Tíminn - 02.10.1976, Qupperneq 7

Laugardagur 2. október 1976
TiMlNN
7
(Jtgefandi Framsóknarflokkurinn.
Framkvæmdastjóri: Kristinn Finnbogason. Hitstjórar:
Þórarinn Þórarinsson (ábm.) og Jón Helgason. Ritstjórn-
arfulltrúi: Freysteinn Jóhannsson. Auglýsingastjóri:
Steimgrimur Gislason. Ritstjórnarskrifstofur f Edduhús-
inu viö Lindargötu, simar 18300 —'18306. Skrifstofur í<
Aöalstræti 7, simi 26500 — afgreiöslusimi 12323 — aug-
lýsingasimi 19523. Verö I lausasölu kr. 50.00. Aftkriftalf-
< gjald kr. 1000.00 á mánuöi. Blaöaprent h.L
Brottrekstrarkrafa
Þjóðviljans
Það er engu likara en að nokkurs konar æði hafi
gripið ritstjóra Þjóðviljans siðan skattamál Lúð-
viks Jósepssonar komst á dagskrá. Ljósasta dæm-
ið um þetta eru furðuskrif þeirra um húsakaup
Halldórs E. Sigurðssonar landbúnaðarráðherra og
krafa þeirra til Geirs Hallgrimssonar um, að hann
viki Halldóri úr ráðherraembætti sökum þeirra.
Um þessa kröfu þeirra Þjóðviljamanna er það
að segja, að hún leikur þá sjálfa grálegast, og svo
aðra leiðtoga Alþýðubandalagsins. Það eru nú
liðin um þrjú ár siðan Halldór E. Sigurðsson keypti
umrætt hús af Álfélaginu. Þá sat vinstri stjórnin
að völdum og var ráðherrum Alþýðubandalags-
ins að sjálfsögðu vel kunnugt um þessi húsakaup.
Ekki er kunnugt um, að þeir hafi þá hreyft neinum
athugasemdum. Nokkru fyrir þingkosningarnar
1974 hóf Morgunblaðið að deila á þessi húsakaup.
Halldór E. Sigurðsson gerði þá itarlega grein fyrir
þeim og féllu árásir Mbl. niður eftir það. önnur
blöð tóku þá ekkert undir þessar árásir. Alveg sér-
staklega þagði Þjóðviljinn vandlega. Þó notaði
hann flest tækifæri þá sem endranær til að deila á
Framsóknarmenn. Eftir kosningarnar sátu þeir
Lúðvik Jósepsson og Magnús Kjartansson sem
fastast við hlið Halldórs E. Sigurðssonar i vinstri
stjórninni og minntust siður en svo á húsakaup
hans.
En þetta er ekki öll sagan. Eftir að vinstri
stjórnin féll og núverandi stjórn kom til valda,
hefur álmálið svonefnda oft borið á góma á
alþingi. M.a. á siðasta þingi, þegar til umræðu var
nýr samningur um hækkun á þvi verði, sem Ál-
bræðslan greiðir fyrir raforkuna. Talsmenn
Alþýðubandalagsins létu þá verulega til sin taka
og deildu á nýja samninginn. í þeim umræðum
minntust þeir þó aldrei á Halldór E. Sigurðsson i
sambandi við nýja samninginn eða húsakaup
hans. Ástæðan var einfaldlega sú, að Vilborg
Harðardóttir, Jónas Arnason, Lúðvik Jósepsson,
Ragnar Arnalds og aðrir talsmenn Alþýðubanda-
lagsins vissu vel, að Halldór E. Sigurðsson hafði
ekkert nálægt þessum málum komið, þvi að samn-
ingarnir hofðu verið á vegum iðnaðarráðherra og
fulltrúa hans. Þessir talsmenn Alþýðubandalags-
ins vissu vel, að húsakaup Halldórs E. Sigurðsson-
ar höfðu engu breytt um afstöðu hans til Álfélags-
ins og þvi var óeðlilegt að draga þau inn i umræð-
urnar.
