Tíminn - 02.04.1978, Page 22

22
Sunnudagur 2. apríl 1978
„ANDLIT” ÍSLANDS E
Nú um allnokkur undan-
'farin ár hafa Islendingar i si-
vaxandi mæli hugað að um-
hverfismálum. Fjölmiðlar hafa
fjallað um mengun og mengun-
arvalda i fréttum og öðrum
þáttum sfnum, ráðamenn hafa
tónað misvitrar skoðanir sinar
og þulið missannar staðreyndir
um „stööu islenzkrar mengun-
ar” (þ.e. mengun á Islandi) og
sumir þeirra að þvi er virðist ,
rekið fast eftir þvi að við verð-
um sem minnstir eftirbátar
annarra iðnvæddra þjóða i þeim
efnum.
Við athugun hefur komið i ljós
að tegundir og flokkar mengun-
ar eru nær óteljandi. Allt frá
stóriðjumengun, sem allt vill
drepa, til jökuláramengunar,
sem einn af okkar fremstu
mengunarsérfræðingum er nv-
búinn að uppgötva. Hafa þær,
hver um sig, fengið sina af-
greiðslu, sinar umræður og fjöl-
miðlaumfjöllun, en þvi miður
litið þar fram yfir. Þykir sum-
um þar vera eitt skýrasta dæmi
þess hve ráðamenn hafa sterka
tilhneigingu til aðhafa munninn
opinn, augu og eyru lokuð.
Þó er til hérlend stofnun sem
ræðir mengunarmál i fullri al-
vöruán þess að nota vandamál
þetta einvörðungu til þess að
auglýsa eigin vizku og ágæti,
með þann ásetning að fá úr
þeim þáttum bætt, er hana
snerta. Þessi stofnun er Ferða-
málaráð, sem undanfarin ár
hefur i æ rikari máli beint spj<5t-
um sinum að mengun umhverfis
okkar, einkum, sem eðli stofn-
unarinnar felur i sér, að þvi
leyti er snertir ferðamenn og
ferðamál. Ferðamálaráð hefur
beitt fyrir sig aðgerðum þar
sem hennar eigið starfssvið hef-
ur heimilað, gagnrýni þar sem
aðrir hafa aðstöðu til umbóta.
Með þvi hefur miklu verið áork-
að nú þegar, þótt viða skorti enn
á, jafnvel þar sem mestra úr-
bóta er þörf.
Eitt af þeim a’triðum, sem
Ferðamálaráð hefur gagnrýnt
undanfarin ár, er aðkoman á ís-
landi, það er sá hluti landsins
sem erlendur ferðamaður litur
fyrstaugum.Þennan landshluta
það er Keflavikurflugvöll og
umhverfi hans, hefur Ferða-
málaráð talið ljótan blett, ó-
frýnilegt andlit að sýna ferða-
mönnúm. Slikir blettir eru
nefndir „sjónmengaðir.”
X sinum tima fóru frétta-
maður og ljósmyndari frá Tim-
anum suður á Keflavikurflug-
völl, gagngert til aö sjá og
kanna hvað fyrir augu ferða-
mannsins ber, frá þvi flugvélin
sem flytur hann hingað lendir,
þar til hann er kominn út fyrir
girðingu vallarins. Arangur
þeirrar farar fylgir hér á eftir:
Skylt er þó að geta þess, að i
sameiginlegum viðræðum, sem
ferðamálaráð hefur boðað til,
hafa komið fram hugmyndir um
verulegar umbætur utan húss
og innan. t þessum viðræðum
hafa tekið þátt allir, sem hlut
eiga að máli. En þrátt fyrir all-
ar ábendingar hefur minna ver-
ið aðhafzt en skyldi, þótt sumu
hafi þokað i rétta átt. En timi er
til þess kominn að stórum betur
sé gert, umgengnin bætt og lag-
færing gerð á ýmsu, sem ekki er
til sóma.
Næst gefur að lita Ijóta, skellótta og vanmálaða flugstöðvar-
byggingu, sem er „stolt” fslenzkra flugmálayfirvalda. Þar
blaktir islenzki fáninn við hún, erlendum ferðamönnum er heils-
að og þeim boðið að ganga inn f island um dyr við hliðina á rusla-
geymslu, sem búin er stórum og góðum sýningargluggum, til
þess aðdraslið fari nú ekki fram hjá neinum.
Það fyrsta sem erlendir ferðamenn sjá, er þeir stiga út úr flug-
vélum við flugstöðina i Keflavik, eru Ijótar skellóttar og van-
málaðar flugskýlisbyggingar og flugstjórnarbyggingar á vegum
varnarliðsins. Það er ljóst, eftir að hafa barið þessar byggingar
augum, að varnarliðið „ver” byggingar illa fyrir vatni og vind-
um.
Gengið er inn eftir kuldalegum og illa merktum gangi, sem einnig er búinn stórum og góöum gluggum, svb að,
...ferðainaöurinn fari nú ekki varhluta £
af ýmis konar rusli, sem fegurðarsmekl
að komiö sé fyrir á helztu opinberum
Þegar ganginum sleppir kemur að
eins konar krossgötum. Að þeim er
i sjálfu sér ekkert að finna, annað
en þá merkilegu staðreynd, að ís-
lendingar þekkja aðeins tvö tungu-
mál, islenzku og ensku. Það má
heita næsta undarlegt, i alþjóða-
flugstöð, við alþjóðlegan flugvöll,
sem um fara, svo vitað er með
Til aö gæta fullrar sanngirni, verður þó
þeirri staðreynd, aö einmitt salur sá sei
ar er, það er salurinn sem ætlaður er „.