Fréttablaðið - 22.07.2006, Side 20

22. júlí 2006 LAUGARDAGUR20
Postulín, glös og hnífapör
– fyrir brúðhjón og betri veitingahús
R
V
62
10
Opn
una
rtím
i
í ve
rslu
n RV
:
Mán
udag
a til
föstu
daga

frá k
l. 8:0
0 til
18:0
0
Laug
arda
ga f
rá
kl. 1
0:00
til 1
4:00
Í Dagbók Þráins Bertels-
sonar er fjallað um
félagslyndi, pólitík,
samræðulist og rabar-
bara og rjóma að hætti
Færeyinga. Einnig er
minnst á norska
hefndaraðgerð, léns-
greifa, kjúklingavængi í
hveitilími, gírugar
peningaplokksstofnanir
og einhæfa veðurspá.
■ LAUGARDAGUR, 15. JÚLÍ
UM SAMRÆÐULISTINA
Ég er svo lánsamur að þekkja
nokkrar félagslyndar konur sem
alltaf öðru hverju hóa saman
afburða skemmtilegu fólki í sam-
kvæmi og stundum bjóða þær mér
líka. Það var því tilhlökkunarefni
að fá upphringingu frá Möggu
Björns vinkonu sem bauð okkur
Sólveigu að koma í kvöld og hitta
gott fólk og borða góðan mat.
Þetta var afskaplega skemmti-
legt og vel lukkað kvöld. Ég stend
enn á blístri: fór ógætilega í dásam-
legan eftirrétt sem var samansett-
ur úr rabarbara og rjóma að hætti
Færeyinga, samkvæmt fornri ættar-
uppskrift frá Kirkjubæ.
Hér á árum áður var reynt að
forða konum og börnum í björgun-
arbátana um leið og við Magga
byrjuðum að tala um pólitík. Svo
hafa árin liðið og tímarnir breyt-
ast. Margrét hefur náð pólitískum
þroska meðan ég stend áttavilltur
á miðjunni. Reyndar var hún að
skrifa tímamótagrein í Moggann
um að það væri óskynsamlegt hjá
Samfylkingunni að útiloka sam-
starf við Sjálfstæðisflokkinn.
Ekkert skil ég í Samfylking-
unni að hafa ekki gert Margréti að
formanni fyrir löngu, þótt ennþá
skynsamlegra væri að gera hana
að forseta lýðveldisins um leið og
það starf losnar.
Það var margt spjallað í þessu
ágæta samkvæmi og sem betur
fer minnst um pólitík. Fátt er
skemmtilegra en samræðulist, og
það gestrisna fólk sem gætir þess
að hún verði ekki útdauð í landinu
á heiður skilinn.
■ SUNNUDAGUR, 16. JÚLÍ
NORSK HEFND
Alveg er það yfirgengilegt hvað
getur gerst suður í Miðjarð-
arhafsbotnum og meira
að segja án þátt-
töku þeirra Dav-
íðs og Hall-
dórs. Nú eru
Ísraels-
menn
farnir að
bomb-
ardera
Beirút
og
segj-
ast
vera
að
svæla út félaga í Hisbollah-sam-
tökunum.
Það er kannski ekki á öðru von
en að þeim þyki það eðlilegt og
sjálfsagt að fara með hernaði inn í
önnur lönd úr því að Bandaríkja-
mönnum og einkavinum þeirra
þykir svoleiðis villimennska góð
latína.
Hvergi í heiminum er óhætt að
tala íslensku lengur án þess að
eiga það á hættu að einhver skilji
hvað maður segir. Íslendingar eru
alls staðar, og auðvitað eru Íslend-
ingar í Beirút, og auðvitað stendur
það upp á sendiherraþvöguna í
utanríkisráðuneytinu að sjá um að
forða okkar fólki af þessum hættu-
slóðum.
Alla vega virðist einhver í utan-
ríkisráðuneytinu hafa slegið á
þráðinn til Noregs og farið fram á
að Íslendingarnir fengju að fljóta
með í rútu sem Norsarar voru
búnir að panta handa sínum mönn-
um á átakasvæðinu. En þegar til
átti að taka vildu Norðmennirnir
ekki hleypa Íslendingum upp í rút-
una og skildu þá eftir á víðavangi.
Þetta er hugsanlega mér að
kenna. Fyrir nokkrum árum
vorum við Sólveig á ferðalagi í
Noregi þar sem járnbrautarlest
bilaði. Við biðum lengi dags eftir
að rútur kæmu að sækja okkur.
Um síðir birtist aðeins ein rúta.
Mér kom það nokkuð á óvart að
Norðmenn skyldu leggja að jöfnu
flutningsgetu eins langferðabíls
og einnar járnbrautarlestar.
Ég var orðinn leiður á biðinni
og gekk því rösklega fram í að
tryggja mér og fjölskyldu minni
sæti í rútunni. Hugsanlega hefur
einhver úr hópi þeirra stranda-
glópa sem góndu á eftir mér í rút-
unni um sólarlagsbil í norsku
skógarrjóðri verið meðal þeirra
sem vörnuðu Íslendingum inn-
göngu í flóttabílinn í Beirút.
Það getur verið erfitt að átta
sig á orsakasamhengi hlutanna.