Þetta vissu ritstjórar Þjóðviljans lika vel. í þau
þrjú ár, sem eru liðin siðan umrædd húsakaup
gerðust, hefur Þjóðviljinn ekki minnzt á þau einu
orði fyrr en nú fyrir nokkrum dögum, eftir að
blaðamaður hjá Dagblaðinu hafði rifjað upp meira
en tveggja ára skrif Mbl. um húsakaupin, og
skattamál Lúðviks var komið á dagskrá. Þá risa
ritstjórar Þjóðviljans upp með þessum mikla
bægslagangi og heimta Halldór E. Sigurðsson rek-
inn úr embætti!
Slikt uppþot tekur vitanlega enginn alvarlega,
ekki einu sinni ritstjórar Þjóðviljans sjálfir. Þetta
er hins vegar glögg visbending um það uppnám,
sem skattamál Lúðviks Jósepssonar hefur valdið i
herbúðum Alþýðubandalagsins.
Þ.Þ.
ERLENT YFIRLIT
En þeir hafa litla trú á ráðstöfunum hans
Frökkum
Barre vel
fellur
í geð
Barre og Chirac viö stjórnarskiptin
HINN 22. f.m. flutti hinn nýi
forsætisráöherra Frakklands,
Raymond Barre, sjónvarpsá-
varp, þar sem hann geröi
grein fyrir ráöstöfunum, sem
stjórn hans hyggst gera til aö
ná taumhaldi á veröbólgunni á
þessu ári og þvi næsta. Sam-
kvæmt skoöanakönnun, sem
Le Figaro lét gera skömmu
siöar, geöjaöist meirihluta
áhorfenda, eöa um 58%, vel aö
honum persónulega og fannst
hann traustvekjandi og jafn-
vel minna á Pompidou, þegar
hann var upp á sitt bezta. Hins
vegar létu menn i ljós minni
trú á fyrirhugaöar efnahags-
aðgerðir hans. Um 55%
þeirra, sem spurðir voru,
efuöustum, aö hann heföi getu
og aðstööu til aö reisa fjárhag
Frakklands viö, og 54% töldu
litlar likur á þvi, að fyrir-
hugaöar efnahagsaögeröir
hans myndu heppnast.
RAYMOND BARRE tók viö
stjórnartaumum i lok ágúst-
mánaðar eftir aö Chirac, leiö-
togi Gaullista, haföi beðizt
lausnar. Um nokkurt skeiö
hafði sá orðrómur veriö á
kreiki, aö þeim Chirac for-
sætisráöherra og Giscard for-
seta kæmi oröiö illa saman.
Báðir höföu miklar áhyggjur
af veröbólgunni, sem var um
12% á ársgrundvelli, enda
ýmsir efnahagssérfræðingar
farnir aö tala um Frakkland
sem álika f járhagslegan
sjúkling og Bretland og ttaliu.
Báöum var þeim Chirac og
Giscard ljóst aö gripa þurfti til
róttækra ráöstafana. Chirac
vildi bregöast þannig viö, aö
fljótlega yröi efnt tilþingkosn-
inga, þvi aö ástandiö myndi
halda áfram að versna og
verða vatn á myllu vinstri
flokkanna, ef kosningar
drægjust til vorsins 1978, en
kjörtimabilinu lýkur þá. Gis-
card vildi hins vegar reyna aö
gera ráöstafanir, sem gætu
styrkt stjórnarflokkana i
héraösstjornarkosningunum,
sem fara fram næsta vor, og
svo aftur i þingkosningunum
1978. Niöurstaöan varö þvi sú,
að Chirac baöst lausnar, en
Giscard fól Barre stjórnar-
myndun. Barre er utanflokka-
maður, en var náinn ráöu-
nautur þeirra de Gaulle og
Pompidou. Það þykir visbend-
ing um, aö Giscard ætli sjálfur
að ráöa mestu um stjórnar-
stefnuna, aö hann fól utan-
flokkamanni aö mynda stjórn-
ina. Hin nýja stjórn er eins
konar sambræöslustjórn
manna úr Lýöveldisflokki Gis-
cards, flokki Gaullista og
þeim samtökum miöflokka-
manna, sem styöja Giscard.
