elzta son sinn og öldu unnustu *
hans. Þeim Búa og Ardlsi var
alls átta barna auöiö, en nú eru
þau öll flutt úr fööurhúsum
nema Armann og yngsta dótt-
irin Hildur. Myrkárbakki hét I
fyrstu Bústaöir, en meö bréfi
frá örnefnanefnd um 1950 til
sýslumanns Eyfiröinga var Búa
bónda skipaö aö breyta nafni
bæjarins, ella kæmu sektir.
Bóndi sá því sitt óvænna og var
nafni bæjarins breytt tii sam-
ræmis viöóskir yfirvalda. Hefur
þessi nafnabreyting haft margs
konar óþægindi I för meö sér
fyrir ábúendur jaröarinnar.
Fréttamaöur var á ferö I
Hörgárdal fyrir skemmstu og
hitti þá aö máli Búa
Guömundsson, en hann var þá
önnum kafinn viövorverkin.
— Hvaö lengi hefur þú búiö
hér á Myrkárbakka?
— Viö hjónin byggöum hér
nýbýli 1938. Hingaö flutti ég frá
bænum Ásgeröarstööum, sem
er hér framar i dalnum en þar
er ég fæddur og uppalinn. Ardis
konan min er aftur á móti frá
Myrká, sem er næsti bær hér
fyrir utan.
Hins vegar er vinnutiminn oft
á tlöum ekkert styttri en áöur
var, og t.d. yfir sauöburöinn
vakir fólk iöulega meirihlutann
úr sólarhringnum yfir lamb-
ánum, ekki sizt ef illa viörar.
Heyskaparhættir hafa og
breytzt glfurlega mikiö. Nú eru
nýtizku dráttarvélar, hey-
blásarar, þurrkarar og alls kyns
heyvinnuvélar á svo til hverjum
sveitabæ, og augljóslega létta
þessi tæki mönnum störfin.
En þrátt fyrir alla þessa
auknu tækni og vélvæöingu,
dreg ég stórlega I efa aö sveita-
fólkiö sé nokkuö hamingju-
samara, en þaö var þegar þaö
notaöi gömlu amboöin sin viö
heyskapinn og feröaöist á milli
bæja á góöum hestum I staö
nýtlzku blla eins og gert er i
dag.
— Hvaö meö afkomu bænda i
dag, er hún ekki mun betri en
áöur var meö stórfelldri
stækkun búanna?
A fyrstu búskaparárum okkar
hér var búskapurinn heldur
smár I sniöum. Viö vorum meö
þetta 80-90 kindur, 2-3 kýr og
nokkra hesta. Margir sveit-
ungar minir löttu mig heldur til
aö hefja hér búskap, þar sem
hér væri svo slæmt ræktarland
og heldur óbúsældarlegt.
Ég þykist nú eftir tæplega 40
ára dvöl hér, heldur betur hafa
hnekkt þeim fordómum aö hér
væri óbúandi. Því aö i dag erum
viö meö 300 kindur, um 30 naut-
gripi og 15 hross og gefur jöröin
nú af sér nálægt 1500 hesta af
tööu.
— Nú hefur þú lifaö timana -
tvenna, Búi, þ.e.a.s. byrjaöir
þinn búskap meö handverk-
færum aö mestu aöa öllu leyti,
en I dag öll þessi vélvæöing.
Hvaö viltu segja um þaö?
— Já, því er ekki aö neita aö
þetta eru stórkostlegar
breytingar, frá þvi aö ég hóf
búskap og eins og búskapar-
hættir eru i dag. Hér höfum viö
reynt aö færa okkur I nyt alla
þessa miklu véltækni eins og
kostur hefur veriö á, og óllkt
léttara er aö vinna meö öllum
þessum stórvirku tækjum,
heldur en aö beita aöeins hand-
afli einu saman.