■ MÁNUDAGUR, 17. JÚLÍ
SÍÐASTI LÉNSGREIFINN
Fórum með Mettu vinkonu í
óvissuferð. Hún býr í Danmörku,
á sömu slóðum og Ljóti andarung-
inn og Dátinn og Nornin með eld-
færin og Hundurinn sem var með
augu á stærð við Sívalaturn, og er
landseti Moltkes greifa sem býr á
góssinu Bregentved, þar sem
ævintýramaðurinn H. C. Ander-
sen var tíður gestur. Metta er vön
að koma með sumarveðrið með
sér til Íslands og það brást heldur
ekki í dag.
Af hennar heimaslóðum er það
að frétta að gamli greifinn er and-
aður í hárri elli. Hann mun hafa
verið síðasti léns- greifi í
Danmörku - ég er nú
samt ekki alveg
klár á því
hvað felst í því
að vera léns-
greifi - en
Kristján Molt-
ke sonur hans er
tekinn við góssinu
og er bara venju-
legur greifi og kon-
unglegur jagarameist-
ari og Metta hefur
ekkert upp á hann að
klaga.
Að þessu sinni
ókum við Hvalfjörð-
inn og fórum í laut-
arferð í námunda við
Brynjudalsá og gætt-
um þess vel að
styggja ekki laxfiska
frá veiðimönnum
sem voru að athafna
sig ofar í ánni.
Svo skoðuðum
við Landnáms- og Egils-
sögusýningu á Land-
námssetrinu í Borgarfirði og
snæddum svo prýðilegan kvöld-
verð á Hótel Glym inni í Hvalfirði
hjá þeim dugnaðarhjónum Hans-
ínu og Jóni.
Þar kostar þríréttaður kvöld-
verður 4500
kall sem hlýt-
ur að teljast
vel sam-
keppnisfært
við eitur-
brasið á
gömlu þjóð-
vegasjopp-
unum.
Hvenær
skyldu veit-
ingamenn
við þjóðveg-
inn fatta að
veitingar á
borð við
djúpsteikta
kjúklinga-
vængi í
hveitilími, moðsoðnar pylsur og
hamborgara eru veitingar frá öld-
inni sem leið? Nútímafólk borðar
góðan og hollan mat og vill fá hann
á skikkanlegu verði - annars tekur
það bara með sér nesti.
Það var þetta með „léns-
greifa“. Mig
minnir að
lénsgreif-
ar hafi
þeir verið
sem fengu
aðalstign og
kóngsjarðir að
léni - en ekki til eignar.
En þetta skilgreiningar-
vandamál hefur aldrei komið
upp í minni fjölskyldu.
■ ÞRIÐJUDAGUR, 18. JÚLÍ
SÍFELLT PENINGAPLOKK
Ýmislegt snatt og útréttingar svo
að ég geti með góðri samvisku
brugðið mér af bæ næsta hálfa
mánuðinn.
Reyndar hefur alnetið einfald-
að ýmsa hluti. Maður getur kom-
ist í netbankann og gengið frá
ýmsum málum hvar sem maður
er niðurkominn í veröldinni. Það
telst sennilega til framfara.
Samt finnst mér að bönkunum
hafi ekki farið fram að öllu
leyti.
Hér í eina tíð var allt
krökkt af starfsfólki í
bönkum sem annaðist
hina og
þessa fyrir-
greiðslu
fyrir við-
skiptavini og
tók ekki krónu
fyrir. Núna
getur maður
sjálfur annast
öll einfaldari
viðskipti - og er
jafnframt lát-
inn borga
bankanum
þjónustu-
gjöld fyrir
færslur
sem maður framkvæmir sjálfur.
Maður er meira að segja látinn
borga þóknun fyrir að sækja sína
eigin peninga inn á sinn eigin
reikning.
Öll lán sem bankar veita
almenningi eru verðtryggð. En
allir innlánsreikningar sem ég hef
heyrt um eru
óverðtryggðir
- eða háðir ein-
hverjum
furðulegum og
óaðgengileg-
um skilyrðum,
binditíma eða
því um líku.
Ég er orð-
inn hundleiður
á þessu sífellda
peningaplokki.
Greiðslukort
nota ég ekki
nema í neyðar-
tilvikum, því
að enn í dag er
manni þó heim-
ilt að borga
með reiðufé án þess að greiða eitt-
hvert sérstakt gjald fyrir að nota
seðla, en fyrir það eitt að nota
greiðslukort er maður rukkaður
um þjónustugjald í hvert einasta
sinn sem maður dregur það upp úr
vasanum.
Það eru sennilega fleiri en ég
orðnir pirraðir á þessu endalausa
plokki og ágengni og sá dagur mun
koma að það verði talið stórfurðu-
legt hversu langt við leyfðum
þessum gírugu peningamaskínum
að seilast inn í líf okkar.
Með undirgefni okkar hefur
orðið „plokkfiskur“ fengið alveg
nýja merkingu: við erum plokk-
fiskar peningastofnana.
■ MIÐVIKUDAGUR, 19. JÚLÍ
GÓÐ VEÐURSPÁ
Fór austur á Rangárvelli með Óla
vini mínum að huga að mannlífi og
hrossum - hvort tveggja í miklum
blóma.
Í fyrramálið hefst svo sólbaðs-
ferðin til Mallorca með barna-
börnin.
Veðurspá fyrir fimmtudag og
föstudag: 27°C hiti og sólskin.
Veðurspá fyrir helgina: 27°C
hiti og sólskin.
Veðurspá fyrir næstu viku til
föstudags: 27°C hiti og sólskin.
Sjávarhiti: 26°C.
Það þykir sennilega ekki gáfu-
legt að tala mikið um veðrið þarna
suður frá.
Plokkfiskar og peningamaskínur
Kæra
Dagbók
Þráinn Bertelsson skrifar