Hlutur Gaullista er þó öllu
minni en áöur. Reiknaö er
meö, aö Gaullistar styöji
stjórnina á þingi, en þeir
munu sennilega veröa tregari
I stuðningi en áöur. Þingflokk-
Kaymond Barre
ur þeirra er fjölmennastur.
Alls eiga 490 þingmenn sæti á
franska þinginu. Þar af eru
Gaullistar 193, en aðrir stuön-
ingsflokkaY st jórnarinnar
hafa 120 þingmenn samanlagt.
Raymond Barre er 52 ára
gamall, fæddur 12. april 1924.
Hann er fæddur og uppalinn á
eynni La Reunion, þar sem
faðir hans var embættismað-
ur. Að loknu háskólanámi i
Paris, þar sem hann lagði
stund á lög, félagsfræöi og
hagfræði, varö hann prófessor
við háskólann I Caen i Nor-
mandi, en siöar viö Sorbonne-
háskólann. Hann skrifaði þá
nokkrar bækur i kennslugrein-
um sinum, sem hafa veriö
mikiö notaöar síöan. A árun-
um 1967-1973 var hann fulltrúi
Frakka i stjórnarnefnd Efna-
hagsbandalagsins. Hann er
eindreginn stuöningsmaöur
bandalagsins, en telur þó
heppilegast, aö þaö fái aö þró-
ast i áföngum. Þá hefur hann
oft veriö gagnrýninn á fjár-
málastefnu Bandarlkjanna.
Hann varð fyrst ráöherra i
janúar i ár, þegar hann tók viö
ráöuneyti utanrikisviöskipta.
HAFI menn átt von á, að
Barre bæri fram efnahagstil-
lögur, sem væru eitthvaö nýj-
ar af nálinni, er ekki óeölilegt,
þótt þeir hafi oröið fyrir von-
'brigöum.Þar er vissulega ekki
að finna neitt nýtt, heldur
safnað saman ýmsum hefö-
bundnum úrræöum. Aöaltil-
laga hans er verðstöðvun til
áramóta, en siöan veröi stefnt
að þvi, aö verölag hækki ekki
meira en 6,5% á næsta ári.
Laun eiga heldur ekki að
mega hækka meira, þannig að
kaupgeta láglaunastétta hald-
ist óbreytt. Láglaunafólk á aö
fá fullar dýrtiðarbætur, en
fólk meö meöallaun hálfar
bætur og hálaunamenn engar.
Söluskattur á að lækka á ýms-
um neyzluvörum, þó ekki
matvörum, en tekjuskattur á
að hækka á hærri tekjum. Þá
verða skattar hækkaöir á
ýmsum skemmtigreinum,
sem aðeins hálaunamenn
njóta, t.d. á skemmtisnekkj-
um, einkaflugvélum, veiði-
löndum, veöhlaupahestum,
golfklúbbum o.s.frv. Skattar á
bilum hækka. Þá munu
sjúkratryggingar hækka.
Þannig eru tillögur Barre eins
konar samtiningur, en megin-
hugsun er sú, aö stefnt veröi
aö þvi aö stööva veröbólguna
aöallega á kostnað þeirra,
sem betur mega.
Af hálfu kommúnista og
vinstri manna hefur þegar
veriö boöaö öflugt viönám
gegn tillögunum, m.a. eins
dags verkfall i mótmælaskyni.
Þó fara Sósialdemókratar sér
frekar hægt. Þeir standa nú
bezt allra flokka i skoöana-
könnunum og vilja ekki veikja
aðstöðu sina fyrir he'raös-
stjórnarkosningarnar næsta
vor. Hættan getur veriö sú, aö
þaö veröi vatn á myllu
stjórnarinnar, ef hægt er aö
kenna stjórnarandstöðunni
um, aö aögerðirnar hafi mis-
heppnazt vegna andstööu
hennar. Bezt væri fyrir hana,
aö þær misheppnuöust, án
þess aö hægt væri aö kenna
henni um. Þvi má búast viö,
aö tefld veröi mikil og flókin
skák á stjórnmálasviöi Frakk-
lands næstu mánuöina.
Þ.Þ.